2023
Steun bieden aan gescheiden leden
Juli 2023

Steun bieden aan gescheiden leden

Brittany Beattie

Kerktijdschriften

Onze hemelse Vader zal ons laten weten hoe we het beste voor een veilige en begripvolle omgeving in onze wijk of gemeente kunnen zorgen voor wie gescheiden zijn of in scheiding liggen.

Afbeelding
een afbeelding van een huis dat doormidden wordt gescheurd

Twee mannen uit dezelfde wijk werden allebei ongeveer gelijktijdig alleenstaand, beide na een lang huwelijk. Toen de eerste man alleen kwam te staan, namen de wijkleden vaak contact met hem op, ze brachten maaltijden langs en probeerden ervoor te zorgen dat hij zich niet eenzaam zou voelen. De tweede man werd niet op dezelfde wijze geholpen en hij voelde zich eenzaam en achtergesteld.

Wat was het verschil tussen de twee mannen? De eerste was weduwnaar en de tweede was gescheiden. Nadat de gescheiden man zijn verhaal had gedaan, vroeg hij oprecht: kunnen we de kerkleden niet helpen inzien hoe ze gescheiden leden kunnen bedienen en hun duidelijk maken dat gescheiden mensen nog steeds dezelfde gewaardeerde plek in onze wijk of gemeente hebben?

Veel wijken bieden hartverwarmende steun aan mensen die met de gevolgen van een echtscheiding te maken hebben, maar de vraag van deze man kan ons ertoe brengen om ons af te vragen of we ons hierin kunnen verbeteren. Die behoefte om zich welkom en gesteund te voelen, heeft te maken met een voortdurende uitnodiging van kerkleiders: om allen in de kudde van God lief te hebben en ze het gevoel te geven dat ze welkom en veilig in onze ringen van Zion zijn.1

‘Elke keer als we iemand opbeuren, scheppen we in feite een wijkplaats voor ze.’2 Onze wijken en gemeenten dienen tot die veilige plaatsen te behoren omdat we ernaar streven de twee grote geboden te onderhouden: God liefhebben en anderen als onszelf liefhebben (zie Mattheüs 22:37–39). Met behulp van de volgende beginselen kunnen we beter steun bieden aan de mensen in onze wijk of gemeente die gescheiden zijn of in scheiding liggen.

Vergeet niet dat een echtscheiding veel emoties met zich meebrengt

Omdat we de fundamentele leer van het eeuwig huwelijk en de kracht van het verzegelingsverbond in Gods heilsplan kennen, kan echtscheiding hartverscheurend zijn. Toch zal niet iedereen dezelfde gevoelens ten aanzien van zijn of haar echtscheiding hebben. President Dallin H. Oaks, eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd dat echtscheiding ‘een gevoelig onderwerp [is], want het roept zulke sterke emoties op bij de mensen die het op verschillende manieren geraakt heeft. Sommigen zien zichzelf of hun dierbaren als slachtoffers van een echtscheiding. Anderen zien zichzelf als begunstigden. Sommigen zien echtscheiding als een bewijs van mislukking. Anderen zien het als een uitweg uit een huwelijk.’3

In plaats van ernaar te raden hoe iemand die is gescheiden, zijn of haar omstandigheden ziet, kunt u beter een luisterend oor hebben als en wanneer die persoon daar klaar voor is. U kunt eenvoudigweg vragen: ‘Hoe kan ik je nu steun bieden?’ of ‘Op welke manieren kunnen we je na je scheiding hulp bieden?’

Vragen ter overdenking:

  • Hoe zou deze persoon elke dag, elke week of elke maand verschillende gevoelens kunnen doormaken? Hoe kan ik bij elk van die emoties attent en behulpzaam zijn?

  • Hoe kan ik openstaan voor openbaring over manieren om op verschillende momenten te helpen?

  • Welke aannames moet ik loslaten om meer open te staan voor en te handelen naar openbaring over hulpmogelijkheden?

Afbeelding
een hart zweeft boven een hand

Richt u op liefhebben in plaats van oordelen

In kwesties van echtscheiding zullen we zelden, of nooit, alle details kennen die tot de echtscheiding hebben geleid – en dat hoeft ook niet. ‘Bij een echtscheiding hebben personen de plicht om te vergeven, te verheffen en te helpen in plaats van te veroordelen’.4 Dit geldt voor zowel het echtpaar als de mensen om hen heen. We moeten erop letten dat we anderen liefhebben, niet veroordelen, ongeacht met welke huwelijkspartner we een sterke band hebben.

In plaats van ons op oordelen te richten, kunnen we ons richten op liefde en eenheid, zoals zuster J. Anette Dennis, eerste raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium heeft gezegd:

‘Hoe vaak oordelen we over anderen, op basis van hun uiterlijk of daden – of gebrek aan daadkracht? Als we ze volledig begrepen, zouden we dan geen medeleven tonen en willen helpen, in plaats van hun lasten met ons oordeel te verzwaren? […]

‘Er is ons geboden om anderen lief te hebben, niet om over hen te oordelen. Laten we die zware last neerleggen; die hoeven wij niet te dragen. Wij kunnen in plaats daarvan het juk van de Heiland, van liefde en medeleven, oppakken. […]

Iedereen moet het gevoel hebben dat hij of zij er echt bij hoort en echt nodig is in het lichaam van Christus.’5

Vragen ter overdenking:

  • Hoe kan ik mij meer richten op anderen liefhebben zoals Jezus Christus dat doet?

  • Zijn er manieren waarop ik iemand veroordeel, bijvoorbeeld door naar fouten te zoeken of de schuld bij iemand neer te leggen, waardoor ik niet in staat ben om de nodige steun te verlenen?

  • Hoe kan ik Gods liefde voor anderen beter voelen?

Zoek manieren om ze te blijven betrekken

Bij een scheiding gaan vaak banden met vrienden of familieleden van de ex-partner verloren. En wat gebeurt er met de vriendschapsbanden die tijdens het huwelijk zijn ontstaan als die vrienden niet meer beide ex-huwelijkspartners tegelijk bij hun thuis kunnen uitnodigen?

Een zuster vertelde dat zij en haar man eerder vaak naar een wekelijkse spelletjesavond met vrienden uit haar wijk gingen. Na de scheiding was ze verdrietig dat ze niet meer werd uitgenodigd voor de spelletjesavonden, omdat er alleen echtparen kwamen. Een andere zuster vertelde dat veel wijkleden dachten dat ze, omdat ze nu een alleenstaande moeder was, geen tijd meer zou hebben om zoals vroeger met vriendinnen naar activiteiten te gaan; daarom nodigden ze haar niet uit zodat ze zich niet verdrietig zou voelen omdat ze niet kon komen. Maar daardoor voelde ze zich net méér geïsoleerd en alleen. Deze zuster vertelde dat het fijn zou zijn geweest om gewoon uitgenodigd te worden (zelfs als ze er niet bij zou kunnen zijn) – zodat ze zou weten dat anderen haar erbij wilden hebben.

Elke situatie is anders, maar ‘wij [hebben] allen behoefte aan de warmte van vriendschap en een oprechte uiting van geloof.’6

Vragen ter overdenking:

  • Hoe kan ik activiteiten aanpassen zodat alleenstaande leden het net zo fijn vinden om te komen als echtparen?

  • Hoe kan onze wijk extra mogelijkheden bieden om deel te nemen aan activiteiten die in de behoeften van gescheiden leden voorzien?

  • Door welke activiteiten zou mijn vriend(in) kunnen dienen of bijdragen, vooral als zijn of haar zelfvertrouwen na een moeilijke relatie hersteld moet worden?

Afbeelding
mensen in een kring

‘Eerst kijken, dan dienen’7

Gescheiden mensen krijgen met veranderingen in hun financiële situatie, dagindeling, emoties, dagelijkse en jaarlijkse tradities, woonsituatie en meer te maken. Dat geldt zowel voor de volwassenen als voor hun kinderen, die thuis wellicht ook extra taken op zich nemen.

De wijk- of gemeenteraad kan bespreken hoe ieder gezinslid, met inbegrip van de kinderen, kan worden gesteund. We hebben als individu ook veel kansen om behoeften te zien en dan gebedvol naar persoonlijke openbaring te handelen om daarin te voorzien.

Een zuster kreeg hulp van een buurman die besefte dat haar ex-man doorgaans elke herfst de tuin en de sproeiers winterklaar maakte. Hij bood haar aan om het voor haar te doen of haar te laten zien hoe dat moest. Een alleenstaande vader kreeg hulp van buren, die hem tips voor betrouwbare babysitters in zijn nieuwe buurt gaven.

Hier zijn nog meer manieren waarop wijkleden gezinnen hebben geholpen:

  • Leidinggevenden van jongeren en in het jeugdwerk gaven voorbeelden van vaderlijke of moederlijke invloeden die gepast waren voor kinderen.

  • Er werden kerstcadeaus gedoneerd, en geld om zendingen te helpen bekostigen.

  • Er werd overgebleven eten van jeugdconferenties of -activiteiten naar gezinnen gebracht.

  • Wijkleden woonden sportactiviteiten van kinderen bij.

  • In de leerkrachtenraad werd besproken hoe men rekening kan houden met kinderen uit gescheiden gezinnen, vooral tijdens lessen over het gezin of als de kinderen alleen om de week naar de wijk komen met een van hun ouders.

  • Een ouder echtpaar nam een eenoudergezin onder hun hoede.

We kunnen in gedachten houden dat personen en gezinnen tijd nodig hebben om zich aan hun nieuwe situatie aan te passen. Gun ze de tijd om te genezen en voortgang te maken volgens Gods en hun eigen tijdsschema, niet dat van ons.

Vragen ter overdenking:

  • Hoe kan ik de vriendschap in stand houden, zodat mensen die in een scheiding liggen mijn hulp aanvaarden wanneer ze die nodig hebben?

  • Welke ‘eerste-keer-situaties’ zijn vooral moeilijk voor het gezin, zoals de eerste keer dat de kinderen op een feestdag bij slechts een van de ouders zijn? Hoe kan ik in die tijden extra aandacht schenken?

  • Welke zaken die het gezin nodig heeft, zou ik kunnen bieden? Zou ik het gezin in contact kunnen brengen met iemand die de juiste vaardigheden heeft om te kunnen helpen?

Als we er onder gebed naar streven gescheiden mensen en hun familieleden beter te begrijpen en te dienen, kunnen we Gods liefde voor al zijn kinderen voelen en uitdragen.