George Albert Smith
Siya Nagpakabuhi sumala sa Iyang Gitudlo
Ang mga kasinatian gikan sa kinabuhi ni Presidente George Albert Smith mipakita nga wala lamang siya motuo sa ebanghelyo—iya kining gisunod.
Sa hapit na matapos ang kapoy kaayo nga adlaw, si John A. Widtsoe milingkod sa iyang opisina, “gikapoy pag-ayo human sa mga buluhaton nianang adlawa.” Siya nag-atubang og usa ka kontrobersyal nga problema, ug siya mibati sa hilabihang kabug-at sa iyang mga responsibilidad. “Naluya kaayo ko,” siya miingon.
“Dayon adunay nanuktok sa pultahan, ug misulod si George Albert Smith. Miingon siya, ‘Padulong na ko pauli human sa akong tibuok adlaw nga trabaho. Naghunahuna ko nimo ug sa mga problema nga imong gilauman nga masulbad. Misulod ko aron sa paghupay kanimo ug sa pagpanalangin kanimo.’
“… Kini dili gayud nako makalimtan. Nag-istoryahanay kami og kadali; nagbulag kami, siya mipauli sa balay. Ang akong kasingkasing nabayaw. Ako wala na maluya.”
Naghinumdom niining kasinatian daghang mga tuig na ang milabay isip sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, si Elder Widtsoe (1872–1952) miingon: “Ingon niana ang paagi ni George Albert Smith. … Siya mihatag sa iyang kaugalingong panahon, iyang kaugalingong kalig-on.”1
Si George Albert Smith (1870–1951), kinsa miserbisyo isip ikawalo nga Presidente sa Simbahan, gikan 1945 hangtud 1951, nagtuo nga kon kita adunay tinuoray nga pagpamatuod sa ebanghelyo ni Jesukristo, kini makita sa atong mga kinabuhi—ilabi na sa paagi sa atong pagtratar sa usag usa. “Ang usa ka tukma ug makanunayon nga kinabuhi,” siya mitudlo, “mao ang labing lig-on nga pagpamatuod nga atong mahatag mahitungod sa kamatuoran niini nga buhat.”2
Sa Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: George Albert Smith, ang kurikulum sa Melchizedek Priesthood ug Relief Society sa 2012, ang pagpamatuod ni Presidente Smith gipakita sa gamhanan kaayo nga paagi—pinaagi sa iyang mga pagtulun-an ug pinaagi sa mga istorya sa iyang kinabuhi. Ang mosunod mao ang pipila sa mga ehemplo niining mga istorya ug mga pagtulun-an.
Ang Gahum sa Pagkamabination
Usa ka init nga adlaw atol sa ting-init, pipila sa mga trabahante nag-ayo sa dalan gawas sa balay ni Presidente Smith. Samtang nagkalisud ang trabahoon ug ang adlaw nagkainit, ang mga trabahante migamit sa malaw-ay ug bastos nga mga pulong. Sa wala madugay usa sa mga silingan miduol ug mikasaba sa mga trabahante sa ilang makapasilo nga pinulongan, nagsugid nga si George Albert Smith nagpuyo sa duol. Wala mahimuot, ang mga trabahante namalikas pa og maayo.
Sa susamang higayon, si Presidente Smith diha sa iyang kusina nag-andam og usa ka pitsil nga lemonada. Gibutang sa tray ug gidala nga may pipila ka baso ug miingon ngadto sa mga trabahante, “Akong mga higala, giinitan ug gikapoy kaayo kamong tan-awon. Ari mo diri ug panglingkod ilawom sa akong mga kahoy ug manginom og pabugnaw?”
Nahimong mapainubsanon ug mapasalamaton, ang mga trabahante midawat sa iyang gihatag, ug human sa ilang maanindot nga kadiyot nga pahulay ilang gihuman ang ilang trabaho nga may pagtahud ug sa hilum nga paagi.3
Ang mga kasinatian sama niini mipakita sa kombiksyon ni George Albert Smith nga kita “motubag sa atong mga problema diha sa diwa sa gugma ug pagkamabination ngadto sa tanan.”4 “Adunay mga tawo kinsa makahimo og mga sayop,” siya miingon. “Adunay mga tawo taliwala kanato karon nga nahisalaag, apan sila mga anak sa atong Ginoo ug siya nahigugma kanila. Siya mihatag nganha kaninyo ug ngari kanako og katungod sa pag-adto kanila diha sa pagkamabination ug paghigugma ug uban sa pagpailub ug uban sa tinguha sa pagpanalangin, paningkamuti nga mabawi sila gikan sa mga sayop nga ilang gihimo. Dili kini akong pribilehiyo ang paghukom. … Apan kini akong pribilehiyo, nga kon ako makakita kanila nga naghimo sa sayop nga butang, sa laing paagi, kon mahimo, mopabalik kanila ngadto sa dalan paingon ngadto sa kinabuhing dayon didto sa Celestial nga gingharian.5
“Unsa ka hingpit sa kalipay, sa kahupayan, sa katagbawan ang madugang ngadto sa kinabuhi sa atong mga silingan ug mga higala pinaagi sa pagkamabination. Pagkagusto nakong isulat kana nga pulong diha sa dagkong mga letra ug ipakita kini diha sa kahanginan. Ang pagkamabination mao ang gahum nga gihatag sa Dios ngari kanato sa pag-abli sa tig-a nga mga kasingkasing ug pagpahumok sa badlungon nga mga kalag.6
Pagpakigbahin sa Ebanghelyo
Si Presidente Smith mikonsiderar nga ang pagpakigbahin sa ebanghelyo mao ang “labing maayo nga paagi sa pagkamabination.”7 Iyang giila ug nagmaya sa mga kaayohan nga iyang nakaplagan sa ubang mga simbahan, apan siya nasayud nga ang gipahiuli nga ebanghelyo adunay talagsaon ug bililhon nga ikatanyag ngadto sa mga katawhan.
Kausa samtang nagserbisyo isip presidente sa misyon, usa ka tawo ang miingon ngadto kaniya, “Hinoon, gikan sa tanan nakong nahibaloan, ang inyong simbahan pareho ra ka maayo sa uban nga simbahan.”
“Ako naghunahuna nga nagtuo siya nga nakahatag siya kanato og maanindot nga pagdayeg,” mihatag og katin-awan si Presidente Smith. “Apan miingon ko kaniya: ‘Kon ang Simbahan nga akong gipresentar dinhi walay ikadugang nga butang nga mas mahinungdanon ngadto sa katawhan kay sa uban nga simbahan, nan nasayop ko sa akong katungdanan dinhi.’”8
Usa sa rason nganong ang atong mensahe importante kaayo, si Presidente Smith mitudlo, mao ang kamatuoran nga “ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao lamang ang katawhan nga naghupot sa awtoridad sa atong Langitnong Amahan sa pagdumala sa ordinansa sa Ebanghelyo. Ang kalibutan nagkinahanglan kanato.”9
Tungod niini, gusto ni Presidente Smith nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mobati og “usa ka lig-on ug madasigon nga tinguha nga ipakigbahin ngadto sa tanang mga anak sa atong Amahan ang maayo nga mga butang nga sa hilabihan ka madagayaon gihatag ngari kanato.”10
“Ako mobati usahay,” siya miingon, “nga wala kaayo nato mabati ang kaimportante [sa ebanghelyo], nga kita wala motudlo niini uban sa pagkasinsero nga gikinahanglan niini.”11
Usa ka suod nga higala miobserbar kon giunsa pagpakita ni Presidente Smith ang “pagkamatinguhaon” sa pagpakigbahin sa ebanghelyo. “Sa pipila ka mga higayon ako adunay pribilehiyo nga mobiyahe sakay sa tren uban ni Presidente Smith. Matag higayon akong naobserbahan nga kon ang tren nagsugod na sa pagdagan, mokuha siya og pipila ka gagmayng basahon kabahin sa ebanghelyo gikan sa iyang bag, isulod kini sa iyang bulsa, ug dayon moadto sa mga pasahero. Sa iyang mahigalaon, masinabuton nga kinaiya siya sa dili madugay magkasuod na sa isigka pasahero, ug dayon sa mubong panahon makadungog na ko kaniya nga mosaysay sa istorya mahitungod sa pagkatukod sa Simbahan pinaagi ni Propeta Joseph Smith o moasoy mahitungod sa paglalin sa mga Santos gikan sa Nauvoo ug sa ilang mga pagsulay ug mga kalisdanan sa pagtabok sa mga kapatagan paingon sa Utah o mopasabut sa pipila ka mga baruganan sa ebanghelyo ngadto sa iyang bag-ong nakaila nga higala. Ang panag-istoryahanay magpadayon sugod sa usa ka pasahero ngadto na sa lain hangtud mahuman ang biyahe. Sa akong tibuok nga pagpakigsuod ni Presidente Smith, nga milungtad og sobra sa kwarenta ka tuig, akong nakat-unan nga bisan asa siya, una ug labaw sa tanan siya usa ka misyonaryo sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.”12
Pagtudlo sa Atong mga Anak
Si George Albert Smith ug ang iyang asawa, si Lucy, seryosong misunod sa balaanong sugo sa “sa pag-amuma sa [ilang] mga anak diha sa kahayag ug kamatuoran” (D&P 93:40). Ang ilang anak nga babaye nga si Edith miistorya sa usa ka higayon diin ang iyang amahan mipahimulos sa usa ka oportunidad sa pagtudlo. Siya misakay og pangpubliko nga sakyanan padulong sa balay gikan sa leksyon sa piano, ug ang konduktor wala maningil sa iyang plite. “Giagian ra ko niya, ug miabut na ko sa akong destinasyon nga naggunit pa gihapon sa akong kwarta, ug sa prangka nga pagkasulti nalipay ko sa hilum nga nalibre ko sa plete.
“… Malipayon kaayo ko nga nagdagan paingon ni Papa aron sa pagsulti kaniya mahitungod sa akong maayo nga swerte. Mapailubon siya nga naminaw sa akong istorya. Misugod ko sa paghunahuna nga malampuson kaayo ko. …
“Sa dihang nahuman na ko sa akong istorya, si Papa miingon, ‘Apan, pangga, bisan kon ang konduktor wala masayud kabahin niini, ikaw nasayud ug ako nasayud ug ang Langitnong Amahan nasayud. Busa, adunay tulo pa gihapon kanato kinsa malipay nga motan-aw kanimo nga nagbayad sa sakto alang sa kantidad nga nadawat.’”
Si Edith mibalik sa karsada ug mibayad sa iyang plete sa dihang ang sakyanan mibalik. Sa wala madugay mipahayag siya, “Mapasalamaton gayud ako sa usa ka Amahan kinsa igo ka maalamon sa pagsulti sa sayop ngari kanako sa mabinationg paagi, tungod kay kon kini makalimtan, nagtuo ko nga mosugot ra siya.”13
Si Presidente Smith mitudlo sa mga miyembro sa Simbahan nga ang gugma adunay gahum sa pagdasig sa atong mga anak nga magpuyo sa matarung nga paagi: “Tudloi ang inyong mga anak sa pagsunod sa moral nga balaod. Palibuti sila sa mga bukton sa inyong gugma, nga sila dili magtinguha sa bisan unsa sa pag-ambit sa mga tintasyon sa dautan nga nagpalibut kanila bisan asa.14
“Kini mao ang atong katungdanan—moingon ko kini mao ang atong pribilehiyo ingon man usab atong katungdanan nga mogahin og igong panahon nga palibutan ang atong mga anak og mga panalipod ug sa paghigugma gayud kanila ug pag-angkon sa ilang gugma nga sila magmaya nga maminaw sa atong tambag.”15
Mahangturong mga Pamilya
Sila si George Albert ug Lucy Smith naminyo na sulod sa mga 40 ka tuig sa dihang si Lucy misugod sa taas-taas nga pakiglimbasug sa sakit. Bisan tuod siya nabalaka sa iyang asawa ug naningkamot sa paghupay kaniya kutob sa iyang mahimo, ang mga buluhaton ni Presidente Smith isip usa ka General Authority kinahanglan mobiyahe kanunay siya nga layo sa ilang balay. Usa ka adlaw human si Presidente Smith namulong sa usa ka haya, usa ka tawo ang mitunol kaniya og usa ka mubo nga sulat nga nag-ingon nga papaulion siya diha-diha dayon. Sa wala madugay siya misulat diha sa iyang journal:
“Mibiya dayon ko sa chapel apan ang akong Mahal nga asawa namatay na sa wala pa ko moabut sa balay. Namatay siya samtang ako namulong atol sa haya. Siyempre nawad-an ko og usa ka maunungon nga katambayayong ug magmagul-anon nga wala na siya.”
“Samtang ang akong pamilya hilabihan nga gisakit,” siya mipadayon, “kami gihupay sa kasiguroan kabahin sa usa ka panaghiusa og balik uban [kaniya] kon kami magpabilin nga matinud-anon. … Ang Ginoo maloloy-on kaayo ug mikuha sa tanang dili maayo nga pagbati sa kamatayon, nga labi nakong gipasalamatan.”16
Si Presidente Smith mikuha og kalig-on ug kahupayan gikan sa iyang pagpamatuod sa plano sa kaluwasan ug sa mga ordinansa sa templo nga nagbugkos sa mga pamilya sa kahangturan. Siya mitudlo:
“Ang kasiguroan nga ang atong relasyon dinhi isip mga ginikanan ug mga anak, isip mga bana ug mga asawa magpadayon ngadto sa langit, ug nga kini mao lamang ang sinugdanan sa usa ka maanindot ug mahimayaon nga gingharian nga gitagana sa atong Amahan nga atong mapanunod sa laing kalibutan, mopuno kanato og paglaum ug hingpit nga kalipay.
“Kon ako maghunahuna, sama sa hunahuna sa kadaghanan, nga karon nga ang akong minahal nga asawa ug ang akong minahal nga mga ginikanan mipanaw na, nga sila wala na sa akong kinabuhi hangtud sa kahangturan ug nga ako dili na gayud makakita kanila pag-usab, kini mohikaw kanako sa usa sa labing dakong mga kalipay nga anaa sa akong kinabuhi: ang pagpamalandong mahitungod sa paghimamat kanila pag-usab, ug pagdawat sa ilang pag-abiabi ug sa ilang pagmahal, ug sa pagpasalamat kanila gikan sa kinahiladman sa mapasalamaton nga kasingkasing alang sa tanan nga ilang nabuhat alang kanako.”17
“Kon kita makaamgo nga ang kamatayon usa lamang sa mga ang-ang nga kinahanglang maagian sa mga anak sa Dios hangtud sa kahangturan, ug nga kana sumala sa iyang plano, kini mokuha sa ikos sa kamatayon ug modala kanato sa atubangan sa katinuod sa kinabuhing dayon. Daghang mga pamilya ang gitawag aron temporaryo nga manamilit niadtong ilang gihigugma. Kon ang ingon nga mga kamatayon moabut, kini makahasol kanato, kon kita motugot niini, ug sa ingon makadala og dakong kasubo sa atong kinabuhi. Apan kon ang atong espirituhanon nga mga mata maablihan pa ug kita makakita pa lamang, kita mahupay, ako sigurado, sa unsay makita sa atong panan-awon. Ang Ginoo dili mobiya kanato nga walay paglaum. Hinoon siya mihatag kanato sa matag kasiguroan sa mahangturong kalipay, kon atong dawaton ang iyang tambag samtang ania pa sa pagkamortal.
“Dili kini usa ka walay kapuslanan nga damgo. Kini mga kamatuoran.”18
Gugma ug Serbisyo
Si Presidente Smith tingali labing nailhan tungod sa iyang gugma nga gipakita ngadto sa uban. Nagtuo siya nga ang gugma mao ang tinuod nga kahulugan sa ebanghelyo. Siya misulti sa mga Santos, “Kon ang ebanghelyo ni Jesukristo, ingon sa gihatag nganha kaninyo, wala makatisok niana nga pagbati sa paghigugma diha sa inyong mga kasingkasing alang sa inyong isigkatawo, nan gusto kong moingon nga kamo wala makatagamtam sa hingpit nga katumanan nianang talagsaon nga gasa nga miabut sa yuta sa dihang kini nga Simbahan gi-organisar.”19
Isip Presidente sa Simbahan, si Presidente Smith mipanalangin sa kinabuhi sa liboan ka mga tawo pinaagi sa mga paningkamot sa welfare ug sa uban pang mga proyekto. Bisan pa niana, siya migahin gihapon og panahon alang sa ginagmay, mas personal nga mga buhat sa pagserbisyo. Usa sa iyang mga kaubanan, si Elder Richard L. Evans (1906–71) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, misulat: “Sagad makita siya, sa dili pa ug human sa mga oras sa opisina, naglakaw sa mga agianan sulod sa ospital, nagbisita sa usa ka lawak ngadto sa laing lawak, naghatag og panalangin, nagdasig, ug naghupay sa uban sa iyang wala damha nga mga pagbisita niadto nga mga dapit diin ang iyang makahupay ug makadasig nga presensya mapasalamaton kaayong gidawat. … Kini iyang kinaiya nga moadto bisan asa nga iyang bation nga siya makahatag og tabang ug pagdasig.”20
Si Presidente Thomas S. Monson mipakigbahin niini nga panig-ingnan sa gugma ni Presidente Smith: “Sa usa ka bugnaw nga kabuntagon sa tingtugnaw, ang mga tiglimpyo sa dalan sa [sa Siyudad sa Salt Lake] mikuha sa dagkong mga ice gikan sa mga gutter sa dalan. Ang regular nga mga tiglimpyo gitabangan sa temporaryo nga mga trabahante kinsa nanginahanglan kaayo og trabaho. Ang usa niini nagsul-ob lamang og nipis nga sweater ug nag-antus sa katugnaw. Usa ka niwangon nga lalaki nga adunay maayong pagkagalam nga bungot mihunong duol sa trabahante ug nangutana sa trabahante, ‘Nagkinahanglan ka og labaw pa niana nga sweater sa kabuntagon nga sama niini. Asa man ang imong coat?’ Ang lalaki mitubag nga wala siyay coat. Ang bisita mitangtang dayon sa iyang gisul-ob nga coat, mihatag niini ngadto sa tawo ug miingon, ‘Imoha na kining coat. Baga kini ug mopainit kanimo. Anaa ra ko nagtrabaho sa atbang.’ Ang dalan mao ang South Temple. Ang buotan nga Samarianhon kinsa naglakaw paingon sa Church Administration Building sa iyang inadlaw-adlaw nga trabaho ug walay gisul-ob nga coat mao si Presidente George Albert Smith sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang iyang dili hinakog nga buhat sa pagkamanggihatagon mipakita sa iyang malumo nga kasingkasing. Siya usa gayud ka magbalantay sa iyang igsoon.”21
Mga Detalye sa Matag Adlaw nga Kinabuhi
Kon siya mopakigbahin man sa iyang pagtuo ngadto sa kaubang mga pasahero o paghatag og coat ngadto sa gitugnaw nga trabahante sa dalan, si Presidente George Albert Smith makanunayon nga mopakigbahin sa iyang pagpamatuod pinaagi sa iyang mga lihok ingon man usab sa iyang mga pagtulun-an. Ang labing mahinungdanon nga tema nga mabasa sa tibuok Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: George Albert Smith mao nga ang ebanghelyo ni Jesukristo kinahanglang adunay gamhanang epekto sa atong kinabuhi.
Usa sa mga naka-obserbar ni Presidente Smith miingon: “Ang iyang relihiyon dili doktrina nga wala gamita. Dili kini teyoriya. Mas dako kini og kahulugan alang kaniya kay sa usa ka matahum nga plano nga angayan sa pagdayeg. Mas labaw pa kini sa usa ka pilosopiya sa kinabuhi. Ngadto sa tawo nga sama ka praktikal niya, ang relihiyon mao ang diwa nga gikinabuhi sa usa ka tawo, diin siya mobuhat sa mga butang, kon kini mao lamang ang pagsulti og usa ka mabination nga pulong o paghatag og usa ka tasa sa bugnawng tubig. Ang iyang relihiyon kinahanglan gayud nga makita diha sa iyang mga binuhatan. Kinahanglan gayud kini nga madala ngadto sa tanang mga buluhaton sa inadlaw-adlaw nga kinabuhi.”22
Si Presidente J. Reuben Clark Jr. (1871–1961), usa sa iyang mga magtatambag sa Unang Kapangulohan, mi-summarize sa kinabuhi ni Presidente Smith uban niining mga pulong: “Usa siya niadtong diyutay nga mga tawo diin kamo makaingon nga siya nagabuhat sa iyang gitudlo.”23
Litrato pinaagi ni John Hafen, sa maayong kabubut-on sa Church History Museum
Si Presidente Smith mipakita sa Basahon ni Mormon ngadto nila Many Turquoise (sa wala) ug Manuelito Begay.
Sa wala: litrato sa maayong kabubut-on sa Church History Museum
Sa ibabaw: Si Presidente Smith uban sa iyang anak nga lalaki nga si George Albert Smith Jr. Sa ibabaw: Ang 1947 nga isyu sa Time magasin nga nagpakita og usa ka artikulo kabahin ni Presidente Smith ug sa Simbahan.
Sa wala: litrato ni Presidente Smith ug sa iyang anak nga lalaki sa maayong kabubut-on sa Church History Museum