Moja podstawa. Zdobywanie wiedzy — maksymalny czas: 20 minut
-
Zastanów się:W jaki sposób wiedza tworzy możliwości?
-
Obejrzyj:Film pt. „Education for a Better Life” dostępny na stronie srs.lds.org/videos. (Jeśli nie masz dostępu do filmu, przeczytaj tekst na str. 165).
Lepsze życie dzięki edukacji
Jeśli nie możesz obejrzeć filmu, przeczytaj poniższy tekst.
Starszy Joseph W. Sitati: Gdy miałem 13 lat, mieszkałem w kenijskiej wiosce. Ludzie byli bardzo ubodzy. Jednak ci, którzy mogli pozwolić sobie na kupno rzeczy, o których inni tylko marzyli, mieli dobre wykształcenie. Zauważyłem, że edukacja była kluczem do lepszego życia.
Ciągle nachodziła mnie myśl, aby pójść i porozmawiać z dyrektorem jednej ze szkół, do której pragnąłem uczęszczać. Musiałem skorzystać z roweru ojca, by odbyć podróż, która zajmowała pół dnia. Nigdy nie byłem poza moją wioską. Nie znałem dobrze języka angielskiego, a dyrektor był białym mężczyzną. Nigdy wcześniej nie spotkałem się ani nie rozmawiałem z białym mężczyzną, więc sama myśl o tym była przerażająca.
Jednak coś mnie pchało i mówiło, że powinienem to zrobić, więc udałem się do dyrektora. Gdy na niego spojrzałem, zdawał się być zdziwiony faktem, że zobaczył małego chłopca, który stanął przed nim niczym żołnierz. Miał łagodne spojrzenie, co dodało mi odwagi. Powiedziałem mu, że bardzo chcę uczęszczać do jego szkoły i że byłbym bardzo szczęśliwy, gdyby mnie przyjął. Stwierdził: „Cóż, zobaczymy, jak wypadną testy”. Powiedziałem: „Dziękuję panu”. Nie minęły cztery minuty, gdy wyszedłem z biura.
Cztery minuty tam spędzone były naprawdę przełomowymi chwilami w moim życiu. Byłem jedynym uczniem z mojej podstawówki, który został wybrany do jednej z najlepszych szkół w naszym obszarze. Fakt, że ten dobry człowiek dał mi szansę, przepełnił mnie wdzięcznością i natchnął do tego, by zostać najlepszym uczniem w klasie.
To otworzyło przede mną możliwość uczęszczania do kolejnej dobrej szkoły i przygotowania się do studiów na uniwersytecie. Moje wykształcenie przyczyniło się do tego, że poznałem moją żonę, właśnie na uniwersytecie. Dzięki wykształceniu znalazłem pracę w mieście. Gdy mieszkaliśmy w Nairobi, spotkaliśmy parę misjonarską, która zaprosiła nas do swojego domu, w którym odbywały się spotkania członków Kościoła. Gdybym wtedy nie był w Nairobi, nigdy bym nie poznał ewangelii. Ponieważ miałem stabilną pracę, mogłem służyć w Kościele.
Składam świadectwo o tym, że wykształcenie jest kluczem do samowystarczalności. Otworzy przed wami wiele dróg, abyście mogli zapewnić sobie doczesne utrzymanie, a także samowystarczalność duchową.
Wróć na stronę 162.
-
Przedyskutuj:Czego pragnął Starszy Joseph W. Sitati, gdy miał 13 lat? Co wtedy zrobił?
-
Przeczytaj:Nauki i Przymierza 88:118–119 i słowa Prezydenta Gordona B. Hinckleya (po prawej)
-
Zastanów się:Jakie myśli i wrażenia zsyła ci Duch Święty w kwestii poprawy twojego życia?
-
Zobowiąż się:Zobowiąż się do podjęcia w ciągu tego tygodnia poniższych działań. Zaznacz kwadrat, kiedy ukończysz każde zadanie.
-
Wykonam poniższe zadania związane z wytyczaniem celów i znajdowaniem mentora.
-
Zakończę tworzenie planu dla mojej „misji życiowej” i omówię go ze swoją rodziną.
-
Poproszę kogoś, by był moim mentorem i umówię się z tą osobą na spotkanie.
-
Ćwiczenie — Wyznaczanie celów
Krok 1.: Przeczytaj słowa Prezydenta Howarda W. Huntera (po prawej). Dzięki wyznaczonym celom nasze pragnienia zmieniają się w czyn.
„To jest ewangelia pokuty, więc musimy pokutować i rozwiązywać sprawy. W istocie proces pokuty, podejmowania zobowiązań i wyznaczania celów powinien być procesem ciągłym […]. Zalecam wam tę praktykę”.
Howard W. Hunter, „The Dauntless Spirit of Resolution” (Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 5 stycznia 1992), str. 2, strona speeches.byu.edu
Cele powinny:
-
Być konkretne i wymierne.
-
Zostać zapisane i umieszczone w miejscu, w którym możesz je przejrzeć przynajmniej raz dziennie.
-
Mieć ustalony czas realizacji.
-
Określać konkretne działania prowadzące do ich osiągnięcia.
-
Być stale przeglądane, aktualizowane i raportowane.
Krok 2.: Na osobnej kartce napisz dwa lub trzy cele, które doprowadzą cię do wypełnienia życiowej misji. Postępuj według poniższego przykładu. Umieść kartkę w miejscu, w którym codziennie będziesz ją widzieć.
|
Cel |
Po co? |
Konkretne kroki do osiągnięcia celu |
Ramy czasowe |
Komu będę składał sprawozdanie z postępów? |
|---|---|---|---|---|
|
PRZYKŁAD: Będę czytał Księgę Mormona codziennie przez 30 minut. |
Każdego dnia będę otrzymywał wskazówki od Ducha Świętego. |
1. Pobudka codziennie o 6:30. 2. Czytanie przed śniadaniem. 3. Zapisywanie postępów w tabeli. |
Będę sprawdzał postępy codziennie przed spaniem. |
Co niedziela przedstawię tabelę postępów członkowi rodziny. |
Ćwiczenie — Znajdź mentora
Krok 1.: Przeczytaj słowa Starszego Roberta D. Halesa (po prawej). Są różne typy mentorów. Być może potrzebujesz mentora, który ma duże doświadczenie, by odpowiedzieć na twoje pytania — kogoś, kto zrobił już to, co ty chcesz zrobić. Mentorami mogą być również prawi przyjaciele lub członkowie rodziny. Będą gotowi poświęcić ci dużo czasu, zachęcając do dokonania zmian w życiu i motywując do wzięcia odpowiedzialności za własny rozwój.
„Kiedy byłem młodym dorosłym, prosiłem o rady moich rodziców i wierne, zaufane osoby. Jedną z nich był przywódca kapłański, inną nauczyciel, który we mnie wierzył […]. W duchu modlitwy wybierajcie mentorów, których celem jest wasze duchowe dobro”.
Robert D. Hales, „Sprostać wyzwaniom dzisiejszego świata”, Ensign lub Liahona, listopad 2015, str. 46
Krok 2.: Pomyśl o potrzebnej pomocy. Przygotuj listę osób, które mogłyby być twoimi mentorami. Rozważaj ją i módl się w tej sprawie.
Krok 3.: Odpowiedz na poniższe pytania, aby ułatwić sobie znalezienie mentora. Aby poprosić kogoś o bycie twoim mentorem, możesz po prostu powiedzieć: „Próbuję dokonać zmian w swoim życiu. Czy zechcesz mi pomóc?”.
|
Mój mentor |
|---|
|
Jakiego mentora chciałbyś mieć? |
|
Kiedy poprosisz go o mentorowanie? |
|
Kiedy moglibyście się spotkać, abyś mógł mu przedstawić swoją „misję życiową” i cele? |
|
Jak często chciałbyś spotykać się ze swoim mentorem? |
Krok 4.: Pamiętaj, że jesteś odpowiedzialny za swoją „misję życiową”. Gdy spotykasz się z mentorem:
-
Przeglądajcie twoje postępy.
-
Analizujcie przeszkody znajdujące się na twojej ścieżce postępu i twoje sposoby radzenia sobie z nimi.
-
Zaplanuj szczegółowo, co zrobisz przed następnym spotkaniem z mentorem.