Κεφάλαιο 39
Ο Νεφί λαμβάνει μεγάλη δύναμη
Ο Νεφί βάδιζε προς το σπίτι του, ενώ σκεπτόταν αυτά που του είχε δείξει ο Κύριος και την ανομία των Νεφιτών. Ήταν στενοχωρημένος εξαιτίας της ανομίας τους.
Ο Κύριος μίλησε στον Νεφί και τον επαίνεσε που ήταν υπάκουος και εργαζόταν σκληρά για να διδάξει το Ευαγγέλιο.
Στον Νεφί δόθηκε δύναμη να κάνει οτιδήποτε. Ο Κύριος ήξερε πως θα χρησιμοποιούσε αυτή τη δύναμη με χρηστότητα.
Ο Κύριος είπε στον Νεφί να προειδοποιήσει τους Νεφίτες πως αν δεν μετανοήσουν, θα καταστραφούν. Ο Νεφί πήγε αμέσως να προειδοποιήσει τον λαό.
Οι Νεφίτες δεν πίστεψαν τον Νεφί. Προσπάθησαν να τον ρίξουν στη φυλακή, αλλά η δύναμη τού Θεού τον προστάτευσε.
Ο Νεφί κήρυξε τον λόγο του Θεού σε όλους τους Νεφίτες.
Όμως ο λαός έγινε ακόμα πιο άνομος και άρχισαν οι διαμάχες μεταξύ τους.
Ο Νεφί προσευχήθηκε για έναν λιμό, ελπίζοντας πως η έλλειψη τροφής θα ταπείνωνε τους Νεφίτες και θα τους βοηθούσε να μετανοήσουν.
Έπεσε λιμός. Δεν έβρεχε, έτσι το έδαφος ξεράθηκε και οι καλλιέργιες δεν μεγάλωναν. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να μαλώνουν.
Οι Νεφίτες λιμοκτονούσαν και πολλοί από αυτούς πέθαναν. Εκείνοι που έζησαν άρχισαν να θυμούνται τον Κύριο και αυτά που τους είχε διδάξει ο Νεφί.
Ο λαός μετανόησε για τις αμαρτίες του και μετά ικέτευσε τους δικαστές να ζητήσουν από τον Νεφί να σταματήσει τον λιμό. Οι δικαστές πήγαν στον Νεφί.
Όταν ο Νεφί είδε πως ο λαός είχε ταπεινωθεί και μετανοήσει, ζήτησε από τον Κύριο να σταματήσει τον λιμό.
Ο Κύριος απάντησε στην προσευχή του Νεφί και άρχισε να βρέχει. Σύντομα οι σοδειές μεγάλωναν ξανά. Ο λαός δόξασε τον Θεό και ήξερε ότι ο Νεφί ήταν ένας μεγάλος προφήτης.
Οι περισσότεροι από τους Νεφίτες προσχώρησαν στην Εκκλησία. Έγιναν πλούσιοι και οι πόλεις τους μεγάλωσαν. Υπήρχε ειρήνη στη χώρα.
Τότε κάποιοι Νεφίτες, που είχαν πρωτύτερα προσχωρήσει στους Λαμανίτες, επιτέθηκαν στους Νεφίτες.
Οι Νεφίτες προσπάθησαν να νικήσουν τους εχθρούς τους, οι οποίοι είχαν γίνει ληστές του Γαδιάντων, αλλά δεν μπόρεσαν γιατί και οι ίδιοι είχαν γίνει άνομοι ξανά.
Όταν οι Νεφίτες ήταν ενάρετοι, ο Κύριος τους ευλογούσε. Όταν γίνονταν περήφανοι και ξεχνούσαν τον Κύριο, τους έδινε προβλήματα για να τους βοηθήσει να τον θυμηθούν.