« ហេតុអ្វី ខ្ញុំ ត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
កម្លាំងនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់
ហេតុអ្វី ខ្ញុំ ត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ការយល់ដឹងពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះអង្គសង្រ្គោះគឺជាការចាំបាច់ ។
The Master’s Touch [ ការប៉ះរបស់លោកចៅហ្វាយ ]ខេលស៊ី និងចេស៊ី ឡៃវៀវ
« ហេតុអ្វី ខ្ញុំ ត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? » វាជាសំណួរសំខាន់មួយដែលត្រូវសួរខ្លួនឯង—មិនមែនជាសមូហភាពដែលថា « ទាំងអស់ » ឬ គ្រួសាររបស់អ្នកដែលថា « យើង » នោះទេ ។ ប៉ុន្តែការពិតគឺ « ខ្ញុំ » ។ តើអ្វីជាចម្លើយ របស់ខ្ញុំ ចំពោះសំណួរនោះ ?
ចម្លើយដែលខ្ញុំបានរកឃើញសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់បានមកតាមរយៈសកម្មភាពនៃសេចក្តីជំនឿផ្ទាល់ខ្លួន ការខិតខំប្រចាំថ្ងៃដើម្បីធ្វើតាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្ញុំ រួមទាំងកិច្ចព្រមព្រៀងបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ខ្ញុំ ហើយរៀនស្តាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ។ ហើយដែលសំខាន់បំផុត វាផ្ដោតលើ ទំនាក់ទំនង របស់ខ្ញុំជាមួយព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។
ទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ
ខ្ញុំអាចរាយបញ្ជីហេតុផលដែលខ្ញុំត្រូវការឪពុកម្តាយ ឬមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធបំផុតរបស់ខ្ញុំដោយទំនុកចិត្ត ។ ខ្ញុំបីបាច់ទំនាក់ទំនងទាំងនោះជាប្រចាំ ។ តម្លៃរបស់ទ្រង់ទាំងទ្វេនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺអាចមើលឃើញ និងរឹងមាំដូចពេលវេលា និងការខិតខំប្រឹងប្រែងដែលខ្ញុំបាននៅជិតទ្រង់ទាំងទ្វេតាមរយៈកិច្ចការសាមញ្ញៗដូចជាការសន្ទនាជាទៀងទាត់ ការស្គាល់ទ្រង់ទាំងទ្វេ និងអនុញ្ញាតឲ្យព្រះប្រាជ្ញាញាណដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ទាំងទ្វេមានឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
ទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចធ្វើតាមគំរូស្រដៀងគ្នានេះ ។ ការអធិស្ឋានប្រចាំថ្ងៃទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ក្នុងព្រះនាមនៃយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺចាំបាច់ ។ ដូច្នេះ គឺការស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយការស្វែងយល់ក្នុងព្រះគម្ពីរ អានប្រសាសន៍របស់ព្យាការី និងសាវក និងស្តាប់ព្រះវិញ្ញាណ ។ ខ្ញុំធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងនោះកាន់តែស៊ីជម្រៅ នៅពេលខ្ញុំអនុញ្ញាតឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំកំពុងរៀនមានឥទ្ធិពលលើជីវិត និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ខ្ញុំ ។
ផងដែរ សូមពិចារណាអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។ ចំណងជើងនោះ « ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ » បង្កប់ន័យថាអ្នក និងខ្ញុំ—មនុស្សទាំងអស់—ត្រូវការការសង្គ្រោះ ហើយសេចក្ដីសង្គ្រោះនោះគឺជាផ្នែកនៃការរចនាសម្រាប់ជីវិតនេះ ។ យើងត្រូវការជំនួយ ហើយមិនអាចសង្គ្រោះខ្លួនយើងបានទេ ។
ប៉ុន្តែ ព្រះបានបញ្ជូនយើងឲ្យមកផែនដីដោយការសន្យាដ៏អស់កល្បជានិច្ចថា ទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលនឹងយកឈ្នះលើឧបសគ្គដែលបំបែកយើងពីវត្តមានរបស់ព្រះ ។១ ហើយនៅពេលយើងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ ទ្រង់សន្យានឹងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់អាចធ្វើបាន ដោយមិនដកយកនូវសមត្ថភាពជ្រើសរើសរបស់យើងឡើយ ដើម្បីជួយយើងរក្សាការសន្យាដ៏ពិសិដ្ឋរបស់យើងចំពោះទ្រង់ ។២
ទទួលសិទ្ធិអនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់រូបថតរបស់ ត្រេស៊ី វ៉ាយ ប្រោនីង
ខ្ញុំត្រូវដឹងថាទ្រង់បានយល់
ខ្ញុំបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកពេលខ្ញុំមានអាយុ ១៦ ឆ្នាំ ហើយរស់នៅក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក ។ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំបានចំណាយពេលច្រើនក្នុងការរុករករវាងសេចក្ដីជំនឿដែលបានរកឃើញថ្មីរបស់ខ្ញុំ ជាមួយនឹងទំនាក់ទំនងនៃសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ និងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយមិត្តភក្ដិ ។
ខ្ញុំព្រួយបារម្ភអំពីការមិនមានមិត្តភក្តិនៅសាលាដែលខ្ញុំអាចទាក់ទងជាមួយ ។ ប៉ុន្តែមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំគិតថាវាមានគ្រោះថ្នាក់ដល់វិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ហើយមិនស្របនឹងការទទួលយកព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកលើខ្លួនខ្ញុំទេ ។ ខ្ញុំបានដឹងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើការជ្រើសរើសល្អជាងមុន ។
អ្វីដែលខ្ញុំ មិនបាន ដឹងនោះគឺ ថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះជ្រាបយល់ថាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ឬអត់ ។ កាន់តែលំបាកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយសារគេហៅខ្ញុំឲ្យធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបានដឹងថាមិនល្អ ។ ពេលខ្លះខ្ញុំបានកែតម្រូវថាវាគ្មានគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំកំពុងសម្របសម្រួលរឿងដែលខ្ញុំមិនគួរ ។
ខ្ញុំត្រូវការដឹងថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានយល់ថាតើខ្ញុំឯកោ និងដឹងខុសប៉ុនណា នៅពេលខ្ញុំសូម្បីតែ គិតចង់ បន្ទាបបទដ្ឋាននៃដំណឹងល្អរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីខ្ញុំអាចទទួលអារម្មណ៍នៃការមានចំណែកនៅក្នុងក្រុមមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ដូចជាកំពុងលិចលង់ ។ ខ្ញុំត្រូវការការសង្រ្គោះ ។ ខ្ញុំត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅពេលដែលទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយទ្រង់កាន់តែស៊ីជម្រៅ
ទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែស៊ីជម្រៅ នៅពេលខ្ញុំស្វែងរកសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំថាហេតុអ្វី ខ្ញុំ ត្រូវការទ្រង់ ។ គឺនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមប្តូរពីការគ្រាន់តែដឹងថាខ្ញុំ គួរតែ រស់នៅតាមដំណឹងល្អដើម្បីយល់ពីមូលហេតុដែលខ្ញុំ ចង់ រស់នៅតាមដំណឹងល្អ និង ទូលសុំជំនួយ ដើម្បីធ្វើតាមដំណឹងល្អ ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែលុតជង្គង់ខ្ញុំចុះ ហើយបញ្ចេញចេញពីបេះដូងរបស់ខ្ញុំទៅកាន់ព្រះ ដោយមានក្ដីសង្ឃឹមថា ទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់អំពី ខ្ញុំ និងបញ្ហារបស់ខ្ញុំ ថាផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីជួយ ខ្ញុំ ថាសូម្បីតែសុភមង្គល របស់ខ្ញុំ គឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការនេះ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា « កាលបងប្អូន និងខ្ញុំបានចុះសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ នោះទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយទ្រង់ ប្រែកាន់តែជិតស្និទ្ធជាងពីមុនសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងទៅទៀត ។… ដោយសារតែសេចក្តីសញ្ញារបស់យើងជាមួយព្រះ ទ្រង់ពុំដែលនឿយហត់ក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់ទ្រង់ដើម្បីជួយយើងឡើយ ហើយយើងនឹងមិនដែលប្រើអស់ការអត់ធ្មត់ដ៏មេត្តារបស់ទ្រង់ជាមួយយើងដែរ » ។៣
ខ្ញុំបានទូលព្រះវរបិតាសួគ៌អំពីអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំដឹងកំហុស អំពីរបៀបដែលខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីរក្សាទាំងបទដ្ឋានរបស់ខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានទូលទ្រង់ថា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត ហើយពិតជាអាចប្រើជំនួយរបស់ទ្រង់បាន ។
គឺនៅលើជង្គង់របស់ខ្ញុំនេះហើយ ដែលខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមទទួលបាននូវសេចក្តីសុខសាន្ត ។ តាមពិតទៅ អារម្មណ៍នៃសេចក្តីសុខសាន្តនេះបានជួយខ្ញុំឲ្យយល់ថាព្រះអង្គសង្រ្កោះ ពិតជា ជ្រាបដឹងពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ហើយថាទ្រង់ ពិតជា យកព្រះទ័យទុកដាក់—ជាច្រើនដង ។
នៅពេលខ្ញុំកាន់តែចាស់ ហើយមានបទពិសោធន៍កាន់តែច្រើន ខ្ញុំដឹងថា រាល់ពេលដែលខ្ញុំមករកព្រះដោយអង្វរទូលសុំជំនួយ ឬការអភ័យទោស នោះខ្ញុំហាក់ដូចជាត្រូវបានបញ្ជូនទៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី ជាកន្លែងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងរងការឈឺចាប់ ហើយចាប់ផ្តើមរងទុក្ខទាំងខាងរូបកាយ និងខាងវិញ្ញាណដោយសារកំហុស និងអំពើបាបដែលបំបែកយើងចេញពីព្រះ ។៤ វាជាការរំឭកថាទ្រង់យល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងឆ្លងកាត់—ជាងនរណាៗអាចយល់បាន ។
In Humility, Our Savior [ ព្រះអង្គសង្រ្គោះដ៏រាបសាររបស់យើង ] ដោយ ចេយ ប្រាយអិន វួដ
មិននៅឯកោ
នៅពេលខ្ញុំបានលុតជង្គង់ចុះ នោះព្រះវិញ្ញាណបានជួយខ្ញុំឲ្យយល់ដឹងពីកិច្ចការមួយចំនួន ហើយបំផុសគំនិតខ្ញុំឲ្យធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗទៀត ។ ទីមួយ ខ្ញុំចាំថា មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់កាន់សាសនាឥស្លាម ហើយយើងមិនដែលសុំឲ្យគាត់សម្របបទដ្ឋានរបស់គាត់នោះទេ ពីព្រោះយើងគោរពជំនឿរបស់គាត់ ហើយយល់ថាមានរឿងមួយចំនួនដែលគាត់នឹងមិនធ្វើ ។ ខ្ញុំទទួលបានការបំផុសគំនិតឲ្យ ចែកចាយជំនឿថ្មីរបស់ខ្ញុំជាមួយមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគេក៏អាច ដឹងអំពីខ្ញុំបន្ថែមទៀត ហើយហេតុអ្វីបទដ្ឋានថ្មីរបស់ខ្ញុំ សំខាន់ចំពោះខ្ញុំ ។
ខ្ញុំចាប់ផ្តើមតូចៗ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ពីរបៀបដែលខ្ញុំកំពុងពុះពារ ។ គាត់មានចិត្តសប្បុរស និងគួរឲ្យគោរព ។ គាត់បានជួយខ្ញុំ ពេលខ្ញុំនិយាយជាមួយមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំផ្សេងទៀត ។ មិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាយល់នោះទេ ប៉ុន្តែយូរៗទៅ ខ្ញុំបានឃើញថា ពួកគេបានរៀបចំផែនការដែលខ្ញុំអាចចូលរួមក្នុងនោះ ដោយមិនបំពានលើការសន្យារបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះឡើយ ។
ខ្ញុំដឹងថាយើងទាំងអស់គ្នាអាចប្រើកម្លាំងបន្ថែមទៀតដើម្បីទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលឥតឈប់ឈរនៃពិភពលោកនេះ ។ ការរក្សាសេចក្តីសញ្ញាជួយក្នុងកិច្ចការនោះ ហើយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺនៅកណ្តាលនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ។៥ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំបានរកឃើញសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ—ហេតុអ្វី ខ្ញុំ ត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ការត្រឡប់ទៅរកព្រះមិនមែនជាអ្វីមួយដែលខ្ញុំអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបាននោះទេ ។ ហើយមានជំហានប្រចាំថ្ងៃតូចៗជាច្រើន និងបទពិសោធន៍ជារៀងរាល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំ—និងយើងទាំងអស់គ្នា—នឹងធ្វើក្នុងដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនេះ ។ ប៉ុន្តែតើយើងមានពរជ័យប៉ុនណាទៅក្នុងនាមជាអ្នកចុះសេចក្ដីសញ្ញា និងអ្នករក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលព្រះ « ទ្រង់ពុំដែលនឿយហត់ក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់ទ្រង់ដើម្បីជួយយើងឡើយ » រហូតដល់យើងទៅដល់ទីនោះ ។