1 Og svo bar við, að Drottinn talaði til Móse og sagði: Sjá, ég ^aopinbera þér það, sem varðar þennan ^bhimin og þessa ^cjörð. Skrá þau orð, sem ég mæli. Ég er upphafið og endirinn, hinn ^dalmáttugi Guð. Með mínum ^eeingetna ^fskapaði ég þetta, já, í upphafi skapaði ég himininn og jörðina, sem þú stendur á.

2 Og ^ajörðin var formlaus og auð, og ég lét myrkur grúfa yfir djúpinu og andi minn sveif yfir vötnunum, því að ég er Guð.

3 Og ég, Guð, sagði: Verði ^aljós, og það varð ljós.

4 Og ég, Guð, sá ljósið og það ljós var ^agott. Og ég, Guð, greindi ljósið frá myrkrinu.

5 Og ég, Guð, kallaði ljósið dag, en myrkrið kallaði ég nótt. Og með ^aorði krafts míns gjörði ég þetta, og svo varð sem ég ^bmælti. Og kvöld og morgunn voru hinn fyrsti ^cdagur.

6 Og ég, Guð, sagði enn: Verði ^afesting milli vatnanna, og svo varð, já, sem ég mælti. Og ég sagði: Lát hana greina vötn frá vötnum. Og það var gjört —

7 Og ég, Guð, gjörði festinguna og greindi ^avötnin, já, hin miklu vötn undir festingunni, frá þeim vötnum, sem yfir festingunni voru. Og svo varð, já, sem ég mælti.

8 Og ég, Guð, kallaði festinguna ^ahimin. Og kvöld og morgunn voru hinn annar dagur.

9 Og ég, Guð, sagði: Lát vötnin undir himninum safnast á ^aeinn stað, og svo varð. Og ég, Guð, sagði: Verði þurrlendi, og svo varð.

10 Og ég, Guð, kallaði þurrlendið ^ajörð, en safn vatnanna kallaði ég sjó. Og ég, Guð, sá, að allt, sem ég hafði gjört, var gott.

11 Og ég, Guð, sagði: Lát jörðina gefa af sér ^agrös, sáðjurtir og aldintré, og beri aldintrén aldin hvert eftir sinni tegund, og tréð beri aldin með sæði í á jörðunni. Og svo varð, já, sem ég mælti.

12 Og jörðin gaf af sér grös, hver jurt bar sæði eftir sinni tegund og tréð bar aldin með sæði í, eftir sinni tegund. Og ég, Guð, sá, að allt, sem ég hafði gjört, var gott —

13 Og kvöld og morgunn voru hinn þriðji dagur.

14 Og ég, Guð, sagði: Verði ljós á festingu himins, til að greina dag frá nóttu, og séu þau til tákns og marks um árstíðir, daga og ár —

15 Og verði þau ljós á festingu himins til að bera jörðunni birtu. Og svo varð.

16 Og ég, Guð, gjörði tvö stór ljós. Hið stærra ^aljós til að ráða degi og hið minna ljós til að ráða nóttu. Og stærra ljósið var sólin og minna ljósið var tunglið. Og stjörnurnar urðu einnig til, já, samkvæmt orði mínu.

17 Og ég, Guð, setti þau á festingu himins til að bera birtu á jörðina —

18 Og sólina til að ráða deginum og tunglið til að ráða nóttunni, og til að greina ljós frá myrkri. Og ég, Guð, sá, að allt, sem ég hafði gjört, var gott —

19 Og kvöld og morgunn voru hinn fjórði dagur.

20 Og ég, Guð, sagði: Vötnin verði kvik af lifandi skepnum, og fuglar fljúgi yfir jörðina í opinni festingu himins.

21 Og ég, Guð, skapaði ^astórhveli og allar lifandi skepnur, sem hrærast og vötnin eru kvik af, eftir þeirra tegund, og alla fleyga fugla eftir þeirra tegund. Og ég, Guð, sá, að allt, sem ég hafði skapað, var gott.

22 Og ég, Guð, blessaði þau og sagði: Frjóvgist og ^amargfaldist og fyllið vötn sjávar, og fuglum fjölgi á jörðunni —

23 Og kvöld og morgunn voru hinn fimmti dagur.

24 Og ég, Guð, sagði: Jörðin beri lifandi skepnur, hverja eftir sinni tegund, fénað, skriðkvikindi og dýr jarðarinnar, hvert eftir sinni tegund. Og svo varð —

25 Og ég, Guð, gjörði dýr jarðarinnar, hvert eftir sinni tegund, fénaðinn eftir sinni tegund, og öll skriðkvikindi jarðar eftir sinni tegund. Og ég, Guð, sá, að allt þetta var gott.

26 Og ég, Guð, sagði við minn ^aeingetna, sem með mér var frá upphafi: Vér skulum ^bgjöra mann eftir vorri ^cmynd, líkan oss, og svo varð. Og ég, Guð, sagði: Þeir skulu ^ddrottna yfir fiskum sjávarins og fuglum loftsins og yfir fénaðinum og yfir allri jörðunni og yfir öllum skriðkvikindum, sem skríða á jörðunni.

27 Og ég, ^aGuð, skapaði manninn í minni mynd, í mynd míns eingetna skapaði ég hann. Karl og konu skapaði ég þau.

28 Og ég, Guð, blessaði þau og sagði við þau: Verið frjósöm, ^amargfaldist og uppfyllið jörðina og gjörið ykkur hana undirgefna og drottnið yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir öllu, sem lifir og hrærist á jörðunni.

29 Og ég, Guð, sagði við manninn: Sjá, ég hef gefið þér hverja sáðjurt, sem á allri jörðunni finnst, og öll tré, sem bera eiga aldin með sæði í — það sé ykkur til ^afæðu.

30 Og öllum dýrum og öllum fuglum loftsins og öllum skriðkvikindum á jörðu, sem ég gef líf, skulu gefin öll hrein grös og jurtir til fæðu. Og svo varð, já, eins og ég mælti.

31 Og ég, Guð, leit allt, sem ég hafði gjört, og sjá, allt, sem ég hafði gjört, var harla ^agott. Og kvöld og morgunn voru hinn ^bsjötti dagur.