1 Orð Krists, sem hann mælti við ^alærisveina sína, þá tólf sem hann hafði útvalið, þegar hann lagði hendur sínar yfir þá —

2 Og hann nefndi þá með nafni og sagði: Þér skuluð ákalla föðurinn í mínu nafni í máttugri bæn. Og að því loknu munuð þér hafa ^avald til að veita þeim, sem þér leggið ^bhendur yfir, ^cheilagan anda. Og í mínu nafni veitið þér hann, því að svo gjöra lærisveinar mínir.

3 En Kristur mælti þessi orð til þeirra, er hann birtist í fyrsta sinni. En fjöldinn heyrði þau ekki, en lærisveinarnir heyrðu þau. Og heilagur andi kom yfir alla þá, sem þeir ^alögðu hendur yfir.