Pisma święte
Doktryna i Przymierza 68


Rozdział 68

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Hiram w stanie Ohio, 1 listopada 1831 r., w odpowiedzi na modlitwę, aby poznać zamysł Pana, co do Orsona Hyde’a, Luke’a S. Johnsona, Lymana E. Johnsona i Williama E. McLellina. Chociaż część tego objawienia była skierowana do tych czterech mężczyzn, to duża część tekstu odnosi się do całego Kościoła. Niniejsze objawienie zostało rozszerzone pod kierownictwem Józefa Smitha, kiedy opublikowano je w Doktrynie i Przymierzach w wydaniu z 1835 r.

1–5: Słowa starszych, którzy zostali poruszeni przez Ducha Świętego, są pismem świętym; 6–12: Starsi powinni głosić i chrzcić, a znaki pójdą za prawdziwie wierzącymi; 13–24: Pierworodni spośród synów Aarona mogą służyć jako Przewodniczący Biskupi (tzn. dzierżyć klucze prezydentury jako biskupi) pod kierownictwem Pierwszego Prezydium; 25–28: Rodzicom przykazane jest, aby uczyli swoje dzieci ewangelii; 29–35: Święci mają zachowywać sabat, pracować pilnie i modlić się.

1. Sługa mój, Orson Hyde, został powołany przez jego ustanowienie do głoszenia wiecznej ewangelii przez Ducha Boga żywego, od ludu do ludu i od ziemi do ziemi, w kongregacjach niegodziwych, w ich synagogach, rozprawiając z nimi i objaśniając im wszystkie pisma święte.

2. I patrzcie, oto jest przykład dla wszystkich ustanowionych do tego kapłaństwa, a których wyznaczoną misją jest pójść przed siebie —

3. I jest to przykład dla nich, że mają mówić, jako zostaną poruszeni przez Ducha Świętego.

4. A cokolwiek powiedzą, będąc poruszeni przez Ducha Świętego, to będzie pismem świętym, będzie wolą Pana, będzie zamysłem Pana, będzie słowem Pana, będzie głosem Pana i mocą Boga ku zbawieniu.

5. Oto jest obietnica Pana dla was, o słudzy moi.

6. Przeto bądźcie dobrej myśli i nie trwóżcie się, bowiem Ja, Pan, jestem z wami i będę stać przy was; i dacie świadectwo o mnie, o samym Jezusie Chrystusie, żem jest Synem Boga żywego, żem był, żem jest i że mam przyjść.

7. Oto słowo Pana dla ciebie, sługo mój, Orsonie Hyde, a także dla mego sługi, Luke’a Johnsona, i dla sługi mojego, Lymana Johnsona, i dla sługi mojego, Williama E. McLellina, i dla wszystkich wiernych starszych mojego Kościoła.

8. Idźcie na cały świat, głoście ewangelię każdemu stworzeniu, działając z upoważnienia, które wam dałem, chrzcząc w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

9. ten, kto wierzy i jest ochrzczony, zbawiony będzie, a ten kto nie wierzy — zostanie potępiony.

10. A ten, kto wierzy, będzie pobłogosławiony znakami, które nastąpią, jako napisano.

11. I będzie wam dane poznać znaki czasów oraz znaki przyjścia Syna Człowieczego;

12. I będzie wam dana moc, by zapieczętować na życie wieczne tylu, o ilu Ojciec da świadectwo. Amen.

13. A teraz co do spraw dodatkowych do przymierzy i przykazań; są one takie —

14. Oto w przyszłości, we właściwym czasie Pana, inni biskupi będą wyświęceni dla Kościoła, aby pełnili posługę tak, jak pierwszy;

15. Przeto mają to być wyżsi kapłani, którzy są godni, i zostaną wyznaczeni przez Pierwsze Prezydium Kapłaństwa Melchizedeka, chyba że są w prostej linii potomkami Aarona.

16. A jeżeli są w prostej linii potomkami Aarona, mają słuszne prawo do biskupstwa, jeżeli są pierworodnymi wśród synów Aarona;

17. Bowiem pierworodny dzierży prawo do prezydentury nad tym kapłaństwem oraz klucze, czyli upoważnienie do niego.

18. Nikt nie ma słusznego prawa do tego urzędu, do dzierżenia kluczy tego kapłaństwa, chyba że jest w prostej linii potomkiem oraz pierworodnym Aarona.

19. Jednakże skoro wyższy kapłan w Kapłaństwie Melchizedeka ma upoważnienie do sprawowania wszystkich niższych urzędów, może on sprawować urząd biskupa, gdy nie można znaleźć żadnego potomka Aarona w prostej linii, pod warunkiem, że zostanie powołany i wyświęcony, i ustanowiony do tej mocy z ręki Pierwszego Prezydium Kapłaństwa Melchizedeka.

20. A potomek Aarona w prostej linii musi także być wyznaczony przez to Prezydium i uznany za godnego, i namaszczony, i ustanowiony z ręki tego Prezydium, bowiem w przeciwnym razie nie jest prawnie upoważniony do działania w swoim kapłaństwie.

21. Lecz na mocy zarządzenia, które mówi, że prawo kapłaństwa przechodzi z ojca na syna, mogą ubiegać się o swe namaszczenie, jeżeli w każdej chwili będą mogli udowodnić swoje pochodzenie lub ustalą je przez objawienie od Pana z ręki wyżej wspomnianego Prezydium.

22. I ponownie, żaden biskup ani wyższy kapłan, którego wyświęcono do tej posługi, nie może być sądzony czy potępiony za żadną zbrodnię przed nikim, jak tylko przed Pierwszym Prezydium Kościoła;

23. A jeżeli na mocy świadectwa nie do podważenia zostanie przed tym Prezydium uznany za winnego, potępiony będzie;

24. A jeżeli odpokutuje, przebaczycie mu zgodnie z przymierzami i przykazaniami Kościoła.

25. I ponownie, skoro rodzice mają dzieci w Syjonie lub w jednym z jego zorganizowanych palików i nie uczą ich — aby rozumiały doktrynę pokuty, wiary w Chrystusa, Syna Boga żywego i chrztu, i nadania Ducha Świętego przez nałożenie rąk w wieku ośmiu lat — grzech ten spadnie na głowy rodziców.

26. Bowiem będzie to prawem dla mieszkańców Syjonu, czyli każdego z jego zorganizowanych palików.

27. I dzieci ich zostaną ochrzczone dla odpuszczenia ich grzechów w wieku ośmiu lat i dostąpią nałożenia rąk.

28. I będą także uczyć swoje dzieci, aby się modliły i postępowały zacnie przed Panem.

29. I mieszkańcy Syjonu będą też zachowywać dzień sabatu i święcić go.

30. I będą też mieszkańcy Syjonu pamiętać trudy swoje, ponieważ ich wyznaczono, by pracowali z całą wiernością; bowiem bezczynny zostanie zapamiętany przed Panem.

31. A teraz Ja, Pan, nie jestem zadowolony z mieszkańców Syjonu, bowiem są bezczynni między nimi, i dzieci ich takoż wzrastają w niegodziwości; nie szukają też gorliwie bogactw wieczności, ale oczy ich są pełne chciwości.

32. Takie rzeczy nie powinny mieć miejsca i muszą zostać usunięte spośród nich; przeto niechaj sługa mój, Oliver Cowdery, poniesie te słowa do ziemi Syjonu.

33. I daję im przykazanie — niechaj ten, kto nie przestrzega modlitw przed Panem o wyznaczonej porze, zostanie zapamiętany przed sędzią mego ludu.

34. Słowa te są prawdziwe i wierne; przeto nie przekraczajcie ich, ani im nie ujmujcie.

35. Oto Jam jest Alfa i Omega, i przychodzę szybko. Amen.