Odnoszący sukces misjonarze rozumieją, że „gdy człowiek przemawia pod wpływem Ducha Świętego, jego słowa pod wpływem Ducha Świętego przenikają do serc ludzi” (2 Nefi 33:1). Misjonarze samodzielnie nie mogą przynieść błogosławieństw świadectwa i nawrócenia innej osobie, bez względu na ich umiejętności i doświadczenie. Tylko Duch Święty może przynieść prawdziwe nawrócenie. Kiedy zainteresowani poczują, że Duch działa w nich lub zobaczą dowód miłości i miłosierdzia Pana w swoim życiu, będą duchowo podbudowani i wzmocnieni, ich wiara w Jezusa Chrystusa powiększy się i zwiększy się szansa na to, że doświadczą nawrócenia.
Przygotuj się, aby pokazać film „A Man without Eloquence” (06:06) [Człowiek bez daru elokwencji], dostępny na stronie LDS.org.
Przygotuj się, aby pokazać film „Teach People, Not Lessons: Jynx” [Nauczaj ludzi, nie lekcji: Jynx] (6:34), Dystrykt 2., dostępny na stronie internetowej: youtube.com
Przygotuj się, aby pokazać film „Teaching about the Holy Ghost and Prayer: John” [Nauczanie innych na temat Ducha Świętego i modlitwy: Jonh] (5:00), Dystrykt 2. dostępny na stronie internetowej: LDS.org
Propozycje dotyczące nauczania
Nauczanie przez Ducha
Wyjaśnij uczniom, że Prezydent Brigham Young mówił kiedyś o swoim nawróceniu do ewangelii i misjonarzu, który pomógł mu zdobyć świadectwo. Potem pokaż film „A Man without Eloquence” [Człowiek bez daru elokwencji] (6:06). Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę, w jaki sposób Duch wpłynął na Prezydenta Brighama Younga i pomógł mu się nawrócić.
Po obejrzeniu filmu zadaj następujące pytania:
W jaki sposób słuchanie pokornego świadectwa tego człowieka pomogło Brighamowi Youngowi stać się prawdziwie nawróconym?
Jakie zasady możecie sobie przyswoić na temat nauczania poprzez Ducha z doświadczenia Brighama Younga? (Uczniowie mogą wymienić te zasady: Nauczanie przez Ducha może prowadzić inne osoby do nawrócenia; kiedy nauczamy poprzez Ducha, musimy być szczerzy i mówić prosto z serca; musimy być pokorni [zob. NiP 136:33]).
Daj uczniom chwilę na przeczytanie fragmentów: Nauki i Przymierza 42:14; 50:13–14 i 17–23 i wyszukanie instrukcji Pana dla tych, którzy nauczają Jego ewangelii. Następnie zapytaj:
Jakie zasady nauczania ewangelii zostały przedstawione w tych objawieniach? (Jest kilka poprawnych odpowiedzi, jakie uczniowie mogą udzielić. Między innymi może to być następująca zasada: Pan nakazał, żeby ewangelia była nauczana przez Ducha i w żaden inny sposób).
Co stanie się, jeśli misjonarz będzie nauczał przez Ducha zgodnie z tym, co napisano w wersecie: Nauki i Przymierza 50:22? (Tak misjonarz, jak i zainteresowany „rozumieją się nawzajem, i obydwaj są wzmocnieni i radują się razem”. Wyjaśnij uczniom, że nauczanie przez Ducha może mieć miejsce tylko wtedy, gdy Duch Święty jest obecny i jest odczuwany przez nauczyciela, osobę nauczaną lub jedno i drugie. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).
Przypomnij uczniom, że obecność Ducha nie zawsze przejawia się poprzez emocje czy łzy. Jeśli zajdzie taka potrzeba, przeczytaj poniższe słowa Prezydenta Howarda W. Huntera:
Obraz
Prezydent Howard W. Hunter
„Pozwólcie mi na słowo ostrzeżenia związane z tym tematem […]. Niepokoi mnie to, gdy silne emocje czy zalewanie się łzami są utożsamiane z obecnością Ducha. Z całą pewnością Duch Pana może nieść ze sobą silne emocje, łącznie ze łzami, ale nie należy mylić tych zewnętrznych oznak z samą obecnością Ducha.
Na przestrzeni lat obserwowałem wielu moich braci i doświadczyliśmy wspólnie rzadkich i niedających się opisać słowami duchowych doznań. Te doświadczenia były bardzo różne, a każde z nich było na swój sposób szczególne. Takim świętym doznaniom czasem mogą towarzyszyć łzy. Często się tak dzieje, ale niekiedy wszystko odbywa się w całkowitej ciszy. Bywa, że są to chwile pełne radości. Zawsze towarzyszy im wielka manifestacja prawdy, objawienia serca” („Eternal Investments” [przemówienie skierowane do nauczycieli religii KSE, 10 lutego 1989 r.], str. 3; adres internetowy: si.lds.org).
Aby wyjaśnić uczniom, jak Duch Święty może wpłynąć na nauczycieli i uczniów, zapisz na tablicy odsyłacze do pism świętych lub rozdaj je uczniom na kartkach. (Uwaga: rozdaj uczniom tylko odsyłacze; materiał podany w nawiasie jest tylko dla wygody nauczyciela).
Poproś uczniów, aby w parach przeczytali te fragmenty. Jeden z uczniów niech odszuka sposoby, w jakie Duch święty może wpływać na nauczyciela ewangelii, podczas gdy zadaniem drugiego ucznia będzie szukanie sposobów, w jakie Duch Święty może wpływać na osobę nauczaną. Następnie niech omówią razem to, czego się nauczyli. Po tym, jak każda para będzie miała wystarczającą ilość czasu na omówienie tego, czego się nauczyli, zadaj pytania podobne do następujących, aby uczniowie mogli dokonać głębszej analizy tego, co przeczytali:
Jakie, według przeczytanych wersetów, są niektóre sposoby, w jakie Duch wpływa na tych, którzy nauczają? (Po tym, jak uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapytać, w których fragmentach z pism świętych znaleźli swoje odpowiedzi).
W jaki sposób Duch wpływa na ludzi, aby zostali nawróceni do ewangelii Jezusa Chrystusa?
W jaki sposób fragmenty te wskazują na ważność nauczania poprzez Ducha przez misjonarzy?
Zapraszanie Ducha podczas nauczania
Powiedz uczniom, że podręcznik Abyście głosili moją ewangelię ma kilka części, w których wyjaśniono, co mogą robić misjonarze, aby uzyskać przewodnictwo Ducha, kiedy nauczają. Podziel klasę na małe grupy, w których będą nie więcej niż 4 osoby. Przydziel każdej grupie do przeczytania jedną z następujących części podręcznika Abyście głosili moją ewangelię:
„Słuchaj” ze stron 187–188 (wyłączając ramkę: zajęcie)
Zapisz na tablicy następujące instrukcje, aby grupy wiedziały, co mają robić:
Przeczytajcie swoją część podręcznika Abyście głosili moją ewangelię.
Omówcie w swojej grupie zasady, które pozwalają misjonarzom być efektywnymi nauczycielami i cieszyć się towarzystwem Ducha.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów z każdej grupy, aby podsumowali, w jaki sposób umiejętność, o jakiej czytali, zwiększa umiejętności misjonarza do nauczania z Duchem Świętym. Wyznacz jednego z uczniów, aby zapisywał na tablicy ważne punkty podsumowujące dyskusję. Kiedy grupy podsumują swoje pomysły, możesz zadać pytania podobne do następujących:
W jaki sposób rozpoczynanie lekcji w odpowiedni sposób może zaprosić Ducha Świętego, aby towarzyszył w trakcie nauczania?
W jaki sposób mówienie w prosty sposób o przesłaniu ewangelii zaprasza Ducha Świętego do nauczania i podbudowania zainteresowanego?
W jaki sposób koncentrowanie lekcji na potrzebach zainteresowanego zaprasza Ducha Świętego?
W jaki sposób słuchanie tego, co mówi zainteresowany, przyczynia się do misjonarskiej zdolności nauczania przez Ducha?
Aby pokazać uczniom, jak zastosować w praktyce powyższe umiejętności nauczania, wyświetl film „Teach People, Not Lessons: Jynx” [Nauczaj ludzi, nie nauczaj lekcji: Jynx] (6:34). Zachęć uczniów, aby szukali dowodu na to, że misjonarze nauczali przez Ducha Świętego. Uczniowie mogą obejrzeć ten film, aby zaobserwować, jak misjonarze używali umiejętności, które właśnie studiowali w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię i jak używanie tych umiejętności zapraszało Ducha do nauczania przez misjonarzy.
Po obejrzeniu filmu omówcie następujące pytania:
Co zrobili misjonarze w swoim nauczaniu, a co pozwoliło im nauczać poprzez Ducha?
Jakie dostrzegliście dowody na to, że Jynx uczyła się przez Ducha?
Przed przejściem do następnego zagadnienia, daj uczniom chwilę na zapisanie odpowiedzi na następujące pytanie:
W jaki sposób możecie zastosować zasady omówione do tej pory w trakcie lekcji?
Pomaganie zainteresowanym w rozpoznaniu Ducha
Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę czytali na głos część: „Moc Ducha w nawróceniu” na stronach 92–93 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię (wyłączając ramki: zajęcie i studiowanie pism świętych). Niech pozostali śledzą tekst i zaznaczą wyrażenia, które opisują to, co zainteresowany musi poczuć, aby miało miejsce nawrócenie. Następnie zapytaj:
Co zainteresowany musi poczuć, aby miało miejsce nawrócenie? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznali następującą zasadę: Jeśli zainteresowany czuje, że Duch działa w nim, zwiększy się prawdopodobieństwo jego nawrócenia do ewangelii Jezusa Chrystusa).
Skąd będziecie wiedzieć, że zainteresowany odczuwa wpływ Ducha Świętego? (Możliwe odpowiedzi: misjonarz odczuwa Ducha Świętego; zainteresowany czuje się bezpiecznie, zadając pytania i chce dowiedzieć się więcej, pragnie podjąć zobowiązania i wywiązać się z nich; obecne jest zrozumienie, uczucie radości i bliskości Boga; pogłębia się przyjaźń pomiędzy misjonarzem a zainteresowanym).
Starszy M. Russel Ballard nauczał: „Doświadczenia z Duchem pojawiają się naturalnie, kiedy osoba jest gotowa do wypróbowania słowa” („Teraz jest czas”, Liahona, styczeń 2001, str. 75). Co może zrobić misjonarz, aby zachęcić zainteresowanych do wypróbowania słowa?
Wyjaśnij uczniom, że jednym z ich największych wyzwań jako misjonarzy będzie pomóc zainteresowanym rozpoznać podszepty Ducha Świętego, a potem pomóc im działać zgodnie z tymi myślami i uczuciami. Poprzez natchnienie dane przez Ducha Świętego misjonarze mogą dowiedzieć się, jakich duchowych wskazówek potrzebuje zainteresowany, aby mógł się nawrócić, a następnie mogą pomóc w stworzeniu warunków, w których takie podszepty będą miały miejsce.
Aby tego dokonać, pokaż film: „Teaching about the Holy Ghost and Prayer: John” [Nauczanie na temat Ducha Świętego i modlitwy: John] (5:00). Poproś uczniów, aby rozpoznali, w jaki sposób misjonarze pomogli Johnowi rozpoznać Ducha.
Po obejrzeniu filmu zadaj następujące pytania:
W jaki sposób misjonarze pomogli Johnowi rozpoznać Ducha?
Co zrobili misjonarze, aby pomóc Johnowi dowiedzieć się, jak otrzymywać odpowiedzi od Pana?
Poproś uczniów, aby przeczytali werset: Nauki i Przymierza 11:12, a następnie niech uczniowie w parach omówią następujące pytania:
Jeśli zainteresowany zapytałby was, w jaki sposób odczuwa się Ducha Świętego, to w jaki sposób werset Nauki i Przymierza 11:12 pomógłby wam udzielić odpowiedzi?
Działanie zgodnie z podszeptami Ducha
Pokaż poniższe wyjaśnienie i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał je na głos:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Komunikacja z naszym Ojcem Niebieskim nie jest banalną sprawą. Jest to święty przywilej. Opiera się na wiecznych, niezmiennych zasadach. Pomoc od naszego Ojca w Niebie otrzymujemy w odpowiedzi na naszą wiarę, posłuszeństwo i właściwe korzystanie z wolnej woli” (Richard G. Scott, „Jak otrzymywać objawienie i natchnienie w życiu osobistym”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 47).
Następnie zapytaj:
W jaki sposób komunikacja z Ojcem Niebieskim staje się trywialna? Co możemy zrobić, aby nasze modlitwy były bardziej znaczące?
Co oznaczają dla was słowa: „Pomoc od naszego Ojca w Niebie otrzymujemy w odpowiedzi na naszą wiarę, posłuszeństwo i właściwe korzystanie z wolnej woli”? (Choć uczniowie mogą użyć różnych słów, to prawdopodobnie ich odpowiedzi będą wyglądały podobnie do następujących: Pomoc od naszego Ojca w Niebie otrzymujemy, kiedy skupiamy się na zwiększeniu naszej wiary, posłuszeństwa i właściwego korzystania z wolnej woli. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Aby uczniowie głębiej zrozumieli tę zasadę, zapisz na tablicy poniższe wypowiedzi Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów oraz poproś jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos:
Obraz
Prezydent Boyd K. Packer
„Ten głos Ducha przemawia łagodnie, podszeptując ci, co masz zrobić czy powiedzieć, lub może cię ostrzec.
Zignoruj lub nie posłuchaj tych podszeptów, a Duch cię opuści. To twój wybór — twoja wolna wola” („Personal Revelation: The Gift, the Test, and the Promise”, Ensign, listopad 1994, str. 60).
Obraz
Prezydent Boyd K. Packer
„Duch nie przyciąga naszej uwagi krzykiem ani nie potrząsa nami ciężką ręką. Raczej szepcze. Robi to tak delikatnie, że jeśli jesteśmy czymś zajęci, możemy wcale Go nie poczuć […].
Czasami napiera na nas tak stanowczo, że zwracamy na Niego uwagę. Jednak w większości przypadków, jeśli nie przywiązujemy wagi do łagodnych uczuć, Duch oddali się i będzie czekać, aż odszukamy Go i wysłuchamy” („The Candle of the Lord”, Ensign, styczeń 1983, str. 53).
Czego nauczyliście się z tych nauk Prezydenta Packera?
Jako że Duch Święty przemawia łagodnie, co może sprawić, że usłyszenie lub rozpoznawanie Ducha w dzisiejszym świecie jest trudniejsze?
Po udzieleniu odpowiedzi możesz przedyskutować, jak zbyt częste korzystanie z urządzeń elektronicznych może utrudnić rozpoznawanie Ducha. (Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, zob. M. Russell Ballard, „Bądźcie spokojni i wiedzcie, żem jest Bóg” [uroczyste spotkanie KSE dla młodych dorosłych, 4 maja 2014]).
Następnie możesz przeczytać następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Pokora jest istotna w zdobywaniu wiedzy duchowej. Bycie pokornym oznacza bycie otwartym na nauczanie. Pokora pozwala wam być douczanymi przez Ducha i być nauczanymi z natchnionych przez Pana źródeł, takich jak pisma święte. Nasiono osobistego wzrostu i zrozumienia kiełkuje i rozkwita w żyznej ziemi pokory. Owocem zaś jest duchowa wiedza, która będzie was prowadzić tutaj oraz w życiu przyszłym.
Dumny człowiek nie może poznać spraw Ducha. Paweł nauczał tej prawdy tymi słowy:
‘Kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży […].
Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać’ (I List do Koryntian 2:11, 14)” („Acquiring Spiritual Knowledge”, Ensign, listopad 1993, str. 87).
Jaką rolę odgrywa pokora w naszej zdolności do otrzymywania i rozpoznawania podszeptów Ducha?
Jakie mieliście doświadczenia związane z byciem prowadzonym przez Ducha? Co wtedy czuliście? Skąd wiedzieliście, że to był Duch? (Zob. Moroni 7:13).
Jeśli czas na to pozwala, podziel klasę na dwie grupy. Wyjaśnij uczniom, że przyjrzą się teraz dwóm przypadkom z pism świętych, aby dostrzec, jak Duch Pana prowadzi pracę Jego sług. Niech połowa uczniów przeczyta Dzieje Apostolskie 4:5–13. Powiedz tej połowie, że w rozdziale Dzieje Apostolskie 3 Piotr i Jan uzdrowili człowieka. W rozdziale Dzieje Apostolskie 4 zostali aresztowani i przyprowadzeni przed przywódców żydowskich, aby ich przesłuchano w sprawie dokonanego uzdrowienia. Niech druga połowa uczniów przestudiuje Dzieje Apostolskie 16:6–15. Powiedz tej części uczniów, że te wersety dotyczą jednej z podróży misyjnych Pawła. Powiedz obu grupom, aby odszukały, jak Duch Święty pomógł Piotrowi i Pawłowi głosić ewangelię. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli, jak Duch Święty prowadził odpowiednio Piotra i Pawła. Następnie zapytaj:
W jaki sposób Piotr i Paweł używali swojej wolnej woli, aby podążać za przewodnictwem Ducha?
Jakie dostrzegacie dowody na to, że Piotr i Paweł podążali za Duchem?
W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni poprzez podążanie za przewodnictwem Ducha Świętego?
Zakończ zajęcia, prosząc uczniów, aby założyli świadectwo o tym, jak Pan błogosławił ich poprzez Jego Ducha. Poproś ich, aby zastanowili się, jak pogłębianie wiedzy na temat nauczania przez Ducha wpłynęło na ich pragnienie, aby zaprosić innych ludzi do Chrystusa. Zapewnij ich, że jeśli będą szukać Ducha w swoim życiu, wzrośnie ich umiejętność do nauczania przez Ducha.
Zaproszenie do działania
Poproś uczniów, aby przygotowali się do nauczania ewangelii przez Ducha dzięki wykonaniu jednego lub więcej z proponowanych zadań:
Obejrzyjcie kilka odcinków The District [Dystrykt] (znajdujących się na stronie LDS.org) w ramach przygotowania do służby na misji.
Ćwiczcie różne sposoby rozpoczynania lekcji z użyciem kilku przepełnionych mocą i zapraszającymi Ducha zdaniami z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię strona 179.
Pomyślcie o kimś i pomódlcie się za tę osobę, którą chcielibyście wzmocnić w ewangelii. Módlcie się o przesłanie ewangelii, którym moglibyście się z nią podzielić. Podzielcie się tym przesłaniem i swoim świadectwem z tą osobą twarzą w twarz lub za pomocą mediów społecznościowych.