نوشته‌های مقدّس
اصول و پیمان ها ۸۸


بخش ۸۸

وحی داده شده از طریق جوزف اسمیتِ پیامبر در کِرتلندِ اوهایو، ۲۷ و ۲۸ دسامبر ۱۸۳۲، و ۳ ژانویه ۱۸۳۳. پیامبر آن را به عنوان «’برگ زیتون‘ … چیده شده از درخت فردوس، پیامِ آرامشِ سَروَر به ما برگزید.» این وحی پس از آن که کشیشان اعظم در یک کنفرانس «جداگانه و با صدای بلند به سَروَر نیایش کردند تا خواست او را بر ما دربارۀ برپا کردنِ صهیون آشکار کند» داده شد.

۱–۵، مقدّسینِ وفادار آن تسلّی دهنده، که وعدۀ زندگی جاویدان است را دریافت می کنند؛ ۶–۱۳، همۀ چیزها با نور مسیح کنترل و اداره می شوند؛ ۱۴–۱۶، رستاخیز از طریق بازخریدی می آید؛ ۱۷–۳۱، اطاعت از قانون سِلستیال، تِرستیال، یا تِلستیال آدمیان را برای آن ملکوت ها و شکوه های ویژه آماده می کند؛ ۳۲–۳۵، آنهایی که می خواهند در گناه بمانند همچنان آلوده باقی می مانند؛ ۳۶–۴۱، همۀ ملکوت ها با قانون اداره می شوند؛ ۴۲–۴۵، خدا بر همۀ چیزها یک قانون داده است؛ ۴۶–۵۰، آدمی حتّی خدا را خواهد فهمید؛ ۵۱–۶۱، مَثَل کسی که خدمتگزارانش را به کشتزار می فرستد و به نوبت از آنها دیدار می کند؛ ۶۲–۷۳، به سَروَر نزدیک شوید، و شما رُخسارش را خواهید دید؛ ۷۴–۸۰، خودتان را تقدیس کنید و به یکدیگر اصول ملکوت را آموزش دهید؛ ۸۱–۸۵، هر کسی که هشدار داده شده است بایستی همسایه اش را هشدار دهد؛ ۸۶–۹۴، نشانه ها، دگرگونی های عناصر، و فرشته ها راه را برای آمدن سَروَر آماده می کنند؛ ۹۵–۱۰۲، شیپورهای فرشته ای مردگان را به نوبت شان پیش می خوانند؛ ۱۰۳–۱۱۶، شیپورهای فرشته ها بازآوری مُژده، سقوط بابل، و نبرد خدای بزرگ را اعلام می کنند؛ ۱۱۷–۱۲۶، به دنبال یادگیری باشید، یک خانۀ خدا (معبدی) بنا کنید، و خودتان را با بندهای محبّت بپوشانید؛ ۱۲۷–۱۴۱، نظم مدرسۀ پیامبران، همراه با آیین شستشوی پاها، ارائه می شوند.

۱ همانا، بدین گونه سَروَر به شما می گوید کسانی که خودتان با همدیگر گردهم آمده اید تا خواست او را دربارۀ خودتان دریافت کنید:

۲ بنگرید، این بر سَروَرتان خوشنود کننده است، و فرشتگان بر شما شادمانی می کنند؛ صدقه های نیایش های شما به گوش های سَروَر سَبَاُت رسیده است، و در کتاب نام های تقدیس شده ثبت می شوند، حتّی آنهایی که از جهان سِلستیال هستند.

۳ از این رو، من اینک بر شما تسلّی دهندۀ دیگری می فرستم، یعنی بر شما دوستانم، که در دل هایتان ساکن شود، یعنی روح مقدّسِ وعده؛ که تسلّی دهندۀ دیگر همان است که من به پیروانم وعده دادم، همان گونه که در گواهی یوحنا ثبت شده است.

۴ این تسلّی دهنده آن وعده ای است که من از زندگی جاویدان به شما می دهم، یعنی شُکوه ملکوت سِلستیال؛

۵ شُکوهی که از کلیسای نخست زاده است، یعنی از خدا، مقدّسترین همه، از طریق عیسی مسیح پسرش —

۶ او که به بالا رفت، همان گونه نیز او پایین به زیر همۀ چیزها رفت، در آن او همۀ چیزها را درک کرد، که او بتواند در همه و از طریق همۀ چیزها نور حقیقت باشد؛

۷ حقیقتی که می درخشد. این نورِ مسیح است. همان گونه نیز او در خورشید است، و نورِ خورشید، و قدرت آن توسّط چیزی که از آن ساخته شده است.

۸ همان گونه نیز او در ماه است، و نورِ ماه است، و قدرت آن توسّط چیزی که از آن ساخته شده است؛

۹ همان گونه نیز نورِ ستارگان، و قدرت آن توسّط چیزی که از آن ساخته شده اند؛

۱۰ و همچنین زمین، و قدرت آن، حتّی زمینی که شما بر آن می ایستید.

۱۱ و نوری که می درخشد، که به شما نور می دهد، از طریق او است که چشمان شما را روشنی می دهد، که همان نوری است که فهم شما را تیز می کند؛

۱۲ نوری که از حضور خدا پیش می رود تا بیکرانی فضا را پُر کند —

۱۳ نوری که در همۀ چیزها است، که به همۀ چیزها زندگی می دهد، که قانونی است که با آن همۀ چیزها اداره می شوند، حتّی قدرت خدا که بر تختش می نشیند، که در سینۀ ابدیّت است، که در میان همۀ چیزها است.

۱۴ اینک، همانا من به شما می گویم، که از طریق بازخریدی که برای شما ساخته شد رستاخیز مُردگان رُخ می دهد.

۱۵ و روح و جسم روان آدمی هستند.

۱۶ و رستاخیز از مرگ بازخریدیِ روان است.

۱۷ و بازخریدی روان از طریق کسی است که به همۀ چیزها زندگی می دهد، در سینۀ کسی که حکم داده شده است که بینوایان و فروتنان زمین آن را به ارث خواهند بُرد.

۱۸ بنابراین، آن ناگزیر باید از همۀ نابکاری ها پاک باشد، که بتواند برای شُکوه سلستیال آماده شود؛

۱۹ زیرا پس از آن که میزان آفرینشش کامل شود، تاجی از شُکوه بر سر آن قرار خواهد گرفت، یعنی حضور خدای پدر؛

۲۰ که بدن هایی که از ملکوت سلستیال هستند بتوانند آن را برای همیشه و همیشه دارا شوند؛ زیرا، با این نیّت آن ساخته و آفریده شد، و با این نیّت آنها تقدیس می یابند.

۲۱ و آنهایی که از طریق قانونی که من به شما داده ام تقدیس نیابند، یعنی قانون مسیح، باید ملکوت دیگری را به ارث بَرند، یعنی آن ملکوت ترستیال، یا آن ملکوتِ تلستیال.

۲۲ زیرا او که قادر به اطاعت از قانون ملکوت سلستیال نیست نمی تواند شُکوهی سلستیال را تحمّل کند.

۲۳ و او که نمی تواند از قانون ملکوت ترستیال اطاعت کند نمی تواند شُکوهی ترستیال را تحمّل کند.

۲۴ و او که نمی تواند از قانون ملکوت تلستیال اطاعت کند نمی تواند شُکوهی تلستیال را تحمّل کند؛ بنابراین او شایستۀ یک ملکوتِ با شُکوه نیست. بنابراین او باید ملکوتی که با شُکوه نیست را تحمّل کند.

۲۵ و دوباره، همانا من به شما می گویم، زمین از قانون ملکوت سلستیال اطاعت می کند، زیرا آن میزان آفرینشش را پُر می کند، و از آن قانون سرپیچی نمی کند —

۲۶ از این رو، آن بایستی تقدیس شود؛ آری، با وجودی که آن خواهد مُرد، دوباره زنده خواهد شد، و قدرتی را تحمّل خواهد کرد که با آن زنده می شود، و پرهیزکاران آن را به ارث خواهند بُرد.

۲۷ زیرا با وجودی که آنها می میرند، آنها نیز دوباره برخواهند خاست، با یک بدن روحی.

۲۸ آنهایی که روح سلستیالی هستند همان بدنی را دریافت خواهند کرد که بدن طبیعی بود؛ یعنی شما بدنتان را دریافت خواهید کرد، و شُکوه شما آن شُکوهی خواهد بود که با آن بدنتان زنده می شود.

۲۹ شمایی که با بخشی از شُکوه سلستیال زنده می شوید آنگاه از همان، یعنی آن را کامل دریافت خواهید کرد.

۳۰ و آنهایی که با بخشی از شُکوه ترستیال زنده می شوند آنگاه از همان، یعنی آن را کامل دریافت خواهند کرد.

۳۱ و همچنین آنهایی که با بخشی از شُکوه تلستیال زنده می شوند آنگاه از همان، یعنی آن را کامل دریافت خواهند کرد.

۳۲ و آنهایی که باقی می مانند نیز زنده خواهند شد؛ با این وجود، آنها دوباره به مکان خودشان باز خواهند گشت، تا از چیزی که آنها خواستار دریافت کردن هستند لذّت ببرند، برای اینکه آنها خواستار لذّت بردن از چیزی که آنها می توانستند دریافت کنند نبودند.

۳۳ زیرا چه بهره ای به یک نفر می رسد اگر هدیه ای بر او عطا شود، و او آن هدیه را نپذیرد؟ بنگرید، او نه از چیزی که به او داده می شود خوشحال می شود، نه از آن کسی که دهندۀ آن هدیه است خوشحال می شود.

۳۴ و دوباره، همانا من به شما می گویم، آنچه که با قانون اداره می شود با قانون نیز حفظ می شود و با همان کامل شده و تقدیس می شود.

۳۵ آن که قانون را می شکند، از قانون اطاعت نمی کند، بلکه به دنبال این است تا قانونی بر خود شود، و خواستار در گناه ماندن است، و کاملاً در گناه می ماند، نه می تواند با قانون، نه با بخشش، دادگری، نه با داوری تقدیس شود. بنابراین، آنها باید هنوز آلوده باقی بمانند.

۳۶ همۀ ملکوت ها یک قانون داده شده دارند؛

۳۷ و ملکوت های بسیاری هستند؛ زیرا هیچ فضایی نیست که در آن هیچ ملکوتی نباشد؛ و هیچ ملکوتی نیست که در آن هیچ فضایی نباشد، خواه ملکوت بزرگتر یا کوچکتر.

۳۸ و بر هر ملکوتی قانونی داده شده است؛ و بر هر قانونی نیز حدود و شرایط ویژه ای وجود دارد.

۳۹ همۀ موجوداتی که از این شرایط اطاعت نکنند بیگناه شناخته نمی شوند.

۴۰ زیرا دانایی به دانایی می چسبد؛ خِرد خِرد را می پذیرد؛ راستی راستی را پذیرا می شود؛ پارسا پارسا را دوست دارد؛ نور به نور می چسبد؛ بخشش بر بخشش دلسوزی دارد و از آنِ خود را ادعا می کند؛ دادگری به راهش ادامه می دهد و از آنِ خود را ادعا می کند؛ داوری به پیش روی او که بر تخت می نشیند و همۀ چیزها را اداره و اجرا می کند می رود.

۴۱ او همۀ چیزها را درک می کند، و همۀ چیزها در برابر او هستند، و همۀ چیزها دور و بر او هستند؛ و او بالاتر از همۀ چیزها است، و در همۀ چیزها، و در درون همۀ چیزها، و دور و بر همۀ چیزها؛ و همۀ چیزها از طریق او، و از سوی او هستند، یعنی خدا، برای همیشه و همیشه.

۴۲ و دوباره، همانا من به شما می گویم، او قانونی بر همۀ چیزها داده است، که آنها با آن در زمان شان و فصل شان حرکت می کنند؛

۴۳ و مسیرشان معیّن است، حتّی مسیرهای آسمان ها و زمین، که دربر گیرندۀ زمین و سیّارات است.

۴۴ و آنها در زمانشان و در فصلشان، در دقیقه هایشان، در ساعاتشان، در روزهایشان، در هفته هایشان، در ماه هایشان، در سال هایشان، نور به همدیگر می دهند — همۀ اینها برای خدا یک سال است، ولی نه برای آدمی.

۴۵ زمین بر بال هایش می چرخد، و خورشید نورش را در روز می دهد، و ماه نورش را در شب می دهد، و ستارگان نیز نورشان را می دهند، در حالی که در میان قدرت خدا در شُکوهشان بر بال هایشان می چرخند.

۴۶ به چه چیزی من این ملکوت ها را همانند کنم، که شما بتوانید بفهمید؟

۴۷ بنگرید، همۀ اینها ملکوت هستند، و هر کسی که هر چیزی یا کمترین از اینها را دیده است خدا را در والا مقامی و قدرتش دیده است.

۴۸ من به شما می گویم، او وی را دیده است؛ با این وجود، او که بر نزدیکان خودش آمد پذیرفته نشد.

۴۹ نور در تاریکی می درخشد، و تاریکی آن را درک نمی کند؛ با این وجود، آن روز خواهد آمد هنگامی که شما، در او و توسّط او زنده شده، حتّی خدا را درک خواهید کرد.

۵۰ آنگاه شما خواهید دانست که شما مرا دیده اید، که من هستم، و اینکه من نور راستینی که در شما است هستم، و اینکه شما در من هستید؛ وگرنه شما نمی توانستید به فراوانی داشته باشید.

۵۱ بنگرید، من این ملکوت ها را به مردی همانند می کنم که کشتزاری داشته، و او خدمتگزارانش را به کشتزار پیش فرستاد تا کشتزار را بکَنند.

۵۲ و او به آن نخستین گفت: تو برو و در کشتزار کار کن، و در نخستین ساعت من به نزد تو خواهم آمد، و تو شادیِ رُخسار مرا خواهی دید.

۵۳ و او به دومّین گفت: تو نیز به کشتزار برو، و در دومیّن ساعت من تو را با شادیِ رُخسارم دیدار خواهم کرد.

۵۴ و به سومّین نیز، گفتا: من تو را دیدار خواهم کرد؛

۵۵ و به چهارمین، و به همین گونه تا دوازدهمین.

۵۶ و سَروَر کشتزار در نخستین ساعت به نزد نخستین رفت، و با او همۀ آن ساعت را ماند، و او از نورِ رُخسار سَروَرش خوشحال شد.

۵۷ و آنگاه او نخستین را ترک کرد که بتواند از دومیّن نیز دیدار کند، و سومیّن، و چهارمین، و به همین گونه تا دوازدهمین.

۵۸ و بدین گونه آنها همه نور رُخسار سَروَرشان را دریافت کردند، هر کسی در ساعتش، و در زمانش، و در فصلش —

۵۹ آغاز با نخستین، و به همین گونه تا آخرین، و از آخرین تا نخستین، و از نخستین تا آخرین؛

۶۰ هر مردی در نظم خودش، تا زمانی که ساعتش پایان یابد، یعنی برپایۀ آنچه سَروَرش به او فرمان داده بوده است، که سَروَرش بتواند در او شُکوه یابد، و او در سَروَرش، که آنها همه بتوانند شُکوه یابند.

۶۱ بنابراین، با این مثَل من همۀ این ملکوت ها را همانند خواهم کرد، و ساکنان آنها را — هر ملکوتی در ساعتش، و در زمانش، و در فصلش، یعنی برپایۀ حُکمی که خدا داده است.

۶۲ و دوباره، همانا من به شما می گویم، دوستانم، من این گفته ها را نزد شما می گذارم تا در دلتان اندیشه کنید با این فرمانی که من به شما می دهم، که شما در حالی که نزدیک هستم مرا فرا بخوانید —

۶۳ به من نزدیک شوید و من به شما نزدیک خواهم شد؛ با کوشایی مرا دریابید و شما مرا پیدا خواهید کرد؛ جویا شوید، و شما دریافت خواهید کرد؛ در بزنید، و آن بر شما باز خواهد شد.

۶۴ هر چه که شما از پدر به نام من جویا شوید آن به شما داده خواهد شد، آن که برای شما مناسب است؛

۶۵ و اگر شما چیزی را جویا شوید که برای شما مناسب نیست، آن به محکومیّت شما تبدیل خواهد شد.

۶۶ بنگرید، آن چیزی که شما می شنوید مانند صدای کسی است که در بیابان فریاد می زند — در بیابان، برای اینکه شما نمی توانید او را ببینید — صدای من، برای اینکه صدای من روح است؛ روح من حقیقت است؛ حقیقت ادامه می دهد و هیچ پایانی ندارد؛ و اگر آن در شما باشد آن به فراوانی خواهد بود.

۶۷ و اگر چشمتان تنها به شُکوه من نظر داشته باشد، تمامی بدنتان با نور پُر خواهد شد، و هیچ تاریکی در شما نخواهد بود؛ و آن بدنی که با نور پُر شود همۀ چیزها را درک می کند.

۶۸ بنابراین، خودتان را تقدیس دهید که ذهن های شما تنها به سوی خدا باشد، و آن روزها فرا خواهند رسید که شما او را ببینید؛ زیرا او رُخسارش را بر شما آشکار خواهد ساخت، و آن در زمان خود او خواهد بود، و به روش خود او، و برپایۀ خواست خود او.

۶۹ بیاد آورید بزرگترین و آخرین وعده ای که من به شما داده ام؛ اندیشه های بی ارزش و قهقهه های بیش از حد را از خود دور کنید.

۷۰ بمانید در این مکان، بمانید، و یک گردهم آییِ مقدّس فرا خوانید، حتّی از آنهایی که نخستین کارگران در این آخرین ملکوت هستند.

۷۱ و بگذارید آنانی که آنها در سفرشان هشدار داده شده اند، سَروَر را فرا خوانده، و برای دورۀ کوتاهی، در دل هایشان بر هشداری که دریافت کرده اند اندیشه کنند.

۷۲ بنگرید، و نظر کنید، من از گله های شما مراقبت خواهم کرد، و ارشدانی را برخیزانده و بر آنها خواهم فرستاد.

۷۳ بنگرید، من کارم را در زمانش شتاب خواهم داد.

۷۴ و من به شما، که نخستین کارگران در این آخرین ملکوت هستید، فرمانی می دهم که شما خودتان دورهم گرد آیید و خودتان را سازمان دهید، و خودتان را آماده کنید، و خودتان را تقدیس کنید، آری، دل هایتان را پاک سازید، و دست هایتان و پاهایتان را در برابر من پاکیزه کنید، که من شما را پاک کنم؛

۷۵ که من نزد پدرتان، و خدایتان، و خدایم گواهی دهم که شما از خون این نسل نابکار پاک هستید؛ که من این وعده را برآورده سازم، این وعدۀ بزرگ و آخرین را، که من به شما داده ام، هنگامی که من می خواهم.

۷۶ همچنین، من به شما فرمانی می دهم که شما بایستی به نیایش کردن و روزه گرفتن از این زمان به بعد ادامه دهید.

۷۷ و من به شما فرمانی می دهم که شما بایستی به یکدیگر اصول ملکوت را آموزش دهید.

۷۸ با کوشایی شما آموزش دهید، و فیض من با شما خواهد بود، که شما به طور کامل تری در تئوری، در اصل، در اصول، در قانون مُژده، در همۀ چیزهای در ارتباط با ملکوت خدا، که برای شما مناسب است تا بفهمید، راهنمایی شوید؛

۷۹ از چیزهای هم در آسمان و هم در زمین، و زیر زمین؛ چیزهایی که بوده اند، چیزهایی که هستند، چیزهایی که باید بزودی رُخ دهند؛ چیزهایی که در خانه هستند، چیزهایی که در خارج هستند؛ جنگ ها و پیچیدگی های ملّت ها، و داوری هایی که روی زمین هستند؛ و دانشی نیز از کشورها و پادشاهی ها —

۸۰ که شما بتوانید در همۀ چیزها آماده باشید هنگامی که من شما را دوباره خواهم فرستاد تا فراخوانی که من شما را به آن فرا خوانده ام، و مأموریتی که من به شما فرمان داده ام را والا نگه دارید.

۸۱ بنگرید، من شما را به بیرون فرستادم تا گواهی داده و به مردم هشدار دهید، و این بر هر کسی است که هشدار داده شده است تا همسایه اش را هشدار دهد.

۸۲ بنابراین، آنها هیچ بهانه ای ندارند، و گناهانشان بر سرهای خودشان است.

۸۳ او که با کوشایی به دنبال من است مرا خواهد یافت، و رها نخواهد شد.

۸۴ بنابراین، بمانید، و با کوشایی کار کنید، که شما بتوانید در خدمت خود در پیش رفتن به میان غیریهودیان، همۀ کسانی را که دهان سَروَر نام خواهد بُرد، برای بار آخر کامل شوید، تا قانون را بسته و گواهی را مُهر و موم کنید، و مقدّسین را برای ساعت داوری که می آید آماده کنید؛

۸۵ که روان آنها از خشم خدا رهایی یابد، ویرانیِ نابودی که منتظر نابکاران است، هم در این جهان و هم در جهانی که می آید. همانا، من به شما می گویم، بگذارید کسانی که ارشدان نخست نیستند به کار در تاکستان تا زمانی که دهان سَروَر آنها را فرا خواند ادامه دهند، زیرا زمانِ آنها هنوز نیامده است؛ تنپوش های آنها از خون این نسل پاک نشده است.

۸۶ در آن آزادی که با آن شما آزاد شده اید بمانید؛ خودتان را گرفتار گناه نکنید، بلکه بگذارید دستان شما پاک باشند، تا زمانی که سَروَر می آید.

۸۷ زیرا روزهای نه چندان زیادی پس از این و زمین خواهد لرزید و همانند مردی مست به این سو و آن سو خواهد چرخید؛ و خورشید رُخسارش را پنهان خواهد کرد، و از نور دادن خوداری خواهد کرد؛ و ماه در خون غوطه ور خواهد شد؛ و ستارگان بی اندازه خشمگین خواهند شد، و همانند انجیری که از درخت انجیر فرو می افتد خودشان را پایین خواهند انداخت.

۸۸ و پس از گواهی شما خشم و غضب بر سر مردم می آید.

۸۹ زیرا پس از گواهی شما گواهی زمین لرزه ها می آید، که سبب ناله هایی در میان آن خواهد شد، و آدمیان بر زمین فرو خواهند افتاد و قادر به ایستادن نخواهند بود.

۹۰ و همچنین گواهی صدای تُندرها می آید، و صدای آذرخش ها، و صدای تُندبادها، و صدای موج های دریا که خودشان را فراتر از مرزهایشان بالا می بَرند.

۹۱ و همۀ چیزها در آشوب خواهند بود؛ و براستی، دل های آدمیان ناامید خواهند شد؛ زیرا ترس بر سر همۀ مردم خواهد آمد.

۹۲ و فرشتگان در میان آسمان پرواز خواهند کرد، با صدایی بلند، شیپور خدا را به صدا درآورده فریاد می زنند، می گویند: خود را آماده کنید، خود را آماده کنید، ای ساکنان زمین؛ زیرا داوریِ خدای ما فرا رسیده است. بنگرید، و نظر کنید، داماد می آید؛ بیرون روید شما تا با او دیدار کنید.

۹۳ و بیدرنگ نشانۀ عظیمی در آسمان پدیدار خواهد شد، و همۀ مردم آن را با همدیگر خواهند دید.

۹۴ و فرشتۀ دیگری شیپورش را به صدا درآورده، می گوید: آن کلیسای بزرگ، مادر پلیدی ها، که همۀ ملّت ها را وادار کرد تا از شراب خشم فحشای او بنوشند، که مقدّسین خدا را آزار می دهد، که خون آنها را می ریزد — آن که بر آب های بسیار می نشیند، و بر جزیره های دریا — بنگرید، آن علف هرزۀ زمین است؛ آن دسته دسته گِره خورده است؛ بندهای آن محکم ساخته شده اند، هیچ کسی نمی تواند آنها را باز کند؛ بنابراین، او آمادۀ سوختن است. و او شیپورش را هم بلند و هم طولانی به صدا درخواهد آورد، و همۀ ملّت ها آن را خواهند شنید.

۹۵ و برای مدّت نیم ساعت در آسمان سکوت خواهد بود؛ و بیدرنگ پس از آن پردۀ آسمان، همانند طوماری پس از جمع شدن، گشوده خواهد شد، و رُخسار سَروَر آشکار خواهد شد؛

۹۶ و مقدّسینی که بر روی زمین هستند، که زنده هستند، سرزنده شده و بالا بُرده شده تا با او دیدار کنند.

۹۷ و آنهایی که در گورهایشان خوابیده اند پیش خواهند آمد، زیرا گورهایشان باز خواهند شد؛ و آنها نیز بالا بُرده خواهند شد تا در میان ستون های آسمان با او دیدار کنند —

۹۸ آنها نخستین میوه های مسیح هستند، آنهایی که با او نخست پایین خواهند آمد، و آنهایی که بر روی زمین و در گورهایشان هستند، کسانی که نخست بالا بُرده می شوند تا با او دیدار کنند؛ و همۀ این با صدای به صدا درآمدن شیپور فرشتۀ خدا است.

۹۹ و پس از این فرشتۀ دیگری به صدا درخواهد آمد، که صدای شیپور دوّم است؛ و آنگاه بازخریدی کسانی که در زمان آمدن مسیح از آن او هستند می آید؛ کسانی که بخش خود را در آن زندانی که برای آنها آماده شده است دریافت کرده اند، که آنها بتوانند مُژده را دریافت کنند، و برپایۀ آدمیان در جسم داوری شوند.

۱۰۰ و دوباره، شیپور دیگری به صدا درخواهد آمد، که سومّین شیپور است؛ و آنگاه روح های آدمیانی می آیند که بایستی داوری شوند، و زیر محکومیّت هستند؛

۱۰۱ و اینها بقیۀ مردگان هستند؛ و آنها تا زمانی که هزار سال به پایان برسد نه دوباره زندگی خواهند کرد، نه دوباره، تا زمان پایان زمین.

۱۰۲ و شیپور دیگری به صدا درخواهد آمد، که چهارمین شیپور است، می گوید: در میان کسانی که تا آن روز آخر و بزرگ باقی می مانند، یعنی تا پایان، کسانی پیدا می شوند که هنوز هم آلوده باقی خواهند ماند.

۱۰۳ و شیپور دیگری به صدا درخواهد آمد، که شیپور پنجم است، که فرشتۀ پنجم است که مُژدۀ ابدی را بشارت می دهد — در میان آسمان، بر همۀ ملّت ها، اقوام، زبان ها، و مردم پرواز می کند؛

۱۰۴ و این صدای شیپورش خواهد بود، به همۀ مردم می گوید، هم در آسمان و هم در زمین، و آنهایی که در زیر زمین هستند — زیرا هر گوشی آن را خواهد شنید، و هر زانویی خم خواهد شد، و هر زبانی اعتراف خواهد کرد، در حالی که آنها صدای شیپور را می شنوند، می گوید: از خدا بترسید، و شُکوه را به او که بر تخت نشسته است بدهید، برای همیشه و همیشه؛ زیرا ساعت داوری او فرا رسیده است.

۱۰۵ و دوباره، فرشتۀ دیگری شیپورش را به صدا درخواهد آورد، که ششمین فرشته است، می گوید: آن که همۀ ملّت ها را وادار کرد تا از شراب خشم فحشای او بنوشند فرو افتاده است؛ او فرو افتاده است، فرو افتاده است!

۱۰۶ و دوباره، فرشتۀ دیگری شیپورش را به صدا درخواهد آورد، که فرشتۀ هفتم است، می گوید: تمام شد؛ تمام شد! برّۀ خدا چیره شده است و در حوضچۀ شراب سازی به تنهایی لگد زده است، یعنی حوضچۀ شراب سازی غضب شدید خدای قادر مطلق.

۱۰۷ و آنگاه تاجی از شُکوه توان او بر سر فرشتگان قرار خواهد گرفت، و مقدّسین آکنده از شُکوه او خواهند شد، و ارث خود را دریافت خواهند کرد و با او برابر خواهند شد.

۱۰۸ و آنگاه نخستین فرشته شیپورش را در گوش های همۀ زندگان دوباره به صدا درخواهد آورد، و اعمال مخفی آدمیان، و کارهای توانمندانۀ خدا در هزار سال نخست را آشکار خواهد کرد.

۱۰۹ و آنگاه دوّمین فرشته شیپورش را به صدا درخواهد آورد، و اعمال مخفی آدمیان، و اندیشه ها و نیّت های دل هایشان، و کارهای توانمندانۀ خدا را در هزار سال دوّم را آشکار خواهد کرد —

۱۱۰ و به همین گونه، تا زمانی که فرشتۀ هفتم شیپورش را به صدا درآورد؛ و او بر روی زمین و بر روی دریا خواهد ایستاد، و به نام او که بر تخت می نشیند سوگند یاد خواهد کرد، که بیش از این زمانی نخواهد بود؛ و شیطان، آن مار کهن، که لوسفر خوانده می شود، در بند خواهد شد و برای مدّت هزار سال آزاد نخواهد شد.

۱۱۱ و سپس او برای دورۀ کوتاهی آزاد خواهد شد، که او بتواند لشکرهایش را گرد هم آورد.

۱۱۲ و میکائیل، هفتمین فرشته، یعنی رئیس فرشتگان، لشکرهایش را گردهم خواهد آورد، یعنی سپاهیان بهشت را.

۱۱۳ و لوسفر لشکریانش را گردهم خواهد آورد؛ یعنی سپاهیان دوزخ را، و به نبرد بر علیه میکائیل و لشکریانش برخواهد آمد.

۱۱۴ و آنگاه نبرد خدای بزرگ فرا می رسد؛ و لوسفر و لشکریانش به مکان خودشان انداخته خواهند شد، که آنها به هیچ وجهی دیگر قدرتی بر مقدّسین نداشته باشند.

۱۱۵ زیرا میکائیل نبردشان را خواهد جنگید، و پیروز خواهد شد بر کسی که به دنبال تخت او، یعنی برّه، که بر تخت می نشیند است.

۱۱۶ این شکُوه خدا، و پاکان است؛ و آنها دیگر مرگ را نخواهند دید.

۱۱۷ بنابراین، همانا من به شما می گویم، دوستان من، گردهم آییِ مقدّس خود را فرا خوانید، همان گونه که من به شما فرمان داده ام.

۱۱۸ و از آنجایی که همه ایمان ندارند، شما با کوشایی جستجو کرده و به یکدیگر سخنان خردمندانه آموزش دهید؛ آری، شما سخنان خردمندانه را از بهترین کتاب ها جستجو کنید، یعنی با مطالعه کردن و همچنین با ایمان به دنبال یادگیری باشید.

۱۱۹ خودتان را سازمان دهید؛ هر چیز مورد نیاز را آماده کنید؛ و خانه ای بنا کنید، یعنی خانۀ نیایش، خانۀ روزه گرفتن، خانۀ ایمان، خانۀ یادگیری، خانۀ شُکُوه، خانۀ نظم، خانۀ خدا؛

۱۲۰ که وارد شدن های شما بتواند به نام سَروَر انجام شود؛ که خارج شدن های شما بتواند به نام سَروَر انجام شود؛ که همۀ درودهای شما، با دست های بالا گرفته شده به سوی آن والامرتبه، بتواند به نام سَروَر انجام شود.

۱۲۱ بنابراین، از همۀ سخن گفتن های سَبُک تان، از همۀ قهقهه ها، از همۀ خواسته های شهوانی تان، از همۀ غرور و سَبُک مغزی هایتان، و از همۀ کارهای نابکاری تان باز ایستید.

۱۲۲ در میان خود آموزگاری تعیین کنید، و نگذارید همه همزمان سخنگو باشند؛ بلکه بگذارید هر نفر به نوبت سخن گوید و بگذارید همه به گفته های او گوش کنند، که هنگامی که همه سخن گفتند اینکه همه بتوانند از همه تقویّت روحی شوند، و اینکه هر کسی امتیاز یکسان داشته باشد.

۱۲۳ ببینید که شما یکدیگر را دوست داشته باشید؛ از آزمند بودن باز ایستید؛ یاد بگیرید تا همان گونه که مُژده خواستار است به همدیگر سهمی بدهید.

۱۲۴ از تنبلی باز ایستید؛ از ناپاک بودن باز ایستید؛ از ایراد گرفتن از همدیگر بازایستید؛ از خوابیدن بیشتر از آنچه نیاز است باز ایستید؛ زود به رختخواب خود بروید، که خسته نباشید؛ زود برخیزید، که بدنتان و ذهنتان بتواند نیرومند شود.

۱۲۵ و بالاتر از همۀ چیزها، خودتان را با بند محبّت بپوشانید، همانند یک روپوش، که بند کمال و آرامش است.

۱۲۶ همیشه نیایش کنید، که سُست نشوید، تا زمانی که من می آیم. بنگرید، و نظر کنید، من بزودی می آیم، و شما را نزد خود می پذیرم. آمین.

۱۲۷ و دوباره، نظم خانه آماده شده است برای ریاست مدرسۀ پیامبران، برپا شده برای رهنمود آنها در همۀ چیزهایی که برای آنها مناسب است، یعنی برای همۀ مدیران کلیسا، یا به بیان دیگر، کسانی که فرا خوانده می شوند تا در کلیسا خدمت کنند، آغاز با کشیشان اعظم، حتّی پایین تا خادمان —

۱۲۸ و این بایستی نظم خانۀ ریاست مدرسه باشد: او که تعیین می شود تا رئیس باشد، یا آموزگار، بایستی در جایگاه خودش بایستد، در خانه ای که برای او آماده خواهد شد.

۱۲۹ بنابراین، او نخستین در خانۀ خدا خواهد بود، در مکانی که گردهم آمدگان در خانه بتوانند سخنانش را به دقّت و واضح بشنوند، نه با سخنرانی با صدای بلند.

۱۳۰ و هنگامی که او به خانۀ خدا می آید، زیرا او بایستی نخستین در خانه باشد — بنگرید، این زیبا است، که او بتواند یک نمونه باشد —

۱۳۱ بگذارید او در نیایشی بر زانوانش، به نشانه یا به یاد پیمان ابدی، خودش را در برابر خدا پیشکش کند.

۱۳۲ و هنگامی که هر کسی پس از او بیاید، بگذارید که آموزگار برخیزد، و، با دستان بلند کرده به سوی آسمان، آری، یعنی مستقیم، برادرش یا برادران را با این سخنان سلام و درود گوید:

۱۳۳ آیا تو یک برادر یا برادران هستید؟ من به نام سَروَر عیسی مسیح به شما سلام و درود می فرستم، به نشانه یا به یاد پیمان ابدی، پیمانی که من شما را به عضویّت می پذیرم، با یک تصمیمی که قاطع، پابرجا، و تغییرناپذیر است، تا از طریق فیض خدا در بندهای مهر، دوست و برادر شما باشم، تا در همۀ فرمان های خدا بی تقصیر گام بردارم، در سپاسگزاری، برای همیشه و همیشه. آمین.

۱۳۴ و او که در این سلام و درود ناشایست یافت شود نبایستی جایی در میان شما داشته باشد؛ زیرا شما نبایستی بگذارید که خانۀ من توسّط او آلوده شود.

۱۳۵ و او که وارد می شود و در برابر من با ایمان است، و یک برادر است، یا اگر برادرانی هستند، آنها بایستی به رئیس یا آموزگار با دستان بلند کرده به سوی آسمان سلام و درود بفرستند، با همین نیایش و پیمان، یا با گفتنِ آمین، به نشانۀ همان چیز.

۱۳۶ بنگرید، همانا، من به شما می گویم، این برای شما نمونه ای است برای سلام و درود فرستادن به یکدیگر در خانۀ خدا، در مدرسۀ پیامبران.

۱۳۷ و شما فرا خوانده می شوید تا این را با نیایش و سپاسگزاری انجام دهید، همان گونه که روح در همۀ کارهای شما در خانۀ سَروَر، در مدرسۀ پیامبران، قدرت سخن می دهد که شاید یک جایگاه مقدّس، یک خیمۀ روح مقدّس بر تقویّت روحی شما شود.

۱۳۸ و شما نبایستی هیچ کسی را به میان خود به این مدرسه بپذیرید مگر اینکه او از خون این نسل پاک باشد؛

۱۳۹ و او بایستی با آیین شستن پاها پذیرفته شود، زیرا به این منظور آیین شستن پاها بنیان نهاده شد.

۱۴۰ و دوباره، آیین شستن پاها بایستی از سوی رئیس، یا ارشد اجرایی کلیسا اجرا شود.

۱۴۱ این بایستی با نیایش آغاز شود؛ و پس از میل کردن نان و شراب، او بایستی برپایۀ نمونۀ داده شده در فصل سیزدهم گواهی یوحنا دربارۀ من، به کمرش شالی ببندد. آمین.