Κεφάλαιο 3º

Ελευθερία επιλογής, μία αιώνια αρχή

«Η ελεύθερη βούληση έχει δοθεί σε όλους μας για να λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις που θα έχουν επίπτωση στη σωτηρία μας. Οι αποφάσεις αυτές επηρεάζουν την ευδαιμονία μας στην αιωνιότητα».

Από τη ζωή του Έζρα Ταφτ Μπένσον

Ζώντας και εργαζόμενος σε ένα αγρόκτημα, ο Έζρα Ταφτ Μπένσον έμαθε για τις συνέπειες των καλών αποφάσεων. Ενθυμείτο: «Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι η προθυμία και η ικανότητα για εργασία είναι το βασικό συστατικό της επιτυχούς εργασίας στο αγρόκτημα. Η σκληρή, έξυπνη εργασία είναι το κλειδί. Χρησιμοποιήστε την και οι πιθανότητες για επιτυχία είναι καλές»¹. Σε μικρή ηλικία, ο Έζρα έμαθε ότι εκείνος και η οικογένειά του θα είχαν περισσότερα να φάνε, αν επέλεγαν να φροντίζουν τον κήπο τους. Έμαθε ότι, αν ήθελε η οικογένεια να είναι επιτυχημένη στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων, έπρεπε να αποφασίσει να σηκώνεται από το κρεβάτι νωρίς κάθε ημέρα για να αρμέγει τις αγελάδες². Διαπίστωσε ότι, όταν έκανε την επιλογή να εργασθεί σκληρά, οι τοπικοί αγρότες τον προσελάμβαναν να αραιώσει τα τεύτλα τους και να ρίξει το άχυρό τους στο φορτηγό³. Διαπίστωσε ότι δοκιμασίες έρχονται ακόμη και στους πιστούς, αλλά επίσης διαπίστωσε ότι άτομα και οικογένειες μπορούσαν να αποφασίσουν να αντιδράσουν σε δοκιμασίες με έναν τρόπο που θα τους βοηθούσε να είναι ευτυχισμένες και επιτυχημένες⁴.

Για τον μικρό Έζρα Ταφτ Μπένσον, ορισμένες συνέπειες από τις καλές αποφάσεις μπορούσαν να μετρηθούν σε κουβάδες γάλα, σε φορτηγά φορτωμένα με άχυρο και με γενναιόδωρη πληρωμή για μία ημέρα σκληρής εργασίας. Άλλες ήσαν δυσκολότερο να μετρηθούν αλλά διαρκούσαν περισσότερο. Παραδείγματος χάριν, καθώς παρατηρούσε τους γονείς του, έβλεπε τη χαρά, τη γαλήνη και τη δύναμη που έρχονται, όταν τα μέλη της οικογένειας επιλέγουν να είναι πιστά το ένα προς το άλλο και προς τον Κύριο⁵. Έμαθε ότι ο νόμος του θερισμού --«ό,τι αν σπείρει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει» (Προς Γαλάτες 6:7)-- ισχύει για πνευματικές επιδιώξεις καθώς και για σωματική εργασία.

Με αυτήν την εμπειρία ως θεμέλιο, ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον συχνά υπενθύμιζε στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών και σε άλλους τη σημασία της ελεύθερης βούλησης -- η ελευθερία «να επιλέγουν την πορεία που θα ακολουθήσουν»⁶. Οι διδασκαλίες του σχετικώς με την αρχή της ελεύθερης βούλησης περιελάμβαναν περισσότερα από μία υπενθύμιση να «επιλέγουν μεταξύ του σωστού και του λάθους»⁷. Έκανε λόγο περί ελευθέρας βουλήσεως ως την ικανότητα να «λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις που θα έχουν επίπτωση στη σωτηρία μας» και που θα «επηρεάσουν την ευδαιμονία μας στην αιωνιότητα»⁸. Παρότρυνε τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών και άλλους να χρησιμοποιούν την ελεύθερη βούλησή τους για να «ενεργούν μόνοι τους», χωρίς να περιμένουν να προσταχθούν στα πάντα⁹. Η αρχή της ελευθέρας βουλήσεως, έλεγε, «διατρέχει σαν μία χρυσή κλωστή το ευαγγελικό σχέδιο του Κυρίου για την ευλόγηση των τέκνων του»¹⁰.

Ο προθνητός Ιησούς Χριστός ακολούθησε το σχέδιο σωτηρίας του Επουράνιου Πατέρα, το οποίο διατήρησε την ελευθερία επιλογής μας.

Διδασκαλίες του Έζρα Ταφτ Μπένσον

Η ελεύθερη βούληση --η ελευθερία επιλογής-- είναι μία υπό του Θεού δοθείσα, αιώνια αρχή.

Καταθέτω μαρτυρία ότι είμαστε οι πνευματικοί απόγονοι ενός στοργικού Θεού, του Επουράνιου Πατέρα μας (βλέπε Πράξεις 17:29, Νεφί Α΄ 17:36). Έχει ένα σπουδαίο σχέδιο σωτηρίας διά του οποίου τα τέκνα Του θα μπορούσαν να τελειοποιηθούν όπως είναι Εκείνος και θα μπορούσαν να έχουν πληρότητα αγαλλίασης όπως απολαμβάνει Εκείνος. (Βλέπε Νεφί Α΄ 10:18, Νεφί Β΄ 2:25, Άλμα 24:14, 34:9, Νεφί Γ΄ 12:48, 28:10.)

Καταθέτω μαρτυρία ότι στην προθνητή μας κατάσταση, ο Μεγαλύτερος Αδελφός μας εν πνεύματι, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, έγινε ο προ-διορισμένος Σωτήρας μας στο σχέδιο σωτηρίας του Πατέρα. (Βλέπε Μωσία 4:6–7, Άλμα 34:9.) Είναι ο κυβερνήτης της σωτηρίας μας και το μόνο μέσο διά του οποίου μπορούμε να επιστρέψουμε στον Πατέρα μας στους ουρανούς, προκειμένου να κερδίσουμε αυτήν την πληρότητα αγαλλίασης. (Βλέπε Προς Εβραίους 2:10, Μωσία 3:17, Άλμα 38:9.)

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Εωσφόρος ήταν επίσης στο συμβούλιο των ουρανών. Επεδίωξε να καταστρέψει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Επαναστάτησε. (Βλέπε Μωυσή 4:3.) Υπήρξε ένας πόλεμος στους ουρανούς και ένα τρίτο των στρατιών ερρίφθη στη γη και αποστερήθηκε ένα σώμα. (Βλέπε Αποκάλυψη 12:7–9, Δ&Δ 29:36–37.) Ο Εωσφόρος είναι ο εχθρός πάσης χρηστότητος και επιζητεί τη δυστυχία όλης της ανθρωπότητος. (Βλέπε Νεφί Β΄ 2:18, 27, Μωσία 4:14)¹¹.

Το κεντρικό ζήτημα σε εκείνο το προθνητό συμβούλιο ήταν: Θα έχουν τα τέκνα του Θεού ανεμπόδιστη ελεύθερη βούληση να επιλέγουν την πορεία που θέλουν να ακολουθήσουν, είτε καλή είτε κακή, ή θα υποχρεώνονται και θα εξαναγκάζονται να είναι υπάκουα; Ο Χριστός και όλοι όσοι Τον ακολούθησαν υποστήριξαν την προηγούμενη πρόταση -- ελευθερία επιλογής. Ο Σατανάς υποστήριξε την τελευταία -- εξαναγκασμός και βία¹².

Οι γραφές διευκρινίζουν ότι υπήρξε ένας μεγάλος πόλεμος στους ουρανούς, μία πάλη για την αρχή της ελευθερίας, το δικαίωμα της επιλογής. (Βλέπε Μωυσή 4:1–4, Δ&Δ 29:36–38, 76:25–27, Αποκάλυψη 12:7–9)¹³.

Ο πόλεμος, ο οποίος ξεκίνησε στους ουρανούς γι’ αυτό το ζήτημα, δεν έχει ακόμη τελειώσει. Η διαμάχη συνεχίζεται στο πεδίο μάχης της θνητότητας¹⁴.

Η ελευθερία επιλογής είναι μία υπό του Θεού δοθείσα, αιώνια αρχή. Το μέγα σχέδιο ελευθερίας είναι το σχέδιο του Ευαγγελίου. Δεν υπάρχει καθόλου εξαναγκασμός σχετικώς με αυτό, καθόλου βία, καθόλου εκφοβισμός. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να αποδεχθεί το Ευαγγέλιο ή να το απορρίψει. Μπορεί να το αποδεχθεί και μετά να αρνηθεί να το ζει ή μπορεί να το αποδεχθεί και να το ζει πλήρως. Όμως ο Θεός δεν θα μας εξαναγκάσει ποτέ να ζήσουμε το Ευαγγέλιο. Θα χρησιμοποιήσει πειθώ μέσω των υπηρετών Του. Θα μας καλέσει και θα μας οδηγήσει και θα μας πείσει και θα μας παροτρύνει και θα μας ευλογήσει, όταν ανταποκριθούμε, αλλά δεν θα εξαναγκάσει ποτέ τον ανθρώπινο νου. (Βλέπε Hymns, 1985, αρ. 240)¹⁵.

Αυτή η ζωή είναι μία περίοδος δοκιμασίας στην οποίαν είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μεταξύ του καλού και του κακού.

Φανερώθηκαν στον Αβραάμ τα παιδιά-πνεύματα του Επουράνιου Πατέρα μας προτού έλθουν στη γη. Και σε εκείνον φανερώθηκε η δημιουργία της γης και ο Κύριος τού είπε: «Και να τους δοκιμάσουμε με αυτό, για να δούμε αν θα κάνουν όλα όσα ο Κύριος ο Θεός τους τούς προστάξει» (Αβραάμ 3:25). Σε αυτήν τη θεία δήλωση περιέχεται επίσης το δικαίωμα της επιλογής¹⁶.

Αυτή η ζωή είναι μία δοκιμαστική περίοδος: μία δοκιμαστική περίοδος στην οποίαν αποδεικνύουμε την ευψυχία μας, μία δοκιμαστική περίοδος η οποία έχει αιώνιες συνέπειες για τον καθέναν από εμάς. Και τώρα είναι ο καιρός και η εποχή μας --όπως κάθε γενεά είχε τα δικά της-- να μάθουμε τα καθήκοντά μας και να τα κάνουμε¹⁷.

Το ότι ο Κύριος είναι δυσαρεστημένος με την ανομία αληθεύει. Το ότι επιθυμεί να μη συμβαίνει αληθεύει επίσης. Το ότι θα βοηθήσει εκείνους που αντιτίθενται σε αυτήν αληθεύει. Όμως το ότι επιτρέπει να συμβαίνει ανομία ανάμεσα στα τέκνα Του εδώ στη θνητότητα αποτελεί απόδειξη του γεγονότος ότι τους έχει δώσει την ελευθερία να επιλέγουν, ενώ έχει φυλάξει για Εκείνον τη βάση για την τελική κρίση τους¹⁸.

Δεν υπάρχει κανένα κακό που ο [Ιησούς Χριστός] να μην μπορεί να σταματήσει. Τα πάντα είναι στα χέρια Του. Αυτή η γη είναι η δίκαιη κυριαρχία Του. Ωστόσο επιτρέπει το κακό, ούτως ώστε να μπορούμε να κάνουμε επιλογές μεταξύ του καλού και του κακού¹⁹.

Η ζωή είναι μία περίοδος δοκιμασίας στην αιώνια ύπαρξη του ανθρώπου, κατά τη διάρκεια της οποίας τού δίδεται… το δικαίωμα να επιλέγει μεταξύ του σωστού και του λάθους. …Από αυτές τις επιλογές εξαρτώνται μεγάλες συνέπειες, όχι μόνον σε αυτήν τη ζωή, αλλά, ακόμη πιο σημαντικό, στην επόμενη ζωή. Υπάρχουν όρια πέραν των οποίων ο Σατανάς δεν μπορεί να πάει. Εντός αυτών των περιορισμών, επί του παρόντος τού επιτρέπεται να προσφέρει μία άνομη εναλλακτική στις χρηστές αρχές του Θεού, επιτρέποντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στους ανθρώπους να επιλέγουν μεταξύ του καλού και του κακού και δι’ αυτού να προσδιορίσουν τη θέση που θα καταλαμβάνουν στην επόμενη ζωή²⁰.

Χρησιμοποιούμε την ελεύθερη βούλησή μας για να λαμβάνουμε αποφάσεις που προσδιορίζουν την ευδαιμονία μας τώρα και σε όλη την αιωνιότητα.

Ο Θεός σάς αγαπά όπως αγαπά καθένα από τα τέκνα Του και επιθυμία, σκοπός και δόξα Του είναι να επιστρέψετε σε Εκείνον καθαροί και αγνοί, έχοντας αποδειχθεί άξιοι μίας αιωνιότητος με αγαλλίαση στην παρουσία Του.

Ο Πατέρας σας στους ουρανούς σάς νοιάζεται. Σας έχει δώσει εντολές να σας καθοδηγούν, να σας πειθαρχούν. Σας έχει δώσει την ελεύθερη βούλησή σας --την ελευθερία επιλογής-- «για να δ[ει] αν θα κάν[ετε] όλα όσα [Εκείνος] προστάξει» (Αβραάμ 3:25). Η βασιλεία Του εδώ επάνω στη γη είναι καλά οργανωμένη και οι ηγέτες σας είναι αφοσιωμένοι στο να σας βοηθούν. Ελπίζω πως γνωρίζετε ότι έχετε τη συνεχή αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας και τις προσευχές μας.

Ο Σατανάς επίσης νοιάζεται για εσάς. Έχει αφοσιωθεί στο να σας καταστρέψει. Δεν σας πειθαρχεί με εντολές, αλλά προσφέρει αντ’ αυτού την ελευθερία να «κάνετε το δικό σας». …Το πρόγραμμα του Σατανά είναι «παίξε τώρα και πλήρωσε αργότερα». Επιδιώκει όλοι να είναι δυστυχείς σαν εκείνον [βλέπε Νεφί Β΄ 2:27]. Το πρόγραμμα του Κυρίου είναι ευδαιμονία τώρα και αγαλλίαση για πάντα μέσα από το να ζούμε το Ευαγγέλιο²¹.

Είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε, αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι να τροποποιήσουμε τις συνέπειες αυτών των επιλογών²².

Ευκρινώς, θα υπήρχε λίγη δοκιμασία πίστεως, αν λαμβάναμε την πλήρη ανταμοιβή μας αμέσως για κάθε καλή πράξη ή άμεση δίκαιη τιμωρία για κάθε αμαρτία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξουν τελικές συνέπειες για τον καθέναν²³.

Ενώ ο άνθρωπος μπορεί να ευχαριστείται παροδικώς σε αμαρτίες, το τελικό αποτέλεσμα είναι η δυστυχία. «Η ανομία ποτέ δεν αποτέλεσε ευτυχία» (Άλμα 41:10). Η αμαρτία προκαλεί δυσαρμονία με τον Θεό και είναι καταθλιπτική για το πνεύμα. Συνεπώς, θα ήταν συνετό για κάποιον να εξετάσει τον εαυτό του για να δει ότι είναι σε αρμονία με όλους τους νόμους του Θεού. Κάθε νόμος που τηρείται φέρνει μία συγκεκριμένη ευλογία. Κάθε νόμος που παραβιάζεται φέρνει μία συγκεκριμένη τιμωρία. Όσοι είναι φορτωμένοι με απόγνωση, θα πρέπει να έλθουν στον Κύριο, διότι ο ζυγός του είναι καλός και το φορτίο του ελαφρύ. (Βλέπε Κατά Ματθαίον 11:28–30)²⁴.

Ο πιο σημαντικός σκοπός οιασδήποτε ζωής είναι η λήψη αποφάσεων. Ενώ ένα εκ των μεγαλυτέρων δωρεών του Θεού προς τον άνθρωπο είναι… το δικαίωμα της επιλογής, έχει δώσει επίσης στον άνθρωπο την ευθύνη για τις επιλογές αυτές. …Θέτουμε τη ζωή μας στην κατεύθυνση της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Όχι μόνον μπορεί να επιλέγουμε τους τελικούς στόχους μας, αλλά επίσης μπορεί να προσδιορίσουμε και να αποφασίσουμε αφ’ εαυτού μας, σε πολλές περιπτώσεις, τα μέσα με τα οποία θα φθάσουμε σε αυτούς τους στόχους και με την εργατικότητά μας ή με την έλλειψη αυτής προσδιορίζουμε την ταχύτητα με την οποίαν μπορούν να επιτευχθούν. Αυτό απαιτεί ατομική προσπάθεια και ενέργεια και δεν θα είναι χωρίς αντίθεση ή διαμάχη²⁵.

Η μοίρα της ανθρωπότητος και όλου του πολιτισμού εξαρτάται από το αν ο άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει… την ελεύθερη βούλησή του για να ελέγχει τον εαυτό του ή για να αγνοεί αιώνιους νόμους με δική του ευθύνη και να θερίσει τις συνέπειες. Τα αληθινά ζητήματα του σήμερα δεν είναι, συνεπώς, οικονομικά ή πολιτικά. Είναι πνευματικά -- που σημαίνει ότι ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να συμμορφώνεται με τους νόμους τους οποίους έχει δώσει ο Θεός στην ανθρωπότητα²⁶.

Η ελεύθερη βούληση έχει δοθεί σε όλους μας για να λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις που θα έχουν επίπτωση στη σωτηρία μας. Οι αποφάσεις αυτές επηρεάζουν την ευδαιμονία μας στην αιωνιότητα²⁷.

Οι αποφάσεις μας μάς έκαναν αυτό που είμαστε. Ο αιώνιος προορισμός μας θα προσδιορισθεί από τις αποφάσεις που θα λάβουμε στο μέλλον²⁸.

Οι αποφάσεις κρίσιμης σημασίας απαιτούν την προσπάθειά μας με προσευχή.

Εάν θέλουμε να λάβουμε ορθές, σαν του Χριστού αποφάσεις, πρέπει πρώτα απ’ όλα να ζήσουμε έτσι, ώστε να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε και να έχουμε πρόσβαση στην αθέατη δύναμη, χωρίς την οποίαν κανείς δεν μπορεί να κάνει το καλύτερο δυνατό στη λήψη αποφάσεων.

Μία εκ των μεγαλυτέρων αποφάσεων αυτής της εποχής ήταν όταν ο Τζόζεφ Σμιθ ως αγόρι απεφάσισε να ακολουθήσει τη νουθεσία στο Ιακώβου: «Αν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλιπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί. Ας ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου· επειδή, αυτός που διστάζει μοιάζει με ένα κύμα της θάλασσας, που κινείται από τους ανέμους και συνταράζεται» (Ιακώβου 1:5–6).

Η ίδια η σωτηρία εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών στη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών εξαρτάται από αυτήν την απόφαση! Πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν ότι τα άτομα έχουν σημασία και ότι οι αποφάσεις που λαμβάνουν, μπορούν σε μεγάλο βαθμό να επηρεάσουν τη ζωή των άλλων²⁹.

Ο Κύριος είπε: «Κρούετε, και θα σας ανοιχτεί» (Νεφί Γ΄ 14:7, Κατά Ματθαίον 7:7). Με άλλα λόγια, απαιτεί προσπάθεια από μέρους μας³⁰.

Οι συνετές αποφάσεις συνήθως φθάνουν κατόπιν εργασίας, αγώνος και προσπάθειας με προσευχή. Η απάντηση στην ατελέσφορη προσπάθεια του Όλιβερ Κάουντερυ το διευκρινίζει αυτό: «Όμως, ιδές, σου λέω ότι πρέπει να το μελετάς μέσα στο μυαλό σου. Έπειτα πρέπει να με ρωτάς αν είναι σωστό, και αν είναι σωστό θα κάνω ώστε ο κόλπος σου να φλέγεται μέσα σου. Απ’ αυτό θα αισθάνεσαι ότι είναι σωστό» (Δ&Δ 9:8).

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, λέγοντας ότι το να αναζητούμε διακαώς τον Πατέρα μας στους ουρανούς, να έχουμε πίστη ότι θα εισακούσει τις προσευχές μας, αποτελεί παρηγορητική βάση επί της οποίας ξεκινούμε. …Ο Κύριος δεν θα βγάλει νερό από ένα ξηραμένο πηγάδι, και έτσι πρέπει να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί. Ενίοτε, η απόπειρα να βρούμε την ορθή απόφαση απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας, μελέτης και μακροθυμίας³¹.

Σε αποφάσεις κρίσιμης σημασίας, η νηστεία σε συνδυασμό με την προσευχή μπορούν να φέρουν μεγάλη πνευματική εσωτέρα γνώση³².

Αποφασίζουμε και ενεργούμε αφ’ εαυτού μας και ο Κύριος αναμένει από εμάς να κάνουμε καλά πράγματα από τη δική μας ελεύθερη βούληση.

Το 1831 ο Κύριος είπε το εξής στην Εκκλησία του:

«Γιατί ιδέστε, δεν είναι σωστό να προστάζω εγώ για τα πάντα. Γιατί εκείνος που εξαναγκάζεται για το καθετί, αυτός είναι νωθρός και όχι γνωστικός δούλος. Επομένως, δε λαβαίνει καμία αμοιβή.

»Αληθινά λέω, οι άνθρωποι πρέπει με ζήλο να απορροφούνται σε έναν αγαθό σκοπό και να κάνουν πολλά από δική τους πρωτοβουλία, και να πραγματοποιούν πολλά έργα δικαιοσύνης.

»Γιατί μέσα τους είναι η δύναμη, με την οποία μπορούν να αποφασίζουν και να ενεργούν αφ’ εαυτού τους. Και εφόσον οι άνθρωποι κάνουν το καλό δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να χάσουν την αμοιβή τους.

»Όμως εκείνος ο οποίος δεν κάνει τίποτα ώσπου να τον προστάξουν, και δέχεται μια εντολή με διστακτική καρδιά, και την τηρεί με νωθρότητα, αυτός είναι καταραμένος» (Δ&Δ 58:26–29).

Ο Κύριος θέλει να χρησιμοποιούμε την ελεύθερη βούλησή μας, για να «απορροφού[μαστε] με ζήλο σε έναν αγαθό σκοπό» (Δ&Δ 58:27).

Οι σκοποί του Κυρίου --οι μεγάλοι αντικειμενικοί στόχοι-- εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι: η σωτηρία και η υπερύψωση των τέκνων του.

Συνήθως ο Κύριος μάς δίδει τους γενικούς αντικειμενικούς στόχους προς επίτευξη και ορισμένες κατευθυντήριες οδηγίες να ακολουθήσουμε, αλλά αναμένει από εμάς να επεξεργαζόμαστε τις περισσότερες από τις λεπτομέρειες και τις μεθόδους. Οι μέθοδοι και οι διαδικασίες αναπτύσσονται συνήθως μέσω μελέτης και προσευχής και με το να ζούμε ούτως ώστε να μπορούμε να αποκτήσουμε και να ακολουθήσουμε τις προτροπές του Πνεύματος. Οι λιγότερο προχωρημένοι πνευματικώς άνθρωποι, όπως εκείνοι κατά την εποχή του Μωυσή, έπρεπε να προσταχθούν σε πολλά πράγματα. Σήμερα αυτοί που είναι πνευματικώς σε εγρήγορση κοιτάζουν τους αντικειμενικούς στόχους, ελέγχουν τις κατευθυντήριες οδηγίες που επέβαλε ο Κύριος και οι προφήτες του και κατόπιν ενεργούν με προσευχή -- χωρίς να πρέπει να προστάζονται «στα πάντα». Αυτή η στάση προετοιμάζει τους ανθρώπους για τη θεϊκή ιδιότητα…

Ενίοτε, ο Κύριος αναμένει με υπομονή τα τέκνα Του να ενεργήσουν από μόνα τους, ενώ ελπίζει ότι θα το κάνουν και, όταν δεν το κάνουν, χάνουν το μεγαλύτερο βραβείο και ο Κύριος είτε θα αφήσει το όλο ζήτημα και θα τους αφήσει να υποστούν τις συνέπειες είτε διαφορετικά θα πρέπει να το διατυπώσει με περισσότερες λεπτομέρειες. Συνήθως, φοβούμαι, όσο περισσότερο πρέπει να το διατυπώσει τόσο μικρότερη είναι η ανταμοιβή μας³³.

Θα πρέπει να «απορροφού[μαστε] με ζήλο» σε καλούς σκοπούς και να αφήνουμε τον κόσμο καλύτερο μέρος, επειδή ζήσαμε σε αυτόν³⁴.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Με ποιους τρόπους έχετε διαπιστώσει ότι «ο πόλεμος που άρχισε στους ουρανούς… δεν έχει ακόμη τελειώσει»; (Βλέπε τμήμα 1.) Τι μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να υποστηρίζουμε την αρχή της ελεύθερης βούλησης;
Οι άνθρωποι συχνά διερωτώνται γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό να υπάρχει στον κόσμο. Πώς βοηθούν οι διδασκαλίες στο τμήμα 1 να απαντηθεί αυτή η ερώτηση;
Τι μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να καταλάβουν τις αλήθειες στο τμήμα 3; Τι μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να καταλάβουν τον αντίκτυπο των αποφάσεων που λαμβάνουν;
Συλλογισθείτε τη συμβουλή του Προέδρου Μπένσον για τη λήψη «ορθ[ών], σαν του Χριστού αποφάσε[ων]» (τμήμα 4). Τι έχετε μάθει για τον συνδυασμό της προσευχής με την επιμελή προσπάθεια στη λήψη αποφάσεων;
Τι σημαίνει για εσάς να «απορροφ[άστε] με ζήλο σε έναν αγαθό σκοπό»; Πώς αλλάζει η ζωής σας, όταν κάνετε καλά πράγματα «από τη δική σας ελεύθερη βούληση» παρά να περιμένετε να προσταχθείτε; (Βλέπε τμήμα 5.)

Σχετικές γραφές

Δευτερονόμιο 11:26–28, Ιησούς του Ναυή 24:15, Νεφί Β΄ 2:14–16, Άλμα 42:2–4, Ήλαμαν 14:30–31, Δ&Δ 29:39–45, 101:78

Βοήθεια διδασκαλίας

Οι συζητήσεις σε μικρές ομάδες «δίδουν την ευκαιρία σε μεγάλο αριθμό ατόμων να συμμετάσχουν στο μάθημα. Άτομα που είναι συνήθως διστακτικά να συμμετάσχουν, θα μπορούσαν να αναφέρουν σε μικρές ομάδες ιδέες που δεν θα εξέφραζαν μπροστά σε ολόκληρη την ομάδα» (Teaching, No Greater Call [1999], 161).