២៨. ដាន់
ទីក្រុងបុរាណនេះគេបានហៅថា លេសែម (យ៉ូស្វេ ១៩:៤៧) ឬ ឡាអ៊ីស (ពួកចៅ. ១៨:៧, ១៤) កាលពីមុនពួកអ៊ីស្រាអែលច្បាំងយកដែនដី។ មានជ្រោះទាំងឡាយនៅកន្លែងនេះ ព្រមទាំងជ្រោះសេសារា ភីលីព ដែលជាក្បាលទឹកដ៏សំខាន់ៗនៃទន្លេយ័រដាន់។
ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ ៖ លោកអ័ប្រាហាំបានជួយសង្គ្រោះឡុត (លោកុ. ១៤:១៣–១៦)។ ពូជអំបូររបស់ដាន់បានយកកន្លែងនេះបាន ហើយបានឲ្យឈ្មោះថា ដាន់ (យ៉ូស្វេ ១៩:៤៧–៤៨)។ ស្ដេចយេរ៉ូបោមបានដំឡើងកូនគោមាស ជាបុព្វហេតុដែលធ្វើឲ្យពូជទាំង១០ អំបូរដែលនៅខាងជើងត្រូវរលំ (១ ពង្សាវ. ១២:២៦–៣៣)។ ក្រុងដាន់គឺជាទីក្រុងនៃអ៊ីស្រាអែល ដែលនៅខាងជើងបំផុត — ម្ល៉ោះហើយ បទគម្ពីរសំដៅទៅដែនដីនៃអ៊ីស្រាអែលថា « ចាប់តាំងពីក្រុងបៀរ-សេបា រហូតដល់ក្រុងដាន់ » (២ របា. ៣០:៥; បៀរ-សេបាគឺជាទីក្រុងដែលនៅទិសខាងត្បូងបំផុត)។ (សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ, « ដាន់ »)។
២៨. ដាន់ ទីក្រុងមួយនៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានសង់នៅទីនេះ ដែលជាព្រំដែនខាងជើងបំផុតនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល។