“Ang Adlaw sa Husay,” kapitulo 35 sa Mga Santos: Ang Istorya sa ang Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 2, Walay Dili Balaan nga Kamot, 1846–1893 (2020)
Kapitulo 35: “Ang Adlaw sa Husay”
Kapitulo 35
Ang Adlaw sa Husay
Usa ka dakong pundok sa katawhan naghulat diha sa tren sa dihang si George Q. Cannon ug ang iyang mananakop mibulhot ngadto sa Siyudad sa Salt Lake niadtong Pebrero 17, 1886. Si Marshall Ireland mi-eskort ni George pakanaog sa tren ug ngadto sa usa ka opisina sa siyudad, diin laing pundok ang nagtapok aron sa pagpakita og simpatiya ngadto sa gikulata ug gibun-og nga pinireso. Sa sulod, ang marshal mihatag ni George og usa ka banig ug gipapahulay siya samtang naghulat sa iyang abogado ug sa ubang mga bisita nga moabut.1
Ang husay ni George nakaiskedyul sa Marso 17, ug gibuhian siya sa maghuhukom sa piyansa nga $45,000. Ang pundok sa maghuhukom [jury], sa kasamtangan, nagsugod sa pagpangutana sa mga asawa ug mga anak ni George aron makakuha og ebidensya nga siya nakasupak sa Edmunds Act.
“Kadtong mga tawhana wala nay kalooy,” pahayag ni George sa dihang iyang nahibaloan ang agresibo nga pagpangutana. “Sila walay kalooy sama sa dili sibilisado ug dautan nga mga pirata.”2
Human siya buhii, si George sekretong nakigkita ni Presidente Taylor. Si George hapit na gayud makahukom nga magpapriso, apan siya nag-ampo nga ang propeta magpakisayud sa kabubut-on sa Ginoo bahin sa maong butang. Sa ilang miting, si George mipasabut sa iyang kalisud, ug si Presidente Taylor miuyon nga siya mosunod sa legal nga proseso. Kon si George dili magpakita sa husay, mawala ang $45,000 nga piyansa, nga giuyunan sa iyang mga higala nga ibayad alang kaniya.
Hinoon, nianang gabhiona, ang Ginoo mipadayag ngadto ni Presidente Taylor nga ang iyang unang magtatambag mobalik sa pagtago-tago. Ang pagpadayag kalit nga miabut ug klaro, ug human kini miabut, ang propeta diha-diha miluhod tupad sa iyang higdaanan nag-ampo sa pasalamat. Pipila ka tuig sa sayo pa, ang Ginoo midasig kaniya sa pagpuhunan sa dili ikapulo nga kwarta sa Simbahan ngadto sa kompaniya sa mina aron makahimo og espesyal nga reserba nga pundo alang sa Simbahan. Si Presidente Taylor mituo nga ang reserba kinahanglang gamiton sa pagbayad sa mga tawo nga mibayad sa piyansa ni George.3
Gibati ni George nga ang pagpadayag mao ang tubag sa iyang mga pag-ampo. Siya ug si Presidente Taylor misumiter niini ngadto sa upat ka apostoles diha sa siyudad, ug sila miaprobar sa plano nga ipadayon kini.
Si George nabalaka hinoon mahitungod kon mao ba kini ang sakto nga buhaton nga mobalik sa pagtago, ilabi na nga ang ubang mga lalaki napriso tungod sa ilang gituohan. Dili siya gusto nga si bisan kinsa sa Simbahan o sa gawas nga maghunahuna nga siya talawan. Apan karon siya nakahibalo na sa kabubut-on sa Ginoo, ug siya mipili sa pagsalig niini.
“Kon ang Dios mogiya sa dalan nga akong agian,” siya misulat sa iyang journal, “Ako nagtinguha sa pagsunod niini ug isalig ang resulta ngadto Kaniya.”4
Nianang mga orasa si George Q. Cannon mibalik sa pagtago, si Emmeline Wells mibyahe pag-usab ngadto sa Washington, DC, kabahin sa buluhaton sa Simbahan. Pito ka tuig na ang milabay sukad sa iyang pakigkita ni Presidnete Rutherford Hayes ug sa iyang asawa, si Lucy. Ang oposisyon sa Simbahan misaka lang sukad niana, ilabina karon nga ang Kongreso naningkamot sa pag-usab sa Edmunds Act aron kini mahimong mas bug-at nga pamalaud, nga sa ulahi, ginganlan og Edmunds-Tucker Act.5
Ang gisugyot nga balaod nga gitinguha, uban sa laing mga butang, sa pagkuha sa katungod sa mga babaye sa Utah sa pagbotar, ug si Emmeline mibati og katungdanan nga mosupak batok niini.6 Siya naglaum nga siya makadani sa resonable nga mga tawo—ilabi na sa iyang mga kauban sa pagpakigbisog sa mga katungod sa mga babaye—nga makakita sa inhustisya sa balaudnon.
Didto sa Washington, si Emmeline nakigsulti sa mga magbabalaod ug mga aktibista kinsa misimpatiya sa iyang kawsa. Ang uban nasuko nga ang mga babaye sa Utah mawagtangan sa ilang katungod sa pagbotar. Ang uban wala mouyon sa pipila ka balaudnon nga nagtugot sa gobyerno sa pagkuha sa pribadong kabtangan sa mga Santos. Apan ang oposisyon sa dinaghan nga kaminyoon mihimo sa kadaghanan nga dili kaayo andam nga motabang bisan kadtong mga higala ni Emmeline.7
Human sa pipila ka semana sa Washington, misakay siya sa tren nga padulong sa habagatan, nagtuo nga nabuhat na niya ang tanan nga iyang mahimo alang sa mga Santos. Sa iyang biyahe, iyang nahibaloan nga duha ka libo ka mga babaye nagpundok sa Salt Lake Theatre sa pagprotesta sa pagtratar sa gobyerno sa dinaghan nga mga pamilya. Human sa miting, si Mary Isabella Horne mitawag sa mga babaye sa pagpamulong batok sa inhustisya. “Kinahanglan ba nga kita, nga mga babaye sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, motugot gihapon sa mga panginsulto ug pagpasakit nga dili na lang mosupak batok niini?” siya nangutana .8
Si Emmeline nadasig sa kalig-on sa iyang igsoong mga babaye sa ebanghelyo, ug siya naghinam-hinam nga magkahiusa uban kanila. Apan sa iyang pagpauli, nakadawat siya og telegrama gikan ni Presidente Taylor nanghangyo kaniya nga mobalik ngadto sa Washington. Usa ka komitiba sa mga babaye nga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagsulat og mga resolusyon nga nagawhag sa mga lider sa nasud sa pagtapos sa ilang krusada batok sa mga Santos. Ang mga resolusyon nanghangyo usab sa mga asawa ug mga inahan sa tibuok Estados Unidos nga motabang sa mga babaye sa Utah. Ang propeta gusto nga si Emmeline mopresentar sa resolusyon ngadto ni Grover Cleveland, ang presidente sa Estados Unidos. Si Ellen Ferguson, usa ka doktor nga Santos sa Ulahing Adlaw sa Siyudad sa Salt Lake, mouban kaniya.9
Pipila ka adlaw, si Emmeline nahibalik sa Washington. Siya ug si Ellen nakigsulti sa Presidente diha sa librarya sa White House. Siya dili angay kahadlokan sumala sa ilang gipaabut, apan sila nasayud nga lisud ang pag-agni kaniya sa pagsuporta sa ilang kawsa. Usa ka tuig sa sayo pa, iyang nahimamat ang delegasyon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw gikan sa Utah ug misulti kanila, “Manghinaut ko nga kamo dinha mahisama namo dinhi.”10
Ang presidente naminaw pag-ayo nila ni Emmeline ug Ellen ug misaad sa paghatag sa ilang mga resolusyon og seryoso nga konsiderasyon. Apan samtang siya ingon og dunay simpatiya sa ilang kawsa, siya wala kaayoy simpatiya sa pagrisgo nga makasilo sa mga magbabalaod nga supak sa daghan og asawa.
“Ang tanan nga mahimo dinhi sa pagpresentar sa mga kamatuoran ug pagtinguha nga mawala ang sayop nga pagtuo ingon og gamay ra kaayo og epekto sa sentimento sa publiko,” gisulat ni Emmeline sa Woman’s Exponent sa wala madugay. “Apan ang tawo kinahanglang dili maluya sa maayo nga buhat, bisan og ang mga oportunidad gamay ra ug ang sayop nga pagtuo grabe kaayo.”11
Sa kasamtangan, didto sa Sanpete Valley sa Utah, ang mga marsyal nagsugod sa pagpanakop sa mga daghan og asawa nga mga Santos didto sa Ephraim, Manti, ug sa kasilinganang mga lungsod.12 Isip presidente sa Ephraim South Ward Primary, si Augusta Dorius Stevens misulti sa mga bata kon unsaon sa pagtubag kon ang mga marsyal mosulay sa pagpangutana nila.13 Ang wala magsuspetsa nga mga bata sa kasagaran maoy sayon nga mga tinubdan sa impormasyon, mao nga sila kinahanglan nga makahibalo unsaon sa pag-ila sa mga marsyal ug maghimo og kalibug aron ang mga imbestigasyon dili klaro.14
Labaw na sa traynta ka tuig ang milabay sukad si Augusta mibiya sa iyang pamilya didto sa Copenhagen, Denmark, aron moadto sa Utah. Katorse anyos lamang siya nianang higayuna. Ang iyang inahan adunay kasilag sa Simbahan kaniadto ug bag-o lang midiborsyo sa iyang amahan. Kon dunay misulti ni Augusta nga moabut ang adlaw nga ang iyang pamilya magkahiusa pag-usab sa Zion, uban sa iyang mga ginikanan nga mabugkos pinaagi sa proxy diha sa templo, siya tingali dili motuo kanila.15
Apan mao gayud kana ang nahitabo, ug karon ang pamilyang Dorius ubay-ubay na diha sa Walog sa Sanpete. Ang amahan ni Augusta ug kadaghanan sa iyang mga igsoon dugay nang namatay, apan ang iyang inahan, nga si Ane Sophie, nag-edad na og mga setenta ug mapasigarbuhon sa mga anak kansang pagkamiyembro sa Simbahan nagpakaulaw kaniya kaniadto. Ang igsoong mga lalaki ni Augusta nga sila si Carl ug Johan adunay dako nga dinaghang pamilya nga nagtubo matag tuig uban sa dugang mga anak ug mga apo. Ang iyang igsoon nga lalaki nga si Lewis, nga anak sa iyang ina-ina nga si Hannah, ang ikaduhang asawa sa iyang amahan, usab adunay dako nga dinaghan nga pamilya. Ang igsoong babaye ni Agusta nga si Julia, nga gisagop sa iyang inahan gikan sa Denmark, naminyo usab ug adunay pamilya didto sa walog.16
Samtang ang dinaghang kaminyoon sa mga igsoong Dorius nagbutang nila sa peligro nga maaresto, ang bana ni Augusta nga si Henry, luwas ra. Ang unang asawa namatay niadtong 1864, mao nga siya ug si Augusta wala na maghimo og dinaghan nga kaminyoon. Sila adunay walo ka anak, lima ang mga buhi pa.17 Walay usa usab sa ilang minyo nga mga anak ang naghimo og dinaghan nga kaminyoon.18
Hinoon, tungod kay siya nagtrabaho isip midwife ug nurse, si Augusta mahimo gihapon nga madudahan sa mga marsyal. Nakakita sa panginahanglan og mas maayong medikal nga pag-atiman taliwala sa mga Santos, sila si Brigham Young ug Eliza Snow nagsugod sa pag-awhag sa mga babaye nga Santos sa Ulahing mga Adlaw niadtong 1870 nga mokuha og edukasyon kabahin sa medikal. Si Augusta nahimong midwife niadtong 1876 human makadawat sa iyang pagbansay didto sa Utah. Uban sa pag-awhag sa Relief Society ug sa mga lider sa Simbahan, ang ubang mga babaye mieskwela sa medikal nga mga eskwelahan didto sa silangang Estados Unidos. Ang pipila nila mitabang usab sa Relief Society sa pag-establisar sa Deseret Hospital didto sa Siyudad Salt Lake niadtong 1882.19
Sa mga mata sa mga marsyal, ang mga bata mao ang ebidensya sa dili subay sa balaod nga panagtipon, kon dili dinaghan nga kaminyoon, ug ang mga midwife sama ni Augusta mahimong mosaksi diha sa korte. Hinoon, si Augusta nagpadayon sa pagpaanak ug pagbisita sa mga pasyente, moadto sa mga balay dala ang itom nga bag ug malipayon nga panagway.20
Sa Primary, sultihan niya kanunay ang mga bata kon unsa sila ka bulahan nga magtubo diha sa Zion, bisan pa sa mga kakuyaw. Ang mga miting sa Primary naghatag og luwas nga dapit alang sa mga bata nga makakat-on sa ebanghelyo. Si Augusta mitudlo kanila nga magmaloloy-on sa mga tigulang ug kadtong adunay mga kakulangan. Giawhag niya sila nga magbinuotan ug mobuhat sa tanan nga ilang mahimo sa pagpakigbahin sa mga panalangin sa templo.21
Sama sa ubang mga lider sa Simbahan, siya usab mihatag og gibug-aton sa kaimportante sa pag-ambit sa sakramento nga takus matag semana, nga gibuhat sa mga bata sa Sunday School. “Kinahanglang dili kita moambit sa sakramento kon kita adunay dili maayo nga mga pagbati sa atong kasingkasing ngadto sa atong kaduwa o ni bisan kinsa,” gitudloan niya sila. “Kinahanglan nga kita magmainampoon ug magbaton sa Espiritu sa Dios nga kita maghigugmaay sa usag usa. Kon nasilag kita sa atong kadula o sa atong igsoong lalaki o babaye, dili kita makahigugma sa Dios.”22
Ug siya mipahinumdom sa mga bata sa Primary nga dili makalimot niadtong gisamok-samok sa mga marsyal. “Adlaw kini sa pagsulay,” miingon siya, “ug kita kinahanglan nga mahinumdom sa paghalad sa atong mapainubsanong mga pag-ampo alang sa atong kaigsoonan nga anaa sa prisohan—ug sa tanang mga Santos.”23
Niana nga tingtugnaw, samtang nagpuyo sa underground sa Utah, si Ida Udall nakadawat og telegrama gikan sa iyang bana, nga si David. Si Presidente Cleveland mipasaylo niya sa panumpang bakak, ug siya mopauli na.
Si Ida nalipay kaayo alang ni David apan nasubo nga dili siya makahiusa kaniya didto sa St. Johns, Arizona. “Pagkasubo ug pagkamingaw nga hunahunaon ang dili makahimo sa pag-apil sa mga pagmaya sa pagbalik sa akong kaugalingong bana,” siya nagbangutan diha sa iyang journal.24
Si Ida nagpadayon sa pagpuyo sa Nephi, nakigbisog kanunay sa mga pagbati sa kamingaw ug kahigawad sa iyang pagpahilayo.25 Niadtong Septyembre 1886, human gilangan ni David ang dugay nga gihulat nga pakigkita kaniya, misulat siya og masuk-anon nga sulat kaniya ug gipadala kini sa dili pa mausab ang iyang hunahuna.
“Giingnan nako siya nga dili na lang moanhi diha sa akong istorya,” siya miingon nga masuk-anon diha a iyang journal. “Ako nag-usik og daghang panahon alang sa tawo nga wala magpakabana kanako.”
Sa wala madugay, si Ida naghilak, nagbasol nga iyang gipadala ang sulat. Dayon, sa usa ka mensahe gikan sa iyang bayaw nga babaye, iyang nahibaloan nga si David nag-ampo alang sa kaayohan niya ug kahimtang ni Pauline. Ang hunahuna nga si David nag-ampo alang kaniya ug sa ilang anak nga babaye nakapatandog sa kasingkasing ni Ida, ug siya misulat kaniya pag-usab, niining higayona nangayog pasaylo sa iyang masuk-anon nga sulat.26
Sa wala madugay siya nakadawat og sulat gikan ni David mihatag niyag kasiguroan nga siya mao ang iyang “mahigugmaon ug mahalaron nga bana,” gisundan og laing taas-taas nga sulat nga puno sa paglaum ug mahigugmaon, mahinulsulon nga mga pulong. “Pasayloa usab ako sa matag dili mabination nga buhat, pulong, hunahuna, ug pagbaliwala,” pangamuyo ni David. “Ako adunay pagpamatuod nga ang adlaw sa kaluwasan duol na ug nga kita magmalipayon dinhi sa yuta.”27
Niadtong Disyembre, ang nag-ung-ong nga akusasyon sa pagkadaghan og asawa ni David gipakawalay bili, nakapahimong posible ni Ida nga mobalik ngadto sa Arizona.28 Miadto si David sa Nephi niadtong Marso 1887 aron dad-on siya ug si Pauline pagbalik, sakto sa ikaduhang adlaw nga natawhan sa gamayng bata. Si Pauline wala makaila sa iyang amahan, ug lain ang iyang reaksyon kon siya mosulay sa paggunit ni Ida. “Ipalayo ang iyang mga kamot!” gipasidan-an niya ang iyang inahan.
Ang biyahe sa pamilya ngadto sa Arizona milungtad og tulo ka semana. Mao kadto ang taas nga panahon nga nagahin ni Ida nga sila lang uban sa iyang bana sa lima ka tuig nila nga pagkaminyo.29
Human sa usa ka tuig nga mikuyog sa iyang bana ngadto sa mission field, si Susa Gates naanad sa iyang panimalay sa Hawaii. Si Jacob nagtrabaho isip tigluto sa asukar, paagi nga ang pananom nga mga tubo nahimong produkto nga mabaligya sa mga lumulupyo.30 Si Susa naningkamot pag-ayo nga mahimo niya ang pag-atiman sa iyang panimalay ug pamilya. Mabdos na usab siya, ug gawas sa pagpanglaba ug pagluto og pagkaon, nagkapuliki siya sa pagbuhat og mga sinina alang ni Jacob, binadlisan nga mga sinina alang sa ilang sais anyos nga anak nga babaye, nga si Lucy, mga sinina ug mga karsones alang sa ilang kwatro anyos nga si Jay ug tres anyos nga si Karl, ug bag-ong mga apron alang sa masuso nga si Joseph. Kasagaran bation niya ang kakapoy human sa usa ka adlaw, apan makahigayon gihapon siya sa pagsulat ug pagsumiter og mga artikulo ngadto sa mga pamantalaan sa Utah ug California.31
Usa ka buntag niadtong Pebrero 1887, ang gamay nga si Jay gihilantan ug giubo. Sa sinugdanan, sila si Susa ug Jacob nagtuo nga kini usa lang ka trangkaso, apan ang mga simtoma migrabe sa misunod nga semana. Ilang giatiman pag-ayo si Jay kutob sa ilang mahimo ug mitawag kang Joseph F. Smith ug sa uban sa pagpanalangin kaniya. Si Susa natingala sa hugot nga pagtuo nga gigamit alang sa iyang anak nga lalaki. Apan si Jay wala mamaayo.
Sa gabii sa Pebrero 22, si Susa nagmata uban ni Jay, mihapuhap sa iyang tiyan gamit ang lana aron mahupay ang iyang sakit. Naglisud na siya sa pagginhawa. “Ayaw ko biyai karong gabhiona mama,” iyang gisultihan ang iyang inahan. “Pabilin karong gabhiona.”
Si Susa misaad nga magpabilin siya, apan human sa tungang gabii, si Jacob miawhag niya nga mopahulay samtang siya magbantay sa ilang anak nga lalaki. Si Jay ingon og nahinanok, mao nga siya natulog, dili siya motuo nga ang iyang gamay nga anak nga lalaki mamatay. Siya miuban sa misyon sa iyang pamilya, giingnan niya ang iyang kaugalingon, ug ang mga tawo dili mamatay sa mga misyon.
Si Jay nahigmata sa wala madugay ug mihung-hong og “Mama” balik-balik sa tibuok gabii. Pagkabuntag, migrabe siya, ug ang pamilya mipatawag ni Joseph F. ug Julina Smith. Ang mga Smith nagpabilin uban sa pamilyang Gates nianang tibuok adlaw. Si Jay wala moarang-arang, ug nianang pagkahapon, malinawon siyang natulog ug dayon namatay sa wala pay alas dos.32
Ang kasubo ni Susa dili ikasulti, apan siya mao pa lay pagbangutan sa dihang si Karl nagsakit usab sa samang balation. Samtang siya nagkagrabe, ang mga Santos sa Laie nagpuasa ug nag-ampo, apan wala magsilbi. Ang pamilya gibutang sa quarantine aron malikayan ang pagkatap sa sakit, ug si Karl namatay sa wala madugay.33
Bisan og daghang mga pamilya ang mitabang nila Susa ug Jacob, sila si Joseph F. ug Julina Smith kanunay nga anaa sa ilang kiliran. Sila namatyan sa ilang kinamagulangang anak nga babaye, nga si Josephine, sa dihang pareho siya og edad sa mga batang lalaki, ug sila nakasabut sa kasakit sa ilang mga higala. Sa dihang ang mga batang lalaki namatay, si Joseph diha sa ilang kiliran. Si Julina mihugas sa ilang mga lawas, mihimo og sinina sa lubong, ug misinina nila sa katapusan nga higayon.34
Sa mga adlaw nga misunod, si Jacob nagbakho tungod sa ilang mga anak nga lalaki, apan si Susa nakugang pag-ayo imbis nga mohilak. Nabalaka siya sa ilang ubang mga anak nga makakuha sa sakit. Human mamatay si Karl wala siyay nabati nga naglihok ang bata sa iyang sabakan. Bisan og si Jay nakakita sa bata sa iyang damgo sa wala pa siya mamatay, si Susa naghunahuna kon ang bata buhi pa ba.
Dayon usa ka adlaw mibati siya og hinay nga paglihok—usa ka gamay nga timailhan sa kinabuhi. “Ang hinay kaayo nga lihok nakahupay nako uban sa paglaum nga kana nga kinabuhi nagpitik ubos sa akong naguol nga kasingkasing,” gisulatan niya ang iyang inahan. Wala siya makasabut ngano nga ang iyang mga anak nga lalaki namatay, apan siya nakakita og kalig-on nga nakahibalo nga ang Dios nagbantay kaniya.
“Uban niining tanan, nasayud kita nga ang Dios nagmando sa kalangitan,” siya misulat sa iyang inahan. “Ang Dios mipanalangin kanako ug mitabang nako sa pagpas-an sa akong mga salagubangon. Daygon ang Iyang balaan nga ngalan sa kahangturan.”35
Sa sayong bahin niadtong 1887, ang Kongreso mipasar sa Edmunds-Tucker Act. Ang bag-ong balaod mihatag sa mga korte sa Utah og mas dako nga gahum sa pag-akusar ug pagsilot sa dinaghan nga mga pamilya. Ang mga babaye sa teritoryo nawad-an sa ilang katungod sa pagbotar, ug ang mga bata nga natawo sa dinaghan nga kaminyoon gikuhaan sa mga katungod sa kabilin. Ang umaabut nga mga botante, mga maghuhukom, ug lokal nga mga opisyal sa gobyerno gikinahanglan nga manumpa nga batok sa dinaghan og asawa. Ang Simbahan ug ang Perpetual Emigrating Fund nahunong na isip legal nga mga kompaniya, ug ang gobyerno gihatagan sa awtoridad sa pag-embargo sa mga kabtangan sa Simbahan nga nagbili og labaw sa $50,000.36
Si John Taylor, George Q. Cannon, ug ang uban nga mga lider sa Simbahan naningkamot aron perming maunhan ang mga marshal. Nagkadaghan ang mga Santos nga nangita og kadangpan diha sa mga gagmay nga pamuy-anan sa Simbahan didto sa Chihuahua, Mexico, lakip sa Colonia Diaz ug Colonia Juarez.37 Ang ubang mga Santos nakakaplag og pinuy-anan didto sa Canada nga gitawag og Cardston.38 Kini nga kababayen-an ug kalalakin-an andam nga mobalhin ngadto sa gatosan ka milya sa hilit nga dapit gawas sa Estados Unidos aron mapanalipdan ang ilang mga pamilya, makasunod sa mga sugo sa Dios, ug makapadayon sa ilang sagradong mga pakigsaad sa templo.
Niana nga tingpamulak, ang panglawas ni John Taylor migrabe pag-ayo, ug si George nabalaka pag-ayo sa kahimtang sa propeta. Bisan og nagtago gihapon, ang duha ka lalaki nagpuyo sa milabay nga unom ka bulan uban sa usa ka pamilya sa usa ka hilit nga panimalay sa Kaysville, mga traynta ka kilometro amihanan sa Siyudad sa Salt Lake. Ning ulahing mga adlaw si John nag-antus sa sakit sa kasingkasing, naglisud sa pagginhawa, ug walay kinatulgan. Nagsugod na siya sa pagkamalimtanon, ug siya nakakaplag nga maglisud na siya paghunahuna og maayo. Si George miawhag kaniya nga makigkita og doktor, apan gawas sa pipila ka herbal nga tsa, dili na si John mogamit og laing tambal.39
Niadtong Mayo 24, mibati si John nga dili maayo ang panglawas aron motambong sa atimanonon sa Simbahan, ug siya mihangyo ni George sa pagdumala niini sa iyang kaugalingon. Mas daghang mga atimanonon ang migawas, ug si John mihangyo ni George sa pagsulbad usab niini. Sa dihang ang usa ka mensahe miabut nangayo og tambag sa usa ka importante nga politikanhong pangutana, si John mihangyo ni George nga mobiyahe ngadto sa Siyudad sa Salt Lake aron sa pagtubag niini.40
Si George kanunay nga maghunahuna ni Joseph F. Smith, kinsa mihiklin ngadto sa Hawaii. Sa miaging tinglarag, siya misulat ni Joseph mahitungod sa mga hagit nga giatubang niya ug ni John. “Dili ko makasulti nimo kon pila ka higayon nga ako nanghinaut nga ikaw nia unta diri,” siya mipadayag. “Ang akong gibati mahitungod sa Unang Kapangulohan sama sa akong gibati bahin sa usa ka langgam nga kulang og usa ka pako.”
Karong bag-o, si George mipahibalo ni Joseph mahitungod sa dili maayong panglawas ni John. “Ang iyang kinaiya, kabalo ka, dili mausab,” iyang gisulat sa usa ka sulat. Apan ang propeta dili usa ka batan-on, ug ang iyang lawas nagkahinay. Kon ang panglawas ni John mograbe, misaad si George nga ipatawag dayon niya si Joseph.
Kana nga panahon miabut na karon. Bisan og si George nakahibalo nga ang pagtawag ni Joseph sa pagpauli nagbutang kaniya sa kakuyaw, siya mipadala og mensahe ngadto niya nga mobalik sa Utah.
“Gihimo ko kini nga lakang nga wala magpahibalo ni bisan kinsa, tungod sa kahadlok nga kini makaingon og alarma, o kini makapakuyaw sa imong kasiguroan,” siya misulat. “Wala na koy ikasulti gawas nga ikaw kinahanglan nga magmabinantayon.”41
Si George nagsugod sa buntag sa Hulyo 18 namirma og mga rekomend sa templo, usa ka buluhaton nga gireserba alang sa presidente sa Simbahan. Sa pagkakaron, si John Taylor panagsa na lang mobiya sa iyang kwarto ug panagsa na lang nga adunay kusog nga mosulti. Ang tibuok salagubangon sa mga responsibilidad sa Unang Kapangulohan anaa sa mga abaga ni George.42
Unya nianang hapuna, usa ka tinabunan nga karwahe nagpadulong sa balay sa Kaysville. Sa dihang mihunong kini, usa ka sinati nga tawo ang migawas, ug mibati og dakong kahupayan ug kalipay si George sa dihang nakita niya nga ang tawo si Joseph F. Smith. Gidala niya sa sulod si Joseph aron makita ang propeta, ug ilang nakita si John nga naglingkod sa iyang higdaanan, morag walay panimuot. Gigunitan ni Joseph ang kamot ni John ug nakigsulti kaniya. Si John nakaila sa iyang magtatambag.
“Mao kini ang unang higayon nga ang Unang Kapangulohan nagkapundok sulod sa duha ka tuig ug walo ka bulan,” misulti si George ngadto ni John. “Unsay imong gibati?”
“Gibati nako nga magpasalamat sa Ginoo,” hung-hong ni John.43
Sa misunod nga semana, ang kondisyon ni John migrabe. Usa ka gabii, sila si George ug Joseph nagdumala sa mga atimanonon sa Simbahan sa dihang sila kalit nga gitawag ngadto sa kwarto ni John. Si John nagbuy-od nga wala maglihok sa higdaanan, naghangos ang iyang gininhawa ug nakuyapan. Human sa pipila ka minuto, ang iyang gininhawa mihunong sa hingpit. Nahitabo kini nga malinawon kaayo nga si George naghunahuna sa usa ka masuso nga nahikatulog.
Alang ni George, ang pagkawala ni John sama sa pagkawala sa iyang suod nga higala. Si John ingon og usa ka amahan ngadto kaniya. Sila kanunay dili magkauyon, apan si George mikonsiderar niya nga usa sa labing halangdong tawo nga sukad nga iyang nailhan. Naghunahuna siya sa panaghiusa sa Unang Kapangulohan usa ka semana sa sayo pa. Karon nagkabulag na usab sila.
Sila si George ug Joseph dali nga nagbuhat og mga plano sa pagpahibalo sa mga apostoles. Si George nakasulat mahitungod sa nagkagrabe nga panglawas sa propeta ngadto ni Wilford Woodruff, ang presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga apostoles, ug si Wilford naghinay-hinay na sa pag-adto sa Siyudad sa Salt Lake gikan sa St. George, nagbantay aron makalikay sa mga marsyal. Kadaghanan sa ubang mga apostoles nagtag-tago gihapon.
Kon wala sila, si George nasayud nga siya anaa sa malisud nga sitwasyon. Sukad ang presidente sa Simbahan namatay, siya ug si Joseph dili na makalihok isip mga sakop sa Unang Kapangulohan. Apan ang Simbahan nag-atubang og grabe nga kakuyaw ug nagkinahanglan sa pagpangulo. Kon siya magpadayon sa pagdumala sa mga kalihokan sa Simbahan, independente sa Napulog Duha, basin og dili mahimuot ang ubang mga apostoles. Apan unsa may iyang kapilian? Ang korum nagkatibulaag, ug ang pipila ka butang dili mahimong dili tagdon o ibaliwala.
Si George nasayud usab nga siya ug si Joseph kinahanglang molihok dayon. Kon ang kamatayon ni John mahibaloan dayon sa publiko, ang mga marsyal makahibalo sa ilang nahimutangan ug modakop kanila. Siya ug si Joseph dili na luwas.
“Kinahanglan kitang mobiya dinhi,” mipahibalo si George, “ug mopahilayo gikan dinhi sa labing dali nga panahon.”44