Część 21: Dzień 3

Alma 53; 56–58

Wprowadzenie

Helaman i Moroni walczyli z Lamanitami w różnych częściach kraju. Helaman wysłał list do Moroniego. Opisał w nim bitwy swoich armii i wyraził zaufanie do 2060 młodych wojowników i zadowolenie z powodu ich wielkiej wiary. Z powodu wiary i odwagi tych nefickich żołnierzy Pan pomagał im wygrywać bitwy i w trudnych chwilach błogosławił ich pewnością i nadzieją.

Alma 53; 56

Armie Antipusa i Helamana pokonują najsilniejszą armię Lamanitów

W czasie gdy Moroni walczył z Lamanitami w jednej części kraju, Helaman przewodził swojej armii w innym miejscu. W jego armii było 2000 młodych synów ludu Ammona. Ich rodzice zawarli przymierze, że nigdy więcej nie sięgną po broń, by walczyć z wrogami. Ich synowie jednak nie zawarli takiego przymierza i mogli pomóc armiom Nefitów (zob. Alma 53:10–18).

1. Narysuj poniższy rysunek w swoim dzienniku do studiowania. Przeczytaj fragment: Alma 53:18–21 i poszukaj określeń, które opisują cechy, jakie wypracowało w sobie 2000 tych młodych ludzi, zanim rozpoczęli służbę w armii. Wypisz określenia, które znalazłeś, pod nagłówkiem „Cechy rozwinięte przed bitwą”. Możesz zaznaczyć te określenia w swoim pismie świętym.

Stick Figure

Lamanici znacznie przewyższali liczebnością armię Antipusa, nefickiego dowódcy wojskowego, w czasie gdy bronił on wyznaczonej mu części kraju. Dlatego Antipus ucieszył się, gdy Helaman przyprowadził 2000 młodych wojowników dla wzmocnienia jego armii (Alma 56:9–10).

W czasie ich pierwszej bitwy 2000 młodych wojowników odwiodło największą armię Lamanitów, a Antipus nakazał swojej armii ścigać Lamanitów z drugiej strony. Armia Antipusa dogoniła armię Lamanitów, która zatrzymała się, by z nimi walczyć. Młodzi wojownicy, którzy szli naprzód, zauważyli, że Lamanici przestali ich ścigać. Nie wiedzieli, czy Lamanici zatrzymali się, by zwabić ich w swoim kierunku i ich zniszczyć czy też zatrzymali się, bo dogoniła ich armia Antipusa. Helaman nie wiedział, czy powinni zawrócić i zaatakować Lamanitów. (Zob. Alma 56:29–43).

Przeczytaj fragment: Alma 56:43–48 i poszukaj określeń, opisujących cechy tych młodych ludzi, które ujawniły się w krytycznym momencie bitwy. Wypisz to, co znalazłeś, w dzienniku do studiowania pod nagłówkiem „Cechy zademonstrowane w czasie bitwy”. Możesz też zaznaczyć te określenia w swoim piśmie świętym.

Przestudiuj wersety: Alma 56:49, 54–56, by dowiedzieć się, co spotkało 2000 młodych wojowników, którzy zawrócili i walczyli z Lamanitami. Poszukaj zdań, które opisują następującą prawdę: Jeśli kierujemy się wiarą, możemy otrzymać siłę od Boga.

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób rozwijanie cech tych młodych wojowników może pomóc ci w trudnych sytuacjach?

   2. Opisz sytuację, w której ty (lub ktoś, kogo znasz) wykazałeś się wiarą i poczułeś przypływ siły od Boga, dzięki której poradziłeś sobie w trudnej sytuacji.

Alma 57

Armia Helamana odzyskuje miasta Antiparah i Kumeni

Dwa tysiące młodych wojowników

Helaman i jego armia zdołali przejąć z rąk Lamanitów miasta Antiparach i Kumeni. W tym czasie Helaman otrzymał dodatkowych żołnierzy, którzy wzmocnili jego armię. Dołączyło do niego tysiąc wojowników z Zarahemli oraz kolejnych 60 młodych ludzi z ludu Ammona (zob. Alma 57:1–12).

Wkrótce po tym, jak armia Helamana zajęła miasto Kumeni, Lamanici ponownie zaatakowali. Armia Helamana stoczyła ciężki bój, w którym 2060 młodych wojowników stanowiło wielkie wsparcie dla całej armii. Przeczytaj wersety: Alma 57:19–21, by odszukać cechy młodych wojowników, które ujawniły się w tej walce. Możesz dodać je do listy „Cechy zademonstrowane w czasie bitwy” w dzienniku do studiowania i zaznaczyć je w swoim piśmie świętym.

3. Jedną z najważniejszych cech tych młodych wojowników było to, że byli „ściśle” posłuszni (Alma 57:21). W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Jak myślisz, co znaczy „ściśle” przestrzegać jakiegoś przykazania?

   2. Jak myślisz, w jaki sposób ścisłe posłuszeństwo słowom dowódcy pomogło młodym wojownikom wygrać tę bitwę?

   3. W jaki sposób ścisłe przestrzeganie przykazań Pana wspomaga cię w czasie duchowych bitew?

W swoim piśmie świętym lub w swoim dzienniku do studiowania możesz zapisać następującą zasadę: Gdy jesteśmy ściśle posłuszni Panu, On wzmacnia nas w czasie naszych życiowych bitew. Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów, który wyjaśnił, dlaczego „ścisłe” przestrzeganie przykazań Boga jest takie ważne:

„[Zetkniecie] się z ludźmi, którzy będą wybierać, których przykazań przestrzegać i będą ignorować te, które będą łamać. Nazywam to jadłospisowym podejściem do posłuszeństwa. Takie praktyki wybierania i przebierania nie są właściwe. Doprowadzą one do nieszczęścia. Aby przygotować się na spotkanie z Bogiem, należy przestrzegać wszystkich Jego przykazań. Do ich przestrzegania potrzebna jest wiara, a przestrzeganie Jego przykazań wzmocni waszą wiarę.

Posłuszeństwo umożliwia nieograniczony napływ błogosławieństw Boga. Pobłogosławi On swoje posłuszne dzieci wolnością od niewoli i smutku. I pobłogosławi On je większym światłem.

[…] Posłuszeństwo przykazaniom Boga zapewni ochronę fizyczną i duchową” („Z wiarą patrz w przyszłość”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 34–35).

Przeczytaj wersety: Alma 57:25–27 i poszukaj powodów, dla których Pan użył Swej mocy, by chronić młodych wojowników. Co robi na tobie największe wrażenie, jeśli chodzi o młodych wojowników, gdy czytasz te wersety?

Nawet jeśli jesteśmy prawymi ludźmi, Bóg nie zawsze będzie nas chronił przed trudnościami. Mimo że młodzi wojownicy zostali ocaleni od śmierci, to jednak wszyscy odnieśli rany (zob. Alma 57:25), a wielu innych prawych Nefitów poległo w walce (zob. Alma 57:26). Bóg jednak zawsze będzie podtrzymywał nas w trudnych chwilach i błogosławił nas tym wszystkim, czego potrzebujemy. W ostatecznym rozrachunku da On wszystkim, którzy są posłuszni Jego przykazaniom, wieczne błogosławieństwa.

Alma 58

Armie Nefitów czekają na zaopatrzenie i odzyskują miasto Manti

Pokładają ufność w Panu

Oprócz walk z toczonych z Lamanitami, armia Helamana stawiała czoła innym przeciwnościom. Ich bitwy rozgrywały się w pewnej odległości od Zarahemli, która była siedzibą władzy Nefitów. Armia Helamana wygrała kilka bardzo trudnych bitew, ale nie otrzymywała żywności, zapasów ani dodatkowych oddziałów żołnierzy, których potrzebowała. Nie wiedzieli, dlaczego państwo ich nie wspiera. (Zob. Alma 58:7–9).

4. Przeczytaj wersety: Alma 58:10–12 i odpowiedz na następujące pytania:

   1. Co zrobili Nefici, gdy znaleźli się w tej trudnej sytuacji?

   2. Jak Pan odpowiedział na ich szczere błagania i modlitwy?

   3. Na podstawie wersetu: Alma 58:12 odpowiedz, jak uczucie pewności zesłane przez Pana pomogło Helamanowi i jego armii?

W piśmie świętym lub swoim dzienniku do studiowania zapisz następującą zasadę: Jeśli w trudnych chwilach zwracamy się do Boga, możemy odczuć Boże pocieszenie, które wzmocni naszą wiarę i da nam nadzieję.

Mimo osłabienia armii, Helamanowi i jego żołnierzom udało się zdobyć miasto Manti (zob. Alma 58:13–41). Helaman przypisał wszystkie zwycięstwa swojej armii pomocy Pana (zob. Alma 58:37).

Nadal zachwycał się on powodzeniem młodych wojowników. Przestudiuj fragment: Alma 58:39–40 i poszukaj słów i zwrotów, które ukazują, w jaki sposób młodzi wojownicy okazywali odwagę w trudnych okolicznościach. Możesz zaznaczyć te słowa i zwroty w swoim piśmie świętym.

5. Napisz w dzienniku do studiowania o trudnych chwilach w twoim życiu, gdy prosiłeś Boga o pomoc i czułeś Jego wsparcie.

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Alma 53; 56–58 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: