نوشته‌های مقدّس
مقدمه


مقدمه

اصول و پیمان ها مجموعه ای از وحی های الهی و اعلامیه های الهام گرفته، داده شده برای پایه گذاری و آیین نامه های ملکوت خدا روی زمین در روزهای آخرین است. با وجودی که بیشتر بخش ها خطاب به اعضای کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان است، پیام ها، هشدارها، و اندرزها برای سودمندی همۀ بشرّیت هستند و دربرگیرندۀ یک دعوت به همۀ مردم در هر جا است تا صدای سَروَر عیسی مسیح را بشنوند، که با آنها برای رفاه جسمی شان و رستگاری جاویدان شان سخن می گوید.

بیشتر وحی های در این مجموعه از طریق جوزف اسمیتِ پسر، نخستین پیامبر و رئیس کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان دریافت شدند. بخش های دیگر از طریق برخی از جانشینان او در ریاست صادر شدند (به بخش های ۱۳۵، ۱۳۶، و ۱۳۸ و اعلامیۀ رسمی ۱ و ۲ اصول و پیمان ها نگاه کنید).

کتاب اصول و پیمان ها یکی از نوشته های مقدّس کلیسا همراه با کتاب مقدّس، کتاب مورمون، و مرواریدهای گرانبها است. بهرحال، اصول و پیمان ها یکتا است، برای اینکه آن یک ترجمۀ از یک مدرک باستانی نیست، بلکه از سرچشمه ای تازه است و از سوی خدا از طریق پیامبران برگزیدۀ او برای بازآوری کار مقدّسش و پایه ریزی ملکوت خدا روی زمین در این روزگار داده شد. در وحی ها، می توان صدای لطیف و البته محکم سَروَر عیسی مسیح را شنید، که در انتظام کمال زمان ها سخنی تازه می گوید؛ و کاری که در اینجا آغاز شده است آماده سازی برای آمدن دوّم او است، در برآورده سازی و در هماهنگی با سخنان همۀ پیامبران مقدّس از زمانی که جهان آغاز شد.

جوزف اسمیتِ پسر در ۲۳ دسامبر۱۸۰۵، در شارون، شهرستان ویندسورِ، ورمانت بدنیا آمد. در طول ابتدای زندگی اش، او با خانواده اش به منچستر امروزی، در نیویورک غربی رفت. در حالی که او در آنجا زندگی می کرد در بهار ۱۸۲۰، هنگامی که او چهارده ساله بود، او نخستین رؤیای اش را تجربه کرد، که در آن او از سوی خدا، پدر جاویدان، و پسرش عیسی مسیح دیدار شد. در این رؤیا به او گفته شد که کلیسای راستین عیسی مسیح که در زمان عهد جدید پایه ریزی شده بود، و کمال مُژده را اجرا کرده بود، دیگر روی زمین نبود. پدیدار شدن های الهی دیگری بدنبال آن آمدند که در آنها او از سوی فرشتگان بسیاری آموزش داده شد؛ به او نشان داده شد که خدا کار ویژه ای را برای او داشت تا روی زمین انجام دهد و اینکه از طریق او کلیسای عیسی مسیح روی زمین بازآوری خواهد شد.

پس از مدتّی، جوزف اسمیت با کمک الهی قادر شد تا کتاب مورمون را ترجمه و منتشر کند. در همین زمان در مه ۱۸۲۹ (به اصول و پیمان ها ۱۳ نگاه کنید) او و الیور کادری از سوی یحیی تعمید دهنده به کشیشیِ هارونی مقرر شدند، و خیلی زود پس از آن آنها همچنین از سوی رسولان پطرس، یعقوب، و یوحنا (به اصول و پیمان ها ۲۷‏:‏۱۲ نگاه کنید) به کشیشی ملکصدق مقرر شدند. مقرر شدن های دیگر بدنبال آن آمدند که در آنها کلیدهای کشیشی از سوی موسی، ایلیا، الیاس، و پیامبرانی بسیار باستانی واگذار شدند (به اصول و پیمان ها ۱۱۰؛ ۱۲۸‏:‏۱۸، ۲۱ نگاه کنید). این مقرر شدن ها، در حقیقت، بازآوری اختیار مقدّس انسان روی زمین بودند. در ۶ آوریل ۱۸۳۰، زیر نظر هدایت بهشتی، پیامبر جوزف اسمیت کلیسا را سازماندهی کرد، و بدین گونه کلیسای راستین عیسی مسیح بار دیگر به عنوان یک نهاد در میان انسان ها، با اختیار آموزش دادن مُژده و اجرای مقرر شدن های رستگاری دایر می شود. (به اصول و پیمان ها ۲۰ و مروارید گرانبها، جوزف اسمیت — تاریخچۀ ۱ نگاه کنید.)

این وحی های مقدّس در پاسخ به نیایش، در زمان های نیاز، دریافت شدند، و از شرایط واقعی زندگی که دربرگیرندۀ مردم واقعی است می آید. پیامبر و همراهانش بدنبال راهنمای مقدّس بودند، و این وحی ها گواهی می کند که آنها آن را دریافت کردند. در وحی ها، بازآوری و آشکار شدن مُژدۀ عیسی مسیح و معرفی کردن انتظام کمال زمان ها را می توان دید. حرکت به سوی غربِ کلیسا از نیویورک و پنسیلوانیا به اوهایو، به میسوری، به ایلینوی، و سرانجام به حوزۀ بزرگ غرب آمریکا و تلاش های مقدّسین در کوشیدن در ساختن صهیون روی زمین در زمان های جدید نیز در این وحی ها نشان داده می شود.

چندین بخش پیشین دربرگیرندۀ موضوعات دربارۀ ترجمه و انتشار کتاب مورمون هستند (به بخش های ۳، ۵، ۱۰، ۱۷، و ۱۹ نگاه کنید). برخی از بخش های بعدی کار پیامبر جوزف اسمیت را در کار ترجمۀ الهام گرفتۀ کتاب مقدّس، که در طول آن بسیاری از بخش های اصولی بزرگی دریافت شدند را نشان می دهد (به عنوان مثال، به بخش های ۳۷، ۴۵، ۷۳، ۷۶، ۷۷، ۸۶، ۹۱، و ۱۳۲ نگاه کنید، که هر کدام کمی رابطۀ مستقیم با ترجمۀ کتاب مقدّس دارد).

در وحی ها، اصول مُژده با توضیحات در بارۀ چنین موضوعات بنیادی ماندد طبیعت الوهیت، سرچشمۀ انسان، واقعیّت شیطان، هدف فناپذیری، نیاز به اطاعت، نیاز به توبه، کارهای روح مقدّس، مقرر شدن ها و آیین هایی که در ارتباط به رستگاری هستند، سرنوشت زمین، شرایط آیندۀ انسان پس از رستاخیز و داوری، جاوید بودن ازدواج، و طبیعت جاوید خانواده ارائه می شوند. به همین گونه، آشکار شدن تدریجی ساختار خدمت کلیسا با فراخوانی اسقف ها، ریاست اوّل، شورای دوازده، و هفتادان و پایه ریزی وظیفه های اجرایی و گروه های حد نصاب دیگر نشان داده می شوند. در پایان، گواهی ای که از عیسی مسیح داده می شود — الهی بودنش، بزرگ بودنش، کامل بودنش، محبّتش، و قدرت بازخریدی اش — این کتاب را از ارزش زیادی برای خانوادۀ انسانی برخوردار می سازد و «ارزشی برای کلیسا به اندازۀ ثروت های تمامی زمین» (به سرفصل اصول و پیمان ها ۷۰ نگاه کنید).

این وحی ها در ابتدا توسط کاتبان جوزف اسمیت نگاشته شدند، و اعضای کلیسا با شور و شوق کپی های دستنویس را با همدیگر به اشتراک می گذاشتند. برای ایجاد کردن نگاشته ای با دوام همیشگی بیشتر، کاتبان خیلی زود این وحی ها را به کتاب های نگاشتۀ دستنوشته کپی کردند، که رهبران کلیسا در آماده سازی وحی ها برای چاپ شدن بکار بردند. جوزف و مقدسّین نخستین وحی ها را همان گونه که کلیسا مشاهده کرد مشاهده کردند: زنده، پویا، و آمادۀ پالایش با وحی بیشتر. آنها همچنین اشتباهات غیر عمدی که به نظر می رسید در طول مرحلۀ کپی کردن وحی ها و آماده سازی برای انتشار ایجاد شده بودند را شناسایی کردند. بدین گونه، یک کنفرانس کلیسا از جوزف اسمیت در ۱۸۳۱ درخواست کرد تا «آن اشتباهات یا غلط هایی که او از طریق روح مقدّس پیدا می کند را اصلاح کند».

پس از اینکه وحی ها مرور شدند و اصلاح شدند، اعضای کلیسا در میسوری شروع به انتشار کتابی با عنوان A Book of Commandments for the Government of the Church of Christ (کتابی از فرمان ها برای ادراۀ کلیسای مسیح) کردند، که دربرگیرندۀ بسیاری از وحی های پیامبر بود. این نخستین تلاش برای انتشار وحی ها پایان یافت، بهرحال، هنگامی که یک باند تبهکار، دفتر چاپ مقدّسین در شهرستان جکسون را در ۲۰ جولای ۱۸۳۳ نابود کرد.

با شنیدن خبر نابودی دفتر چاپ میسوری، جوزف اسمیت و دیگر رهبران کلیسا برای انتشار وحی ها در کرتلند اوهایو شروع به آماده کردن نمودند. برای دوباره اصلاح کردن اشتباهات، روشن سازی واژه ها، و به رسمیّت شناختن پیشرفت های در اصول و سازمان کلیسا، جوزف اسمیت ویرایش متن برخی از وحی ها را نظارت کرد تا آنها را برای انتشار در ۱۸۳۵ به عنوان Doctrine and Covenants of the Church of the Latter Day Saints (اصول و پیمان های کلیسای مقدسّین آخرین زمان) آماده کند. جوزف اسمیت یک ویرایش دیگر از اصول و پیمان ها را تصویب کرد، که تنها چند ماهی پس از شهادت یافتن پیامبر در ۱۸۴۴ انتشار یافت.

مقدّسین آخرین زمانِ اولیّه وحی ها را عزیز می شمردند و آنها را به عنوان پیام هایی از سوی خدا در نظر می گرفتند. در یک مناسبتی در آخر ۱۸۳۱، چندین ارشد کلیسا شهادتی جدی دادند که سَروَر به روح آنها از راستین بودنِ آن وحی ها شهادت داده بود. این شهادت در ویرایش ۱۸۳۵ اصول و پیمان ها به عنوان شهادت نوشته شدۀ دوازده رسول انتشار یافت:

شهادت
دوازده رسول از راستین بودن
کتاب اصول و پیمان ها

شهادت شاهدان کتاب فرمان های سَروَر، فرمان هایی که او به کلیسایش از طریق جوزف اسمیتِ پسر داد، کسی که با رأی کلیسا به این منظور تعیین شد:

ما، بنابراین، احساس آرزوی شهادت دادن به همۀ جهانِ بشریّت داریم، به هر آفریده ای بر روی زمین، اینکه سَروَر به روح های ما شهادت داده است، از طریق روح مقدّس بر ما افشانده شد، اینکه این فرمان ها با الهام از خدا داده شدند، و برای همۀ انسان ها سودمند هستند و همانا راست هستند.

ما این شهادت را بر جهان می دهیم، سَروَر یاری رسان ما بوده است؛ و این از طریق فیض خدای پدر، و پسر او، عیسی مسیح است، که ما اجازه یافتیم تا این امتیازِ شهادت دادن بر جهان را داشته باشیم، که در آن ما بی اندازه شادمانی می کنیم، به سَروَر همیشه نیایش می کنیم که فرزندان انسان ها بتوانند با آن سودمند شوند.

نام های دوازده تن اینها بودند:

  • توماس بالدوین مارش

  • دیوید وایمن پتن

  • بریگهام یانگ

  • هیبر چِیس کیمبل

  • اورسون هاید

  • ویلیام ای مکللین

  • پارلی پارکر پرَت

  • لوک سموئیل جانسون

  • ویلیام اسمیت

  • اورسون پرَت

  • جان فارنهَم بوینتون

  • لیمن ایگن جانسون

در ویرایش های بعدی اصول و پیمان ها، وحی ها یا موضوعات نگاشته شدنی دیگری افزوده شده اند، همان گونه که از سوی گردهم آیی های مقامات صالحه یا کنفرانس های کلیسا دریافت شدند و پذیرفته شدند. ویرایش ۱۸۷۶، آماده شده از سوی ارشد اورسون پِرَت زیر نظر بریگهام یانگ، وحی ها را بصورت زمانی مرتب نمود و سرفصل های نوین با مقدمه های تاریخی عرضه شد.

شروع با ویرایش ۱۸۳۵، یک سری از هفت درس خداشناسی نیز افزوده شد؛ اینها عنوان Lectures on Faith (درس هایی بر ایمان) را گرفتند. اینها برای استفاده در مدرسۀ پیامبران در کرتلند اوهایو، از ۱۸۳۴ تا ۱۸۳۵ آماده شده بودند. با وجودی که برای اصول و راهنمایی سودمند بودند، این درس ها از اصول و پیمان ها از ویرایش ۱۹۲۱حذف شده اند برای اینکه آنها به عنوان وحی هایی برای تمامی کلیسا داده نشده بودند یا ارائه نشده بودند.

در ویرایش ۱۹۸۱ اصول و پیمان ها، سه سند برای نخستین بار افزوده شدند. اینها بخش های ۱۳۷ و ۱۳۸ بوده، اصول بنیادی رستگاری برای مُردگان ارائه دادند؛ و اعلامیۀ رسمی ۲ اعلام می کند که همۀ مردان شایستۀ اعضای کلیسا می توانند به مقام کشیشی بدون توجه به نژاد یا رنگ مقرّر شوند.

هر ویرایش اصول و پیمان ها اشتباهات پیشین را اصلاح کرده و اطلاعات نوین افزوده است، به ویژه در بخش های تاریخی سرفصل بخش ها. ویرایش کنونی تاریخ ها و نام مکان ها را بیشتر تصحیح می کند و اصلاحیه های دیگری انجام داده است. این تغییرات انجام شده اند تا مُفاد را با تأییدی با درست ترین اطلاعات تاریخی بیاورد. ویژگی های بخصوص دیگر این آخرین ویرایش دربرگیرندۀ نقشه های اصلاح شده که مکان های جغرافیایی مهم که در آنها وحی ها دریافت شدند را نشان می دهد، افزون بر آن عکس های بهبود یافتۀ نواحی تاریخی کلیسا، مرجع های متقابل، سرفصل بخش ها، و خلاصه های موضوعات، همۀ آنها طراحی شده اند تا به خوانندگان کمک کنند تا پیام سَروَر را همان گونه که در اصول و پیمان ها داده شده است بفهمند و شادمانی کنند. اطلاعات برای سرفصل بخش ها از دست نوشتۀ تاریخچۀ کلیسا و چاپ شدۀ History of the Church (تاریخچۀ کلیسا) (به صورت مجموعه ای اشاره شده به سرفصل ها به عنوان تاریخچۀ جوزف اسمیت) و Joseph Smith Papers (نوشته های جوزف اسمیت) گرفته شده اند.