Voorbereidend lesmateriaal – Les 23: De profetische zending en marteldood van Joseph Smith
‘Voorbereidend lesmateriaal – Les 23: De profetische zending en de marteldood van Joseph Smith’, Fundamenten van de herstelling – materiaal voor de leerkracht (2019)
‘Voorbereidend lesmateriaal – Les 23’, Fundamenten van de herstelling – materiaal voor de leerkracht
Voorbereidend lesmateriaal – Les 23
De profetische zending en de marteldood van Joseph Smith
Afbeelding
Broeder Joseph, David Lindsley
Denk aan mensen in de Schriften die bereid waren hun leven te geven om de wil van de Heer te doen. Wat zeggen deze offers je over het getuigenis van die mensen? Bedenk bij het bestuderen van de zending en de martelaarsdood van de profeet Joseph Smith wat hij voor jou heeft gedaan.
Deel 1
Welke gebeurtenissen leidden tot de opsluiting van Joseph Smith in Carthage?
‘Joseph en Hyrum zijn dood. [John] Taylor is gewond. […] Ik ben ongedeerd.’ Dit is een citaat uit een boodschap die Willard Richards op donderdagavond 27 juni 1844 naar Emma Smith en andere heiligen in Nauvoo stuurde, enkele uren na de wrede moord op Joseph en Hyrum Smith in de gevangenis te Carthage. (Brief van Willard Richards, gevangenis te Carthage, 27 juni 1844, Bibliotheek voor kerkgeschiedenis, Salt Lake City.) Wat zullen Emma en de heiligen gedacht of gevoeld hebben toen ze dit lazen?
Omliggende gemeenschappen zagen de toenemende politieke en economische invloed van de heiligen als een bedreiging. Toen de zomer van 1844 aanbrak, was de [weerstand tegen] Joseph Smith en de kerk [sterk toegenomen]. Enkele mensen die de kerk hadden verlaten, hadden [de vlam van de publieke opinie tegen de profeet verder aangewakkerd]. Sommige burgers van Illinois smeedden plannen om de heiligen uit de staat te verdrijven, terwijl anderen de profeet wilden doden.
Op 10 juni 1844 gaven Joseph Smith, die burgemeester van Nauvoo was, en de [stads]raad van Nauvoo opdracht tot de vernietiging van de Nauvoo Expositor en de pers waarop die werd gedrukt. De Nauvoo Expositor was een krant die zich tegen de [kerkleden] had gekeerd, de profeet en andere heiligen belasterde, en opriep tot afschaffing van het [handvest van] Nauvoo. De stadsbestuurders vreesden dat de krant olie op [het vuur zou gooien en tot geweld door benden zou leiden]. Na dit besluit van de burgemeester en de stadsraad beschuldigden de autoriteiten van Illinois de profeet, zijn broer Hyrum en andere [stadsfunctionarissen] van Nauvoo vervolgens ten onrechte van ordeverstoring. De gouverneur van Illinois, Thomas Ford, besloot dat de mannen terecht moesten staan in Carthage (Illinois), de hoofdzetel van de county, en zegde hun bescherming toe. Joseph wist dat [zijn leven niet zeker zou zijn] als hij naar Carthage ging, omdat de bendes hadden gedreigd hem om het leven te brengen. […]
Op 24 juni namen Joseph en Hyrum Smith afscheid van hun gezin, waarna ze met andere [stads]functionarissen uit Nauvoo naar Carthage reden. (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 566–567.)
Joseph en Hyrum gaven ‘zich de volgende dag vrijwillig [over aan] de overheidsfunctionarissen in Carthage. Hoewel de broers op borgtocht waren vrijgelaten voor de eerste aanklacht, werd hen later hoogverraad tegen de staat Illinois ten laste gelegd. Zij werden gearresteerd en, in afwachting van de hoorzitting, gevangengezet in de gevangenis van Carthage. De ouderlingen John Taylor en Willard Richards, de enige twee van de Twaalf die toen niet op zending waren, voegden zich vrijwillig bij hen.’ (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith, 567.)
Lees het volgende verhaal uit Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days:
De tijd verstreek die middag maar langzaam in de gevangenis te Carthage. De mannen hadden in de zomerse hitte hun jasje uitgedaan en de ramen opengezet om een briesje binnen te laten. Buiten bewaakten acht mannen […] de gevangenis, terwijl de rest van de militie dichtbij kampeerde. Een andere bewaker zat voor de deur.
Stephen Markham, Dan Jones en enkele anderen waren boodschappen van Joseph aan het wegbrengen. Van de mannen die er de afgelopen nacht hadden doorgebracht, waren alleen Willard Richards en John Taylor nog bij Joseph en Hyrum. Eerder op de dag hadden bezoekers twee vuurwapens binnengesmokkeld – een revolver en een eenschotspistool – voor het geval de gevangenis werd aangevallen. Stephen had bovendien een stevige wandelstok achtergelaten die hij een ‘ploertendoder’ noemde.
Om de sfeer wat te verlichten en de tijd te verdrijven, zong John een Britse lofzang. […]
[Vlak nadat hij de lofzang voor de tweede keer had gezongen,] hoorden de gevangenen gestommel achter de deur en de knallen van drie of vier schoten. Willard keek uit het raam en zag beneden honderd mannen, hun gezicht met modder en kruit zwartgemaakt, de ingang van de gevangenis bestormen. Joseph greep een van de pistolen, en Hyrum greep het andere. […] Alle vier de mannen hielden de deur tegen toen de bende naar boven rende en probeerde een doorgang te forceren.
In het trappenhuis klonken schoten toen de bende op de deur vuurde. […] [Een] kogel versplinterde het hout. Hij raakte Hyrum in het gezicht, die zich afwendde en bij de deur vandaan strompelde. Een andere kogel raakte hem in zijn onderrug. […]
‘Broeder Hyrum!’ riep Joseph uit. Hij greep zijn revolver, deed de deur enkele centimeters open en loste een schot. Er vlogen meer musketkogels de kamer in, en Joseph schoot in het wilde weg op de bende terwijl John [Taylor] met een wandelstok de geweerlopen en bajonetten wegsloeg die door de deuropening gestoken werden.
Toen Josephs revolver twee of drie keer weigerde, rende John naar het raam en probeerde hij op de diepe vensterbank te klimmen. Er vloog een musketkogel door de kamer die hem in zijn been raakte en hem deed wankelen. De klap verdoofde hem en hij botste tegen het raamkozijn, waarbij zijn zakhorloge een klap kreeg en op zestien over vijf bleef stilstaan.
‘Ik ben geraakt’, riep hij uit.
John sleepte zich naar het bed en schoof eronder, terwijl de bende telkens maar bleef schieten. Eén kogel raakte hem en rukte een stuk vlees uit zijn heup. Twee andere kogels raakten zijn pols en het bot vlak boven zijn knie.
Aan de andere kant van de kamer duwden Joseph en Willard uit alle macht tegen de deur, terwijl Willard de geweerlopen en bajonetten wegsloeg. Plotseling liet Joseph zijn revolver op de grond vallen en snelde hij naar het raam. Met één been uit het raam werd hij door twee kogels in de rug geraakt. Een andere kogel kwam door het raam en raakte hem onder zijn hart.
‘O Here, mijn God!’ riep hij uit. Zijn lichaam helde naar voren en hij viel ondersteboven uit het raam.
Willard haastte zich naar de andere kant van de kamer en stak zijn hoofd uit het raam, terwijl de loden kogels hem om de oren vlogen. Beneden zag hij de bende om Josephs bloedende lichaam heendrommen. […]
Joseph Smith, profeet en ziener van de Heer, was dood. (Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days, deel 1, The Standard of Truth, 1815–1846 [2018], 548–552; zie ook Leer en Verbonden 135:1–2.)
Afbeelding
nadenken (pictogram)
Denk na als voorbereiding op de les
Welke gedachten en gevoelens komen er bij je op als je denkt aan het offer dat Joseph en Hyrum Smith bereid waren te brengen voor hun getuigenis van het herstelde evangelie van Jezus Christus?
Deel 3
Hoe ben ik door de profetische zending van Joseph Smith gezegend?
Op aanwijzing van het Quorum der Twaalf Apostelen werd er een bekendmaking van de martelaarsdood opgesteld, gebaseerd op de ooggetuigenverslagen van de ouderlingen John Taylor en Willard Richards. Die bekendmaking staat nu in Leer en Verbonden 135.
Afbeelding
studeren (pictogram)
Studeer als voorbereiding op de les
Bestudeer Leer en Verbonden 135:3. Markeer desgewenst woorden en zinsneden die je belangrijk vindt.
Afbeelding
opschrijven (pictogram)
Schrijf je gedachten op
Denk aan je getuigenis van de profeet Joseph Smith en bedenk hoe zijn profetische zending je heeft beïnvloed en gezegend. Overweeg om je gedachten in je dagboek op te schrijven.
