Seminarium
Część 2.: Dzień 3., 1 Nefi 3–4


Część 2: Dzień 3

1 Nefi 3–4

Wprowadzenie

Pan nakazał Lehiemu wysłać synów z powrotem do Jerozolimy, aby uzyskali mosiężne płyty od Labana. Choć Laman i Lemuel nie widzieli sposobu, jak mogliby wypełnić ten nakaz, Nefi wierzył, że Pan pokaże, jak mają osiągnąć to, czego od nich wymaga. Pomimo powtarzających się trudności Nefi nie ustawał w wysiłkach, aby wiernie dokonać tego, o co poprosił go Pan. Dzięki temu był prowadzony przez Ducha Świętego i udało mu się zdobyć płyty. Doświadczenie Nefiego pokazuje, że ciągłe posłuszeństwo sprawia, że w trudnej sytuacji możemy liczyć na pomoc Pana.

1 Nefi 3:1–9, 19–20

Synowie Lehiego powracają do Jerozolimy

Czy kiedykolwiek znalazłeś się w trudnej sytuacji i zastanawiałeś się, jak się sprawa zakończy? Dzisiejsza lekcja może pomóc ci wzmocnić wiarę i postanowienie, by być posłusznym w obliczu trudnych sytuacji. Zacznij czytać fragment: 1 Nefi 3:1–6 i zaznacz w pismach świętych nakaz, jaki wydał Pan Lehiemu dla jego synów. Zwróć też uwagę na różnicę w reakcji na ów nakaz Lamana i Lemuela oraz reakcji Nefiego.

Aby zrozumieć trudność związaną z wykonaniem tego nakazu, dobrze wiedzieć, że odległość od Jerozolimy do Morza Czerwonego (Zatoki Akaba) wynosi ok. 290 km, a droga wiedzie przez gorącą jałową okolicę nawiedzaną przez wielu złodziei. Lehi oraz jego rodzina podróżowali przez trzy dni, nim dotarli do tego miejsca (zob. 1 Nefi 2:5–6), a teraz Pan powiedział jego synom, aby wrócili do Jerozolimy. Przeczytaj fragment: 1 Nefi 3:7–8 i znajdź powód, dla którego Nefi podporządkował się nakazowi Pana.

Nefi świadczył o zasadzie mówiącej, że jeżeli staramy się wypełniać nakazy Pana, to On umożliwi nam ich wykonanie. Podczas dalszego studiowania rozdziału: 1 Nefi 3 zastanów się, w jaki sposób przykład odwagi i determinacji, jakimi wykazał się Nefi, może być dla ciebie inspiracją do większego posłuszeństwa i okazania Panu większej wiary. Zwróć szczególną uwagę na to, jak Nefi reagował na trudności. Chociaż Nefi napotykał przeciwności, kiedy wraz z braćmi próbował zdobyć mosiężne płyty, postanowił nie szemrać (zob. 1 Nefi 3:6).

Mosiężne płyty zawierały „kroniki Żydów” (1 Nefi 3:3), które były ich pismami świętymi. Zawierały niektóre z zapisów i informacji, które obecnie znajdują się w Starym Testamencie, oraz inne prorocze przepowiednie. Przeczytaj fragment: 1 Nefi 3:19–20 i podkreśl, co zawierały mosiężne płyty, co sprawiało, że były bardzo ważne dla rodziny Lehiego i ich potomków.

Obraz
ikona fragmentów do opanowania
Fragment do opanowania — 1 Nefi 3:7

Przeczytaj fragment: 1 Nefi 3:7 trzy razy (możesz zróżnicować sposób czytania: na głos lub po cichu). Zamknij pisma święte i spróbuj napisać odpowiedź na następujące pytania bez zaglądania do wersetu:

  • Do kogo mówił Nefi?

  • Do czego się zobowiązał?

  • Co Nefi wiedział na temat tego, co uczyni Pan?

Otwórz pisma święte i przeczytaj fragment: 1 Nefi 3:7 i swoje odpowiedzi.

Prorok Józef Smith powiedział: „To czynię moją zasadą: Kiedy Pan coś nakazuje, zrób to” (w: History of the Church, 2:170). Zastanów się nad zapisaniem tej wypowiedzi w pismach świętych obok wersetu: 1 Nefi 3:7.

1 Nefi 3:10–31

Laban kradnie własność Lehiego i próbuje zabić Nefiego i jego braci

Bóg błogosławi nas na różne sposoby, kiedy staramy się przestrzegać Jego przykazań. Doświadczenie Nefiego związane ze zdobyciem mosiężnych płyt wzmacnia jego świadectwo o tym, że Bóg naprawdę zapewnia Swoim dzieciom sposób na wypełnienie Jego przykazań (zob. 1 Nefi 3:7). Skorzystaj z następującej tabelki, aby poznać szczegóły dwóch pierwszych prób, jakie podjęli synowie Lehiego celem zdobycia mosiężnych płyt. Zapisz odpowiedzi do każdego pytania w kolumnie dla obu prób; zadanie to możesz zrobić w dzienniku do studiowania.

Uwaga: W czasach Nefiego rzucanie losów (zob. 1 Nefi 3:11) było tradycyjnym sposobem na podejmowanie decyzji. Rzucając losy, Nefi i jego bracia chcieli uzyskać przewodnictwo Pana podczas wykonywania nakazu zdobycia mosiężnych płyt (zob. Przypowieści Salomona 16:33; Bible Dictionary [Słownik biblijny], „Lots, Casting of”).

Pytania

Pierwsza próba
(1 Nefi 3:10–18)

Druga próba
(1 Nefi 3:21–31)

  1. Kto poszedł?

  1. Dlaczego to zrobili?

  1. Jak bracia zareagowali na niepowodzenie?

  1. Kiedy ich pierwsza próba zdobycia płyt zakończyła się niepowodzeniem, Nefi i jego bracia „[zmartwili] się” (1 Nefi 3:14). Przejrzyj fragment: 1 Nefi 3:15–16 i w dzienniku do studiowania pism świętych opisz, jak Nefi — inaczej niż zrobili to jego bracia — zareagował na pierwsze niepowodzenie.

  2. Kiedy zastanowisz się nad drugą próbą (zob. 1 Nefi 3:21–31), w dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Dlaczego złość, szemranie i niewiara uniemożliwiają nam usłyszenie Boga?

1 Nefi 4:1–26

Nefi zdobywa mosiężne płyty

Znajdź pytania, jakie Laman i Lemuel zadali we fragmencie: 1 Nefi 3:31. Jak byś odpowiedział na te pytania, gdybyś był Nefim? Przeczytaj fragment: 1 Nefi 4:1–3, szukając odpowiedzi Nefiego na pytania braci. Jak myślisz, dlaczego Nefi wybrał przykład Mojżesza i Morza Czerwonego, kiedy odpowiadał na ich pytania? Zapisz frazę z odpowiedzi, jaką Nefi udzielił swoim braciom, która podnosi cię na duchu:

Mojżesz również otrzymał z pozoru niewykonalne zadanie, kiedy dowiedział się, że ma wyprowadzić z Egiptu dzieci Izraela. Pomimo podejmowanych prób nie był w stanie przekonać faraona do wypuszczenia Izraelitów. Jednakże Mojżesz nie ustawał w czynieniu tego, co Pan nakazał mu robić, i w końcu Pan umożliwił mu uwolnienie Izraelitów.

Obraz
Przejście przez Morze Czerwone

Nefi wziął przykład z Mojżesza, przystosowując go do okoliczności, w jakich sam się znalazł, i był pewien, że Bóg także w jakiś sposób umożliwi mu zdobycie mosiężnych płyt. Podczas studiowania dalszej części opowieści dowiedz się, jakie były skutki wytrwałości i determinacji Nefiego, gdy postanowił być posłuszny, pomimo początkowych komplikacji.

Czy kiedykolwiek musiałeś zrobić coś lub miałeś wrażenie, że coś powinieneś zrobić, mimo że nie wiedziałeś od razu, dlaczego, kiedy i jak to zrobić? Prezydent Harold B. Lee zauważył, że w takiej sytuacji często „chcemy widzieć koniec już na początku”, zanim postąpimy zgodnie ze wskazówką Pana, i poradził: „Musicie nauczyć się dochodzić do linii światła, a być może i zrobić kilka kroków w ciemność, a wtedy pojawi się światło i będzie oświetlać waszą drogę” (cyt. w: Boyd K. Packer, „The Edge of the Light”, BYU Today, marzec 1991, str. 23).

Przeczytaj fragment: 1 Nefi 4:4–7 i dowiedz się, jak Nefi — mając wiarę — zrobił krok w ciemność (w nieznane).

Co istotnego jest w wyrażeniu: „Jednakże szedłem” (1 Nefi 4:7)?

  1. W dzienniku do studiowania opisz sytuację, w której młody mężczyzna lub młoda kobieta są proszeni o zrobienie czegoś lub są natchnieni przez Ducha Świętego do zrobienia czegoś, a nie wiedzą z wyprzedzeniem, jaki będzie tego skutek. Być może sam znalazłeś się w sytuacji, kiedy szedłeś naprzód z wiarą, nie wiedząc wcześniej, jak lub kiedy Bóg udzieli ci pomocy. Jeśli tak było, opisz to doświadczenie w swoim dzienniku. Możesz opowiedzieć o tym swojej klasie.

Nefi dowiedział się, dlaczego, kiedy i jak Pan mu pomoże w wypełnieniu zadania zdobycia płyt, ale dopiero po tym, jak poddał się przewodnictwu Ducha Świętego, i po tym, jak zdecydował się iść naprzód z wiarą. Przeczytaj fragment: 1 Nefi 4:8–26 i zwróć uwagę na to, jak Pan pomógł mu w zdobyciu płyt.

  1. W dzienniku do studiowania zrób listę powodów zabicia Labana, jakie Duch podał Nefiemu (zob. 1 Nefi 4:8–13).

  2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Czego dowiedziałeś się z ostatecznych wysiłków Nefiego związanych ze zdobyciem mosiężnych płyt, co może pomóc ci wyjść zwycięsko z prób, jakim stawiasz lub będziesz stawiać czoło?

Kiedy w twoim życiu pojawiają się chwile, gdy nie wiesz, jak, dlaczego i kiedy coś będzie miało miejsce, pamiętaj o zasadzie, której przykładem jest doświadczenie Nefiego: Gdy mamy wiarę w Boga i staramy się czynić to, o co On prosi, to nawet jeśli nie potrafimy dostrzec końcowego rezultatu, On poprowadzi nas dzięki wpływowi Ducha Świętego.

Obraz
Nefi i Laban

Komentarz i tło historyczne

Nakaz zabicia Labana

Prorok Józef Smith nauczał, że Pan ustanawia normy tego, co jest dobre, a co złe: „Bóg powiedział: ‘Nie zabijaj’ [II Ks. Mojżeszowa 20:13]; a innym razem: ‘Obłożysz [ich] klątwą’ [V Ks. Mojżeszowa 20:17]. Jest to zasada, na której opierają się rządy niebieskie — dzięki objawieniu przystosowanemu do warunków, w jakich przebywają dzieci królestwa. Czegokolwiek Bóg wymaga, jest to właściwe — niezależnie od tego, co to jest, mimo że nie pojmujemy przyczyny nawet na długo po tym, jak dane wydarzenia miały miejsce. Jeśli przede wszystkim szukamy królestwa Boga, wszystko, co dobre, zostanie dodane” (w: History of the Church, 5:135).

Kiedy rozważymy następujące kwestie, być może łatwiej nam będzie zrozumieć, dlaczego Pan wymagał od Nefiego zabicia Labana: Pan dał Labanowi co najmniej dwie szanse na dobrowolne oddanie mosiężnych płyt, ale Laban „nie chciał zastosować się do przykazania Pana” (1 Nefi 4:11). Laban był kłamcą i złodziejem, próbował zamordować Lamana i doprowadzić do śmierci wszystkich czterech synów Lehiego, co — zgodnie z prawem Mojżeszowym — karane było śmiercią (zob. II Ks. Mojżeszowa 21:14). Pan wiedział, jak ważne było to, aby Lehi i jego potomkowie posiadali zapisy pism świętych, nawet gdyby wymagało to tego, by „jeden człowiek [miał] zginąć” (1 Nefi 4:13).

Mosiężne płyty nie tylko pobłogosławiły ludy i narody opisane w Księdze Mormona, ale też dzięki nim zachowały się do naszych czasów nauki starożytnych proroków, gdyż niektóre z zapisów skopiowano na złote płyty, z których przetłumaczono Księgę Mormona (takie jak cytaty z Ks. Izajasza i alegoria Zenosa). Dzięki Księdze Mormona nauki z mosiężnych płyt pobłogosławiły i nadal błogosławią życie milionów ludzi i narodów świata. Taka właśnie była stawka, kiedy Nefi stanął nad Labanem i zastosował się do głosu Ducha.

Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson

Prezydent Ezra Taft Benson zaproponował „trzy kryteria”, z których możemy skorzystać, aby nie dać się zwieść w czasie trudnej sytuacji:

„1. Co na ten temat mówią podstawowe pisma święte? ‘A co dotyczy zakonu i objawienia: Jeżeli tak nie powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka’ — powiedział Izajasz. (Ks. Izajasza 8:20). […]

Musimy pilnie studiować pisma święte. Szczególne znaczenia mają dla nas Księga Mormona oraz Nauki i Przymierza. […]

2. Oto druga wskazówka: co na ten temat mają do powiedzenia Prezydenci Kościoła w dniach ostatnich — szczególnie żyjący Prezydent? […]

Jest dziś tylko jeden człowiek na ziemi, który mówi w imieniu Kościoła. (Zob. NiP 132:7; 21:4). Tym człowiekiem jest Prezydent [Kościoła]. Ponieważ przekazuje on słowa Pana skierowane do nas, żyjących dzisiaj, jego słowa są nawet ważniejsze niż te, które wypowiedzieli nieżyjący już prorocy. Kiedy mówi on pod wpływem Ducha Świętego, jego słowa są pismem świętym. (Zob. NiP 68:4). […]

Prezydent może mówić tylko na temat, który w jego odczuciu jest potrzebny Świętym. […]

3. Trzecim i ostatecznym kryterium jest Duch Święty — to kryterium Ducha. Dzięki Duchowi możemy ’prze-konać się o prawdzie wszystkiego’. (Moroni 10:5). To kryterium może być w pełni efektywne jedynie w sytuacji, gdy kanały komunikacji z Bogiem są czyste, przepojone cnotą i niezaśmiecone grzechem” (w: Conference Report, październik 1963, str. 16–17).

  1. W swoim dzienniku do studiowania pod dzisiejszymi ćwiczeniami napisz następujące zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: 1 Nefi 3–4 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: