Kapitulli 11
Enosi
Enosi ishte biri i Jakobit. Ai i ruajti fletët dhe shkroi në to pasi ati i tij vdiq.
Një ditë, Enosi kishte dalë për gjueti në pyll. Ai mendoi rreth mësimeve të atit të tij dhe donte që t’i faleshin mëkatet.
Enosi ra në gjunjë dhe iu lut Perëndisë. Ai u lut gjithë ditën dhe po vazhdonte të lutej kur ra nata.
Perëndia i tha Enosit se për shkak të besimit të tij në Jezu Krisht, mëkatet e tij u falën.
Enosi më pas donte që Zoti t’i bekonte nefitët. Ai u lut për ta dhe Zoti tha se do t’i bekonte, në qoftë se do t’u bindeshin urdhërimeve të Tij.
Enosi donte gjithashtu që Zoti t’i bekonte lamanitët. Ai u lut me besim të madh dhe Zoti i premtoi ta bënte atë që Enosi i kërkoi atij.
Edhe pse lamanitët i luftuan nefitët dhe u përpoqën t’i shkatërronin analet e tyre, Enosi u lut që ata të bëheshin një popull i drejtë.
Enosi u lut që analet që ai kishte mbajtur, të ishin të sigurta. Zoti i premtoi se një ditë ai do t’u jepte lamanitëve mësimet që ishin në anale.
Enosi u predikoi nefitëve. Ai donte që ata të besonin te Perëndia dhe t’i zbatonin urdhërimet.
Nefitët u përpoqën t’ua mësonin ungjillin lamanitëve, por ata nuk donin të dëgjonin. Lamanitët i urrenin nefitët.
Enosi e kaloi jetën e tij duke i mësuar popullit rreth Jezusit dhe ungjillit. Ai i shërbeu Perëndisë dhe e deshi Atë gjithë jetën e tij.