70. Bölüm
Bu vahiy, Peygamber Joseph Smith’in aracılığıyla Ohio-Hiram’da, 12 Kasım 1831’de verilmiştir. Peygamber’in tarihi, 1 Kasım’dan itibaren 12 Kasım’ın sonuna kadar dört özel konferansın yapıldığını beyan eder. Bu toplantıların sonuncusunda, daha sonra Book of Commandments (Emirler Kitabı) ve ondan sonra Öğreti ve Antlaşmalar olarak yayınlanacak olan bu vahiylerin çok önemli olduğu dikkate alınmıştır. Bu vahiy, konferansa katılanlar vahiylerin “Kilise’nin üyeleri için bütün Dünya’nın zenginlikleri kadar kıymetli olduğunu” oylayarak kararlaştırdıktan sonra verilmiştir. Joseph Smith’in tarihi kayıtları, bu vahiyler hakkında “Kilise’nin bu son günlerdeki temeli olduğunu ve dünyanın faydalanması için gönderildiğini, vahiylerin Kurtarıcımız’ın krallığına ait sırların anahtarlarının insanlığa yeniden emanet edildiğini gösterdiğini” ifade eder.
1–5, Vahiyleri yayınlamak için kahyalar tayin edilir; 6–13, Manevi işlerde emek verenler ücretlerini hak ederler; 14–18, Azizler dünya malında birbirlerine eşit olmalıdır.
1 Bakın ve kulak verin, ey siz Siyon’da yaşayanlar ve uzaklarda olan siz kilisemin bütün halkı; ve hizmetkarım Oğul Joseph Smith’e ve ayrıca hizmetkarım Martin Harris’e ve ayrıca hizmetkarım Oliver Cowdery’ye ve ayrıca hizmetkarım John Whitmer’a ve ayrıca hizmetkarım Sidney Rigdon’a ve ayrıca hizmetkarım William W. Phelps’e, onlara emir yoluyla, vereceğim Rab’bin sözünü dinleyin.
2 Çünkü ben onlara bir emir veriyorum; bu nedenle kulak verin ve dinleyin, çünkü Rab onlara şöyle diyor:
3 Ben Rab onları tayin ettim ve onları kendilerine verdiğim ve daha sonra kendilerine vereceğim vahiyler ve emirler üzerine kahyalar olarak atadım;
4 Ve bu kahyalığın hesabını yargı gününde onlardan isteyeceğim.
5 Bu nedenle, onları –ve Tanrı’nın kilisesindeki işleri budur– vahiyler ile emirleri ve bunlarla ilgili konuları, evet, bunların yararlarını idare etmek için tayin ettim.
6 Bu nedenle, onlara bir emir veriyorum ki onlar bu şeyleri kiliseye ve dünyaya vermeyecekler;
7 Yine de, onlar ihtiyaçları ve istekleri için gerekenden daha fazlasını alırlarsa, bu benim ambarıma verilecek;
8 Ve bu yararlar krallığın yasalarına göre mirasçı oldukları ölçüde, Siyon’da yaşayanlara ve onların nesillerine adanacaktır.
9 İşte, Rab’bin her kişiden kahyalıkları konusunda istediği şudur, hatta ben Rab herkesi tayin ettiğim ya da daha sonra tayin edeceğim gibi.
10 Ve işte, yaşayan Tanrı’nın kilisesine üye olan hiç kimse bu yasadan muaf değildir;
11 Evet, ne gözetmen, ne Rab’bin ambarına bakan vekil, ne de dünyevi işler üzerine bir kahyalığa tayin edilen kişi.
12 Ruhsal şeyleri yönetmek için tayin edilen kişi, dünyevi şeyleri yönetmek için bir kahyalığa tayin edilenler gibi ücretini hak eden kişidir;
13 Evet, daha da bol miktarda hak eder ki bu bolluk onlar için Ruh’un belirtileri sayesinde çoğalır.
14 Yine de, dünya malınızda eşit olacaksınız ve bunu istemeye istemeye yapmayacaksınız, yoksa Ruh’un belirtilerinin bolluğu esirgenecektir.
15 Şimdi, hizmetkarlarıma hayatta iken onlar için yararlı olacak bu emri veriyorum, başları üzerindeki bereketlerimin bir belirtisi olarak ve gayretlerinin ödülü olarak ve güvenlikleri için;
16 Yiyecek için ve giyecek için; bir miras için; hangi şartlar altında olursa olsun ben Rab’bin onları yerleştireceğim ve neresi olursa olsun ben Rab’bin onları göndereceğim yerlerdeki evler için ve topraklar için.
17 Çünkü onlar çok şeyde sadık kaldılar ve o kadar iyi davrandılar ki günah işlemediler.
18 İşte, ben Rab merhametliyim ve onları bereketleyeceğim; ve onlar bu nimetlerin şenliğine katılacaklar. Bu böyledir. Amin.