บทที่ 3
ลีไฮออกจากเยรูซาเล็ม
พระเจ้าพอพระทัยลีไฮ คืนหนึ่งพระองค์ตรัสกับท่านในความฝัน พระองค์ทรงบอกให้ลีไฮพาครอบครัวของท่านออกจากเยรูซาเล็ม ลีไฮเชื่อฟังพระเจ้า
ครอบครัวของลีไฮเก็บรวบรวมเสบียงอาหารและกระโจม พวกเขาทิ้งบ้าน ทองและเงินของพวกเขา และออกเดินทางไปในแดนทุรกันดาร
ลีไฮและซาไรยาห์ภรรยาของท่านมีบุตรสี่คน ชื่อของพวกเขาคือเลมัน เลมิวเอล แซม และนีไฟ
หลังจากเดินทางได้สามวัน ครอบครัวของลีไฮตั้งกระโจมในหุบเขาแห่งหนึ่งริมแม่น้ำ
ลีไฮสร้างแท่นบูชาจากหินและทำการถวายเครื่องบูชาแด่พระผู้เป็นเจ้า ท่านขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าที่ทรงช่วยชีวิตครอบครัวของท่านจากการถูกทำลาย
ลีไฮตั้งชื่อแม่น้ำสายนั้นว่าเลมันและตั้งชื่อหุบเขาว่าเลมิวเอล ลีไฮต้องการให้บุตรของท่านเป็นเหมือนแม่น้ำและหุบเขา ที่ไหลไปสู่พระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลาและแน่วแน่ในการรักษาพระบัญญัติ
เลมันกับเลมิวเอลคิดว่าบิดาของพวกเขาโง่เขลาที่ยอมออกจากเยรูซาเล็มและละทิ้งความร่ำรวย พวกเขาไม่เชื่อว่าเยรูซาเล็มจะถูกทำลาย
นีไฟต้องการเข้าใจสิ่งที่ลีไฮมองเห็น ท่านสวดอ้อนวอนเพื่อจะทราบว่าบิดาของท่านทำถูกต้องหรือไม่ที่ออกจากเยรูซาเล็ม
พระเยซูคริสต์เสด็จมาเยี่ยมนีไฟและบอกท่านว่าคำพูดของลีไฮเป็นความจริง นีไฟเชื่อและไม่กบฏเหมือนเลมันกับเลมิวเอล
นีไฟบอกพี่ๆ ของท่านถึงสิ่งที่พระเยซูทรงบอกท่าน แซมเชื่อนีไฟ แต่เลมันกับเลมิวเอลไม่ยอมเชื่อ
พระเจ้าทรงสัญญากับนีไฟว่าท่านจะได้รับพรเพราะศรัทธาของท่าน ท่านจะเป็นผู้นำเหนือพี่ๆ ของท่าน