ការស្ថាបនាជីវិតទប់ទល់នឹងមារសត្រូវ
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យ យើងអាចបន្ដស្ថាបនាជីវិត ដោយការធ្វើតាមគម្រោង និងលក្ខណៈបច្ចេកទេសច្បាស់លាស់នៃការរចនាដ៏ទេវភាព ដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ា ។
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំហើយ នៅលើវេទិកាដ៏ស្រស់ស្អាតក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទនេះ យើងបានទទួលការទូន្មាន ការបំផុសគំនិត ការណែនាំ និងវិវរណៈដ៏ច្រើនលើសលុប ។ ជួនកាល អ្នកឡើងនិយាយបានប្រើការប្រៀបធៀបដែលទាក់ទងនឹងចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ ដើម្បីបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ប្រកបដោយអានុភាពអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តាមរបៀបនេះ យើងអាចរៀនអំពីយន្ដហោះ និងការហោះហើរដែលគម្លាតដ៏តូចមួយពីដំបូងអាចនាំយើងឲ្យទៅកាន់កន្លែងមួយ នៅឆ្ងាយពីទិសដៅរបស់យើង ។១ តាមរបៀបនេះយើងក៏បានរៀនអំពីការប្រៀបធៀបមួយអំពីមុខងារនៃបេះដូងយើង ទៅនឹងការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តដែលតម្រូវឲ្យមាន ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យដើរតាមទ្រង់ ។២
លើកនេះ ខ្ញុំសូមបន្ថែមរឿងប្រៀបធៀបមួយ ដែលបានបំផុសគំនិតមកពីការរៀបចំវិស័យអាជីពការងាររបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំសំដៅទៅលើពិភពវិស្វកម្មស៊ីវិល ។ តាំងពីខ្ញុំសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យដំបូង ខ្ញុំបានស្រមៃដល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំបានបំពេញលក្ខខណ្ឌដើម្បីបានចូលរៀនថ្នាក់មួយអំពីរបៀបរចនាអគារ និងសំណង់ផ្សេងទៀត ដែលអាចចាត់ទុកថាជាសំណង់ « ទប់ការរញ្ជួយដី » បាន ។
ទីបំផុត ថ្ងៃរៀនមុខវិជ្ជានេះបានមកដល់ ។ សម្ដីដំបូងរបស់សាស្ដ្រាចារ្យគឺថា ៖ « ប្អូនៗច្បាស់ជាអន្ទះសាចង់ចាប់ផ្ដើមមុខវិជ្ជានេះ ហើយចង់រៀនពីរបៀបរចនាសំណង់ អគារទប់ការរញ្ជួយដីណាស់ » ពួកយើងជាច្រើននាក់ងក់ក្បាល ។ បន្ទាប់មក សាស្ដ្រាចារ្យបានបន្ដថា « ខ្ញុំសោកស្ដាយដែលត្រូវប្រាប់ប្អូនៗថា ពុំមានទេ ព្រោះខ្ញុំមិនអាចបង្រៀនប្អូនៗពីរបៀបរចនាអគារមួយ ដែល ‹ ប្រឆាំង › ឬទប់ទល់នឹងការរញ្ជួយដីបានទេ ។ គាត់បាននិយាយថា « វាមិនអាចនោះទេ ព្រោះការរញ្ជួយដីនៅតែកើតឡើងដដែលៗ ទោះជាយើងពេញចិត្តឬអត់ក្ដី » ។
រួច គាត់បានបន្ថែមថា « អ្វីដែលខ្ញុំអាចបង្រៀនប្អូនៗបានគឺប្រាប់ពី របៀបដើម្បីរចនាសំណង់អគារដែលធន់នឹងការរញ្ជួយដីជាសំណង់ដែលអាចធន់នឹងកម្លាំងរញ្ជួយដី ដើម្បីវានៅតែបន្ដឈរដោយមិនរងការខូចខាតខ្លាំង ហើយវាអាចបន្ដផ្ដល់សេវាកម្មតាមមុខងារដើមរបស់វា » ។
វិស្វករធ្វើការគណនា ប្រាប់ពីទំហំ គុណភាព និងលក្ខណៈនៃគ្រឹះ សសរ ធ្នឹម ប្លង់សេបេតុង និងធាតុសំណង់ផ្សេងទៀតដែលត្រូវរចនា ។ លទ្ធផលទាំងនេះបង្កើតបានជាគម្រោង និងលក្ខណៈបច្ចេកទេសដែលអ្នកសាងសង់ត្រូវតែធ្វើតាមយ៉ាងហ្មត់ចត់ ដើម្បីឲ្យការងារនេះចេញជារូបរាង ហើយបំពេញតាមគោលបំណងដែលវាត្រូវបានរចនា និងសាងសង់ឡើងនោះ ។
ជាង ៤០ ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ចាប់តាំងពីមេរៀនដំបូងក្នុងថ្នាក់វិស្វកម្មធន់នឹងការរញ្ជួយដីមក ខ្ញុំនៅតែចងចាំយ៉ាងច្បាស់ អំពីគ្រាដំបូងដែលខ្ញុំបានយល់ពេញលេញកាន់តែច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់ដែល គោលគំនិតនេះនឹងមាននៅគ្រប់សំណង់ដែលខ្ញុំនឹងរចនានៅក្នុងជីវិតអាជីពនាពេលអនាគតរបស់ខ្ញុំ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ រឿងដែលកាន់តែសំខាន់ជាងនោះ—គឺថា វានឹងមានវត្តមានជាអចិន្ដ្រៃយ៍នៅក្នុងការស្អាងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំ និងជីវិតអ្នកដែលខ្ញុំអាចមានឥទ្ធិពលជាវិជ្ជមានទៅលើពួកគេ ។
យើងពិតជាមានពរជ័យណាស់ដែលអាចពឹងផ្អែកលើចំណេះដឹងអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដែលបង្កើតឡើងដោយព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ដើម្បីមានដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពឹងផ្អែកលើការដឹកនាំដ៏បំផុសគំនិតរបស់ព្យាការីដែលនៅរស់ ! ចំណេះដឹងទាំងអស់នេះបង្កើតបានជា « ផែនការ » និង « លក្ខណៈបច្ចេកទេស » ដែលរចនាឡើងដ៏ទេវភាព បង្រៀនយើងយ៉ាងច្បាស់ពីរបៀបសាងជីវិតដ៏រីករាយ—ជាជីវិតដែលទប់ទល់នឹងអំពើបាប ទប់ទល់នឹងការល្បួង ទប់ទល់នឹងការវាយប្រហារពីសាតាំង ដែលខិតខំខ្នះខ្នែងរារាំងដល់ជោគវាសនាដ៏អស់កល្បរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងក្រុមគ្រួសារជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់ត្រូវបាន « ទុកឲ្យល្បួងដោយអារក្ស » នៅពេលធ្វើការងារបម្រើពីដំបូង ។៣ ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូវទទួលបានជោគជ័យលើការសាកល្បងដ៏ធំនោះ ។ តើឥរិយាបថតតាំងនឹងសាតាំង ឬការល្បួងរបស់វាបានជួយទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ? អ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវទទួលជោគជ័យលើគ្រាដ៏លំបាកទាំងនោះ គឺការរៀបចំខាងវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ដែលជួយឲ្យទ្រង់ស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌមួយអាចទប់ទល់នឹងការល្បួងរបស់មារសត្រូវ ។
តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលបានជួយព្រះអង្គសង្គ្រោះរៀបចំខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់គ្រាដ៏សំខាន់នោះ ?
ដំបូង ទ្រង់បានតមអាហារ ៤០ យប់ ៤០ ថ្ងៃ វាគឺជាការតមអាហារមួយដែលមានអមទៅដោយការអធិស្ឋានជាប្រចាំ ។ ដូច្នេះ ទោះជាព្រះកាយទ្រង់ទន់ខ្សោយក្ដី ក៏ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់នៅរឹងមាំ ។ សំណាងល្អដែលយើងមិនត្រូវបានសុំឲ្យតមអាហារក្នុងរយៈពេលដ៏យូរបែបនោះ—តែជាការតមរយៈពេល ២៤ ម៉ោងមួយខែម្ដងវិញ—ជាការតមអាហារនាំឲ្យយើងមានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ និងរៀបចំយើងឲ្យតតាំងនឹងការសាកល្បងក្នុងជីវិតនេះ ។
នៅកន្លែងទីពីរ នៅក្នុងដំណើររឿងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទ្រាំនឹងការល្បួង យើងមើលឃើញថា ទ្រង់តែងតបនឹងសាតាំងដោយមានបទគម្ពីរក្នុងព្រះតំរិះជានិច្ច ហើយដកស្រង់បទគម្ពីរ មកអនុវត្តនៅចំពេលតែម្ដង ។
ពេលសាតាំងល្បួងទ្រង់ឲ្យប្រែថ្មទៅជានំប៉័ង ដើម្បីទ្រង់អាចចម្អែតការស្រេកឃ្លានព្រោះតែការតមអាហារដ៏យូរ នោះ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « មានសេចក្តីចែងទុកមកដូច្នេះ មនុស្សមិនមែនរស់ ដោយសារតែនំបុ័ងប៉ុណ្ណោះទេ គឺរស់ដោយសារគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូល ដែលចេញពីព្រះឱស្ឋព្រះមកដែរ » ។៤ បន្ទាប់មក ពេលព្រះអម្ចាស់គង់នៅកំពូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អារក្សបានព្យាយាមល្បួងទ្រង់ឲ្យបង្ហាញព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ តែព្រះអម្ចាស់បានតបដោយសិទ្ធិអំណាចថា « មានសេចក្តីចែងទុកដូច្នេះទៀត កុំឲ្យឯងល្បួងព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃឯងឡើយ » ។៥ ហើយព្រះអម្ចាស់បានតបនឹងការប៉ុនប៉ងលើកទីបីរបស់សាតាំងថា « ដ្បិតមានសេចក្តីចែងទុកមកថា ឯងត្រូវថ្វាយបង្គំដល់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃឯង ហើយត្រូវគោរពដល់ទ្រង់តែមួយព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ » ។៦
ព្រឹត្តិការណ៍នៃការរញ្ជួយដីបន្សល់ទុកស្នាមនៅលើសំណង់នានា ដែលបានរចនា និងសាងសង់ឡើងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ—ជាលទ្ធផលវាមានស្នាមប្រេះ គ្រឿងសង្ហារឹម ឬពិដានធ្លាក់ចុះ ហើយបង្អួចបាក់បែកជាដើម ។ ប៉ុន្ដែអគារដ៏ធំដែលបានរចនា និងសាងសង់ឡើងយ៉ាងល្អនេះ នឹងឈរការពារអ្នកដែលរស់នៅក្នុងនោះ ហើយបើមានការជួសជុលខ្លះៗ នោះវានឹងមានលក្ខណៈដូចដើមវិញ ។
តាមលំនាំស្រដៀងគ្នានេះ ការញាំញីពីពួកមារសត្រូវក៏អាចបណ្ដាលឲ្យមាន « ស្នាមប្រេះ » ឬការខូចខាតតាមផ្នែកខ្លះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដែរ ទោះបីជាយើងខិតខំកសាងជីវិតយើងស្របតាមការរចនារបស់ព្រះដ៏ល្អឥតខ្ចោះក្ដី ។ « ស្នាមប្រេះ » ទាំងនេះអាចកើតឡើងក្នុងទម្រង់ជា អារម្មណ៍ក្រៀមក្រំ ឬការសោកស្ដាយដែលបានប្រព្រឹត្តខុស ឬការធ្វើអ្វីៗមិនបានល្អឥតខ្ចោះ ឬមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនល្អដូចយើងចង់បាន ។
ប៉ុន្ដែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺ ដោយសារតែការធ្វើតាមគម្រោង និងលក្ខណៈបច្ចេកទេសដែលបានរចនាដោយព្រះ គឺដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះហើយ ទើបយើងបន្ដឈរបានដដែល ។ សំណង់ជីវិតរបស់យើងពុំបានរលំ ដោយសារតែការវាយប្រហាររបស់មារសត្រូវ ឬស្ថានភាពលំបាកដែលយើងត្រូវប្រឈមមុខនោះឡើយ ប៉ុន្ដែយើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីឆ្ពោះទៅមុខ ។
អំណរ ដែលបានសន្យានៅក្នុងបទគម្ពីរគឺជាគោលបំណងនៃជីវិតរបស់យើង៧ដែលយើងពុំគួរយល់ខុសថា យើងនឹងគ្មានការលំបាក ឬទុក្ខព្រួយ ហើយថាយើងនឹងមិនមាន « ស្នាមប្រេះ » មកពីការល្បួង ឧបសគ្គ ឬការសាកល្បងពិតៗក្នុងជីវិតលើផែនដីរបស់យើងនោះឡើយ ។
អំណរនេះជាប់ទាក់ទងនឹងទស្សនៈវិស័យរបស់នីហ្វៃអំពីជីវិត កាលលោកថ្លែងថា « ដោយបានឃើញសេចក្ដីទុក្ខវេទនាទាំងឡាយ នៅក្នុងដំណើរនៃជីវិតខ្ញុំ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គង់តែបានប្រោសប្រណីជាខ្លាំងពីព្រះអម្ចាស់អស់មួយជីវិតខ្ញុំដែរ » ។៨ អស់មួយជីវិតរបស់លោក ! សូម្បីតែនៅថ្ងៃដែលនីហ្វៃបានរងទុក្ខកាលដែលបងប្រុសបង្កើតមិនយល់ និងបដិសេធលោក សូម្បីតែនៅពេលពួកគេបានចងលោកនៅលើសំពៅ សូម្បីតែនៅថ្ងៃដែលឪពុករបស់លោក លីហៃបានលាចាកលោកទៅ និងសូម្បីតែនៅពេលលេមិន និងលេមយួលក្លាយជាសត្រូវរបស់ប្រជាជនលោកក្ដី ។ ទោះជាមានថ្ងៃដ៏លំបាកទាំងនោះក្ដី ក៏នីហ្វៃនៅតែបានប្រោសប្រណីជាខ្លាំងមកពីព្រះអម្ចាស់ដែរ ។
យើងអាចមានចិត្តស្ងប់កាលដឹងថា ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យយើងរងការល្បួងហួសពីអ្វីដែលយើងអាចទ្រាំទ្របាននោះឡើយ ។ អាលម៉ាអញ្ជើញយើងឲ្យ « ចាំយាម និងអធិស្ឋានជានិច្ច ដើម្បីកុំឲ្យ [ យើង ] ត្រូវល្បួងលើសជាងអ្វីដែល [ យើង ] រាល់គ្នាអាចអត់ទ្រាំបានឡើយ ម្ល៉ោះហើយ សូមឲ្យបាននាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សូមឲ្យបានក្លាយទៅជារាបទាប ស្លូតបូត ចុះចូល ទ្រាំទ្រ ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងគ្រប់ទាំងសេចក្ដីអត់ធ្មត់ » ។៩
គោលការណ៍ដដែលនេះអាចអនុវត្តចំពោះការសាកល្បងក្នុងជីវិត ។ អាំម៉ូន រំឭកយើងអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ៖ « ចូរទៅ … ចូរទ្រាំដោយសេចក្ដីអត់ធ្មត់នូវការទុក្ខវេទនាទាំងឡាយរបស់អ្នកចុះ ហើយយើងនឹងប្រទានដល់អ្នកនូវជ័យជម្នះ » ។១០
ព្រះអម្ចាស់តែងតែប្រទានជំនួយដល់យើងជានិច្ច ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងពួកមារសត្រូវ ការល្បួង ការមិនយល់ដឹង ទុក្ខលំបាក និងសូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់ក្ដី ។ ទ្រង់ព្រះបន្ទូលថា « ហើយឥឡូវនេះ យើងប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ហើយអ្វីដែលយើងប្រាប់ដល់មនុស្សម្នាក់ គឺយើងប្រាប់ដល់មនុស្សទាំងអស់ ចូរសង្ឃឹមឡើង កូនក្មេងតូចអើយ ដ្បិតយើងនៅកណ្ដាលពួកអ្នក ហើយយើងពុំបានបោះបង់ចោលអ្នកឡើយ » ។១១ ទ្រង់នឹងពុំដែលបោះបង់យើងចោលឡើយ !
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យ យើងអាចបន្ដស្ថាបនាជីវិត ដោយការធ្វើតាមគម្រោង និងលក្ខណៈបច្ចេកទេសច្បាស់ៗនៃការរចនាដ៏ទេវភាព ដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះវរបិតា ហើយសម្រេចបានតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ដូច្នេះហើយ ដោយសារតែព្រះគុណដែលមានដល់យើងតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងនឹងទទួលបានជោគជ័យក្នុងការសា្ថបនាជីវិតមួយដែលទប់ទល់នឹងអំពើបាប ទប់ទល់នឹងការល្បួង ហើយត្រូវបានពង្រឹងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងគ្រាក្រៀមក្រំ និងលំបាកក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ហើយលើសពីនេះ យើងនឹងស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងអស់ដែលបានសន្យាតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតា និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕