บทที่ 31
แม่ทัพโมโรไนปราบเซราเฮ็มนาห์
ชาวนีไฟต้องการรักษาแผ่นดินและครอบครัวของพวกเขาให้มีอิสรภาพ พวกเขายังต้องการเสรีภาพที่จะนมัสการพระผู้เป็นเจ้า
แม่ทัพโมโรไนเป็นผู้นำกองทัพชาวนีไฟ เมื่อชาวเลมันบุกโจมตี โมโรไนและกองทัพของท่านพบกับพวกนั้นที่แผ่นดินแห่งเจอร์ชอน
แม่ทัพโมโรไนจัดเตรียมอาวุธ โล่ เสื้อเกราะ และเสื้อผ้าหนาๆ ให้กองทัพของท่าน
ชาวเลมันมีกองทัพมากกว่าแต่พวกเขาหวาดกลัวเมื่อเห็นเสื้อเกราะของชาวนีไฟ—ทั้งนี้เพราะชาวเลมันสวมเสื้อผ้าเพียงน้อยชิ้น
กองทัพชาวเลมันไม่กล้าสู้กับกองทัพของแม่ทัพโมโรไน ชาวเลมันวิ่งเข้าไปในแดนทุรกันดารและตั้งใจว่าจะโจมตีเมืองอื่นของชาวนีไฟ
โมโรไนส่งคนไปสอดแนมชาวเลมัน ท่านขอให้แอลมาสวดอ้อนวอนพระเจ้าเพื่อทูลขอความช่วยเหลือ พระเจ้าทรงบอกแอลมาว่าชาวเลมันจะบุกโจมตีที่ใด
เมื่อโมโรไนได้รับข่าวจากแอลมา ท่านทิ้งทหารส่วนหนึ่งไว้ป้องกันเจอร์ชอน จากนั้นนำทหารที่เหลือไปพบกับชาวเลมัน
บรรดาทหารของแม่ทัพโมโรไนซ่อนตัวอยู่สองฟากฝั่งแม่น้ำไซดอนคอยดักซุ่มโจมตีกองทัพชาวเลมัน
การต่อสู้เริ่มขึ้น ชาวเลมันพยายามจะหนีข้ามแม่น้ำ แต่ชาวนีไฟอีกจำนวนมากก็ดักรอพวกเขาอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
การต่อสู้หนักหน่วงอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน เซราเฮ็มนาห์และทหารของเขาสังหารชาวนีไฟได้หลายคน ชาวนีไฟทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า
พระเจ้าทรงทำให้กองทัพของชาวนีไฟแข็งแกร่ง กองทัพล้อมชาวเลมันไว้และโมโรไนออกคำสั่งให้ยุติการต่อสู้
โมโรไนบอกเซราเฮ็มนาห์ว่าชาวนีไฟไม่ต้องการฆ่าชาวเลมันหรือนำพวกเขาไปเป็นทาส
โมโรไนกล่าวว่าชาวเลมันไม่อาจทำลายศรัทธาที่ชาวนีไฟมีต่อพระเยซูคริสต์ ท่านกล่าวว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยชาวนีไฟรบต่อไปตราบเท่าที่พวกเขาซื่อสัตย์
โมโรไนสั่งเซราเฮ็มนาห์ให้วางอาวุธ ชาวเลมันจะไม่ถูกสังหารถ้าพวกเขาสัญญาว่าจะไม่มารุกรานชาวนีไฟอีก
เซราเฮ็มนาห์มอบอาวุธให้โมโรไนแต่ไม่ยอมสัญญาว่าจะไม่สู้รบ โมโรไนคืนอาวุธให้เพื่อชาวเลมันจะได้มีอาวุธไว้ป้องกันตนเอง
เซราเฮ็มนาห์ถลันเข้าหาโมโรไนด้วยหวังจะฆ่าท่าน แต่ทหารชาวนีไฟคนหนึ่งก็ฟันดาบของเซราเฮ็มนาห์จนหัก
จากนั้นทหารคนดังกล่าวได้ตัดหนังศีรษะของเซราเฮ็มนาห์เสียบไว้ที่ปลายดาบแล้วชูขึ้นไปในอากาศ
เขาบอกชาวเลมันว่า ชาวเลมันจะล้มลงเหมือนดังที่หนังศีรษะนี้ร่วงหล่น นอกจากพวกเขาจะยอมวางอาวุธและสัญญาว่าจะไม่มารุกรานอีกเลย
ชาวเลมันหลายคนวางอาวุธไว้ที่ปลายเท้าของโมโรไนพร้อมทั้งสัญญาว่าจะไม่สู้รบอีกเลย พวกเขาได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ
ด้วยความโกรธแค้น เซราเฮ็มนาห์ยั่วยุทหารที่เหลือให้ต่อสู้ ทหารของโมโรไนสังหารพวกเขาเป็นจำนวนมาก
เมื่อเซราเฮ็มนาห์เห็นว่าตนเองและคนของเขาอาจจะถูกสังหาร เขาจึงอ้อนวอนขอให้โมโรไนไว้ชีวิต เขาสัญญาว่าจะไม่รุกรานชาวนีไฟอีกเลย
โมโรไนยุติการต่อสู้และยึดอาวุธชาวเลมัน หลังจากสัญญาว่าจะไม่สู้รบ ชาวเลมันก็จากไป