Κεφάλαιο 4º

Να ζούμε περιχαρώς σε ταραγμένους καιρούς

«Η ευδαιμονία εδώ και τώρα συνίσταται στην ελεύθερη, στοργική, περιχαρή αναγνώριση του θελήματος του Θεού για εμάς -- και το να το κάνουμε με όλους τους τρόπους και σε όλα τα ζητήματα μεγάλα και μικρά».

Από τη ζωή του Έζρα Ταφτ Μπένσον

Μία από τις πρώτες αναθέσεις του Προέδρου Έζρα Ταφτ Μπένσον ως Αποστόλου, ήταν να βοηθήσει στο να φέρει αρωγή προς τους Αγίους στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ ταξίδευε στη Γερμανία, συνάντησε πιστούς ανθρώπους, οι οποίοι ήσαν ικανοί να προκόψουν παρά την καταστροφή ολόγυρά τους. Κατέγραψε στο ημερολόγιό του:

«Είδα σήμερα τη χειρότερη καταστροφή που έχω δει. …Καθώς πήγαινα με το αυτοκίνητο στους δρόμους [του Βερολίνου] και περπατούσα μέσα από ορισμένους δρόμους στους οποίους δεν μπορούσαν να περάσουν τα αυτοκίνητα… είδα υποσιτισμένες γυναίκες να πληρώνουν εξωφρενικά ακριβές τιμές με αγωνία για φλούδες πατάτας. …Είδα ηλικιωμένους και ηλικιωμένες με τσεκουράκια να σκάβουν ανυπόμονα πρέμνα και ρίζες στην προσπάθειά τους να πάρουν κομμάτια για καύσιμα και μετά να τα σέρνουν αυτά στο σπίτι για χιλιόμετρα επάνω σε οτιδήποτε κυλούσε --από δύο μικρές ρόδες ενός κάποτε παιδικού καροτσιού μέχρι μικρά κάρα-- σαν ζώα που κουβαλούν φορτία.

»Αργότερα αντίκρισα σε μία κρύα, σχεδόν ερείπιο, αίθουσα συναυλιών με τρεις ορόφους μακριά σε έναν βομβαρδισμένο δρόμο, 480 υποσιτισμένους, παγωμένους, αλλά πιστούς Αγίους των Τελευταίων Ημερών σε μία συγκέντρωση συνελεύσεως. Ήταν έμπνευση να δω το φως της πίστεως. …Δεν υπήρχε πικρία ούτε θυμός αλλά γλυκιά ανταπόδοση και έκφραση πίστεως στο Ευαγγέλιο»¹.

»Ούτε ένα μέλος δεν εξωτερίκευσε παράπονο για τις συνθήκες του παρά το γεγονός ότι ορισμένοι ήσαν στα τελευταία στάδια της πείνας μπροστά στα ίδια μας τα μάτια.

»…Οι Άγιοί μας… είναι γεμάτοι ελπίδα, θάρρος και πίστη και παντού φαίνονται πρόσχαρα πρόθυμοι με εκφράσεις βαθύτατης πίστεως για το Ευαγγέλιο και για την ιδιότητά τους ως μελών στην Εκκλησία. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις που έχουμε δει ποτέ των αληθινών καρπών του Ευαγγελίου στη ζωή ανδρών και γυναικών»².

Ο Πρόεδρος Μπένσον είδε επίσης παραδείγματα ελπίδος και αισιοδοξίας κοντά στο σπίτι του, εκεί όπου πολλοί από τους συναδέλφους αγρότες παρέμεναν χαρωποί ακόμη και όταν αντιμετώπιζαν σφοδρές δυσκολίες. Είπε:

«Θυμάμαι που παρευρέθηκα σε μία συγκέντρωση κοντά στο Μπάνκροφτ του Άινταχο. …Είχαμε μία υπέροχη συγκέντρωση και, αφού τελείωσε, χαιρετούσα ορισμένους από τους υπέροχους αγρότες, οι οποίοι ήσαν εκεί και ανάμεσά τους ήταν ένας άνδρας ονόματι αδελφός Γιοστ και είπα: “Αδελφέ Γιοστ, πώς είναι τα πράγματα στο αγρόκτημα;” Ο αδελφός Γιοστ είπε: “Ω, τα πράγματα είναι καλά, αδελφέ Μπένσον, αλλά έχω περίπου 20 χιλιάδες δολάρια λιγότερα απ’ ό,τι είχα πριν από τρεις ημέρες”. Είπα: “Τι τρέχει -- κι άλλος πάγος;” Είπε: “Ναι, χτύπησε το σιτάρι, όταν ωρίμαζε και ξέρεις τι σημαίνει αυτό”. Είπε: “Αρχίζουμε με τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές το πρωί, αλλά τα πάντα είναι εντάξει. Έχουμε ακόμη λίγο σιτάρι στο σιλό και έχουμε τουλάχιστον στην άκρη μέρος της προμήθειας της χρονιάς. Δεν πρόκειται να πεινάσουμε και θα υπάρξει και άλλη σοδειά”. Καθώς τον αφήσαμε, είπα στη σύζυγό μου: “Τι υπέροχο πνεύμα”.

»Συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο στο Λόγκαν [μία πόλη στη Γιούτα, περίπου 130 χιλιόμετρα από το Μπάνκροφτ]. Είχαμε τα παιδιά μας μαζί μας και σταματήσαμε στην οδό Μέιν για να πάμε σε ένα παντοπωλείο και να πάρουμε λίγα μπισκότα για τα παιδιά. Και ποιον συνάντησα στο πεζοδρόμιο; Τον αδελφό Γιοστ. Είπα: “Λοιπόν, τι κάνεις μέχρι εδώ;” Είπε: “Αδελφέ Μπένσον, είναι η ημέρα μας να πάμε στον ναό”. Και είπα: “Λοιπόν, οι αναποδιές δεν σπάνε το ηθικό σου, έτσι δεν είναι;” Τότε μου έμαθε ένα μάθημα. Είπε: “Αδελφέ Μπένσον, όταν έρχονται αναποδιές, χρειαζόμαστε τον ναό όλο και περισσότερο”»³.

Οι αντιδράσεις του Προέδρου Μπένσον στην αντιξοότητα ανύψωναν όσους τον ήξεραν, όπως ακριβώς τον ενδυνάμωνε το παράδειγμα άλλων Αγίων. Ο Πρεσβύτερος Νιλ Μάξουελ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων περιέγραψε τον Πρόεδρο Μπένσον ως έναν «προσεκτικό παρατηρητή γεγονότων, [ο οποίος] διατηρεί μία συγκεκριμένη αισιοδοξία και ευθυμία που θα κάναμε καλά να παρατηρούμε. Μία τέτοια αισιοδοξία» είπε ο Πρεσβύτερος Μάξουελ «δεν προέρχεται από την αγνόηση των εξελίξεων, αλλά από την παρατήρηση αυτών και όμως από το να βλέπει πέρα από αυτές, σε υποσχέσεις που έχουν να κάνουν με το πώς θα υπερισχύσει τελικώς η βασιλεία»⁴.

Ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον έθεσε ένα παράδειγμα περιχαρούς τρόπου ζωής.

Διδασκαλίες του Έζρα Ταφτ Μπένσον

Με πίστη στον Επουράνιο Πατέρα μας, μπορούμε να έχουμε ελπίδα για το μέλλον, αισιοδοξία στο παρόν έργο μας και εσωτερική γαλήνη.

Όλοι θα έχουμε απογοητεύσεις και αποθαρρύνσεις -- αυτό είναι μέρος της ζωής. Όμως, αν έχουμε πίστη, οι αναποδιές θα διαρκέσουν μονάχα μια στιγμή και η επιτυχία θα βγει από τις φαινομενικές αποτυχίες μας. Ο Επουράνιος Πατέρας μας μπορεί να επιτύχει θαύματα μέσα από τον καθέναν από εμάς, αν θέσουμε μόνο την πεποίθηση και εμπιστοσύνη μας σε Εκείνον⁵.

Είναι μία μεγάλη ευλογία να έχουμε εσωτερική γαλήνη, να έχουμε τη διαβεβαίωση, να έχουμε ένα πνεύμα γαλήνης και εσώτερης ηρεμίας κατά τη διάρκεια καιρών διαμάχης και αγώνα, κατά τη διάρκεια καιρών λύπης και αναποδιών. Ικανοποιεί την ψυχή να γνωρίζουμε ότι ο Θεός κρατεί τα ηνία, ότι νοιάζεται τα τέκνα Του και ότι μπορούμε με πλήρη πεποίθηση να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε Εκείνον⁶.

Η προσευχή --η συνεχής προσευχή-- μπορεί να μας θέσει σε επικοινωνία με τον Θεό, τη μεγαλύτερη πηγή μας παρηγοριάς και συμβουλής. «Να προσεύχεσαι πάντα, για να μπορείς να βγαίνεις νικητής» (Δ&Δ 10:5). «Ενώ συγκέντρωνα όλες μου τις δυνάμεις για να επικαλεστώ τον Θεό να με ελευθερώσει» είναι ο τρόπος με τον οποίον ο νεαρός Τζόζεφ Σμιθ περιγράφει τη μέθοδο που χρησιμοποίησε στο Ιερό Δάσος για να αποτρέψει τον εναντίο από να τον καταστρέψει. (Τζόζεφ Σμιθ-Ιστορία 1:16)⁷.

Χωρίς πίστη στον Επουράνιο Πατέρα μας, δεν μπορούμε να επιτύχουμε. Η πίστη μάς δίδει όραμα για το τι μπορεί να συμβεί, ελπίδα για το μέλλον και αισιοδοξία στο παρόν έργο μας. Όπου υπάρχει πίστη, δεν αμφιβάλλουμε για την τελική επιτυχία του έργου⁸.

Από όλους τους ανθρώπους, εμείς ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών θα πρέπει να είμαστε οι πιο αισιόδοξοι και οι λιγότερο απαισιόδοξοι. Επειδή ενώ γνωρίζουμε ότι «η ειρήνη θα αφαιρεθεί από τη γη, και ο διάβολος θα έχει εξουσία πάνω στη δική του επικράτεια», έχουμε επίσης τη διαβεβαίωση ότι «ο Κύριος θα έχει εξουσία πάνω στους αγίους του, και θα βασιλεύσει ανάμεσά τους» (Δ&Δ 1:35–36).

Με τη διαβεβαίωση ότι η Εκκλησία θα παραμείνει ανέπαφη με τον Θεό να την οδηγεί μπροστά μέσα στους ταραγμένους καιρούς, γίνεται τότε ατομική μας ευθύνη να φροντίσουμε ώστε καθένας από εμάς να παραμείνει πιστός στην Εκκλησία και στις διδασκαλίες της. «Αυτός που παραμένει σταθερός και δεν κατανικείται, ο ίδιος θα σωθεί» (Τζόζεφ Σμιθ-Κατά Ματθαίον 1:11)⁹.

Η ευδαιμονία πρέπει να κερδίζεται από μέρα σε μέρα, αλλά αξίζει την προσπάθεια.

Δεν έχουμε κανέναν λόγο να ανησυχούμε πραγματικώς. Ζήστε το Ευαγγέλιο, τηρήστε τις εντολές. Φροντίστε για τις προσευχές σας βράδυ-πρωί στο σπίτι σας. Διατηρήστε τα πρότυπα της Εκκλησίας. Προσπαθήστε να ζήσετε ήρεμα και χαρωπά. …Η ευδαιμονία πρέπει να κερδίζεται από μέρα σε μέρα. Όμως αξίζει την προσπάθεια¹⁰.

Όταν ο Τζωρτζ A. Σμιθ ήταν πολύ άρρωστος, τον επισκέφθηκε ο εξάδελφός του, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ. Ο βασανισμένος άνδρας ανέφερε: «[Ο Προφήτης] μού είπε ότι δεν θα πρέπει ποτέ να αποθαρρύνομαι, όποιες δυσκολίες και να με περιβάλλουν. Αν ήμουν χωμένος στον χαμηλότερο λάκκο της Νέας Σκωτίας και όλα τα Βραχώδη Όρη ήσαν σαν σωρός επάνω μου, δεν έπρεπε να είμαι αποθαρρυμένος, αλλά να κρατιέμαι, να ασκώ πίστη και να διατηρώ το θάρρος μου και θα βγω στο επάνω μέρος του σωρού»…

Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες απλώς πρέπει να κρατηθείτε ενάρετα και να ξεπεράσετε τον διάβολο, έως ότου σας αφήσει το καταθλιπτικό πνεύμα του. Όπως είπε ο Κύριος στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ: «Γιε μου, ειρήνη ας είναι στην ψυχή σου. Η δυστυχία σου και τα βάσανά σου δε θα είναι παρά για μία μικρή στιγμή.

»Και ύστερα, αν το υπομείνεις σωστά, ο Θεός θα σε υπερυψώσει στα ύψη» (Δ&Δ 121:7–8).

Το να συνεχίζετε σε ευγενείς προσπάθειες, ακόμη και όταν περιβάλλεστε από ένα νέφος κατάθλιψης, τελικώς θα σας βοηθήσει να υπερνικήσετε την κατάθλιψη και να νιώσετε καλύτερα. Ακόμη και ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός, ενώ αντιμετώπιζε την υπέρτατη δοκιμασία από το γεγονός ότι αφέθηκε παροδικώς μόνος από τον Πατέρα μας κατά τη σταύρωση, εξακολούθησε να εκτελεί το έργο του για τα τέκνα των ανθρώπων και συντόμως μετέπειτα δοξάσθηκε και έλαβε πληρότητα αγαλλίασης. Ενώ περνάτε τη δοκιμασία σας, μπορείτε να ανακαλείτε τις παλαιές σας νίκες και να μετράτε τις ευλογίες που όντως έχετε με τη βέβαιη ελπίδα ότι θα ακολουθήσουν σπουδαιότερες, αν είσθε πιστοί. Και μπορείτε να έχετε αυτήν τη βέβαιη γνώση ότι εν ευθέτω χρόνω ο Θεός θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα και ότι «μάτι δεν είδε, και αφτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν» (Προς Κορινθίους Α΄ 2:9)¹¹.

Να είσθε χαρωποί σε όλα όσα κάνετε. Να ζείτε περιχαρώς. Να ζείτε ευτυχισμένα. Να ζείτε με ενθουσιασμό, γνωρίζοντας ότι ο Θεός δεν κατοικεί στην κατήφεια και τη μελαγχολία, αλλά στο φως και στην αγάπη¹².

«Το να ζούμε ευτυχισμένα είναι να αυξανόμαστε σε πνευματική δύναμη προς την τελείωση».

Ο Επουράνιος Πατέρας μας θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι και θα μας ευλογήσει καθώς ακολουθούμε το θέλημά Του για εμάς.

«Οι άνθρωποι υπάρχουν για να μπορέσουν να έχουν αγαλλίαση» (Νεφί Β΄ 2:25). Ο Επουράνιος Πατέρας μας θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι. Αναμένει από εμάς να είμαστε ευτυχισμένοι. Όμως καμία ευτυχία δεν μπορεί να έλθει με το να μη ζούμε πλήρως τα πρότυπα. Δεν υπάρχει καμία ευτυχία, όταν αποτυγχάνετε να ζείτε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις σας, σύμφωνα με αυτό που γνωρίζετε ότι είναι σωστό. Είναι τόσο εύκολο να διαμορφωθεί η συνήθεια να μειώσουμε τα πρότυπά μας. Είναι τόσο εύκολο να διαμορφωθεί η συνήθεια της εύρεσης λαθών ή της επίκρισης, του να φέρουμε στην καρδιά μας επιφυλάξεις σχετικώς με ορισμένα πράγματα στην Εκκλησία. Είναι τόσο εύκολο να γίνουμε πιο πικρόχολοι και μετά να κολλήσουμε σε αυτό, να λυπηθούμε και να έχουμε ένα πρόσωπο που μοιάζει λυπημένο. Ένα λυπημένο πρόσωπο ποτέ δεν κέρδισε τη μάχη στον πόλεμο ή στην αγάπη¹³.

Συνειδητοποιούμε ότι η ευδαιμονία εδώ και τώρα συνίσταται στην ελεύθερη, στοργική, περιχαρή αναγνώριση του θελήματος του Θεού για εμάς -- και το να το κάνουμε με όλους τους τρόπους και σε όλα τα ζητήματα μεγάλα και μικρά; Το να ζούμε τέλεια είναι το να ζούμε ευτυχισμένα. Το να ζούμε ευτυχισμένα είναι να αυξανόμαστε σε πνευματική δύναμη προς την τελείωση. Κάθε εκτελεσθείσα πράξη σε αρμονία με το θέλημα του Θεού είναι μέρος αυτής της ανάπτυξης. Ας μην τεμαχίζουμε τη ζωή μας. Ας ενοποιήσουμε τη ζωή μας, περιφρονώντας φανταστικές τιμές και δόξες οι οποίες δεν συνοδεύονται από την έγκριση του Θεού. Ας θυμόμαστε ότι η αληθινή πηγή της δύναμης και της ευτυχίας μας είναι πέραν της δυνατότητας των ανθρώπων και των συνθηκών¹⁴.

Πρέπει να μάθουμε και να μάθουμε ξανά ότι μόνον μέσα από την αποδοχή και από το να ζούμε το Ευαγγέλιο της αγάπης όπως διδάχθηκε από τον Διδάσκαλο και μόνον μέσα από το να κάνουμε το θέλημά Του, μπορούμε να σπάσουμε τα δεσμά της άγνοιας και της αμφιβολίας που μας δένουν. Πρέπει να μάθουμε αυτήν την απλή, ένδοξη αλήθεια, ούτως ώστε να μπορέσουμε να βιώσουμε τις γλυκές χαρές του Πνεύματος τώρα και αιωνίως. Πρέπει να χάσουμε τον εαυτό μας στην εκτέλεση του θελήματός Του. Πρέπει να βάλουμε Εκείνον πρώτον στη ζωή μας. Ναι, οι ευλογίες μας πολλαπλασιάζονται καθώς μοιραζόμαστε την αγάπη Του με τον πλησίον μας¹⁵.

«Αδελφοί» είπε ο Παύλος «ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά,

»τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο της άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού» (Προς Φιλιππησίους 3:13–14).

Ας είναι ο νους σας γεμάτος με τον στόχο να γίνετε σαν τον Κύριο και δεν θα υπάρχει χώρος για καταθλιπτικές σκέψεις στον νου σας καθώς με ανυπομονησία επιζητείτε να τον μάθετε και να κάνετε το θέλημά του. «Να είναι, μάλιστα, σε σας το ίδιο φρόνημα» είπε ο Παύλος (Προς Φιλιππησίους 2:5). «Να αποβλέπετε προς εμένα σε κάθε σκέψη» είπε ο Ιησούς (Δ&Δ 6:36). Και τι έπεται, αν το κάνουμε; «Θα φυλάξεις σε τέλεια ειρήνη το πνεύμα που επιστηρίζεται επάνω σε σένα» (Ησαΐας 26:3)¹⁶.

Δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι, αν ζούμε όπως θα πρέπει, διότι ο Πατέρας μας θα είναι πάντοτε μαζί μας για να μας ευλογεί. Θέλει να επιτύχουμε. Θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι. Θέλει να επιτυγχάνουμε τους καλούς στόχους που θέτουμε. Θα κάνει αυτό που Του αναλογεί, αν εμείς κάνουμε αυτό που μας αναλογεί.¹⁷.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Γιατί νομίζετε ότι η πίστη στον Θεό μάς δίδει «ελπίδα για το μέλλον και αισιοδοξία στο παρόν έργο μας»; Ποια συμβουλευτικά λόγια από το τμήμα 1 θα μπορούσατε να μοιρασθείτε με κάποιον ο οποίος λαχταρά εσωτερική γαλήνη; Γιατί θα επιλέγατε αυτά τα λόγια;
Καθώς επανεξετάζετε το τμήμα 2, σκεφθείτε μια στιγμή κατά την οποία χρειασθήκατε να «κρατηθείτε ενάρετα» κατά τη διάρκεια αντιξοότητας. Συλλογισθείτε τι έχετε κερδίσει από αυτήν την εμπειρία. Με ποιους τρόπους μας βοηθά ο Κύριος, όταν είμαστε πρόθυμοι να υπομείνουμε δοκιμασίες με πίστη;
Ποιες είναι ορισμένες εμπειρίες οι οποίες σας έχουν βοηθήσει να μάθετε ότι ο Επουράνιος Πατέρας θέλει να είσθε ευτυχισμένοι και να επιτύχετε; Γιατί νομίζετε ότι «η ευδαιμονία εδώ και τώρα συνίσταται στην… αναγνώριση του θελήματος του Θεού για εμάς»; (Βλέπε τμήμα 3.)

Σχετικές γραφές

Κατά Ματθαίον 11:28–30, Κατά Ιωάννην 14:27, 16:33, Προς Γαλάτες 5:22, Μωσία 2:41, Μορόνι 9:25–26, Δ&Δ 101:11–16

Βοήθεια μελέτης

«Αποκτήστε μια συνοπτική γνώση, είτε διαβάζοντας το βιβλίο, το κεφάλαιο είτε το εδάφιο γρήγορα ή ξαναδιαβάζοντας τους τίτλους κεφαλαίων. Επιζητήστε να καταλάβετε το ευρύτερο πλαίσιο και το υπόβαθρο» (Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου [2004], 23). Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να διαβάσετε ένα κεφάλαιο ή μία περικοπή περισσότερο από μία φορά, ούτως ώστε να την καταλάβετε πιο βαθιά. Καθώς το κάνετε, μπορεί να αποκαλύψετε βαθιές εσώτερες γνώσεις.