Evangelieparels
Op de Rots gebouwd
In 1847 kregen de heiligen der laatste dagen [het gebod] om zich onder leiding van president Brigham Young te organiseren in groepen van honderd, vijftig en tien, en zich voor te bereiden op de lange en afmattende reis met runderspannen naar de Salt Lake Valley.
En nu wil ik enkele vragen stellen: Zou het wijs of verstandig voor wie dan ook zijn om nu te proberen de voorwaarden van die openbaring ten uitvoer te leggen? Wat zou u vinden van iemand die in een tijd met spoorwegen en auto’s en vliegtuigen hier in Utah een koppel runderen zou inspannen en op weg zou gaan naar Missouri? (…)
Wat ik u wil leren, is het volgende: wij zijn een vooruitstrevend volk, want wij zijn Gods volk, en als zodanig hebben wij het recht om moderne methodes te gebruiken, deze verbeterde wetenschappelijke mogelijkheden die de Heer ons in handen heeft gegeven voor de bevordering van zijn wonderbaarlijke werk. (…)
Wat maakt ons anders?
Vele jaren geleden kwam er een geleerde kerkvoogd van [een ander] geloof naar Utah (…) en ik had een gesprek met hem. Hij was naar een ‘mormoonse’ avondmaalsdienst geweest en had veel kritiek op onze bediening van het avondmaal van de Heer, met name ons gebruik van water in plaats van wijn. Hij zei dat hij de rillingen kreeg toen hij zag dat de mensen water dronken; en hij wees op het feit, want het is een feit, dat de Heiland volgens de Bijbel bij het instellen van het avondmaal onder de joden wijn gebruikte en verklaarde dat het zijn bloed was, of dat het zijn bloed voorstelde. Ik zou daar aan toe kunnen voegen dat er ook in het Boek van Mormon staat dat de Heiland wijn gebruikte toen Hij het avondmaal instelde onder de Nephieten.
Mijn (…) vriend wist het misschien niet, maar hij was gestuit op het grote onderscheidende kenmerk dat Gods kerk onderscheidt van alle andere kerken onder de zon — namelijk dat zij gebaseerd zijn op boeken en tradities en denkbeelden van mensen, maar dat deze kerk gebouwd is op de rots van Christus, op het beginsel van onmiddellijke en voortdurende openbaring. De heiligen der laatste dagen doen niets omdat het toevallig in een boek gedrukt staat. Zij doen niets omdat God de joden heeft gezegd dat ze het moesten doen; noch laten ze iets achterwege omdat Christus de Nephieten het opdroeg.
Wat er ook gedaan wordt in deze kerk, komt doordat God in onze tijd uit de hemel spreekt en deze kerk heeft geboden om het te doen. (…) Dat is de grondwet van de kerk van Christus. Wij gebruiken water in plaats van wijn bij het heilig avondmaal omdat Christus ons dit geboden heeft.
Gods werk gaat voort
Goddelijke openbaring past zich aan de omstandigheden en toestand van de mens aan, en verandering volgt op verandering terwijl dit voortschrijdende godswerk zijn bestemming vervult. Geen boek is groots of goed genoeg om deze kerk te presideren.
Nu ik dit zeg, verwijs ik echt in alle eerbied naar het geschreven woord Gods dat is opgetekend in de boeken, hoewel delen ervan misschien achterhaald zijn, hun doel hebben gediend en op de plank gelegd, terwijl de rest krachtig, vol leven en toepasbaar is op ons in deze situatie — in onze huidige mate van ontwikkeling. Maar zelfs dat deel moet juist geïnterpreteerd worden. Geen mens zou moeten twisten over de inhoud van de boeken, want Gods spreekbuis spreekt namens Hem en interpreteert zijn woord. Dat te doen zou betekenen dat dode tekst de voorkeur krijgt boven het levend orakel, wat altijd een verkeerd standpunt is.
Wat de Heer tweeduizend jaar geleden tegen de joden en de Nephieten zei, of wat Hij vijftig of zestig jaar geleden tegen de heiligen der laatste dagen zei, is in deze tijd uitsluitend van kracht als het overeenstemt met hedendaagse openbaring, met de meest recente instructies van de Heer aan zijn volk, bij monde van zijn aangewezen dienstknechten of dienstknecht; en zij die dit feit negeren, lopen gevaar en kunnen in moeilijkheden komen. Het meest recente woord Gods is het woord waarnaar we moeten luisteren, en dat moet onze voorkeur hebben boven elke vorige openbaring, hoe waar die ook was.
Dezelfde God die zegt: doe vandaag zus en zo, kan dat gebod morgen weer intrekken zonder dat Hij als veranderlijk of inconsequent is aan te merken. De wetgevers, die om het jaar bijeenkomen, trekken oude wetten of regels in die hun doel gediend hebben; maar niemand piekert erover om de wetgevers van inconsequentie of tegenstrijdigheden te beschuldigen. Hoe is God dan als inconsequent te beschouwen als Hij vandaag het ene zegt en het morgen of volgende maand of volgend jaar verandert om het aan gewijzigde omstandigheden aan te passen?
Hij gebood Abraham om zijn zoon te doden, en Abraham stond op het punt dat te doen, toen dezelfde God zei: ‘Strek uw hand niet uit naar de jongen’ [Genesis 22:12]. Abraham was verplicht (…) om het tweede gebod te gehoorzamen, niet het eerste; en hij zou een overtreding hebben begaan als hij dat niet had gedaan.
We moeten bijblijven
Ik kan hier nog lang over spreken, maar besluit nu toch met deze gedachte. Gods werk staat niet stil. Het verandert uiterlijk, maar niet in beginsel. De waarheden waarop het is gebaseerd, zijn eeuwig en onveranderlijk, maar er zijn veel regels die telkens weer veranderen, want het werk van God gaat voort. Het eeuwigdurend evangelie is meer dan een brandtrap, meer dan een uitweg uit een gevaarlijke situatie. Het is het goddelijke plan voor de vooruitgang van de mens, de weg tot volmaking; en de geest van het evangelie is de geest van verbetering of voortgang.
Gods werk gaat voort, maar gaan u en ik mee? (..) Hoe kunnen wij meegaan met het werk van de Heer? Er is slechts één manier, en dat is te doen wat Hij heeft geboden en alles wat Hij heeft verboden achterwege te laten. (…)
O, broeders en zusters in de kerk van Christus! Laten wij wakker zijn en iets doen. (…) Blijf iets voor God doen, opdat de geest van zijn werk in u mag verblijven en u mag leiden langs dat pad met ‘licht [dat] steeds helderder [wordt] tot de volle dag toe’ [zie LV 50:24].
Del Parson, De Here Jezus Christus
Jerry Harston, Het offer van Isaak © IRI