Ang Kauban ni Jordan sa Pagtuon
Ang tagsulat nagpuyo sa Virginia, USA.
Gimingaw na si Jordan isip kauban ni Kirsi sa pagtuon. Apan duna dayon siyay nindot nga ideya!
“Akong masayran, nga tinuod ang mga kasulatan” (Songbook sa mga Bata, 66).
Si Jordan wala na makakita sa iyang igsoong babaye nga si Kirsi sobra na sa usa ka tuig—gibati kini niya nga daw kahangturan! Sa dili madugay mouli siya gikan sa iyang misyon aron magpa-opera. Naguol si Jordan nga nasakit siya, apan nalipay siya nga hapit na sila magkauban.
Sa iyang pag-uli sa balay gikan sa eskwelahan pagkasunod adlaw, si Kirsi naglingkod sa sofa. Midagan si Jordan ug migakos kaniya.
“Hi, Jordan! Gimingaw ko nimo!” Miingon si Kirsi.
Mipahiyom si Jordan. “Gimingaw sab ko nimo! Naguol ko nga nasakit ka.”
“Salamat, dong,” miingon si Kirsi. Naggunit siya sa Basahon ni Mormon diha sa iyang paa.
“Pwede kong mobasa uban nimo?” nangutana siya.
“Kuhaa ang imong Basahon ni Mormon, ug magdungan kita og sugod sa sinugdanan.”
Midagan si Jordan ngadto sa iyang kwarto ug mikuha sa iyang kopya. “Dia na!” misinggit siya sa dihang midagan siya pabalik. Midali siya og lingkod tupad ni Kirsi.
Ilang giablihan ang ulohan nga pahina. “Ang Basahon ni Mormon: Lain nga Tugon ni Jesukristo,” mibasa si Jordan. Nagpuli-puli sila sa pagbasa.
“Sa akong misyon nagtuon ko sa mga kasulatan uban sa akong kompanyon matag adlaw,” si Kirsi miingon. “Mahimo bang ikaw ang akong kauban sa pagtuon hangtud sa panahon nga mobalik na ko sa akong misyon?” Nangutana si Kirsi.
“Oo!” siya miingon.
Human sa pipila ka adlaw, gi-operahan si Kirsi. Miuli siya gikan sa ospital aron mopahulay ug magpag-ayo sulod sa pipila ka semana. Siya ug si Jordan dungan nga nagtuon sa Basahon ni Mormon matag adlaw.
Sa wala pa siya mibalik sa iyang misyon, si Kirsi miingon, “Jordan, gusto ko nga mohagit nimo nga imong humanon ang Basahon ni Mormon sa dili pa ka mabunyagan!”
Naghunahuna si Jordan niana. Ang iyang ikawalong birthday pipila na lang ka bulan. Daghan pa siya og basahunon. Apan gusto niya kining buhaton. “Oo,” miingon si Jordan.
“Samtang magbasa ka, mahimo ba ka nga mag-ampo ug mangutana kon kini tinuod ba?” Nangutana si Kirsi. “Si Moroni misaad nga kon ato na nga buhaton, ang Espiritu Santo mosulti kanato kon kini tinuod.”
“OK,” miingon si Jordan.
Sa dihang si Kirsi mibalik na sa iyang misyon, dungan silang nakaabut sa 2 Nephi.
Gimingaw gyud si Jordan ni Kirsi. Labi na siyang gimingaw nga mahimong iyang kauban sa pagtuon. Apan duna dayon siyay nindot nga ideya!
Sa eskwelahan pagkasunod adlaw, miduol siya sa lamesa sa iyang suod nga higala nga si Jake.
“Akong basahon ang tibuok Basahon ni Mormon sa dili pa ko mabunyagan,” miingon si Jordan. “Tungod kay bunyagan man kitang duha sa samang adlaw, gusto ba nimong mobuhat usab niini?”
“Oo,” miingon si Jake. “Wala pa ko sukad makabasa sa tibuok Basahon ni Mormon.”
Matag adlaw sa eskwelahan, ilang pangutan-on ang matag usa sa samang pangutana.
“Asa na ka dapit?”
“Sa katapusan sa Jacob. Asa na ka dapit?”
Sa wala madugay dili na gani sila mangutana. Magtinan-away na lang sila ug nasayud na sila sa pangutana.
“Nagtuo ko nga igo gyud ta nga mahuman ani alang sa atong bunyag,” miingon si Jordan.
Sa katapusan ang adlaw sa ilang bunyag miabut.
“Nahuman ko gabii,” mihunghong si Jordan.
“Ako sab.” Miingon si Jake. “Ug ako nag-ampo aron masayud kon tinuod ba ni, ug gibati gyud nako ang kainit ug kalipay.”
Mipahiyom si Jordan. “Pareho ta. Gibati gyud nako ang kalipay sa akong pag-ampo.” Mapasalamaton kaayo siya sa hagit ni Kirsi. Karon nagpalambo na siya sa iyang kaugalingong pagpamatuod.