Hilum, Hunong
Ang Manluluwas nagtudlo kanato kon unsaon aron mobati og kalinaw ug kakalma bisan pa man kon ang mga hangin pintas nga mohuros sa atong palibut ug dagkong mga balod mohulga sa pagpaunlod sa atong mga gilauman.
Sa dihang gagmay pa ang among mga anak, ang among pamilya migahin og pipila ka adlaw sa usa ka nindot nga lanaw. Usa ka hapon pipila sa mga bata misul-ob og mga life jacket sa wala pa moambak gikan sa tungtonganan ug paingon sa tubig. Ang among kinamanghurang anak nga babaye mitan-aw nga nagpanagana, nag-obserbar og maayo sa iyang mga igsoon. Uban sa tanang kaisug nga iyang mapakita, iyang gipislit ang iyang ilong sa usa ka kamot ug miambak. Dali dayon siyang milutaw ug adunay gamayng kataranta sa iyang tingog nga misiyagit, “Tabangi ko! Tabangi ko!”
Karon, wala siya mabutang sa bisan unsang makamatay nga peligro; ang iyang life jacket misalir, ug naglutaw siya nga luwas ra. Amo unta siyang matabangan ug mabira balik sa tungtonganan nga gamay ra og buhaton. Apan alang niya, nagkinahanglan siya og tabang. Siguro tungod kadto sa kabugnaw sa tubig o sa kabag-o sa kasinatian. Bisan pa man niana, mikatkat siya og balik sa tungtonganan, diin amo siyang gibukotan og uga nga tualya ug midayeg sa iyang kaisug.
Tigulang man kita o batan-on, daghan kanato, sa mga higayon sa kalisud, daling makalitok sa mga pulong sama sa “Tabangi ko!” “Luwasa ko!” o “Palihug, tubaga ang akong pag-ampo!”
Kana nahitabo sa mga disipulo ni Jesus panahon sa Iyang mortal nga pagpangalagad. Diha sa Marcos atong mabasa nga si Jesus “misugod na usab sa pagpanudlo didto sa daplin sa dagat: ug daghan kaayo ang mga tawo nga mialirong kaniya.”1 Ang pundok sa katawhan hilabihan na kadaghan nga si Jesus “misakay sa usa ka sakayan”2 ug namulong gikan sa tungtonganan niini. Sa tibuok adlaw gitudloan Niya ang mga tawo pinaagi sa mga sambingay samtang naglingkod sila diha sa lapyahan.
“Ug … nianang pagkagabii,” Siya miingon sa Iyang mga disipulo, “Manabok kita sa lanaw. Ug sa dihang gibiyaan nila ang panon sa katawhan,”3 mipahawa sila sa lapyahan ug mitabok sa Lanaw sa Galilea. Nakakita og luna sa likod sa sakayan, mihigda si Jesus ug daling nakatulog. Sa wala madugay “mihuros ang usa ka kusog nga unos, ug tungod sa dagkong balod nasudlag tubig ang sakayan ug hapit kini mapuno”4 sa tubig.
Daghan sa mga disipulo ni Jesus sinati na nga mga mananagat ug nasayud kon unsaon pagdala sa sakayan sa usa ka unos. Sila ang Iyang sinaligan—sa pagkatinuod, Iyang minahal—nga mga disipulo. Ilang gibiyaan ang mga trabaho, kaugalingon nga mga interes, ug pamilya aron mosunod kang Jesus. Ang ilang hugot nga pagtuo diha Kaniya makita sa ilang presensya diha sa sakayan. Ug karon ang ilang sakayan anaa sa tunga-tunga sa usa ka unos ug hapit na gayud malunod.
Wala kita masayud kon unsa kadugay sila nanglimbasug aron magpabiling maglutaw ang sakayan diha sa unos, apan ilang gipukaw si Jesus nga adunay gamayng kataranta sa ilang mga tingog, nga nag-ingon:
“Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga hapit na man kita malunod?”5
“Ginoo, tabang: malunod na ta.”6
Sila mitawag Kaniya og “Magtutudlo,” ug Siya mao gayud. Siya mao usab si “Jesukristo, ang Anak sa Dios, ang Amahan sa langit ug sa yuta, ang Tiglalang sa tanan nga mga butang gikan sa sinugdanan.”7
Gikan sa Iyang nahimutangan diha sa sakayan, si Jesus mibangon ug gibadlong ang hangin ug miingon ngadto sa mapintas nga mga balod, “Hilum, hunong. Ug mihunong ang hangin ug mibanos ang kalinaw.”8 Kanunay gayud nga Bantugan nga Magtutudlo, gitudloan dayon ni Jesus ang Iyang mga disipulo pinaagi sa duha ka yano apan mahigugmaong mga pangutana. Siya nangutana:
“Nganong nalisang man kamo?”9
“Hain na ba ang inyong pagsalig?”10
Adunay mortal nga kalagmitan, gani usa ka tintasyon, kon atong mabantayan ang atong kaugalingon taliwala sa mga pagsulay, mga kasamok, o mga kalisdanan nga motuaw, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga hapit na man ako malunod? Luwasa ako.” Bisan si Joseph Smith nangamuyo gikan sa makalilisang nga bilanggoan, “O Dios, hain ba ikaw? Ug hain ang imong gambalay nga nagsalipod sa imong tagoanan?”11
Sigurado, ang Manluluwas sa kalibutan nakasabut sa atong mortal nga mga limitasyon, kay nagtudlo Siya kanato kon unsaon aron mobati og kalinaw ug kakalma bisan pa man kon ang mga hangin pintas nga mohuros sa atong palibut ug dagkong mga balod mohulga sa pagpaunlod sa atong mga gilauman.
Niadtong adunay napamatud-an na nga pagtuo, pagtuo nga sama sa bata, o bisan ang kinagamyan nga tipik sa pagtuo,12 si Jesus nagdapit, nga nag-ingon: “Duol kamo kanako.”13 “Motuo sa akong ngalan.”14 “Pagkat-on kanako, ug paminaw sa akong mga pulong.”15 Siya malumo nga nagmando, “[P]aghinulsol ug [p]agpabunyag sa akong ngalan,”16 “Paghigugmaay kamo; ingon nga ako nahigugma kaninyo,”17 ug “Sa kanunay mahinumdom kanako.”18 Si Jesus mipasalig, nga nagpasabut: “Gisulti ko kini kaninyo aron makabaton kamog kalinaw. Paantuson kamo sa kalibutan: apan ayaw kahadlok; kay nabuntog ko na ang kalibutan.”19
Mahunahuna lang nako nga ang mga disipulo ni Jesus nga diha sa sakayan nga gikusokuso sa unos, tungod sa panginahanglan, nagkapuliki sa pagtan-aw sa mga balod nga mihampak sa ilang tungtonganan ug naghabwa niini og tubig. Ako silang mahunahuna nga nagkupot sa mga layag ug nagsulay sa pagpabilin sa pagkontrolar sa ilang gamay nga sakayan. Ang ilang gitutokan mao ang mabuhi sa maong gutlo, ug ang ilang pangamuyo alang sa tabang hilabihan ka sinsero.
Daghan kanato walay kalainan sa atong panahon. Ang bag-ong panghitabo sa tibuok kalibutan ug sa atong mga nasud, mga komunidad, ug mga pamilya balik-balik nga mihasmag kanato og wala damha nga mga pagsulay. Sa mga panahon sa kagubot ang atong pagtuo morag mainat kon asa kutob ang atong paglahutay ug panabut. Ang balik-balik nga kahadlok makabalda kanato, nga maoy hinungdan nga makalimot kita sa kamaayo sa Dios, sa ingon mopabilin sa atong panglantaw nga mubo ra ug walay tumong. Apan pinaagi niining lisud nga mga gutlo sa atong panaw nga ang atong pagtuo dili lamang masulayan apan mapalig-on usab.
Bisan unsa pa man ang atong mga kahimtang, makatuyo kita sa paghimo og mga paningkamot sa pag-ugmad ug pagpalambo sa atong pagtuo diha ni Jesukristo. Mapalig-on kini kon atong mahinumduman nga kita mga anak sa Dios ug Siya nahigugma kanato. Ang atong pagtuo motubo samtang mag-eksperimento kita sa pulong sa Dios uban sa paglaum ug kakugi, maningkamot sa atong pinakamaayo sa pagsunod sa mga pagtulun-an ni Kristo. Ang atong pagtuo molambo samtang pilion nato nga motuo kay sa magduha-duha, mopasaylo kay sa mohusga, maghinulsol kay sa mosupak. Ang atong pagtuo malunsay samtang mapailubon kitang mosalig diha sa mga maayo nga buhat ug kalooy ug grasya sa Balaang Mesiyas.20
“Samtang ang pagtuo dili usa ka hingpit nga kasayuran,” si Elder Neal A. Maxwell miingon, “nagdala kini og tinuoray nga pagsalig diha sa Dios, kansang kahibalo hingpit!”21 Bisan sa gubot nga panahon, ang hugot nga pagtuo diha ni Ginoong Jesukristo makapakita og kaisug ug daling makabangon. Makatabang kini kanato sa pagtangtang sa mga makabalda. Makapadasig kini kanato sa pagpadayon subay sa dalan sa pakigsaad. Ang hugot nga pagtuo mosalikway sa pagkawalay kadasig ug motugot kanato nga moatubang sa umaabut nga desidido ug lig-ong mobarug. Makaaghat kini kanato sa pagpangayo og tabang ug kahupayan samtang mag-ampo kita sa Amahan sa ngalan sa Iyang Anak. Ug kon ang mainampuong mga pangamuyo daw wala matubag, ang atong makanunayong hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo moresulta sa pagpailub, pagkamapainubsanon, ug sa abilidad sa paglitok sa mga pulong nga may balaang pagtahud “Ang Imong pagbuot maoy matuman.”22
Si Presidente Russell M. Nelson nagtudlo:
“Dili nato angayang tugutan ang atong mga kahadlok nga mowagtang sa atong hugot nga pagtuo. Atong masuklan kanang mga kahadlok pinaagi sa paglig-on sa atong pagtuo.
“Sugdi diha sa inyong mga anak. … Ipabati kanila ang inyong hugot nga pagtuo, bisan pa sa masakit nga mga pagsulay nga moabut kaninyo. Itumong ang inyong hugot nga pagtuo ngadto sa atong mahigugmaon nga Langitnong Amahan ug sa Iyang Pinalangga nga Anak, si Ginoong Jesukristo. … Tudloi ang matag bililhong batang lalaki ug babaye nga siya anak sa Dios, gilalang diha sa Iyang panagway, nga may sagradong katuyoan ug potensyal. Ang matag usa gipakatawo nga may mga hagit nga sagubangon ug pagtuo nga palamboon.”23
Bag-ohay lang nakadungog ko og duha ka kwatro anyos nga mga bata nga mipaambit sa ilang hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo sa dihang mitubag sila sa pangutana nga “Giunsa pagtabang ni Jesukristo kaninyo?” Ang unang bata miingon, “Nasayud ko nga si Jesus nahigugma kanako tungod kay namatay Siya alang kanako. Gihigugma usab Niya ang mga dagko.” Ang ikaduhang bata miingon, “Motabang Siya kanako kon magul-anon o saputon ko. Motabang usab Siya kanako kon maunlod ko.”
Si Jesus namahayag, “Busa, kinsa kadto nga maghinulsol ug moduol ngari kanako ingon sa usa ka gamay nga bata, kaniya Ako modawat, kay ingon niana ang gingharian sa Dios.”24
“Kay gihigugma gayud sa Dios ang kalibutan, nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon.”25
Bag-ohay lang, si Presidente Nelson misaad “nga ang nagkaminos nga kahadlok ug nagkadako nga pagtuo mosunod” samtang atong “sugdan na usab ang tinud-anay nga maminaw, mamati, ug mopatalinghug sa mga pulong sa Manluluwas.”26
Mga kaigsoonan, ang atong kasamtangang mahagiton nga mga kahimtang dili mao ang atong katapusan, mahangturon nga padulngan. Isip mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, atong gidala ngari kanato ang ngalan ni Jesukristo pinaagi sa pakigsaad. Kita adunay hugot nga pagtuo sa Iyang matubsanong gahum ug paglaum diha sa Iyang mahinungdanon ug bililhon nga mga saad. Anaa kanato ang tanang rason nga magmaya, kay ang atong Ginoo ug Manluluwas nasayud gayud sa atong mga problema, mga kabalaka, ug mga kasubo. Sama nga si Jesus nagauban sa Iyang mga disipulo kaniadto, Siya anaa sa atong sakayan! Mopamatuod ko nga gihatag Niya ang Iyang kinabuhi aron kamo ug ako dili malaglag. Hinaut nga mosalig kita Kaniya, mosunod sa Iyang mga sugo, ug uban sa hugot nga pagtuo maminaw Kaniya nga moingon, “Hilum, hunong.”27 Sa sagrado ug balaan nga ngalan ni Jesukristo, amen.