គោលការណ៍ទូទៅ សម្រាប់ការគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង
ផ្នែកនេះមានសេចក្ដីណែនាំទូទៅសម្រាប់ការការពារ និងការគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងភាពតានតឹងដ៏ខ្លាំង ។ សេចក្ដីណែនាំទាំងនេះអាចមានប្រយោជន៍ចំពោះពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងអស់ ។
ក
ការឆ្លើយតបដោយវិជ្ជមានចំពោះភាពតានតឹង
-
សូមអធិស្ឋានដោយក្លៀវក្លា ហើយឲ្យបានញឹកញាប់ ម្នាក់ឯង និងជាមួយដៃគូរបស់អ្នក ។ សូមប្រាប់ព្រះអម្ចាស់ពីអារម្មណ៍ បទពិសោធន៍ ផែនការ និង កង្វល់របស់អ្នក ។ ទូលសុំព្រះវិញ្ញាណឲ្យគង់នៅជាមួយនឹងអ្នកក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ។ សូមសរសេរពីអារម្មណ៍ដែលអ្នកបានទទួល នៅពេលអ្នកអធិស្ឋាន ហើយសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការដឹកនាំដែលអ្នកអាចនឹងទទួលបាននៅក្នុងថ្ងៃនោះ ។ នៅពេលអ្នកស្ដាប់តាមសំឡេងនៃព្រះវិញ្ញាណ នោះអ្នកនឹងបន្តទទួលបានការដឹកនាំ ការលួងលោម និងជំនួយបន្ថែមទៀត ។ « ត្បិតមើលចុះ ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នកទៀតថា បើសិនជាអ្នករាល់គ្នានឹងចូលទៅតាមផ្លូវនោះ ហើយទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបង្ហាញដល់អ្នកនូវគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវធ្វើ » ( នីហ្វៃទី 2 32:5 ) ។ សូមតាំងចិត្តចំពោះព្រះអម្ចាស់ថា អ្នកនឹងធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណទាំងឡាយដែលអ្នកបានទទួលជានិច្ច ។
-
ការស្គាល់ព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ។ អ្នកមានអភ័យឯកសិទ្ធិមួយនឹងទទួលបានអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យជាងគេបំផុត ៖ ជាលទ្ធភាពនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទទៅលើបុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ។ សូមអនុវត្តផ្ដោតសំខាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃទៅលើពរជ័យដែលអ្នកមានអំណរគុណ ។ សូមកត់ចំណាំពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ហើយសរសេរពីវា ។ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ 10:3 ) ។
-
សូមស្គាល់ ហើយទន្ទេញនូវបទគម្ពីរដែលជួយលួងលោមចិត្ត ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា សូមសរសេរបទគម្ពីរដែលពង្រឹង ហើយលួងលោមចិត្តអ្នក ។ សូមទន្ទេញ ឬអានបទគម្ពីរទាំងនោះជារឿយ ។
-
សូមផ្ដោតទៅលើសេចក្ដីត្រូវការនៃមនុស្សដែលអ្នកកំពុងបម្រើ ។ សូមគិតពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីប្រទានពរដល់ពួកអ្នករៀនថ្មីដែលអ្នកកំពុងបង្រៀន និងសមាជិកដែលអ្នកកំពុងបម្រើ ។ សូមស្វែងរកការបំផុសគំនិតពីរបៀបដែលអ្នកអាចបម្រើពួកគេ ហើយពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿពួកគេ ។
-
សូមច្រៀង ។ សូមទន្ទេញទំនុកច្រៀងក្នុងទំនុកតម្កើងព្រះមួយចំនួនដែលអ្នកពេញចិត្ត ។ នៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍តានតឹង ឬបាក់ទឹកចិត្ត សូមច្រៀងម្នាក់ឯង ឬជាមួយនឹងដៃគូរបស់អ្នក ។ « ទំនុកតម្កើងព្រះអាចលើកតម្កើងវិញ្ញាណរបស់យើង លើកទឹកចិត្តយើង ហើយដឹកនាំយើងទៅរកទង្វើដ៏សុចរិត ។ ទំនុកតម្កើងព្រះអាចបំពេញដួងព្រលឹងរបស់យើងជាមួយនឹងគំនិតពីសួគ៌ា ហើយនាំយកវិញ្ញាណនៃសេចក្ដីសុខសាន្តមួយមកឲ្យយើង » ( « First Presidency Preface » Hymns [ ឆ្នាំ 1985 ] ទំព័រ x ) ។
-
សូមចងចាំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ។ អ្នកនឹងគ្រប់គ្រងប្រកបដោយជោគជ័យជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្ដូរ និង ការលំបាកពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក ។ នៅម៉ោងសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន សូមសរសេរពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀនពីការផ្លាស់ប្ដូរពីមុន និង គ្រាដែលមានភាពតានតឹងខ្លាំង ( ដូចជាការសម្របខ្លួននៅ អិម.ធី.ស៊ី. ) ។ តើអ្នកអាចអនុវត្តជំនាញទាំងនេះនៅពេលឥឡូវនេះដោយរបៀបណា ? « សូមនឹកឃើញថាតើព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានសេចក្ដីមេត្តាករុណាយ៉ាងណាដល់កូនចៅមនុស្សចាប់តាំងពីកំណើតលោកអ័ដាមករហូតមកដល់ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាបានទទួលការណ៍ទាំងនេះ ហើយសូមរំពឹងគិតនៅក្នុងចិត្តអ្នកចុះ »( មរ៉ូណៃ 10:3 ) ។
-
សូមបម្រើចេញពីកម្លាំងរបស់អ្នក ។ សូមធ្វើបញ្ជីមួយពីភាពខ្លាំង ទេពកោសល្យ និង អំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។ កម្លាំងរបស់អ្នកគឺជាផ្នែកនៃឃ្លាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលទ្រង់បានទាញយកមកដើម្បីប្រទានពរដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ និងស្ថាបនានគររបស់ទ្រង់ ។ ផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃបេសកកម្មរបស់អ្នកគឺដើម្បីអភិវឌ្ឍអំណោយទានរបស់អ្នក ហើយញែកកម្លាំងអ្នកឲ្យបរិសុទ្ធដើម្បីជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ។ សូមផ្ដោតឲ្យបានច្រើនទៅលើអ្វីដែលអ្នកធ្វើបានល្អជាជាងពីអ្វីដែលអ្នកធ្វើខុស ។ សូមរៀបចំនូវរបៀបជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ដើម្បីអភិវឌ្ឍ ហើយប្រើអំណោយទានរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើ ហើយប្រទានពរដល់មនុស្សដទៃទៀត ( សូមមើល គ. និង ស. 82:18–19 ) ។
-
សូមធ្វើជាមិត្តនឹងដៃគូរបស់អ្នក ។ សូមចែកចាយគំនិត បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ។ មិត្តភក្ដិជាធនធានដ៏ធំមួយសម្រាប់ការប្រឈមមុខនឹងភាពតានតឹង ។ « នេះជាសេចក្ដីបញ្ញត្តរបស់ខ្ញុំ គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ » ( យ៉ូហាន 15:12 ) ។
-
សូមពិនិត្យមើលការរំពឹងទុករបស់អ្នក ។ សូមកុំរំពឹងទុកថាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងកើតឡើងតាមអ្វីដែលអ្នកបានសង្ឃឹមទុកនោះឡើយ ។ អ្នកនឹងពុំដែលធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងបានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះនោះទេ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគ្រប់រូបពុំមែនជាអ្នកគោរពប្រតិបត្តិ ហើយចិត្តល្អទាំងស្រុងនោះទេ ។ ពួកអ្នករៀនថ្មីរបស់អ្នកប្រហែលជាអាចទទួលព័ត៌មានខុសឆ្គងពីក្រុមប្រឆាំងមរមន ។ អ្នកប្រហែលជាពុំអាចនិយាយភាសាដូចជាប្រជាជនកំណើតនោះទេ ។ សូមចងចាំពាក្យទូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងគុកលិបើធី ថា ៖ « គ្រប់ការណ៍ទាំងនេះនឹងផ្ដល់ការពិសោធន៍ដល់អ្នក ហើយនិងទៅជាការល្អដល់អ្នកទៅវិញ ។ …ហេតុដូច្នេះហើយ…កាន់ផ្លូវឲ្យខ្ជាប់ » ( គ. និង ស. 122:7, 9 ) ។
-
លំហាត់ប្រាណ ។ លំហាត់ប្រាណទៀងទាត់គឺជារបៀបដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយដើម្បីគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង ។ សូមជ្រើសរើសដើម្បីចូលរួម ក្នុងសកម្មភាពណាដែលធ្វើឲ្យមានភាពរីករាយ និងមានលំហាត់ប្រាណ ។ នៅពេលអ្នកផ្ដោតទៅលើសកម្មភាពនោះ អ្នកប្រហែលជា ឃើញថា ខ្លួនឯងមានកម្លាំង ហើយអាចបំភ្លេចការព្រួយបារម្ភនៅថ្ងៃនោះបានយ៉ាងប្រសើរ ។ មិនថាសកម្មភាពណាមួយដែលអ្នកជ្រើសរើសនោះទេ លំហាត់ប្រាណអាចជួយបង្កើនការអត់ធ្មត់របស់អ្នក និងសមត្ថភាពរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះអម្ចាស់ ។ ( សូមមើល ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ viii ) ។
-
សូមកុំព្យាយាមគ្រប់គ្រងរឿងទាំងឡាយដែលអ្នកពុំអាចគ្រប់គ្រងបាន ។ ខណៈដែលអ្នកនឹងធ្វើការខិតខំឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកដើម្បីបំពេញគោលដៅផ្សព្វផ្សាយរបស់អ្នក នោះលទ្ធផលនៃការខិតខំរបស់អ្នកគឺពឹងផ្អែកទៅលើសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់មនុស្សដទៃ ដែលអ្នកពុំអាចបង្ខំបានឡើយ ។ « គ្មានអំណាច ឬឥទ្ធិពលណាអាច ឬគប្បីកាន់កាប់ដោយសារបព្វជិតភាពបានឡើយ លើកលែងដោយការលួងលោម ដោយការអត់ធ្មត់ ដោយការទន់ភ្លន់ និងការស្លូតបូត និងដោយការស្រឡាញ់ស្មោះត្រង់ប៉ុណ្ណោះ » ( គ. និង ស. 121:41 ) ។ « ហេតុដូច្នេះហើយ បងប្អូនដ៏ស្ងួនភ្ងាអើយ ចូរយើងប្រព្រឹត្តការណ៍ទាំងនេះដែលនៅក្នុងអំណាចយើង ដោយមានចិត្តរីករាយចុះ ហើយលំដាប់នោះ យើងអាចឈរនៅស្ងៀមដោយជឿជាក់ថានឹងបានឃើញសេចក្ដីសង្គ្រោះពីព្រះ និងបានព្រះពាហុទ្រង់បើកសម្ដែងមកឲ្យឃើញ » ( គ. និង ស. 123:17 ) ។
-
សូមចងចាំពីសារៈសំខាន់នៃការសម្រាក និង ការលំហែកាយ ។ ឧទាហរណ៍ សូមប្រើផ្នែកលំហាត់សម្រាកលំហែដែលធ្វើឲ្យមានការរីកចម្រើន ( សូមមើលខាងស្ដាំ ) នៅពេលយប់ដើម្បីកាត់បន្ថយ ហើយលំហែកាយពីមុនចូលដេក ឬលំហាត់ប្រាណដោយការដកដង្ហើម ( សូមមើលខាងឆ្វេង ) ។ សូមរៀបចំផែនការសម្រាប់ថ្ងៃរៀបចំខ្លួនដើម្បីដាក់បញ្ចូលនៅម៉ោងសម្រាក រីករាយ និងលំហែកាយ ដើម្បីអ្នកនឹងបានសម្រាកសម្រាប់សប្ដាហ៍នោះ ។ បន្ថែមចំពោះសកម្មភាពដ៏ចាំបាច់ដូចជា ដើរផ្សារ និងសរសេរសំបុត្រទៅផ្ទះ សូមសាកល្បង ៖
-
សកម្មភាពខាងវប្បធម៌ ។ សូមទៅទស្សនាទីកន្លែងប្រវត្តិសាស្ត្រ សារមន្ទីរ ឬពិធីបុណ្យក្នុងតំបន់ ។
-
សកម្មភាពសង្គម ។ សូមចូលរួមនឹងអ្នកដទៃក្នុងការលេងកីឡា ល្បែងកម្សាន្ត សិល្បៈ ម្ហូបអាហារ ឬតន្ត្រីដែលសមរម្យ ។
-
ពេលវេលាជាមួយធម្មជាតិ ។ សូមទៅលេងនៅសួន ឬកន្លែងអភិរក្សធម្មជាតិ ឬឡើងភ្នំ ។
-
សម្រាក និង លំហែកាយ ។ សូមដេកមួយស្របក់ ស្មឹងស្មាធ ឬសរសេរពីអារម្មណ៍របស់អ្នក ។
-
« រួច [ ព្រះយេស៊ូវ ] មានបន្ទូលទៅ [ ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ] ថា ចូរអ្នករាល់គ្នាមកឯទីស្ងាត់ដោយឡែក និងឈប់សម្រាកបន្តិចសិន ពីព្រោះមានគេដើរទៅមកច្រើនណាស់ ដល់ម្ល៉េះបានជារកពេលគ្រាន់តែបរិភោគក៏មិនបានផង » ( ម៉ាកុស 6:31 ) ។
« ហើយចូរឲ្យឃើញថា គ្រប់ការណ៍ទាំងនេះត្រូវបានប្រព្រឹត្តឡើងក្នុងប្រាជ្ញា និង របៀបរៀបរយ ត្បិតមិនត្រូវឲ្យអ្នកណារត់លឿនជាងកម្លាំងដែលគេមាននោះឡើយ » ( ម៉ូសាយ 4:27 ) ។
ខ
ការឆ្លើយតបនឹង « ភាពអាសន្ននៃភាពតានតឹង » ។
ភាពអាសន្ននៃភាពតានតឹងមួយកើតឡើងនៅពេលអ្នករំកិលចូលទៅក្នុងតំបន់ភាពតានតឹងពណ៌ទឹកក្រូច ឬពណ៌ក្រហមមួយរំពេច ។ ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ខាងរាងកាយ ឬអារម្មណ៍ សូមទូរស័ព្ទទៅប្រធានបេសកកម្មរបស់អ្នកភ្លាម ។ សម្រាប់ស្ថានភាពផ្សេងទៀត សូមសាកល្បងធ្វើតាមសេចក្ដីណែនាំដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សូមធ្វើការសម្រាកខ្លីមួយ ។ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍សោកសៅ ឬតានតឹងខ្លាំង សូមសម្រាក ។ សូមដកដង្ហើមវែងយឺតៗ ពត់ខ្លួន ហើយសម្រាករាងកាយ ។ នៅពេលរាងកាយ និង គំនិតរបស់អ្នកស្ងប់ស្ងាត់ហើយ នោះអ្នកអាចគិតឃើញកាន់តែច្បាស់ ។ សូមដើរជាមួយដៃគូរបស់អ្នក ញ៉ាំចំណី ឬភេសជ្ជៈ ឬអង្គុយចុះ ហើយគិតមួយភ្លែតសិន ។
-
សូមធ្វើល្អចំពោះខ្លួនឯង ។ សូមនិយាយទៅកាន់ខ្លួនឯងជាមួយនឹងពាក្យលួងលោមល្អៗដែលអ្នកនឹងប្រើជាមួយនឹងមនុស្សផ្សេងម្នាក់ទៀត ។ ពេលខ្លះ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានការខកចិត្ត ឬធ្វើខុស ។ សូមដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាប ។ សូម ស្រមៃថា ទ្រង់កំពុងតែអង្គុយនៅក្បែរអ្នក ស្ដាប់ ហើយផ្ដល់ការគាំទ្រ ។ សូមចងចាំ គំនិតនៃភាពទន់ខ្សោយ ភាពអស់សង្ឃឹម ឬការស្ដីបន្ទោសដ៏ខ្លាំងគឺពុំមែនមកពីព្រះអម្ចាស់នោះទេ ។
-
សូមផ្ដោតអាមរ្មណ៍ឡើងវិញទៅលើការដឹងគុណ ។ សូមកត់សម្គាល់ពីអ្វីដែលនៅជុំវិញអ្នក ។ សូមផ្ដោតអារម្មណ៍មួយភ្លែតទៅលើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ល្អ ហើយវិជ្ជមានពីខ្លួនឯង និងពិភពលោក ។ សូមធ្វើការអធិស្ឋានថ្លែងអំណរគុណសម្រាប់រឿងជាក់លាក់យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានប្រាំ ។
-
សូមធ្វើម្ដងមួយជំហាន ។ សូមស្គាល់ពីបញ្ហាភ្លាមៗ ហើយធ្វើម្ដងមួយជំហានដើម្បីដោះស្រាយវា ។ សូមរំឭកខ្លួនឯងថា « អ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើនៅពេលនេះគឺ____ » ។ ឧទាហរណ៍ « អ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើនៅពេលនេះគឺរង់ចាំរថយន្តក្រុង » ។ ឬ « អ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើនៅពេលនេះគឺរកអាសយដ្ឋាននេះ » ។
-
សូមជួយដល់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត ។ សូមផ្ដោតអារម្មណ៍ឡើងវិញលើកម្លាំងរបស់អ្នកដោយការបម្រើដល់មនុស្សផ្សេងម្នាក់ទៀត ។ ញញឹមដាក់មនុស្សទូទៅ ជួយពួកគេ ហើយផ្ដល់ការបម្រើ ។ ( សូមមើល ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង 172–73 ) ។
-
សូមតតាំងនឹងការគិតអវិជ្ជមាន ។ ឥឡូវនេះ ឬពីមុនចូលដេកនៅយប់នេះ សូមសរសេរគំនិតអវិជ្ជមានរបស់អ្នកពីថ្ងៃនេះនៅលើក្រដាស រួចហើយសរសេរវាម្ដងទៀតដោយពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹម ពេញដោយសេចក្ដីពិត និងការលើកទឹកចិត្ត ( សូមមើលឧទាហរណ៍នៅខាងស្ដាំ ) ។
គ
ការជួយដល់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាផ្សេងទៀតដែលមានភាពតានតឹងខ្លាំង
-
សូមកត់សម្គាល់ពីពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលកំពុងមានភាពស្មុគស្មាញ ។ ចូរឲ្យពួកគេដឹងថា អ្នកយល់ពួកគេកំពុងមានភាពស្មុគស្មាញ ។ សូមធ្វើឲ្យប្រាកដថា អ្នកនឹងធ្វើកិច្ចការនោះជាមួយនឹងពួកគេ ហើយថាដោយមានជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះអ្នកអាចមានជោគជ័យរួមគ្នា ។ ប្រសិនបើសមរម្យ សូមណែនាំពួកគេឲ្យធ្វើការសម្រាកខ្លីមួយ ដូចជាការដើរជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេ ការផ្លាស់ប្ដូរទស្សនីយភាព ឬការផ្លាស់ប្ដូរទៅរកសកម្មភាពដែលមានភាពតានតឹងតិច បើអាចធ្វើទៅបាន ។ សូមអធិស្ឋានសុំជំនួយដោយស្ងៀមស្ងាត់ ឬជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះ ។
-
សូមគិតពីសេចក្ដីសញ្ញាបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់អ្នក ។ យើងសន្យា « ទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យបន្ទុកនោះបានស្រាល… ទួញយំជាមួយនឹងអ្នកណាដែលទួញយំ មែនហើយ ហើយកម្សាន្តទុក្ខដល់អស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវកម្សាន្តទុក្ខ ហើយឈរជាសាក្សីដល់ព្រះនៅគ្រប់ពេល » ( ម៉ូសាយ 18:8–9 ) ។ សូមអនុវត្តសេចក្ដីសញ្ញានេះដោយ (1) ការចែករំលែកបន្ទុករបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះ (2) ការផ្ដល់នូវការយល់ចិត្ត និង ការលួងលោម និង (3) ការថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ។
-
សូមសួរពីរបីសំណួរ ប៉ុន្តែសូមកុំបង្ខំឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះនិយាយ ។ សូមសាកល្បងសួរថា « អ្នកមើលទៅហាក់ដូចជាសោកសៅ ។ មានអ្វីកើតឡើងមែនទេ ? » ឬ « តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំពីរឿងនោះបានទេ ? »
-
សូមស្ដាប់ដើម្បីយល់ ហើយផ្ដល់ការគ្រាំទ្រ និងការលើកទឹកចិត្ត ។ លុះត្រាមនុស្សម្នាក់មានអារម្មណ៍ថាយល់ជាមុនសិន នោះការផ្ដល់ពាក្យទូន្មាន និង ការណែនាំពីដំណោះស្រាយនានា ជារឿយៗគឺគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ ។ សូមសួរសំណួរ ហើយជួយបុគ្គលនោះឲ្យស្វែងរកចម្លើយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ។ ខណៈដែលអ្នកពុំគួរដើរតួជាអ្នកប្រឹក្សាដល់ពួកអ្នករៀនថ្មី ឬពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលមានភេទផ្ទុយគ្នា នោះអ្នកអាចធ្វើជាអ្នកស្ដាប់ដែលខ្វល់ខ្វាយម្នាក់ ដែលចាំជួយ ហើយគាំទ្រដល់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាផ្សេងទៀត ។ ( សូមមើល ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង 189–90 ) ។
រូបភាពElder missionaries engaged in companion -
សូមផ្ដោតអារម្មណ៍លើអ្វីដែលត្រូវសម្រេចចិត្តនៅពេលឥឡូវនេះ ។ សូមចៀសវាងពីបញ្ហាធំៗ ( ដូចជា « ខ្ញុំមិនប្រាកដថាខ្ញុំមានទីបន្ទាល់ដែរឬអត់នោះទេ » ) ហើយផ្ដោតទៅលើការសម្រេចចិត្តភ្លាមៗដែលត្រូវធ្វើ ( « សម្រាប់ឥឡូវនេះ ចូរយើងសម្រេចចិត្តពីរបៀបដែលយើងចង់ធ្វើនៅមេរៀនលើកក្រោយនេះ » ) ។ សូមផ្ដល់ជំនួយ ( « ខ្ញុំអាចថ្លែងទីបន្ទាល់នៅពេលនេះ » ) ។ នៅពេលរឿងទាំងឡាយបានស្ងប់ស្ងាត់ សូមងាកមករកបញ្ហាធំ ហើយស្វែងរកដំណោះស្រាយ ( « តើអ្នកគិតថាទីបន្ទាល់គឺជាអ្វីទៅ ? តើបុគ្គលម្នាក់ទទួលបានទីបន្ទាល់តាមរបៀបណា ? តើអ្នកបានសាកល្បងអ្វីខ្លះ ? តើយើងអាចទទួលបានគំនិតបន្ថែមទៀតនៅកន្លែងណា ? » ) ។ សូមរំឭកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះថា ព្រះអម្ចាស់អាចជួយដោយមានដំណោះស្រាយម្ដងហើយម្ដងទៀត ប្រសិនបើយើងធ្វើនូវអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ រួចហើយថ្វាយវាទៅដល់ទ្រង់នោះ ។
-
សូមរំឭកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះពីអ្វីដែលគាត់ធ្វើបានល្អ ។ ( « ខ្ញុំពិតជាអរគុណចំពោះភាពស្មោះត្រង់ និង បំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះណាស់ » ) ។
-
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នក ។ សូមចែកចាយជំនឿរបស់អ្នកពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងឆន្ទៈរបស់ព្រះដើម្បីជួយ ។
-
សូមឈ្លាសវៃ នៅពេលអ្នកបម្រើដល់មនុស្សដទៃទៀត ។ តំណែងរបស់អ្នក គឺជាតំណែងមួយដ៏បរិសុទ្ធ ។ សូមស្មោះត្រង់ រក្សាការសម្ងាត់ ហើយនៅជាមួយនឹងដៃគូរបស់អ្នកជានិច្ច ។
-
ចូរប្រាប់ប្រធានបេសកកម្មរបស់អ្នកឲ្យបានដឹង ប្រសិនបើស្ថានភាពនោះពុំបានប្រសើរឡើង ។