บทที่ 4
แผ่นจารึกทองเหลือง
ลีไฮบอกนีไฟว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ท่านและพี่ๆ กลับไปเยรูซาเล็ม พวกเขาต้องไปเอาเผ่นจารึกทองเหลืองจากชายที่ชื่อเลบัน
แผ่นจารึกทองเหลืองเป็นบันทึกสำคัญ มีคำบอกเล่าเกี่ยวกับบรรพบุรุษของลีไฮและมีพระคำของพระผู้เป็นเจ้าที่ทรงเปิดเผยผ่านศาสดาพยากรณ์
เลมันกับเลมิวเอลไม่ต้องการกลับไปเอาแผ่นจารึกทองเหลือง พวกเขาบอกว่ายากเกินกว่าจะทำได้ พวกเขาไม่มีศรัทธาในพระเจ้า
นีไฟต้องการเชื่อฟังพระเจ้า ท่านทราบว่าพระเจ้าจะทรงช่วยเหลือท่านและพี่ๆ ให้ได้แผ่นจารึกทองเหลืองจากเลบัน
เลมัน เลมิวเอล แซม และนีไฟเดินทางกลับไปเยรูซาเล็มเพื่อไปเอาแผ่นจารึกทองเหลือง
เลมันไปหาเลบันและขอแผ่นจารึก
เลบันโกรธและไม่ยอมให้แผ่นจารึกทองเหลืองแก่เลมัน เลบันต้องการฆ่าเลมันด้วย แต่เลมันหนีไปได้
เลมันเล่าให้น้องๆ ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น เขากลัว ต้องการล้มเลิกและกลับไปหาบิดาในแดนทุรกันดาร
นีไฟกล่าวว่าพวกเขากลับไปไม่ได้ถ้าไม่มีแผ่นจารึกทองเหลือง ท่านบอกให้พี่ๆ มีศรัทธาในพระเจ้ามากขึ้นและพวกเขาจะสามารถไปเอาแผ่นจารึกทองเหลืองได้
นีไฟและพี่ๆ กลับไปยังบ้านเดิมในเยรูซาเล็ม พวกเขารวบรวมทองและเงินเพื่อนำไปแลกกับแผ่นจารึก
พวกเขานำทรัพย์สมบัติของพวกเขาไปให้เลบันดูและเสนอว่าจะแลกทรัพย์สมบัติดังกล่าวกับแผ่นจารึก เมื่อเลบันเห็นทองและเงิน เขาอยากได้ เขาจึงโยนนีไฟกับพี่ๆ ออกมา
เลบันสั่งให้คนใช้ของเขาฆ่าบุตรของลีไฮ นีไฟกับพี่ๆ วิ่งหนีไปซ่อนตัวอยู่ในถ้ำ เลบันเก็บทองและเงินของพวกเขาไว้
เลมันและเลมิวเอลโกรธนีไฟ พวกเขาตีนีไฟกับแซมด้วยไม้
เทพมาปรากฏและบอกให้เลมันกับเลมิวเอลหยุด เทพกล่าวว่าพระเจ้าจะทรงช่วยให้พวกเขาได้แผ่นจารึก เทพกล่าวด้วยว่านีไฟและจะเป็นผู้นำเหนือพี่ๆ
นีไฟบอกให้พี่ๆ มีศรัทธาในพระเจ้าและไม่ต้องกลัวเลบันกับคนใช้ของเขา นีไฟให้กำลังใจพี่ๆ กลับไปเยรูซาเล็ม
คืนนั้นพี่ๆ ของนีไฟซ่อนตัวอยู่นอกกำแพงเมืองขณะที่นีไฟลอบเข้าไปข้างใน ท่านเดินตรงไปที่บ้านของเลบัน
เมื่อนีไฟเข้าไปใกล้บ้านของเลบัน ท่านเห็นคนเมานอนอยู่บนพื้น คนนั้นคือเลบัน
นีไฟมองเห็นดาบของเลบันจึงหยิบมันขึ้นมา พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงบอกให้นีไฟฆ่าเลบัน แต่นีไฟไม่อยากฆ่าเขา
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงบอกนีไฟอีกครั้งว่าให้ฆ่าเลบันเพื่อนีไฟจะได้แผ่นจารึกทองเหลือง ครอบครัวของลีไฮต้องการแผ่นจารึกเพื่อที่พวกเขาจะได้เรียนรู้พระกิตติคุณ
นีไฟเชื่อฟังพระวิญญาณบริสุทธิ์และฆ่าเลบัน จากนั้นจึงสวมเสื้อผ้าและเกราะของเลบัน
นีไฟเข้าไปในบ้านของเลบันและโซรัมซึ่งเป็นคนใช้ของเลบันเห็นเขา นีไฟมีท่าทางและเสียงเหมือนเลบัน
เขาบอกให้โซรัมไปเอาแผ่นจารึกทองเหลือง โซรัมคิดว่านีไฟเป็นเลบัน ดังนั้นเขาจึงให้แผ่นจารึกแก่นีไฟ นีไฟบอกให้โซรัมติดตามเขาไป
เลมัน เลมิวเอล และแซมเห็นนีไฟกำลังมาจึงเกิดความหวาดกลัวด้วยคิดว่าเป็นเลบัน พวกเขากำลังจะวิ่งหนีแต่ก็หยุดเมื่อนีไฟร้องเรียกพวกเขา
โซรัมจึงรู้ว่านีไฟไม่ใช่เลบัน เขาพยายามจะวิ่งหนี แต่นีไฟจับตัวโซรัมไว้และสัญญาว่าจะไม่ทำร้าย ถ้าเขาจะไปในแดนทุรกันดารกับนีไฟ
โซรัมยินยอม นีไฟและพี่ๆ จึงนำโซรัมและแผ่นจารึกทองเหลืองกลับไปหาลีไฮและซาไรยาห์
พวกเขาให้แผ่นจารึกทองเหลืองแก่ลีไฮ ท่านและซาไรยาห์มีความสุขที่บุตรของพวกท่านปลอดภัย พวกเขาทุกคนชื่นชมยินดีและขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้า
ลีไฮอ่านแผ่นจารึกทองเหลือง ในนั้นบอกเรื่องราวเกี่ยวกับอาดัมและเอวารวมทั้งการสร้างโลก และยังมีถ้อยคำของศาสดาพยากรณ์อีกหลายท่าน
ลีไฮกับนีไฟมีความสุขเพราะพวกเขาเชื่อฟังพระเจ้าและสามารถนำแผ่นจารึกทองเหลืองมาได้
ครอบครัวของลีไฮนำแผ่นจารึกทองเหลืองไปด้วยขณะเดินทางไปแดนทุรกันดารเพื่อพวกเขาจะได้สอนลูกๆ ถึงพระบัญญัติที่บันทึกไว้บนแผ่นจารึก