Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest istotą planu zbawienia Boga. Poprzez Zadośćuczynienie Jezus Chrystus wypełnił cel Swojego Ojca, gdyż wykupił nas od śmierci fizycznej i duchowej, zaspokajając wymagania sprawiedliwości i oczyszczając nas z naszych indywidualnych grzechów pod warunkiem pokuty. Zbawiciel pociesza nas także w naszych słabościach, daje nam siłę, abyśmy mogli dokonywać rzeczy, których nie bylibyśmy w stanie zrobić sami, i daje nam nadzieję powrotu do życia z Nim i z Ojcem Niebieskim. Pełnoetatowi misjonarze biorą udział w dziele zbawienia, pokazując ludziom, jak otrzymać błogosławieństwa Zadośćuczynienia przez wiarę w Chrystusa, pokutę, chrzest, konfirmację oraz wytrwanie do końca.
Rozpocznij od zadania uczniom następujących pytań:
W jaki sposób ludzie dochodzą do zrozumienia, dlaczego potrzebują Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa w swoim życiu?
Następnie przedstaw poniższą wypowiedź:
Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson
„Człowiek naprawdę nie pragnie jedzenia, dopóki nie odczuwa głodu, i podobnie nie pragnie zbawienia Chrystusa, dopóki nie dowie się, dlaczego Go potrzebuje.
Nikt tak właściwie i naprawdę nie wie, dlaczego potrzebuje Chrystusa, dopóki nie zrozumie i nie zaakceptuje doktryny Upadku i skutków, jakie przyniósł on całej ludzkości” (Prezydent Ezra Taft Benson, A Witness and a Warning [1988], str. 33).
Następnie zapytaj:
Do czego odwołujemy się, mówiąc o Upadku Adama?
Pokaż następujący cytat i poproś, aby jeden z uczniów przeczytał go na głos:
„Jako że Adam i Ewa […] spożyli owoc z drzewa wiadomości dobrego i złego, zostali wypędzeni sprzed oblicza Pana (zob. NiP 29:40–41). Mówiąc innymi słowy — doświadczyli śmierci duchowej. Stali się też istotami śmiertelnymi, czyli podlegali śmierci fizycznej. Śmierć duchowa i fizyczna nazywana jest Upadkiem […].
Jako potomkowie Adama i Ewy odziedziczyliśmy w życiu doczesnym upadły stan (zob. Alma 42:5–9, 14). Jesteśmy oddzieleni od obecności Pana i podlegamy śmierci fizycznej. Żyjemy też w stanie przeciwności, w którym jesteśmy wystawiani na próby przez trudności życia i pokusy przeciwnika (zob. 2 Nefi 2:11–14; NiP 29:39; Mojżesz 6:48-56)” (Oddani wierze [2004], str. 169).
Pomóż im rozpoznać zasadę, której uczymy się z tego cytatu, pytając:
W jaki sposób Upadek Adama wpływa na każdego z nas jako potomków Adama i Ewy? (Tak jak Adam i Ewa my także podlegamy zarówno śmierci fizycznej, jak i duchowej. Żyjemy w upadłym świecie i jesteśmy wystawieni na trudności życia i pokusy przeciwnika. Zostaliśmy odcięci od obecności Ojca i potrzebujemy pomocy Zbawiciela, aby do Niego powrócić).
Napisz na tablicy następujące odsyłacze do pism i daj uczniom kilka minut na zapoznanie się z nimi:
Zachęć ich, aby w czasie studiowania odszukali, w jakim sensie Upadek Adama i Ewy wpływa na nas.
W jaki sposób fragmenty te wyjaśniają wpływ, jaki na każdego z nas ma Upadek Adama i Ewy? (Zapisuj odpowiedzi uczniów na tablicy. Ich odpowiedzi mogą się różnić, ale mogą wyglądać następująco: Wszyscy grzeszymy i stajemy się nieczyści w oczach Boga; jesteśmy odcięci od obecności Boga, ponieważ grzeszymy; doświadczymy śmierci fizycznej; żyjemy w upadłym świecie i musimy przezwyciężyć „naturalnego człowieka” [Mosjasz 3:19]).
Zapytaj uczniów, jakie mają pytania dotyczące rozpoznanych doktryn i terminów. Pozwól klasie dyskutować, aby zgłębić te pytania. Następnie zapytaj:
W jaki sposób te fragmenty z pism świętych wyjaśniają, dlaczego wszyscy potrzebujemy Jezusa Chrystusa? (Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa wykupiło nas z Upadku i naszych własnych aktów nieposłuszeństwa).
Wyjaśnij, że częścią miłosiernego planu Boga jest to, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa pozwala nam wydostać się z mocy „potwora” śmierci i piekła (zob. 2 Nefi 9:10), oznaczającego śmierć fizyczną i duchową. Wszyscy zostaniemy podniesieni z martwych. Poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa możemy zostać obmyci i oczyszczeni z grzechów, jeśli odpokutujemy. Bez Jezusa Chrystusa nie tylko zginęlibyśmy, ale też podlegalibyśmy diabłu przez całą wieczność.
Podziel się krótkim świadectwem na temat mądrości i miłosierdzia planu Boga. Zapewnij uczniów, że wszystkie skutki Upadku mogą zostać przezwyciężone poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.
Ważność nauczania o Zadośćuczynieniu
Możesz przeczytać lub pokazać film ukazujący wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę, dlaczego ważne jest dla nas zwiększenie zrozumienia Zadośćuczynienia.
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Gdy będziecie wspominać Zmartwychwstanie, cenę, jaką zapłacono, oraz dar Zadośćuczynienia, zastanówcie się nad tym, czego o tych świętych wydarzeniach nauczają pisma. Wzmocnią się wasze osobiste świadectwa na temat ich realności. Są czymś więcej niż zasadami, których uczy się na pamięć. Muszą być wplecione w każde włókno waszego istnienia i być dla was ochroną przed narastającą falą występków, jaka zalewa świat […].
Bez Zadośćuczynienia plan szczęścia naszego Ojca Niebieskiego nie mógłby w pełni zadziałać. Zadośćuczynienie daje wszystkim możliwość przezwyciężenia skutków popełnionych w życiu błędów. Kiedy przestrzegamy danego prawa, otrzymujemy błogosławieństwo. Kiedy łamiemy jakieś prawo, nic nie zostaje z wcześniejszego posłuszeństwa, aby zaspokoić wymagania sprawiedliwości za złamanie tego prawa. Zadośćuczynienie Zbawiciela pozwala nam odpokutować za wszelkie nieposłuszeństwo, a przez to uniknąć kary, jakiej wymagałaby sprawiedliwość.
Moja pokora i wdzięczność za Zadośćuczynienie Świętego Izraela, Księcia Pokoju, naszego Odkupiciela stale wzrasta, gdy staram się lepiej je zrozumieć. Zdaję sobie sprawę, że żaden doczesny umysł nie może właściwie pojąć ani żaden ludzki język odpowiednio wyrazić pełni znaczenia wszystkiego, czego Jezus Chrystus dokonał poprzez Zadośćuczynienie dla dzieci Ojca w Niebie. Jednak konieczne jest, aby każdy z nas dowiedział się o nim jak najwięcej. Zadośćuczynienie jest niezbędnym elementem planu szczęścia naszego Ojca Niebieskiego, bez którego plan ten nie mógłby w pełni zadziałać. Wasze zrozumienie Zadośćuczynienia i perspektywy, jaką daje ono w życiu, wielce poprawi waszą zdolność skutecznego korzystania z wszelkiej wiedzy, doświadczeń i umiejętności, jakie zdobędziecie w życiu doczesnym […].
Każdy z nas ma palącą potrzebę, by wzmocnić zrozumienie doniosłości Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, aby stało się ono niezachwianą podstawą, na której oprzemy swoje życie […].
Dogłębne, osobiste rozważanie pism świętych połączone z pytaniami zadawanymi podczas szczerej modlitwy, umocnią wasze zrozumienie i wdzięczność za Jego bezcenne Zadośćuczynienie” („On żyje! Więc Mu chwałę dam!”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 75–76).
Które części wypowiedzi Starszego Scotta kładą nacisk na ważność zrozumienia Zadośćuczynienia? (Upewnij się, że uczniowie odnajdą zdania takie, jak: cierpienie Jezusa Chrystusa „będzie miało na nas wpływ nie tylko w tym życiu, lecz również przez całą wieczność”; „Jego Zadośćuczynienie wypełniło plan szczęścia Jego Ojca Niebieskiego”; „Jezus zawiaduje równowagą między sprawiedliwością a łaską wedle naszego posłuszeństwa”; „Zadośćuczynienie daje wszystkim możliwość przezwyciężenia skutków popełnionych w życiu błędów” i „wasze zrozumienie Zadośćuczynienia i perspektywy, jaką daje ono w życiu, wielce poprawi waszą zdolność skutecznego korzystania z wszelkiej wiedzy, doświadczeń i umiejętności, jakie zdobędziecie w życiu doczesnym”).
Starszy Scott zauważył, że zasady Zadośćuczynienia muszą być „czymś więcej niż zasadami, których uczy się na pamięć. Muszą być wplecione w każde włókno waszego istnienia”. W jaki sposób przyszły misjonarz może sprawić, że tak się stanie?
Wielu młodych ludzi nie rozumie błogosławieństw innych niż odpuszczenie grzechów, które przychodzą do ich życia poprzez Zadośćuczynienie. Aby pomóc pogłębić zrozumienie uczniów dotyczące pozostałych błogosławieństw, daj im kilka minut na zapoznanie się z następującymi odsyłaczami do pism świętych i niech odszukają błogosławieństwa, które przychodzą poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa: Mosjasz 3:19; 4:3; 24:12–15; Alma 5:12–13; 7:11–13. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wyjaśnili kilka z wielu błogosławieństw Zadośćuczynienia. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy.
Pokaż następujący cytat i poproś jednego z uczniów o przeczytanie go na głos:
„Kiedy wzrośnie twe zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, zwiększy się też pragnienie dzielenia się ewangelią” (Abyście głosili moją ewangelię str. 2).
Wyjaśnij uczniom zasadę, zadając im następujące pytania:
Dlaczego pragnienie dzielenia się ewangelią danej osoby wzrośnie, kiedy zrozumie Zadośćuczynienie?
Niech każdy uczeń pracuje z kolegą i niech na zmianę czytają na głos fragmenty: 1 Nefi 8:10–12; Enos 1:5–9 i Mosjasz 27:34–36 oraz 28:1–4. Poproś, aby odszukali wzór zawarty w tych wersetach. Kiedy upłynie wyznaczony czas, poproś kilkoro uczniów o wyjaśnienie tego, co znaleźli. (Po tym, jak Lehi, Enos i synowie Mosjasza doświadczyli błogosławieństw Zadośćuczynienia, zapragnęli dzielić się ewangelią z innymi ludźmi i pomóc im otrzymać te same błogosławieństwa).
Aby przybliżyć uczniom prawdę i znaczenie zasady, jaka została zapisana na tablicy, zadaj następujące pytania:
W jaki sposób doświadczenia związane z Zadośćuczynieniem (jeśli nie jest to zbyt osobista sprawa) zmotywowały was, aby dzielić się ewangelią z innymi osobami?
W jaki sposób wasza wiedza i uczucia związane z Zadośćuczynieniem motywują was do przywiedzenia ludzi bliżej do Chrystusa?
Daj uczniom chwilę, aby zastanowili się, czy ich zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa jest częścią ich motywacji, aby służyć na misji i co mogą zrobić, aby zwiększyć ich wdzięczność za to, co Jezus Chrystus dla nich zrobił.
Pomaganie zainteresowanym w otrzymaniu błogosławieństw Zadośćuczynienia
Powiedz uczniom, że żadna doktryna, jakiej będą nauczać jako misjonarze, poza Zadośćuczynieniem Jezusa Chrystusa, nie jest ważniejsza do zrozumienia i zaakceptowania, tak dla zainteresowanych, jak i misjonarzy.
Poproś, aby uczniowie przeczytali fragment: 2 Nefi 2:6–8 i odszukali to, czego Lehi nauczał o tym, co powinniśmy robić z naszą wiedzą na temat Zadośćuczynienia. Po wysłuchaniu odpowiedzi kilkorga uczniów, wyjaśnij im, dlaczego zainteresowani muszą zrozumieć i zaakceptować Zadośćuczynienie, poprzez pokazanie i przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„W czasie konferencji strefy, które są jednymi z najwspanialszych chwil nauczania, jakie my jako Władze Naczelne mamy, by uczyć tych młodych starszych i siostry, zapytałem misjonarzy, co powinno być, ich zdaniem, rezultatem dyskusji z zainteresowanymi.
‘Chrzest!’ — wykrzyknęli wszyscy chórem.
‘Tak — powiedziałem. — Chcemy, aby byli ochrzczeni, ale co musi nastąpić wcześniej?’ […]
Prawie nigdy nie udaje się misjonarzom rozpoznać dwóch fundamentalnych rzeczy, które chcemy, aby nastąpiły przed chrztem zainteresowanych: posiadanie wiary w Pana Jezusa Chrystusa i odpokutowanie za swoje grzechy. ‘Wierzymy, że podstawowymi zasadami i obrzędami Ewangelii są: po pierwsze: Wiara w Pana Jezusa Chrystusa; po drugie: Odpokutowanie; [potem] po trzecie: Chrzest przez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów; po czwarte: Nałożenie rąk dla otrzymania daru Ducha Świętego’ (Zasady Wiary 1:4, kursywa dodana)).
Nowe życie osoby nawróconej powinno być zbudowane na wierze w Pana Jezusa Chrystusa i Jego niosącej odkupienie ofierze — przekonaniu, że On naprawdę jest Synem Boga, że On żyje dokładnie w tym momencie, że jest drzwiami dla owiec i On, jako jedyny, dzierży klucze do naszego zbawienia i wywyższenia. Wiara w te rzeczy musi prowadzić do prawdziwej pokuty; pokuty, która pokazuje pragnienie bycia oczyszczonym i odnowionym oraz bycia uzdrowionym; pokuty, która pozwala nam rościć sobie prawo do pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia” („Missionary Work and the Atonement”, Ensign, marzec 2001, str. 10–11).
Następnie zapytaj:
Co musi zrobić zainteresowany, aby rościć sobie prawo do pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia? (Mieć wiarę w Jezusa Chrystusa, odpokutować i zostać ochrzczonym).
Wyjaśnij, że werset: Nauki i Przymierza 20:37 opisuje wymagania, jakie należy spełnić, aby zostać ochrzczonym. Poproś uczniów o przeczytanie tego wersetu i odszukanie tego, co zainteresowani powinni zrobić, zanim zostaną ochrzczeni. Zapytaj:
Jakie są niektóre z działań, jakie powinni podjąć zainteresowani, aby pokazać, że rozwijają wiarę w Jezusa Chrystusa? (Powinni się ukorzyć, odpokutować za swoje grzechy i czynić dobro).
Jaką rolę odgrywają misjonarze w pomocy zainteresowanym, aby spełnili wymagania niezbędne do przyjęcia chrztu? Jaki ma to związek z waszym celem jako misjonarzy? (Jeśli jest to konieczne, przypomnij uczniom o zasadach z ostatniej lekcji).
Misjonarzom przykazane jest, by nauczać pokuty
Zapisz na tablicy następujące pytanie:
Jaka jest najważniejsza rzecz, którą misjonarze mogą zrobić, aby pomóc przyprowadzić dzieci Boga do Chrystusa?
Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 18:11–14 i odszukali w nim odpowiedź na pytanie zapisane na tablicy. Przedyskutujcie odpowiedzi uczniów, a następnie zapytaj:
Dlaczego pokuta jest jedynym sposobem, w jaki dzieci Boga mogą dostąpić pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia? (Zob. Mosjasz 16:13; Alma 11:37 i Helaman 14:13).
Zapisz na tablicy następującą odpowiedź na znajdujące się już na niej pytanie:
Misjonarzom przykazane jest nauczanie pokuty, aby ci, których nauczają, mogli mieć dostęp do pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia i zaczęli nowe życie w Chrystusie.
Podziel klasę na dwie grupy. Pierwsza grupa niech przeczyta część zatytułowaną „Zadośćuczynienie” na stronach 51–52 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Druga grupa niech przeczyta część zatytułowaną „Dzięki Chrystusowi możemy być oczyszczeni z grzechu” na stronach 60–61 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Daj uczniom kilka minut na przestudiowanie i przygotowanie się do nauczania dwuminutowego streszczenia materiału, który przeczytali. W ramach tego streszczenia zachęć uczniów do (1) rozpoznania i wyjaśnienia najistotniejszych punktów doktryny, (2) podzielenia się osobistym doświadczeniem lub fragmentem z pism świętych, który ilustruje tę doktrynę i (3) złożenia świadectwa na temat tego, czego nauczają. Zapisz w skrócie te punkty na tablicy.
Po upływie czasu na przygotowanie poproś, aby uczniowie z pierwszej grupy dobrali się w pary z członkami drugiej grupy i na zmianę nauczali się nawzajem tego, czego się dowiedzieli. Po tym, jak każdy z uczniów będzie miał szansę nauczać innego ucznia, możesz poprosić jednego z uczniów na ochotnika, aby wystąpił na środek i nauczał pozostałych. Po jego prezentacji pochwal go i zapytaj klasę o opinię i komentarze dotyczące tego doświadczenia. Zapytaj, czy mają jakieś pytania, a potem zadaj następujące pytania:
Jak czuliście się, nauczając i składając świadectwo o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?
Co z tego, czego się nauczyliście, pomoże wam, kiedy będziecie nauczać zainteresowanych na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa?
Dlaczego nie możecie się doczekać nauczania o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?
Korzystanie z pism świętych
Wyjaśnij uczniom, że jako misjonarze będą nauczać z większą mocą, jeśli będą korzystać z pism świętych. Niech połowa grupy przeczyta odsyłacze do pism świętych w części „Zadośćuczynienie” na stronie 52. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Pozostali niech przeczytają odsyłacze do pism świętych w ramce „Studiowanie pism świętych” na stronie 61. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Zachęć uczniów, aby wybrali fragment dotyczący Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, który rozumieją, i czują się pewnie, składając o nim świadectwo. Po upływie wystarczającej ilości czasu na podzielenie się świadectwami zapytaj:
W jaki sposób moglibyście użyć fragmentu, który wybraliście, aby pomóc komuś lepiej zrozumieć Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa? (Zachęć kilkoro uczniów do udzielenia odpowiedzi).
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby misjonarze korzystali z pism świętych podczas nauczania?
Niech uczniowie przeczytają część zatytułowaną „Korzystaj z pism świętych” na stronie 182. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Niech jeden z uczniów przeczyta pierwszy akapit, włączając w to listę punktową, a następnie poproś członków klasy, aby zastanowili się, jak ich opinie na temat ważności korzystania z pism świętych pokrywają się z tym, co jest napisane w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię
Powiedz uczniom, że za kilka minut będą nauczali innego ucznia, korzystając z fragmentu dotyczącego Zadośćuczynienia, który wybrali wcześniej. Wyjaśnij, że w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię znajdują się zasady, które pomogą im w trakcie nauczania. Niech jeden z uczniów przeczyta część zatytułowaną „Zrób wprowadzenie do fragmentu z pisma świętego” na stronie 183. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Zapytaj, czy uczniowie mają jakieś pytania dotyczące tego kroku i daj im chwilę, aby zastanowili się, co można by powiedzieć, aby zrobić wprowadzenie do fragmentu, który wcześniej wybrali.
Niech inny uczeń przeczyta na głos część zatytułowaną „Przeczytaj fragment” na stronie 183. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Daj uczniom chwilę na przeczytanie w ciszy wybranego fragmentu z pism świętych i odnalezienie słów lub zdań, które być może będą musieli wyjaśnić zainteresowanemu. Niech trzeci uczeń przeczyta na głos część zatytułowaną „Stosuj pisma święte” na stronie 183–184. Ponownie zapytaj, czy uczniowie mają jakieś pytania.
Aby pokazać uczniom, jak odnieść sukces w nauczaniu z pism świętych, możesz pomóc im w nabyciu tej umiejętności. Możesz wybrać jeden lub dwa wersety z fragmentów: Mosjasz 3:7–11 i 16–19, aby nauczać, nie używając fragmentów, które zostały wybrane przez uczniów. Zademonstruj w sposób zwięzły i prosty te trzy kroki: wprowadzenie, czytanie i zastosowanie fragmentu z pism świętych. Prezentacja ta pomoże uczniom uniknąć poczucia przytłoczenia w wyniku tego, czego się od nich wymaga. Kiedy skończysz, zapytaj uczniów, czy mają jakieś pytania.
Daj uczniom kilka minut, aby przygotowali się do nauczania wybranego przez nich fragmentu z pism świętych, używając trzech kroków, które znajdują się w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Potem dobierz uczniów w pary i poproś ich, aby nauczali się nawzajem. Kiedy uczniowie skończą nauczać, zapewnij ich, że kiedy będą studiować pisma święte i podręcznik Abyście głosili moją ewangelię, wzrośnie ich umiejętność i pewność siebie podczas nauczania ewangelii.
Na zakończenie dzisiejszej lekcji zapytaj uczniów, czy ktoś z nich chciałby podzielić się uczuciami dotyczącymi Jezusa Chrystusa, a w szczególności Jego Zadośćuczynienia.
Zaproszenie do działania
Zaproś swoich uczniów do zrobienia jednej lub więcej z następujących rzeczy, aby mogli pogłębić zrozumienie Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa:
Podczas osobistego studiowania zaznaczcie lub podkreślcie fragmenty, które pomagają wam zrozumieć Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie.
Podzielcie się świadectwem o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa z kimś w domu, kościele albo przez internet.
Jeśli okoliczności będą sprzyjające, złóżcie świadectwo o Zadośćuczynieniu podczas spotkania z pełnoetatowymi misjonarzami.
Poświęćcie chwilę każdego dnia na studiowanie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa w pismach świętych.