Rozdział 119
Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Far West w stanie Missouri, 8 lipca 1838 r. w odpowiedzi na błaganie: „O Panie, ukaż sługom Twoim, ile żądasz z własności ludu Twego na dziesięcinę”. Prawo dziesięciny w dzisiejszym rozumieniu nie zostało dane Kościołowi przed niniejszym objawieniem. Termin ‘dziesięcina’ w modlitwie właśnie cytowanej i w poprzednich objawieniach (DiP 64:23; 85:3; 97:11) oznaczał nie tylko jedną dziesiątą, lecz wszystkie dobrowolne ofiary, czyli datki na fundusz Kościoła. Pan dał wcześniej Kościołowi prawo poświęcenia i szafarstwa własności, które członkowie (głównie przewodniczący starsi) przyjęli przez przymierze, które miało być wieczne. Wskutek nieprzestrzegania przez wielu tego przymierza Pan wycofał je na pewien czas, dając w zamian prawo dziesięciny całemu Kościołowi. Prorok zapytał Pana, ile wymaga On z ich własności na święte cele. Odpowiedzią było niniejsze objawienie.
1–5: Święci mają płacić nadwyżkę własności, a następnie dawać, jako dziesięcinę, jedną dziesiątą swojego rocznego przyrostu; 6–7: Takie postępowanie uświęci ziemię Syjonu.
1. Zaprawdę, tak rzecze Pan, wymagam, aby cała ich anadwyżka własności została oddana do rąk biskupa mego Kościoła w Syjonie,
2. Na budowę mego adomu i na położenie fundamentów Syjonu, i na kapłaństwo, i na zadłużenie Prezydium mego Kościoła.
3. A będzie to początkiem adziesięciny mego ludu.
4. A potem ci, którzy tak zapłacili dziesięcinę, zapłacą jedną dziesiątą z całego swego rocznego przyrostu; i będzie to stałe prawo na wieki dla mego świętego kapłaństwa — rzecze Pan.
5. Zaprawdę, powiadam wam, że stanie się, iż wszyscy ci, którzy gromadzą się w ziemi aSyjonu, płacić będą dziesięcinę ze swej nadwyżki własności i przestrzegać będą tego prawa albo nie zostaną uznani za godnych, aby pozostać pośród was.
6. I powiadam wam, że jeżeli lud mój nie będzie przestrzegać tego prawa i nie będzie zachowywać go w świętości, i przez prawo to nie uświęci ziemi aSyjonu dla mnie — aby moje statuty i sądy były na niej zachowywane, żeby była najświętsza — oto, zaprawdę, powiadam wam, że nie będzie to dla was ziemia Syjonu.
7. A będzie to przykładem dla wszystkich apalików Syjonu. Tak jest. Amen.