Geloofsportret
Blanca Solis
Asunción (Paraguay)
Toen Blanca’s echtgenoot en moeder ziek werden en niet meer voor zichzelf konden zorgen, moest Blanca ontslag nemen, zodat ze voltijds voor hen kon zorgen. Door zich tot de Heer te wenden heeft Blanca kracht gekregen die haar eigen vermogen te boven gaat.
Fotograaf Cody Bell
De ziekte van mijn man was een van onze zwaarste beproevingen. Hij lag vier maanden lang op de intensive care. Dat waren verschrikkelijke maanden! Toen hij uit het ziekenhuis ontslagen werd, kon hij niet voor zichzelf zorgen. Mijn moeder leed in diezelfde periode aan alzheimer en was aan bed gekluisterd.
Ik had een stabiele baan als verpleegster en zorgde tegelijkertijd voor mijn man en mijn moeder. Ik raakte ontmoedigd omdat ze allebei bedlegerig waren. Ik kende veel slapeloze nachten omdat ik alles voor hen moest doen. Het waren net twee baby’s. Omdat ik tegelijkertijd voor hen zorgde en voltijds werkte, leek het alsof ik twee banen had. Ik kon hen niet goed genoeg verzorgen en moest dus ontslag nemen.
Dat was de moeilijkste tijd van mijn leven. Ik had het moeilijk omdat ik eerst zelfredzaam was en nu plots geen inkomen meer had. Ik begon me zorgen te maken over onze financiële situatie. Ik wist niet hoe we onze rekeningen konden betalen. Ik vroeg me af wat ik kon doen. Ik vroeg de Heer om een manier waarop ik kon werken en tegelijkertijd voor mijn familie kon zorgen.
Mijn zoon opperde dat ik empanada’s kon maken en verkopen. Ik was bang omdat ik niet wist hoe ik dat moest doen. Maar er was een lichtpuntje: ik kon een aantal zelfredzaamheidscursussen van de kerk volgen. De cursus ‘Mijn bedrijf beginnen en uitbreiden’ sprak me aan. Toen ik die volgde, voelde ik dat ik die kennis in de toekomst zou kunnen gebruiken. De Heer gaf me die cursus toen ik Hem om hulp vroeg. Ik had Hem om werk gevraagd en Hij gaf me een kans.
Ik werkte tot ’s avonds laat om mijn bedrijf op te starten. Dat nam ongeveer een jaar in beslag. Ik begon empanada’s aan mijn vrienden en buren te verkopen. Ik dacht dat ik me helemaal aan deze baan kon wijden, zodat ik voor mijn familie kon zorgen. We waren erg gelukkig toen we onze familiezaak konden openen. Maar ons geluk was van korte duur.
Ik begon me ziek te voelen. Ik ging naar de dokter en kreeg te horen dat ik borstkanker had. Ik onderging een operatie, chemotherapie en al het mogelijke om de aandoening te bestrijden. Uiteindelijk moest ik mijn familiezaak, waar ik zo naar had uitgekeken, opgeven. Ik had vanwege de behandeling en de zorg voor mijn hulpeloze moeder en man de kracht niet om de zaak draaiend te houden.
Mijn man werd geleidelijk aan beter. Mijn moeder is inmiddels overleden. Ik wijd me nu volledig aan mijn herstel.
Ik blijf bidden en vraag de Heer om kracht, zodat ik kan volharden. Ik bid voortdurend tot Hem. Door de beproevingen van mijn familie ben ik gaan beseffen dat de Heer voortdurend aan mijn zijde was. Hij geeft me de kans om weer op te staan. De kracht die ik van de Heer krijg, is ongelofelijk.
Ik vaag me nooit af waarom zoiets mij overkomt. Ik ga er vanuit dat er altijd een reden is. Ik vertrouw op de Heer en aanvaard wat Hij op mijn pad brengt. Hij heeft me in erg moeilijke tijden gesteund en gesterkt.
Blanca vond het moeilijk om ontslag te nemen en voor haar zieke moeder en man te zorgen, maar ze deed het toch. ‘Ik wilde het beste voor hen’, zegt ze. ‘Dat verdienden ze.’
Blanca volgde een paar zelfredzaamheidscursussen van de kerk, zodat ze de kost kon verdienen. Ze is dankbaar voor de kennis die ze opgedaan heeft. ‘De Heer gaf me die cursus toen ik Hem om hulp vroeg’, zegt ze.
Blanca en haar man, Anibal, werden 23 jaar geleden lid van de kerk. Ze zegt: ‘Sinds mijn doop voel ik dat ik op de juiste plek ben, dat dit de ware kerk is.’
Blanca is dankbaar dat haar man aan de betere hand is. Ze is ook dankbaar dat ze voor haar moeder kon zorgen, die inmiddels overleden is.
Blanca zegt dat ze haar beproevingen niet alleen het hoofd had kunnen bieden. ‘De Heer was voortdurend aan mijn zijde’, zegt ze. ‘De kracht die ik van de Heer krijg, is ongelofelijk.’