บทที่ 13
ซีนิฟฟ์
ซีนิฟฟ์และชาวนีไฟกลุ่มหนึ่งออกจากบ้านของพวกเขาในเซราเฮ็มลา พวกเขาเดินทางไปยังแผ่นดินแห่งนีไฟซึ่งครั้งหนึ่งชาวนีไฟคนอื่นๆ เคยอาศัยอยู่ที่นั่น
พวกเขาพบว่าชาวเลมันอาศัยอยู่ที่นั่น ซีนิฟฟ์และคนของท่านสี่คนเข้าไปในเมืองเพื่อพูดกับกษัตริย์ พวกเขาถามกษัตริย์เลมันว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ได้หรือไม่
กษัตริย์เลมันกล่าวว่าพวกเขาจะได้เป็นเจ้าของเมืองสองเมือง กษัตริย์ต้องการให้พวกเขาอาศัยอยู่ในแผ่นดินเพื่อที่กษัตริย์จะทำให้พวกเขาเป็นทาส
ผู้คนของซีนิฟฟ์สร้างบ้านและซ่อมแซมกำแพงรอบเมือง พวกเขาปลูกธัญพืชและผลไม้หลายชนิด พวกเขายังมีฝูงสัตว์มากมายอีกด้วย
กษัตริย์เลมันบอกผู้คนของเขาว่าชาวนีไฟกำลังจะมีอำนาจมากเกินไป ไม่ช้าชาวเลมันจึงไปโจมตีชาวนีไฟและขโมยฝูงสัตว์ตลอดจนพืชพันธุ์ธัญญาหารของพวกเขาไปด้วย
ชาวนีไฟวิ่งเข้าไปในเมืองของนีไฟ ที่นั่นซีนิฟฟ์มอบอาวุธให้ผู้คนด้วยคันธนูและลูกธนู ดาบ กระบอง และสายเหวี่ยง พวกเขาไปสู้รบกับชาวเลมัน
ก่อนจะสู้รบ ชาวนีไฟสวดอ้อนวอนทูลขอความช่วยเหลือจากพระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรชาวนีไฟด้วยพละกำลังพิเศษและพวกเขารบชนะชาวเลมัน
ภายหลังการสู้รบ ซีนิฟฟ์จัดยามรักษาการณ์รอบเมืองนีไฟ ท่านต้องการป้องกันผู้คนและฝูงสัตว์ของพวกท่านจากชาวเลมัน
ชาวนีไฟอยู่อย่างสงบเป็นเวลาหลายปี ผู้ชายทำงานในไร่นา ผู้หญิงปั่นด้ายและทอผ้า
กษัตริย์เลมันสิ้นชีวิต บุตรชายของเขาขึ้นเป็นกษัตริย์ กษัตริย์องค์ใหม่ส่งทหารมาสู้รบกับชาวนีไฟ
ชาวนีไฟได้รับพละกำลังจากพระเจ้าอีกครั้ง พวกเขาสังหารชาวเลมันเป็นจำนวนมาก และที่เหลือได้วิ่งหนีไป