ជំពូកទី ២២
ផែនការទាំងឡាយត្រូវរៀបចំឡើង សម្រាប់ឲ្យប្រជាជនបានរួចផុតពីសេវកភាពពីពួកលេមិន — ពួកសាសន៍លេមិនត្រូវគេធ្វើឲ្យស្រវឹង — ប្រជាជនលួចរត់ត្រឡប់ទៅដែនដីសារ៉ាហិមឡាវិញ ហើយក្លាយជាប្រជាជនស្ដេចម៉ូសាយ។ ប្រមាណជាឆ្នាំ ១២១–១២០ ម.គ.ស.។
១ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា អាំម៉ូន និងស្ដេចលិមហៃបានចាប់ផ្ដើមពិគ្រោះជាមួយនឹងប្រជាជនថា តើគេត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីដោះខ្លួនឲ្យរួចផុតពីសេវកភាព ហើយពួកគេថែមទាំងបានចាត់ឲ្យប្រជាជនទាំងអស់ប្រមូលគ្នាមក ហើយគេធ្វើយ៉ាងនេះ ដើម្បីគេអាចបានសំឡេងរបស់ប្រជាជនអំពីបញ្ហានេះ។
២ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ពួកគេពុំអាចរកឃើញផ្លូវណាមួយឡើយ ដើម្បីដោះខ្លួនឲ្យរួចផុតពីសេវកភាព លើកលែង តែយកប្រពន្ធ និងកូនរបស់គេ និងហ្វូងចៀមរបស់គេ និងហ្វូងគោរបស់គេ និងត្រសាលរបស់គេ ហើយចាកចេញទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះពួកលេមិនមានគ្នាច្រើនពេក ពុំអាចឲ្យប្រជាជនលិមហៃតតាំងនឹងពួកគេបានទេ បើគិតថាដោះខ្លួនឲ្យរួចផុតពីសេវកភាព ដោយប្រើដាវវិញ។
៣ឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា គេឌានបានឈានទៅមុខ ហើយឈរនៅចំពោះមុខស្ដេច ហើយទូលទ្រង់ថា ៖ ឥឡូវនេះ សូមព្រះរាជាទ្រង់ជ្រាប ទ្រង់បានស្ដាប់តាមពាក្យរបស់ទូលបង្គំជាច្រើនលើកច្រើនគ្រាមកហើយ កាលដែលយើងតតាំងជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើង គឺពួកលេមិន។
៤ហើយឥឡូវនេះ ឱព្រះរាជាអើយ បើសិនជាទ្រង់ពុំយល់ថា រូបទូលបង្គំនេះជាអ្នកបម្រើម្នាក់ដ៏ឥតប្រយោជន៍ទេ ឬបើសិនជាពីមុន ទ្រង់បានស្ដាប់ពាក្យរបស់ទូលបង្គំខ្លះ ហើយពាក្យទាំងនោះត្រូវបានយកមកប្រើការចំពោះទ្រង់ ហេតុដូច្នេះហើយ ទូលបង្គំចង់ឲ្យទ្រង់ស្ដាប់ពាក្យទូលបង្គំនៅពេលនេះដែរ ហើយទូលបង្គំនឹងធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ហើយដោះប្រជាជននេះឲ្យរួចផុតពីសេវកភាព។
៥ហើយស្ដេចបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកនិយាយ ហើយគេឌានបានទូលទ្រង់ថា ៖
៦មើលចុះផ្លូវខាងក្រោយ កាត់ចូលតាមកំផែងក្រោយ ដែលនៅផ្នែកខាងក្រោយទីក្រុង។ ពួកលេមិន ឬពួកទាហានយាមនៃពួកលេមិន វាស្រវឹងនៅពេលយប់ ហេតុដូច្នេះហើយ ចូរយើងចេញការប្រកាសមួយដល់ចំណោមអស់ទាំងប្រជាជននេះ ឲ្យគេប្រមូលហ្វូងចៀម និងហ្វូងគោរបស់គេ ដើម្បីពួកគេអាចដឹកសត្វទាំងនេះចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន នៅពេលយប់ចុះ។
៧ហើយទូលបង្គំនឹងធ្វើតាមបញ្ជារបស់ទ្រង់ ទៅប្រគល់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ដែលជាពន្ធដារចុងក្រោយបង្អស់ដល់ពួកលេមិន ហើយពួកគេនឹងស្រវឹង ហើយយើងនឹងទៅតាមផ្លូវសម្ងាត់ ដែលនៅខាងឆ្វេងបន្ទាយរបស់ពួកគេនោះ កាលពួកគេស្រវឹងដេកលក់។
៨នោះយើងនឹងធ្វើដំណើរចេញទៅជាមួយនឹងពួកស្ត្រីរបស់យើង និងកូនចៅរបស់យើង និងហ្វូងចៀមរបស់យើង និងហ្វូងគោរបស់យើងចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ហើយយើងនឹងធ្វើដំណើរព័ទ្ធជុំវិញដែនដីសៃឡោម។
៩ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ស្ដេចបានស្ដាប់តាមពាក្យរបស់គេឌាន។
១០ហើយស្ដេចលិមហៃបានបញ្ជាឲ្យប្រជាជនទ្រង់ ប្រមូលសត្វរបស់គេ ហើយទ្រង់បានប្រគល់ពន្ធដារ ជាស្រាទំពាំងបាយជូរទៅឲ្យពួកលេមិន ហើយទ្រង់ក៏បានប្រគល់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ជាអំណោយទៀតដល់ពួកគេ ហើយពួកគេបានផឹកតាមចិត្តនូវស្រាទំពាំងបាយជូរ ដែលស្ដេចលិមហៃបានប្រគល់ឲ្យនោះ។
១១ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ប្រជាជនរបស់ស្ដេចលិមហៃបានចេញដំណើរនៅពេលយប់ ចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ជាមួយនឹងហ្វូងចៀមរបស់គេ និងហ្វូងគោរបស់គេ ហើយពួកគេបានដើរព័ទ្ធជុំវិញដែនដីសៃឡោម ក្នុងទីរហោស្ថាន ហើយបត់ឆ្ពោះទៅ ដែនដីសារ៉ាហិមឡា ដែលនាំមុខដោយអាំម៉ូន និងបងប្អូនលោក។
១២ហើយពួកគេបានយកអស់ទាំងមាស និងប្រាក់របស់គេ និងវត្ថុមានតម្លៃរបស់គេទាំងឡាយ ដែលគេអាចយកបាន ព្រមទាំងស្បៀងអាហាររបស់គេចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថានផង ហើយពួកគេបន្តដំណើររបស់គេទៅ។
១៣ហើយបន្ទាប់ពីនៅក្នុងទីរហោស្ថានអស់ជាច្រើនថ្ងៃមក នោះពួកគេបានមកដល់ដែនដីសារ៉ាហិមឡា ហើយបានរួបរួមជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់ម៉ូសាយ ហើយក្លាយទៅជាប្រជាជនរបស់ទ្រង់។
១៤ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ម៉ូសាយបានទទួលពួកគេដោយសេចក្ដីអំណរ ហើយទ្រង់ក៏បានទទួលកបញ្ជីទាំងឡាយរបស់ពួកគេផង ព្រមទាំងខបញ្ជីទាំងឡាយ ដែលប្រជាជនលិមហៃ បានជួបប្រទះឃើញនោះផង។
១៥ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា កាលពួកលេមិនបានដឹងថា ប្រជាជនលិមហៃបានចេញចោលដែនដីទៅ នៅ ពេលយប់ នោះពួកគេបានចាត់ឲ្យកងទ័ពមួយចំនួន ចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ដើម្បីដេញតាមពួកគេ។
១៦ហើយបន្ទាប់ពីពួកគេបានដេញតាមអស់រយៈពេលពីរថ្ងៃមក នោះពួកគេមិនអាចតាមដានបានទៀតឡើយ ហេតុដូច្នេះហើយ ពួកគេក៏វង្វេងនៅក្នុងទីរហោស្ថានទៅ៕