Κεφάλαιο 6º

Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας

«Διακηρύσσουμε τη θειότητα του Ιησού Χριστού. Στρεφόμαστε σε Εκείνον ως τη μοναδική πηγή σωτηρίας μας».

Από τη ζωή του Έζρα Ταφτ Μπένσον

«Δεν μπορώ να ενθυμηθώ μια στιγμή που να μην πιστεύω στον Ιησού Χριστό» είπε ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον. «Φαίνεται ότι η πραγματικότητα της ζωής, του θανάτου και της αναστάσεώς Του ήταν πάντοτε κάτι που πίστευα. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι από πιστούς γονείς, οι οποίοι ενθέρμως πίστευαν στον Χριστό και κατέθεταν μαρτυρία για Εκείνον, κάτι για το οποίο είμαι πολύ ευγνώμων»¹.

Αυτή η μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό ήταν το θεμέλιο της ζωής του Προέδρου Μπένσον. Διαμόρφωσε τις προτεραιότητές του, καθοδήγησε τις αποφάσεις του και τον βοήθησε μέσα στις δοκιμασίες. Του παρείχε προοπτική για τον σκοπό της θνητότητας και πεποίθηση στις υποσχέσεις και ευλογίες της αιώνιας ζωής.

Κατά τη διάρκεια της αποστολικής διακονίας του ως ειδικού μάρτυρος του Ιησού Χριστού, ο Πρόεδρος Μπένσον συχνά έδιδε μαρτυρία για τον Σωτήρα. Αναγνωρίζοντας ότι «ενίοτε τίθεται η ερώτηση: “Είναι οι μορμόνοι χριστιανοί;”» κατέθεσε μαρτυρία:

«Διακηρύσσουμε τη θειότητα του Ιησού Χριστού. Στρεφόμαστε σε Εκείνον ως τη μοναδική πηγή σωτηρίας μας. Προσπαθούμε να ζούμε τις διδασκαλίες Του και προσδοκούμε τον καιρό όπου θα έλθει πάλι σε τούτη τη γη για να κυβερνήσει και να βασιλεύσει ως Βασιλεύς Βασιλέων και Κύριος Κυρίων. Με τα λόγια ενός προφήτου του Βιβλίου του Μόρμον λέμε…: “Δεν υπάρ[χ]ει άλλο όνομα που να δοθεί, ούτε άλλη οδός ούτε τρόπος με τα οποία να μπορέσει να επέλθει σωτηρία προς τα τέκνα των ανθρώπων, παρά μόνο διά και μέσω τού ονόματος τού Χριστού, τού Κυρίου, τού Παντοκράτορα” (Μωσία 3:17)»².

Οι δηλώσεις του Προέδρου Μπένσον περί θειότητας του Ιησού Χριστού συχνά συνδέονταν με το Βιβλίο του Μόρμον³. «Μέσω του Βιβλίου του Μόρμον ο Θεός έχει παράσχει για την εποχή μας απτή απόδειξη ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός» έλεγε⁴. Δίδασκε ότι η «μείζων αποστολή» του Βιβλίου του Μόρμον είναι να πείσει τους ανθρώπους για την αλήθεια αυτή⁵. «Πάνω από τα μισά από όλα τα εδάφια στο Βιβλίο του Μόρμον αναφέρονται στον Κύριό μας» παρατήρησε. «Του δίδονται πάνω από εκατό διαφορετικά ονόματα στο Βιβλίο του Μόρμον. Τα ονόματα αυτά έχουν συγκεκριμένη σπουδαιότητα στην περιγραφή της θείας φύσεώς Του»⁶.

Η μαρτυρία του Προέδρου Μπένσον για τον Σωτήρα απεκάλυπτε την προσωπική εγγύτητα που αισθανόταν με Εκείνον:

«Με όλη μου την ψυχή Τον αγαπώ.

»Καταθέτω ταπεινώς μαρτυρία ότι είναι ο ίδιος στοργικός, συμπονετικός Κύριος σήμερα όπως όταν βάδιζε στους σκονισμένους δρόμους της Παλαιστίνης. Είναι κοντά στους υπηρέτες Του επάνω σε αυτήν τη γη. Ενδιαφέρεται για τον καθέναν από εμάς σήμερα και μας αγαπά. Γι’ αυτό μπορείτε να είσθε βέβαιοι.

»Ζει σήμερα ως ο Κύριός μας, ο Διδάσκαλός μας, ο Σωτήρας μας, ο Λυτρωτής μας και ο Θεός μας.

»Ο Θεός να μας ευλογεί όλους να πιστεύουμε σε Εκείνον, να Τον αποδεχόμαστε, να Τον λατρεύουμε, να Τον εμπιστευόμαστε και να Τον ακολουθούμε»⁷.

«Κανένα γεγονός δεν θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό για τα άτομα ή τα έθνη από την ανάσταση του Διδασκάλου».

Διδασκαλίες του Έζρα Ταφτ Μπένσον

Χάριν της απέραντης αγάπης Του για εμάς, ο Ιησούς Χριστός μάς λύτρωσε από τον σωματικό και τον πνευματικό θάνατο.

Δεν υπάρχει καμία άλλη επιρροή που να είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο επάνω σε αυτήν τη γη όπως η ζωή του Ιησού Χριστού. Δεν μπορούμε να φαντασθούμε τη ζωή μας χωρίς τις διδασκαλίες Του. Χωρίς Αυτόν θα ήμαστε συγκεχυμένοι από τα ψευδή πιστεύω και τις θρησκείες που δημιουργήθηκαν από φόβο και σκότος, όπου έχουν επιρροή τα αισθησιακά και τα υλιστικά. Δεν έχουμε επιτύχει τον στόχο τον οποίον έχει θέσει Εκείνος για εμάς, αλλά δεν πρέπει ποτέ να τον ξεχάσουμε [τον στόχο] ούτε πρέπει να ξεχάσουμε ότι το ταξίδι μας προς το φως, προς την τελείωση, δεν θα ήταν δυνατόν χωρίς τη διδασκαλία Του, τη ζωή Του, τον θάνατό Του και την ανάστασή Του⁸.

Για να έχουμε ένα μέτρο εκτίμησης και ευγνωμοσύνης για όσα επέτυχε [ο Ιησούς Χριστός] για λογαριασμό μας, πρέπει να θυμόμαστε αυτές τις ζωτικές αλήθειες:

Ο Ιησούς ήλθε στη γη, προκειμένου να κάνει το θέλημα του Πατέρα μας.

Ήλθε με την πρόγνωση ότι θα έφερε το φορτίο των αμαρτιών όλων μας.

Ήξερε ότι θα Τον σήκωναν επάνω στον σταυρό.

Γεννήθηκε για να γίνει ο Σωτήρας και Λυτρωτής όλης της ανθρωπότητος.

Ήταν εις θέσιν να εκτελέσει την αποστολή Του, επειδή ήταν ο Υιός του Θεού και κατείχε τη δύναμη του Θεού.

Ήταν πρόθυμος να εκτελέσει την αποστολή Του, επειδή μας αγαπά.

Κανένα θνητό ον δεν είχε τη δύναμη ούτε την ικανότητα να λυτρώσει όλους τους άλλους θνητούς από την απολεσθείσα και πεπτωκυία κατάστασή τους ούτε κανείς άλλος θα μπορούσε να παραχωρήσει εθελουσίως τη ζωή του και δι’ αυτού να πραγματοποιήσει τη συνολική ανάσταση για όλους τους άλλους θνητούς.

Μόνον ο Ιησούς Χριστός ήταν εις θέσιν και πρόθυμος να εκτελέσει μία τέτοια λυτρωτική πράξη αγάπης⁹.

Ο Ιησούς Χριστός… ήλθε σε αυτή τη γη σε έναν προ-διορισμένο χρόνο μέσα από βασιλικά πρωτοτόκια που διατήρησαν τη θεϊκή Του ιδιότητα. Συνδυασμένα στη φύση Του ήσαν τα ανθρώπινα γνωρίσματα της θνητής μητέρας Του και τα θεία γνωρίσματα και οι δυνάμεις του Αιώνιου Πατέρα Του.

Η μοναδική κληρονομικότητά Του Τον κατέστησε κληρονόμο τού τιμώμενου τίτλου -- ο Μονογενής Υιός του Θεού κατά τη σάρκα. Ως ο Υιός του Θεού, κληρονόμησε δυνάμεις και διάνοια που κανένας άνθρωπος δεν είχε ποτέ πριν ή έκτοτε. Ήταν στην κυριολεξία ο Εμμανουήλ, το οποίο σημαίνει «ο Θεός μαζί μας». (Βλέπε Ησαΐας 7:14, Κατά Ματθαίον 1:23.)

Μολονότι ήταν ο Υιός του Θεού αποσταλείς στη γη, το ουράνιο σχέδιο του Πατέρα απαιτούσε να βιώσει όλες τις δυσκολίες και τα βάσανα της θνητότητας. Έτσι, βίωσε «πειρασμούς… πείνα, δίψα, και κόπωση». (Μωσία 3:7.)

Για να πληροί τις προϋποθέσεις ως Λυτρωτής όλων των τέκνων του Πατέρα, ο Ιησούς έπρεπε να είναι τέλεια υπάκουος σε όλους τους νόμους του Θεού. Επειδή υποτάχθηκε στο θέλημα του Πατέρα, μεγάλωνε «από χάρη σε χάρη μέχρι που έλαβε πληρότητα» της δυνάμεως του Πατέρα. Έτσι, απέκτησε «κάθε εξουσία, τόσο στους ουρανούς όσο και στη γη». (Δ&Δ 93:13, 17)¹⁰.

Επειδή ο [Ιησούς] ήταν Θεός --δηλαδή ο Υιός του Θεού-- μπορούσε να φέρει το βάρος και το φορτίο των αμαρτιών άλλων ανθρώπων επάνω Του. Ο Ησαΐας προφήτευσε [για] την προθυμία του Σωτήρος μας να το κάνει αυτό με τα εξής λόγια: «Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· …τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς». (Ησαΐας 53:4–5.)

Αυτή η αγία, ανιδιοτελής πράξη που εθελουσίως πήρε επάνω Του τις αμαρτίες όλων των άλλων ανθρώπων, είναι η εξιλέωση. Πώς θα μπορούσε Ένας να φέρει τις αμαρτίες για όλους, είναι πέραν της κατανοήσεως του θνητού ανθρώπου. Όμως, γνωρίζω αυτό: Όντως πήρε επάνω Του τις αμαρτίες όλων και το έκανε αυτό από την απέραντη αγάπη Του για τον καθέναν από εμάς. Έχει πει: «Γιατί ιδές, εγώ, ο Θεός, υπέφερα όλα αυτά για όλους, ώστε να μην υποφέρουν αν μετανοήσουν… Το μαρτύριο δε αυτό, έκανε εμένα, το Θεό, τον ανώτερο όλων, να τρέμω από τον πόνο, και να αιμορραγώ από κάθε πόρο, και να υποφέρω τόσο κατά το σώμα όσο και κατά το πνεύμα -- και ήθελα να μπορούσα να μην πιω το πικρό ποτήρι, και να υποχωρήσω». (Δ&Δ 19:16, 18.)

Παρά τη βασανιστική αυτή δοκιμασία, πήρε το ποτήρι και ήπιε. Υπέφερε για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, ώστε να μην χρειαζόταν να υποφέρουμε. Υπέμεινε τον εξευτελισμό και τις προσβολές των διωκτών του χωρίς παράπονο ή αντεκδίκηση. Άντεξε το μαστίγωμα και κατόπιν την ατίμωση της στυγνής εκτέλεσης -- τον σταυρό¹¹.

Στη Γεθσημανή και στον Γολγοθά, [ο Ιησούς] κατηργάσθη την απέραντη και αιώνια εξιλέωση. Ήταν η μεγαλύτερη, μοναδική πράξη αγάπης στην καταγεγραμμένη ιστορία. Μετά ακολούθησε ο θάνατος και η ανάστασή Του.

Έτσι, έγινε ο Λυτρωτής μας -- που μας λύτρωσε όλους από τον σωματικό θάνατο και που λύτρωσε εμάς από τον πνευματικό θάνατο, οι οποίοι θα υπακούν στους νόμους και τις διατάξεις του Ευαγγελίου¹².

Μπορεί να μην καταλάβουμε ποτέ ούτε να κατανοήσουμε στη θνητότητα πώς έφερε εις πέρας αυτό που έκανε, αλλά δεν πρέπει να αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί έκανε αυτό που έκανε.

Τα πάντα που έκανε υπαγορεύονταν από την ανιδιοτελή, απέραντη αγάπη Του για εμάς¹³.

«Δεν υπάρχει καμία άλλη επιρροή που να είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο επάνω σε αυτήν τη γη όπως η ζωή του Ιησού Χριστού».

Ο Ιησούς Χριστός πρόβαλε από τον τάφο και ζει σήμερα ως ανεστημένο ον.

Τα μεγαλύτερα γεγονότα της ιστορίας είναι εκείνα που επηρεάζουν τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων για τις πιο μεγάλες περιόδους. Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, κανένα γεγονός δεν θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό για τα άτομα ή τα έθνη από την ανάσταση του Διδασκάλου.

Η κυριολεκτική ανάσταση κάθε ψυχής που έχει ζήσει και πεθάνει επάνω στη γη είναι μία βεβαιότητα και ασφαλώς κάποιο άτομο θα πρέπει να κάνει προσεκτική προετοιμασία για το γεγονός αυτό. Η ένδοξη ανάσταση θα πρέπει να είναι ο στόχος κάθε άνδρα και γυναίκας, διότι η ανάσταση θα είναι πραγματικότητα.

Τίποτε δεν είναι πιο απόλυτα γενικό από την ανάσταση. Κάθε ζωντανό ον θα αναστηθεί. «Όπως όλοι πεθαίνουν με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν με τον Χριστό». (Προς Κορινθίους Α΄ 15:22.)

Το χρονικό των γραφών μάς λέει ότι την τρίτη ημέρα μετά τη σταύρωση του Ιησού, υπήρξε ένας μεγάλος σεισμός. Η πέτρα κύλισε πίσω από την είσοδο του μνήματος. Ορισμένες γυναίκες, ανάμεσα στις πιο αφοσιωμένες των οπαδών Του, ήλθαν στο μέρος με μύρα «και δεν βρήκαν το σώμα τού Κυρίου Ιησού».

Άγγελοι εμφανίσθηκαν και είπαν απλά: «Γιατί ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ, αλλά αναστήθηκε». (Κατά Λουκάν 24:3–6.) Τίποτε στην ιστορία δεν είναι αντάξιο της συγκλονιστικής εκείνης ανακοίνωσης: «Δεν είναι εδώ, αλλά αναστήθηκε».

Το γεγονός της αναστάσεως του Σωτήρος μας βασίζεται στις μαρτυρίες πολλών αξιόπιστων μαρτύρων. Ο ανεστημένος Κύριος εμφανίσθηκε σε διάφορες γυναίκες, σε δύο μαθητές στον δρόμο προς Εμμαούς, στον Πέτρο, στους Αποστόλους. Και «ύστερα απ’ αυτά» όπως ανέφερε ο Παύλος «φάνηκε σε 500 και περισσότερους αδελφούς, μονομιάς. …και τελευταίον απ’ όλους, φάνηκε και σ[τον Παύλο]». (Προς Κορινθίους Α΄ 15:6, 8.)…

Ως ένας εκ των μαρτύρων Του των τελευταίων ημερών, καταθέτω μαρτυρία ότι ζει σήμερα. Είναι ένα ανεστημένο Ον. Eίναι ο Σωτήρας μας, ο Κύριός μας, ο ίδιος ο Υιός του Θεού. Καταθέτω μαρτυρία ότι θα έλθει πάλι ως ο ένδοξος, ανεστημένος μας Κύριος. Εκείνη η ημέρα δεν είναι πολύ μακριά. Προς όλους όσοι Τον δέχονται ως Σωτήρα και Κύριο, η κυριολεκτική Του ανάσταση σημαίνει ότι η ζωή δεν τελειώνει στον θάνατο, διότι υποσχέθηκε: «Επειδή, εγώ ζω, κι εσείς θα ζείτε». (Κατά Ιωάννην 14:19)¹⁴.

Εκείνος μόνον είχε τη δύναμη της αναστάσεως. Και έτσι την τρίτη ημέρα μετά την ταφή Του, πρόβαλε από τον τάφο ζωντανός και φανερώθηκε σε πολλούς. …Ως ένας εκ των ειδικών μαρτύρων [Του] που έχει κληθεί έτσι αυτήν την εποχή, καταθέτω μαρτυρία σε εσάς ότι ζει. Ζει με ένα ανεστημένο σώμα. Δεν υπάρχει καμία αλήθεια ούτε γεγονός για το οποίο να είμαι πιο βέβαιος ή πιο πεπεισμένος από την αλήθεια της κυριολεκτικής αναστάσεως του Κυρίου μας¹⁵.

Πρέπει να είμαστε γενναίοι στη μαρτυρία μας για τον Ιησού Χριστό.

Μία πολύ ανεκτίμητη ευλογία διαθέσιμη σε κάθε μέλος της Εκκλησίας είναι η μαρτυρία για τη θειότητα του Ιησού Χριστού και της εκκλησίας Του. Η μαρτυρία είναι μία από τις λίγες ιδιοκτησίες που μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, όταν φύγουμε από αυτήν τη ζωή.

Το να έχουμε μία μαρτυρία για τον Ιησού είναι να κατέχουμε γνώση μέσω του Αγίου Πνεύματος για την ουράνια αποστολή του Ιησού Χριστού.

Η μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε την ουράνια φύση της γεννήσεως του Κυρίου -- ότι είναι όντως ο Μονογενής Υιός κατά τη σάρκα.

Η μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι Εκείνος ήταν ο υπεσχημένος Μεσσίας και ότι ενώ έμεινε ανάμεσα στους ανθρώπους, έφερε εις πέρας πολλά τρανά θαύματα.

Η μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι οι νόμοι τούς οποίους καθιέρωσε ως διδαχή Του είναι αληθινοί και εν συνεχεία να τηρούμε αυτούς τους νόμους και τις διατάξεις.

Το να κατέχουμε μία μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι Εκείνος πήρε εθελουσίως επάνω Του τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας στον κήπο της Γεθσημανή, πράγμα που Τον έκανε να υποφέρει τόσο στο σώμα όσο και στο πνεύμα και να αιμορραγεί από κάθε πόρο. Τα έκανε όλα αυτά, ούτως ώστε να μην χρειασθεί εμείς να υποφέρουμε, αν μετανοούσαμε. (Βλέπε Δ&Δ 19:16, 18.)

Το να έχουμε μία μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι Εκείνος ανέστη θριαμβευτικά από τον τάφο με ένα υλικό, ανεστημένο σώμα. Και επειδή ζει, έτσι θα ζήσει και όλη η ανθρωπότητα.

Το να κατέχουμε μία μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι ο Θεός Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός πράγματι εμφανίσθηκαν στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ για να εδραιώσουν μία νέα θεϊκή νομή του Ευαγγελίου Του, ώστε η σωτηρία να κηρυχθεί σε όλα τα έθνη προτού έλθει Εκείνος.

Το να κατέχουμε μία μαρτυρία για τον Ιησού είναι να γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία, την οποίαν Εκείνος ίδρυσε στο μεσουράνημα του χρόνου και αποκατέστησε στη σύγχρονη εποχή είναι, όπως έχει δηλώσει ο Κύριος, «η μόνη αληθινή και ζωντανή εκκλησία επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης». (Δ&Δ 1:30.)

Το να έχουμε μία τέτοια μαρτυρία είναι ζωτικής σημασίας. Όμως, μεγαλύτερης ακόμη σημασίας είναι το να είμαστε γενναίοι στη μαρτυρία μας.

Μία μαρτυρία για τον Ιησού σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την ουράνια αποστολή του Ιησού Χριστού, ασπαζόμαστε το Ευαγγέλιό Του και κάνουμε τα έργα Του. Σημαίνει επίσης ότι αποδεχόμαστε την προφητική αποστολή του Τζόζεφ Σμιθ και των διαδόχων του και ακολουθούμε τη συμβουλή τους. Όπως είπε ο Ιησούς: «Είτε με τη δική μου φωνή είτε με τη φωνή των δούλων μου, είναι το ίδιο». (Δ&Δ 1:38.)

Μιλώντας για όσους θα λάβουν τελικώς τις ευλογίες του σελέστιου βασιλείου, ο Κύριος είπε στον Τζόζεφ Σμιθ:

«Αυτοί είναι εκείνοι που δέχτηκαν τη μαρτυρία τού Ιησού, και πίστεψαν στο όνομά του και βαπτίσθηκαν κατά το είδος τής ταφής του, αφού θάφτηκαν σε νερό στο όνομά του, και τούτο σύμφωνα με την εντολή την οποία εκείνος έδωσε». (Δ&Δ 76:51.)

Αυτοί είναι όσοι είναι γενναίοι στη μαρτυρία τους για τον Ιησού, οι οποίοι, όπως έχει δηλώσει ο Κύριος, «νικούν με την πίστη, και σφραγίζονται από το Άγιο Πνεύμα της υπόσχεσης, το οποίο ο Πατέρας εκχύνει επάνω σε όλους εκείνους όσοι είναι δίκαιοι και αληθινοί». (Δ&Δ 76:53)¹⁶.

Η πίστη στον Ιησού Χριστό συνίσταται στο να βασιζόμαστε εντελώς σε Εκείνον και να ακολουθούμε τις διδασκαλίες Του.

Η θεμελιώδης αρχή της θρησκείας μας είναι πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό. Γιατί είναι σκόπιμο να επικεντρώσουμε την πεποίθησή μας, την ελπίδα μας και την εμπιστοσύνη μας σε ένα μοναδικό άτομο; Γιατί είναι τόσο απαραίτητη η πίστη σε Εκείνον για την ψυχική γαλήνη σε τούτη τη ζωή και για την ελπίδα στον επόμενο κόσμο;

Οι απαντήσεις μας σε αυτές τις ερωτήσεις προσδιορίζουν κατά πόσο αντιμετωπίζουμε το μέλλον με θάρρος, ελπίδα και αισιοδοξία ή με ανησυχία, αγωνία και απαισιοδοξία.

Το μήνυμα και η μαρτυρία μου είναι τα εξής: Μόνον ο Ιησούς Χριστός διαθέτει μοναδικά τα προσόντα να παράσχει αυτήν την ελπίδα, αυτήν την πεποίθηση και αυτήν τη δύναμη που χρειαζόμαστε να υπερνικήσουμε τον κόσμο και να ξεπεράσουμε τις ανθρώπινες αδυναμίες μας. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να θέσουμε την πίστη μας σε Εκείνον και να ζούμε σύμφωνα με τους νόμους και τις διδασκαλίες Του…

Η πίστη σε Αυτόν είναι περισσότερο από απλή αναγνώριση ότι ζει. Είναι περισσότερο από τον ισχυρισμό του πιστεύω.

Η πίστη στον Ιησού Χριστό αποτελείται από τέλεια εμπιστοσύνη σε Εκείνον. Ως Θεός έχει απέραντη δύναμη, διάνοια και αγάπη. Δεν υπάρχει κανένα ανθρώπινο πρόβλημα υπεράνω της ικανότητάς Του να επιλύει. Επειδή τα υπέστη όλα αυτά (βλέπε Δ&Δ 122:8), γνωρίζει πώς να μας βοηθά να υπερνικούμε τις καθημερινές μας δυσκολίες.

Πίστη σε Εκείνον σημαίνει να πιστεύουμε πως ακόμη και αν δεν καταλαβαίνουμε τα πάντα, Εκείνος τα καταλαβαίνει. Συνεπώς, εμείς, πρέπει να «αποβλέπουμε» προς Εκείνον «σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλλετε, μη φοβάστε». (Δ&Δ 6:36.)

Πίστη σε Εκείνον σημαίνει να βασιζόμαστε ότι έχει πάσαν δύναμη επάνω σε όλους τους ανθρώπους και σε όλα τα έθνη. Δεν υπάρχει κανένα κακό που να μην μπορεί να σταματήσει. Τα πάντα είναι στα χέρια Του. Αυτή η γη είναι η δίκαιη κυριαρχία Του. Ωστόσο, επιτρέπει το κακό, ούτως ώστε να μπορούμε να κάνουμε επιλογές μεταξύ του καλού και του κακού.

Το Ευαγγέλιό Του είναι η τέλεια συνταγή για όλα τα ανθρώπινα προβλήματα και τα κοινωνικά δεινά.

Όμως το Ευαγγέλιό Του είναι αποτελεσματικό μόνον καθώς εφαρμόζεται στη ζωή μας. Συνεπώς, πρέπει να «χορτ[αίνουμε] με τα λόγια τού Χριστού. Γιατί ιδέστε, τα λόγια τού Χριστού θα σας πουν όλα όσα πρέπει να κάνετε». (Νεφί Β΄ 32:3.)

Αν δεν κάνουμε τις διδασκαλίες Του, δεν επιδεικνύουμε πίστη σε Εκείνον.

Σκεφθείτε τι διαφορετικός κόσμος θα ήταν, αν όλη η ανθρωπότητα έκανε όπως έλεγε Εκείνος: «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου. …Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». (Κατά Ματθαίον 22:37, 39.)

Ποια είναι τότε η απάντηση στην ερώτηση: «Τι πρέπει να γίνει σχετικώς με τα προβλήματα και τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν σήμερα άτομα, κοινότητες και έθνη;» Ορίστε η απλή συνταγή Του:

«Να πιστεύετε στο Θεό. Να πιστεύετε ότι υπάρχει και ότι δημιούργησε τα πάντα στους ουρανούς και στη γη. Να πιστεύετε ότι έχει κάθε σοφία και κάθε δύναμη στους ουρανούς και στη γη. Να πιστεύετε ότι ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει όλα όσα ο Κύριος έχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει…

»Να πιστεύετε ότι πρέπει να μετανοήσετε από τις αμαρτίες σας και να τις εγκαταλείψετε, και να ταπεινωθείτε εμπρός στο Θεό. Και ζητήστε με ειλικρίνεια καρδιάς να σας συγχωρήσει. Και τώρα, αν τα πιστεύετε όλα αυτά, κοιτάξτε να τα εκτελείτε». (Μωσία 4:9–10. Η πλάγια γραφή προστέθηκε) ¹⁷.

Είμαστε πάρα πολύ ευλογημένοι και περιχαρείς, όταν πασχίζουμε να είμαστε σαν τον Ιησού Χριστό.

Ένας από τους σκοπούς αυτής της ζωής είναι να δοκιμασθούμε για να δούμε αν «θα κάνου[με] όλα όσα ο Κύριος» ο Θεός μας μάς προστάξει. (Αβραάμ 3:25.) Εν ολίγοις, πρέπει να μάθουμε το θέλημα του Κυρίου και να το κάνουμε. Πρέπει να ακολουθούμε το πρότυπο του Ιησού Χριστού και να είμαστε σαν Αυτόν.

Το ουσιώδους σημασίας ερώτημα της ζωής θα πρέπει να είναι το ίδιο το οποίο έθεσε ο Παύλος: «Κύριε, τι θέλεις να κάνω;» (Πράξεις 9:6.)…

Χρειαζόμαστε περισσότερους άνδρες και γυναίκες του Χριστού οι οποίοι θα Τον θυμούνται πάντοτε, οι οποίοι θα τηρούν τις εντολές Του τις οποίες τους έχει δώσει. Ο καλύτερος τρόπος να μετρήσουμε την επιτυχία είναι να δούμε πόσο στενά μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του¹⁸.

Ορισμένοι… είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για την πίστη τους, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να ζήσουν πλήρως για αυτήν. Ο Χριστός και έζησε και πέθανε για εμάς. Μέσω της εξιλεώσεώς Του και ακολουθώντας το παράδειγμά Του, μπορούμε να αποκτήσουμε το μεγαλύτερο δώρο όλων --την αιώνια ζωή, η οποία είναι το είδος ζωής του μεγάλου Αιωνίου-- του Πατέρα μας στους Ουρανούς.

Ο Χριστός έκανε την ερώτηση: «Τι είδους άνθρωποι πρέπει να εί[μα]στε;» Εν συνεχεία απήντησε, λέγοντας ότι οφείλουμε να είμαστε όπως Εκείνος. (Νεφί Γ΄ 27:27.)

Αυτό το [άτομο] είναι μεγαλύτερο και πολύ ευλογημένο και περιχαρές του οποίου η ζωή πλησιάζει πολύ κοντά στο πρότυπο του Χριστού. Αυτό δεν έχει τίποτε να κάνει με εγκόσμια πλούτη, δύναμη ή γόητρο. Η μόνη αληθινή δοκιμή μεγαλείου, μακαριότητας, χαράς είναι το πόσο κοντά μπορεί να έλθει μια ζωή στο να γίνει σαν τον Διδάσκαλο, τον Ιησού Χριστό. Είναι η σωστή οδός, η πλήρης αλήθεια και η άφθονη ζωή.

Η συνεχής και η πιο επαναλαμβανόμενη ερώτηση στον νου μας, που αγγίζει κάθε σκέψη και πράξη της ζωής μας, θα πρέπει να είναι: «Κύριε, τι θέλεις να κάνω;» (Πράξεις 9:6.) Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση έρχεται μόνον μέσω του Φωτός του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος. Τυχεροί είναι όσοι ζουν ούτως ώστε το είναι τους να είναι πλήρες και των δύο…

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα όσα [ο Ιησούς Χριστός] έχει κάνει και κάνει για εμάς, υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να Του δώσουμε ως ανταπόδοση.

Το μεγάλο δώρο του Χριστού προς εμάς ήταν η ζωή και η θυσία Του. Δεν θα πρέπει τότε να είναι αυτό το μικρό δώρο μας προς Εκείνον -- η ζωή και οι θυσίες μας, όχι μόνον τώρα αλλά και στο μέλλον;¹⁹.

[Όσοι] οδηγούνται από τον Χριστό, θα γίνουν μέρος του Χριστού. …Το θέλημά τους αφανίζεται στο δικό Του. (Βλέπε Κατά Ιωάννην 5:30.) Κάνουν πάντοτε αυτά που ευαρεστούν τον Κύριο. (Βλέπε Κατά Ιωάννην 8:29.) Όχι μόνον θα πέθαιναν για τον Κύριο, αλλά πιο σημαντικό, θέλουν να ζήσουν για Εκείνον.

Μπείτε στα σπίτια τους, και οι φωτογραφίες στους τοίχους, τα βιβλία στα ράφια τους, η μουσική στην ατμόσφαιρα, τα λόγια και οι πράξεις τους τούς αποκαλύπτουν ως χριστιανούς. Ίστανται ως μάρτυρες του Θεού όλες τις στιγμές και στα πάντα, και σε όλους τους τόπους. (Βλέπε Μωσία 18:9.) Έχουν τον Χριστό στον νου τους, καθώς προσβλέπουν σε Εκείνον με κάθε σκέψη. (Βλέπε Δ&Δ 6:36.) Έχουν τον Χριστό στην καρδιά τους καθώς οι αφοσιώσεις τους τίθενται σε Εκείνον για πάντα. (Βλέπε Άλμα 37:36.)

Σχεδόν κάθε εβδομάδα μεταλαμβάνουν και καταθέτουν εκ νέου στον Αιώνιο Πατέρα τους ότι είναι πρόθυμοι να πάρουν επάνω τους το όνομα του Υιού Του, να Τον θυμούνται πάντοτε και να τηρούν τις εντολές Του. (Βλέπε Μορόνι 4:3.)

Στη γλώσσα του Βιβλίου του Μόρμον, «χορτ[αίνουν] με τα λόγια του Χριστού» (Νεφί Β΄ 32:3), «μιλο[ύν] για το Χριστό» (Νεφί Β΄ 25:26), «[χαίρονται] με το Χριστό» (Νεφί Β΄ 25:26), «γ[ίνονται] ζωντανοί με το Χριστό» (Νεφί Β΄ 25:25), και «αγαλ[λιούν] στον Ιησού [τους]» (βλέπε Νεφί Β΄ 33:6). Εν ολίγοις, χάνουν τον εαυτό τους εν Κυρίω και βρίσκουν αιώνια ζωή. (Βλέπε Κατά Λουκάν 17:33)²⁰.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Ο Πρόεδρος Μπένσον δίδαξε ότι ενώ δεν μπορούμε να καταλάβουμε πλήρως πώς ο Σωτήρας εκτέλεσε την εξιλέωση, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το έκανε (βλέπε τμήμα 1). Με ποιους τρόπους επηρεάζει αυτή η κατανόηση τη ζωή σας;
Καθώς μελετάτε το τμήμα 2, σκεφθείτε τον αντίκτυπο της αναστάσεως του Σωτήρος. Πώς επηρεάζει τη ζωή σας η ανάστασή Του;
Γιατί νομίζετε ότι η μαρτυρία για τον Ιησού Χριστού είναι «μία πολύ ανεκτίμητη ευλογία»; (Βλέπε τμήμα 3.) Τι σημαίνει για σας να είστε γενναίοι στη μαρτυρία σας για τον Σωτήρα;
Συλλογισθείτε τα λόγια του Προέδρου Μπένσον σχετικώς με την πίστη στον Ιησού Χριστό (βλέπε τμήμα 4). Με ποιους τρόπους πηγαίνει αυτή η περιγραφή της πίστης στον Χριστό πέραν της «απλής αναγνώρισης ότι ζει»;
Ο Πρόεδρος Μπένσον είπε ότι οι άνθρωποι οι οποίοι «οδηγούνται από τον Χριστό» είναι πρόθυμοι να «πεθάνουν για τον Κύριο, αλλά πιο σημαντικό, θέλουν να ζήσουν για Εκείνον» (τμήμα 5). Τι σημαίνει για εσάς να ζήσετε για τον Σωτήρα;

Σχετικές γραφές

Κατά Ιωάννην 10:17–18, Νεφί Β΄ 9:20–24, 31:20–21, Μωσία 16:6–11, Νεφί Γ΄ 27:20–22, Μορόνι 7:33, Δ&Δ 19:1–3, 16–19, 76:22–24, Άρθρα της Πίστης 1:3

Βοήθεια μελέτης

«Καθώς αισθάνεστε τη χαρά που έρχεται από την κατανόηση του Ευαγγελίου, θα θελήσετε να εφαρμόσετε αυτά που μαθαίνετε. Προσπαθήστε να ζείτε σε αρμονία με τη γνώση σας. Κάνοντάς το αυτό, θα ενδυναμώσετε την πίστη, τη γνώση και τη μαρτυρία σας» (Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου [2004], 19).