Έχοντας καθαρισθεί με μετάνοια
Λόγω του σχεδίου του Θεού και της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, μπορούμε να καθαρισθούμε με τη διαδικασίας της μετανοίας.
Στην θνητότητα υποκείμεθα στους νόμους του ανθρώπου και στους νόμους του Θεού. Είχα την ασυνήθιστη εμπειρία να κρίνω σοβαρή ανυπακοή σύμφωνα με αυτούς τους δύο νόμους – πρώτα ως δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο της Γιούτας και τώρα ως μέλος της Πρώτης Προεδρίας. Η διαφορά που έχω βιώσει μεταξύ των νόμων του ανθρώπου και των νόμων του Θεού έχει αυξήσει την εκτίμησή μου για την πραγματικότητα και τη δύναμη της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού. Υπό τους νόμους του ανθρώπου, ένα άτομο που είναι ένοχο για τα πιο σοβαρά εγκλήματα μπορεί να καταδικασθεί σε ισόβια φυλάκιση χωρίς πιθανότητα αναστολής. Αλλά είναι διαφορετικό υπό το ευσπλαχνικό σχέδιο του στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Έχω γίνει μάρτυρας ότι αυτές οι ίδιες σοβαρές αμαρτίες μπορούν να συγχωρεθούν στη θνητότητα λόγω της εξιλεωτικής θυσίας του Σωτήρος μας για τις αμαρτίες «για όλους εκείνους που έχουν καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο» (Νεφί Β´ 2:7). Ο Χριστός λυτρώνει και η Εξιλέωσή Του είναι πραγματική.
Η στοργική συμπόνια του Σωτήρος μας εκφράζεται στον μεγάλο ύμνο που μόλις εκτέλεσε η χορωδία.
Έλα στον Ιησού. Θα σε προσέξει,
αν και έχεις ξεστρατίσει στο σκότος.
Η αγάπη Του θα σε βρει και θα σε οδηγήσει απαλά
από την πιο σκοτεινή νύκτα στην ημέρα1.
Η εξιλεωτική θυσία του Ιησού Χριστού ανοίγει την πόρτα για «ό[λους] τους ανθρώπ[ους] να μετανοήσουν και να έλθουν προς Αυτόν» (Διδαχή και Διαθήκες 18:11. Βλέπε, επίσης, Κατά Μάρκον 3:28, Νεφί Α΄ 10:18, Άλμα 34:8, 16). Το βιβλίο του Άλμα αναφέρει την μετάνοια και τη συγχώρηση ακόμη και εκείνων που είχαν υπάρξει ένας κακός και αιμοδιψής λαός (βλέπε Άλμα 25:16, 27:27, 30). Το μήνυμά μου σήμερα είναι ένα μήνυμα ελπίδας για όλους μας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν χάσει την ιδιότητα τους του μέλους στην Εκκλησία με αποβολή ή αφαίρεση ονόματος. Είμαστε όλοι αμαρτωλοί που μπορούμε να καθαρισθούμε με μετάνοια. «Να μετανοήσουμε από την αμαρτία δεν είναι εύκολο» δίδαξε ο Πρεσβύτερος Ράσσελ Νέλσον σε μία προηγούμενη γενική συνέλευση. Αλλά το τίμημα αξίζει το έπαθλο»2.
I. Μετάνοια
Η μετάνοια αρχίζει με τον Σωτήρα μας και είναι χαρά και όχι βάρος. Τον περασμένο Δεκέμβριο στην πνευματική συγκέντρωση Χριστουγέννων ο Πρόεδρος Νέλσον δίδαξε: «Η αληθινή μετάνοια δεν είναι ένα γεγονός. Είναι ένα ατέλειωτο προνόμιο. Είναι θεμελιώδες για την πρόοδο και για να έχουμε ψυχική γαλήνη, παρηγοριά και χαρά»3.
Μερικές από τις μεγαλύτερες διδασκαλίες για τη μετάνοια είναι η ομιλία του Άλμα στο Βιβλίο του Μόρμον προς στα μέλη της Εκκλησίας τα οποία αργότερα περιέγραψε σαν να ήταν σε κατάσταση «μεγάλης έλλειψης πίστης», «υψωμένοι στην περηφάνεια», και να έχουν θέσει την καρδιά «στα πλούτη και στα μάταια του κόσμου» (Άλμα 7:6). Κάθε μέλος αυτής της αποκατεστημένης Εκκλησίας έχει πολλά να μάθει από τις εμπνευσμένες διδασκαλίες του Άλμα.
Αρχίζουμε με πίστη στον Ιησού Χριστό, επειδή «αυτός είναι που θα έλθει να αφαιρέσει τις αμαρτίες του κόσμου» (Άλμα 5:48). Πρέπει να μετανοήσουμε επειδή, καθώς δίδαξε ο Άλμα, «μετανοήστε, γιατί δεν μπορείτε με κανένα τρόπο να κληρονομήσετε τη βασιλεία των ουρανών» (Άλμα 5:51). Η μετάνοια είναι ένα ουσιώδες μέρος του σχεδίου του Θεού. Επειδή όλοι θα αμαρταίναμε στην θνητή μας εμπειρία και θα ήμασταν αποκομμένοι από την παρουσία του Θεού, ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει «να σωθεί» χωρίς μετάνοια (Άλμα 5:31. Βλέπε, επίσης, Ήλαμαν 12:22).
Αυτό έχει διδαχθεί από την αρχή. Ο Κύριος πρόσταξε τον Αδάμ: «Δίδαξέ το λοιπόν στα τέκνα σου, ότι όλοι οι άνθρωποι, παντού, πρέπει να μετανοήσουν, ειδάλλως δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού, γιατί τίποτα ακάθαρτο δεν μπορεί να κατοικήσει εκεί, δηλαδή να κατοικήσει στην παρουσία του» (Μωυσή 6:57). Πρέπει να μετανοήσουμε για όλες τις αμαρτίες μας – για όλες τις πράξεις ή την αδράνειά μας που είναι αντίθετες στις εντολές του Θεού. Κανείς δεν εξαιρείται. Μόλις χθες το βράδυ ο Πρόεδρος Νέλσον μας προέτρεψε: «Αδελφοί, όλοι πρέπει να μετανοήσουμε»4.
Για να καθαρισθούμε με μετάνοια, πρέπει να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες μας και να τις εξομολογηθούμε στον Κύριο και στον θνητό δικαστή Του, όπου απαιτείται (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 58:43). Ο Άλμα δίδαξε ότι πρέπει επίσης να «παράγ[ουμε] έργα της δικαιοσύνης» (Άλμα 5:35). Όλο αυτό είναι μέρος της συχνής πρόσκλησης των γραφών να έλθουμε προς τον Χριστό.
Πρέπει να μεταλαμβάνουμε κάθε Ημέρα του Κυρίου. Σε αυτή τη διάταξη συνάπτουμε διαθήκες και λαμβάνουμε ευλογίες που μας βοηθούν να υπερνικήσουμε όλες τις πράξεις και τις επιθυμίες που μας εμποδίζουν από την τελειότητα την οποία μας προσκαλεί να επιτύχουμε ο Σωτήρας μας (βλέπε Κατά Ματθαίον 5:48, Νεφί Γ΄ 12:48). Καθώς «αρνούμεθα από τον εαυτό μας κάθε ανοσιότητα και αγαπούμε τον Θεό με όλη [μας] τη δύναμη, τον νου και τη ισχύ», τότε μπορεί να είμαστε «τέλειοι με τον Χριστό» και «καθαγια[ζόμαστε]» μέσω του αίματός Του που χύθηκε για να «αγιασθ[ούμε] χωρίς κηλίδα» (Μορόνι 10:32-33). Τι υπόσχεση! Τι θαύμα! Τι ευλογία!
ΙΙ. Υπευθυνότητα και θνητές κρίσεις
Ένας σκοπός του σχεδίου του Θεού για αυτή τη θνητή εμπειρία είναι να «δοκιμα[σθούμε]» «για να δούμε αν θα κάν[ουμε] όλα όσα ο Κύριος ο Θεός [μας] [μάς] πρόσταξ[ε]» (Αβραάμ 3:25). Ως μέρος αυτού του σχεδίου, είμαστε υπόλογοι στον Θεό και στους εκλεκτούς υπηρέτες Του και αυτή η υπευθυνότητα περιλαμβάνει τόσο τις θνητές όσο και τις θείες κρίσεις.
Στην Εκκλησία του Κυρίου, θνητές κρίσεις για μέλη ή μελλοντικά μέλη χορηγούνται από ηγέτες που επιζητούν θεία καθοδήγηση. Είναι η ευθύνη τους να κρίνουν άτομα που επιζητούν να έλθουν προς τον Χριστό για να λάβουν τη δύναμη της Εξιλέωσής Του στο μονοπάτι της διαθήκης προς την αιώνια ζωή. Οι θνητές κρίσεις προσδιορίζουν εάν ένα άτομο είναι έτοιμο για βάπτιση. Είναι ένα άτομο άξιο για ένα εγκριτικό, ώστε να παρευρεθεί στον ναό; Έχει ένα άτομο του οποίου το όνομα αφαιρέθηκε από τα αρχεία της Εκκλησίας μετανοήσει επαρκώς μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, ώστε να γίνει εκ νέου η εισδοχή του με βάπτιση;
Όταν ένας θνητός δικαστής που κλήθηκε από τον Θεό εγκρίνει ένα άτομο για περαιτέρω πρόοδο, όπως τα προνόμια του ναού, αυτός δεν υποδηλώνει αυτό το άτομο ως τέλειο και δεν συγχωρεί καμία αμαρτία. Ο Πρεσβύτερος Σπένσερ Κίμπαλ δίδαξε ότι μετά από αυτό που ονομάζεται θνητή «άρση των τιμωριών» ένα άτομο «πρέπει επίσης να επιζητεί και να εξασφαλίζει από τον Θεό των ουρανών μία τελική μετάνοια και μόνον Εκείνος μπορεί να δώσει άφεση αμαρτιών»5. Και εάν οι αμαρτωλές πράξεις και επιθυμίες παραμένουν αμετανόητες μέχρι την Τελική Κρίση, το αμετανόητο άτομο θα μείνει ακάθαρτο. Η τελική υπευθυνότητα, συμπεριλαμβανομένου του τελικού αποτελέσματος της κάθαρσης της μετάνοιας, είναι μεταξύ καθενός από εμάς και του Θεού.
ΙΙΙ. Ανάσταση και η Τελική Κρίση
Η κρίση που περιγράφεται πιο συχνά στις γραφές είναι η Τελική Κρίση που ακολουθεί την Ανάσταση (βλέπε Νεφί Β΄ 9:15). Πολλές γραφές δηλώνουν ότι «όλοι εμείς θα παρασταθούμε στο βήμα τού Χριστού» (Προς Ρωμαίους 14:10. Βλέπε, επίσης, Νεφί Β´ 9:15, Μωσία 27:31) «για να κριθ[ούμε] σύμφωνα με τις πράξεις που έχουν γίνει στο θνητό [μας] σώμα» (Άλμα 5:15. Βλέπε, επίσης, Αποκάλυψη 20:12, Άλμα 41:3, Νεφί Γ΄ 26:4). Όλοι θα κριθούν «ανάλογα με τα έργα τους» (Νεφί Γ´ 27:15) και «σύμφωνα με τις επιθυμί[ες] τους» (Διδαχή και Διαθήκες 137:9. Βλέπε, επίσης, Άλμα 41:6).
Ο σκοπός αυτής της Τελική Κρίσης είναι να προσδιορίσει εάν έχουμε επιτύχει ό,τι ο Άλμα περιέγραψε ως «μία μεγάλη αλλαγή στην καρδιά» (βλέπε Άλμα 5:14, 26), όπου θα έχουμε γίνει νέα κτίσματα, χωρίς «πια τάση να κάνουμε τίποτα πονηρό, αλλά να κάνουμε το καλό συνεχώς» (Μωσία 5:2). Ο δικαστής αυτού είναι ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός (βλέπε Κατά Ιωάννην 5:22, Νεφί Β΄ 9:41). Μετά από αυτή την κρίση όλοι θα ομολογήσουμε «ότι οι κρίσεις Του είναι δίκαιες» (Μωσία 16:1. Βλέπε, επίσης, 27:31, Άλμα 12:15), επειδή η παντογνωσία Του (βλέπε Νεφί Β´ 9:15, 20) Του έχει δώσει τέλεια γνώση όλων των πράξεων και επιθυμιών μας, τόσο των ενάρετων ή μεταμελημένων όσο και των αμετανόητων ή αμετάβλητων.
Οι γραφές περιγράφουν τη διαδικασία αυτής της Τελικής Κρίσης. Ο Άλμα διδάσκει ότι η δικαιοσύνη του Θεού μας απαιτεί ώστε με την Ανάσταση «τα πάντα [να] αποκατασταθούν στην κανονική τους τάξη» (Άλμα 41:2). Αυτό σημαίνει ότι «αν τα έργα τους ήταν αγαθά σε τούτη τη ζωή, και οι επιθυμίες της καρδιάς τους ήταν αγαθές, …κατά την τελευταία ημέρα [θα] αποκατασταθούν σε αυτό που είναι αγαθό» (Άλμα 41:3). Ομοίως, «αν τα έργα τους [ή οι επιθυμίες τους] είναι πονηρά, θα τους αποκατασταθούν για κακό» (Άλμα 41:4-5. Βλέπε, επίσης Ήλαμαν 14:31). Ομοίως, ο προφήτης Ιακώβ δίδαξε ότι κατά την Τελική Κρίση «εκείνοι που είναι δίκαιοι θα είναι ακόμη δίκαιοι, και εκείνοι που είναι βρομεροί θα είναι ακόμη βρομεροί» (Νεφί Β΄ 9:16. Βλέπε, επίσης, Μόρμον 9:14, Νεφί Α΄ 15:33). Αυτή είναι η διαδικασία που προηγείται της στάσης μας πριν από αυτό που ο Μορόνι ονομάζει: «το αρεστό βήμα τού μεγάλου Ιεχωβά, τού αιώνιου Κριτή τόσο των ζώντων όσο και των νεκρών» (Μορόνι 10:34. Βλέπε, επίσης Νεφί Γ΄ 27:16).
Για να εξασφαλίσουμε ότι θα είμαστε καθαροί ενώπιον του Θεού, πρέπει να μετανοήσουμε πριν από την Τελική Κρίση (βλέπε Μόρμον 3:22). Όπως είπε ο Άλμα στον αμαρτωλό γιο του, δεν μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας ενώπιον του Θεού «και αν δεν μετανοήσεις θα σταθούν ως αμαρτία εναντίον σου κατά την τελευταία ημέρα» (Άλμα 39:8. Η πλάγια γραφή προστέθηκε). Η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού μας δίδει τον μοναδικό τρόπο να επιτύχουμε τον απαραίτητο καθαρισμό μέσω της μετάνοιας και αυτή η θνητή ζωή είναι ο καιρός να το κάνουμε. Μολονότι διδασκόμαστε ότι κάποια μετάνοια μπορεί να συμβεί στον κόσμο των πνευμάτων (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 138:31, 33, 58), αυτό δεν είναι τόσο βέβαιο. Ο Πρεσβύτερος Μέλβιν Μπάλλαρντ δίδαξε: «Είναι πολύ πιο εύκολο να υπερνικήσουμε και να υπηρετήσουμε τον Κύριο όταν τόσο η σάρκα όσο και το πνεύμα είναι συνδυασμένα ως ένα. Αυτός είναι ο καιρός που οι άνθρωποι είναι περισσότερο ευεπηρέαστοι και επιρρεπείς… Αυτή η ζωή είναι ο καιρός να μετανοήσουμε»6.
Όταν μετανοούμε, έχουμε τη διαβεβαίωση του Κυρίου ότι οι αμαρτίες μας, συμπεριλαμβανομένων των πράξεων και των επιθυμιών μας, θα καθαρισθούν και ο ευσπλαχνικός τελικός κριτής μας «δεν θα τις θυμάται πια» (Διδαχή και Διαθήκες 58:42. Βλέπε, επίσης, Ησαΐας 1:18, Ιερεμίας 31:34, Προς Εβραίους 8:12, Άλμα 41:6, Ήλαμαν 14:18-19). Έχοντας καθαρισθεί με μετάνοια, μπορούμε να πληρούμε τις προϋποθέσεις για την αιώνια ζωή, την οποία ο βασιλιάς Βενιαμίν περιέγραψε ως «να κατοικ[ούμε] με τον Θεό σε κατάσταση απέραντης ευτυχίας» (Μωσία 2:41. Βλέπε, επίσης, Διδαχή και Διαθήκες 14:7).
Ως ένα άλλο μέρος του «σχεδίου αποκατάστασης» του Θεού (Άλμα 41:2), η Ανάσταση θα αποκαταστήσει «τα πάντα… στο κανονικό και τέλειο πλαίσιό τους» (Άλμα 40:23). Αυτό περιλαμβάνει την τελειότητα όλων των σωματικών μας ελαττωμάτων και παραμορφώσεων που αποκτώνται στη θνητότητα, συμπεριλαμβανομένων αυτών κατά τη γέννηση ή από τραύμα ή ασθένεια.
Αυτή η αποκατάσταση μας τελειοποιεί από όλες τις ανόσιες ή ανεξέλεγκτες επιθυμίες ή εθισμούς; Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Γνωρίζουμε από σύγχρονη αποκάλυψη ότι θα κριθούμε για τις επιθυμίες μας όπως επίσης και για τις πράξεις μας (βλέπε Άλμα 41:5, Διδαχή και Διαθήκες 137:9) και ότι ακόμη και οι σκέψεις μας θα μας καταδικάσουν (βλέπε Άλμα 12:14). Δεν πρέπει «αναβάλλ[ουμε] την ημέρα της μετάνοιάς [μας]» μέχρι τον θάνατο, δίδαξε ο Αμουλέκ (Άλμα 34:33), επειδή το ίδιο πνεύμα που κατείχε το σώμα μας σε αυτή τη ζωή –είτε του Κυρίου είτε του διαβόλου– «θα έχει τη δύναμη να κατέχει το σώμα [μας] σε κείνον τον αιώνιο κόσμο» (Άλμα 34:34). Ο Σωτήρας μας έχει τη δύναμη και στέκεται έτοιμος να μας καθαρίσει από το κακό. Τώρα είναι ο καιρός να επιζητήσουμε τη βοήθειά Του να μετανοήσουμε από τις κακές ή απρεπείς επιθυμίες και σκέψεις μας, ώστε να είμαστε καθαροί και προετοιμασμένοι να σταθούμε ενώπιον του Θεού κατά την Τελική Κρίση.
IV. Οι βραχίονες της ευσπλαχνίας
Πρωταρχική στο σχέδιο του Θεού και όλων των εντολών Του είναι η αγάπη Του για τον καθένα από εμάς, που είναι «το πιο επιθυμητό υπεράνω πάντων… και το πιο χαροποιό στην ψυχή» (Νεφί Α΄ 11:22-23). Ο προφήτης Ησαΐας διαβεβαίωσε ότι ακόμη και οι κακοί όταν «επιστρέψ[ουν] στoν Kύριo, …θα [τους] ελεήσει …[και] θα [τους] συγχωρήσει άφθονα» (Ησαΐας 55:7). Ο Άλμα δίδαξε: «Ιδέστε, στέλνει πρόσκληση σε όλους τους ανθρώπους, αφού οι βραχίονες της ευσπλαχνίας απλώνονται προς αυτούς» (Άλμα 5:33. Βλέπε, επίσης, Νεφί Β΄ 26:25-33). Ο ανεστημένος Κύριος είπε στους Νεφίτες: «Ιδέστε, ο βραχίονάς μου της ευσπλαχνίας απλώνεται προς εσάς, και όποιος έλθει, αυτόν θα τον δεχτώ» (Νεφί Γ΄ 9:14). Από αυτές και πολλές άλλες διδασκαλίες των γραφών γνωρίζουμε ότι ο στοργικός μας Σωτήρας ανοίγει τους βραχίονές Του για να δεχθεί όλους τους άνδρες και τις γυναίκες με τους στοργικούς όρους που έχει υπαγορεύσει, ώστε να απολαύσουν τις πιο μεγάλες ευλογίες που ο Θεός έχει για τα τέκνα Του7.
Λόγω του σχεδίου του Θεού και της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, καταθέτω μαρτυρία με την «τέλεια λαμπρότητα της ελπίδας» ότι ο Θεός μας αγαπά και μπορούμε να καθαρισθούμε από τη διαδικασία της μετάνοιας. Υποσχόμαστε ότι: «Αν λοιπόν βαδίσ[ουμε] εμπρός με εντατική προσπάθεια και χορτάσ[ουμε] με τα λόγια του Χριστού, και υπομείν[ουμε] μέχρι τέλους, ιδέστε, έτσι είπε ο Πατέρας: Θα έχετε ζωή αιώνια» (Νεφί Β΄ 31:20). Είθε όλοι να το κάνουμε αυτό, παρακαλώ και προσεύχομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.