1 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα, που είχε ξεφύγει από τους υπηρέτες του βασιλιά Νώε, μετάνιωσε για τις αμαρτίες και τις ανομίες του, και περιφερόταν ιδιωτικά ανάμεσα στον λαό, και άρχισε να διδάσκει τα λόγια του Αβιναδί –

2 Μάλιστα, σχετικά με αυτό που επρόκειτο να συμβεί, και επίσης σχετικά με την ανάσταση των νεκρών και τη λύτρωση των ανθρώπων, η οποία θα συνέβαινε μέσω της δύναμης, και των παθών, και του θανάτου του Χριστού, και της ανάστασης και της ανάληψής του στους ουρανούς.

3 Και όσοι ήθελαν να ακούσουν τα λόγια του τους δίδασκε. Και τους δίδασκε ιδιωτικά, για να μην το μάθει ο βασιλιάς. Και πολλοί πίστεψαν τα λόγια του.

4 Και συνέβη ώστε όσοι τον πίστεψαν πήγαν σε έναν τόπο που τον έλεγαν Μόρμον, έχοντας πάρει το όνομά του από τον βασιλιά, όντας στα όρια της χώρας που τη λυμαίνονταν, κατά καιρούς δηλαδή κατά εποχές, τα άγρια θηρία.

5 Τώρα, στον Μόρμον υπήρχε μια πηγή από καθαρό νερό, και ο Άλμα πήγε προς τα εκεί, όπου υπήρχε κοντά στο νερό μία πυκνή συστάδα από μικρά δέντρα, όπου κρυβόταν κατά την ημέρα από τις αναζητήσεις του βασιλιά.

6 Και συνέβη ώστε όσοι πίστευαν σε αυτόν πήγαιναν προς τα εκεί για να ακούσουν τα λόγια του.

7 Και συνέβη ώστε ύστερα από πολλές ημέρες, ένας μεγάλος αριθμός είχε μαζευτεί στον τόπο του Μόρμον για να ακούσει τα λόγια του Άλμα. Μάλιστα, όλοι όσοι πίστευαν τα λόγια του είχαν συγκεντρωθεί, για να τον ακούσουν. Και τους δίδαξε, και τους κήρυξε μετάνοια, και λύτρωση, και πίστη στον Κύριο.

8 Και συνέβη ώστε τους είπε: Ιδού, εδώ είναι τα νερά του Μόρμον (γιατί έτσι λέγονταν), και τώρα, καθώς επιθυμείτε να έλθετε στο ποίμνιο του Θεού, και να αποκαλείστε λαός του, και είστε πρόθυμοι να σηκώνετε ο ένας του αλλού τα βάρη, για να γίνονται ελαφριά·

9 Μάλιστα, και είστε πρόθυμοι να πενθείτε με εκείνους που πενθούν, μάλιστα, και να ανακουφίζετε εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης, και να σταθείτε ως μάρτυρες του Θεού σε όλες τις στιγμές και στα πάντα, και σε όλους τους τόπους που μπορεί να βρεθείτε, ακόμη και μέχρι θανάτου, ώστε να λυτρωθείτε από τον Θεό, και να συμπεριληφθείτε με αυτούς της πρώτης ανάστασης, ώστε να έχετε αιώνια ζωή –

10 Λοιπόν, σας λέω, αν αυτό είναι η επιθυμία της καρδιάς σας, τι σας εμποδίζει να βαπτισθείτε στο όνομα του Κυρίου, ως μαρτυρία ενώπιόν του ότι συνήψατε διαθήκη μαζί του, ότι θα τον υπηρετείτε και θα τηρείτε τις εντολές του, ώστε να εκχύσει το Πνεύμα του αφθονότερα επάνω σας;

11 Και τώρα, όταν ο λαός άκουσε αυτά τα λόγια, χειροκρότησαν από χαρά και αναφώνησαν: Αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς μας.

12 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα πήρε τον Ήλαμ, ων ένας από τους πρώτους, και πήγε και στάθηκε μέσα στο νερό και αναφώνησε λέγοντας: Ω Κύριε, έκχυσε το Πνεύμα σου επάνω στον δούλο σου, ώστε να μπορεί να εκτελεί αυτό το έργο με αγιότητα καρδιάς.

13 Και μόλις είπε αυτά τα λόγια, το Πνεύμα του Κυρίου ήταν επάνω του, και είπε: Ήλαμ, σε βαπτίζω, έχοντας εξουσία από τον Παντοδύναμο Θεό, ως μαρτυρία ότι συνήψες διαθήκη να τον υπηρετείς ώσπου να πεθάνεις κατά το θνητό σώμα. Και είθε το Πνεύμα του Κυρίου να εκχυθεί επάνω σου. Και είθε ο Κύριος να σου χαρίσει ζωή αιώνια, μέσω της λύτρωσης του Χριστού, τον οποίο έχει προετοιμάσει από καταβολής κόσμου.

14 Και αφού ο Άλμα είπε αυτά τα λόγια, και ο Άλμα και ο Ήλαμ βυθίστηκαν μέσα στο νερό· και εγέρθηκαν και βγήκαν από το νερό αγαλλιάζοντας, όντες γεμάτοι με το Πνεύμα.

15 Και πάλι, ο Άλμα πήρε έναν άλλον, και προχώρησε για δεύτερη φορά μέσα στο νερό και τον βάπτισε ανάλογα με τον πρώτο, μόνο που ο ίδιος δεν βυθίστηκε πάλι μέσα στο νερό.

16 Και με αυτόν τον τρόπο βάπτιζε καθέναν που ερχόταν στην τοποθεσία του Μόρμον. Και ήταν όλοι τους περίπου διακόσιες τέσσερεις ψυχές. Μάλιστα, και βαπτίσθηκαν στα νερά του Μόρμον, και ήταν γεμάτοι με τη χάρη του Θεού.

17 Και ονομάζονταν η εκκλησία του Θεού, δηλαδή η εκκλησία του Χριστού από τότε κι ύστερα. Και συνέβη ώστε οποιοσδήποτε βαπτιζόταν με τη δύναμη και την εξουσία του Θεού προσετίθετο στην εκκλησία του.

18 Και συνέβη ώστε ο Άλμα, έχοντας εξουσία από τον Θεό, χειροτόνησε ιερείς. Έναν ιερέα για κάθε πενήντα άτομα χειροτόνησε να κηρύττουν προς αυτούς, και να τους διδάσκουν σχετικά με όσα αφορούν στη βασιλεία του Θεού.

19 Και τους πρόσταξε να μη διδάσκουν τίποτα άλλο παρά μόνο αυτά που τους είχε διδάξει, και που είχαν ειπωθεί από το στόμα των αγίων προφητών.

20 Μάλιστα, ακόμη τους πρόσταξε να μην κηρύττουν τίποτα άλλο παρά μόνο μετάνοια και πίστη στον Κύριο, που είχε λυτρώσει τον λαό του.

21 Και τους πρόσταξε να μην έχουν διχόνοιες ο ένας με τον άλλον, αλλά να κοιτούν εμπρός με ένα μάτι, έχοντας μια πίστη και ένα βάπτισμα, έχοντας τις καρδιές τους συνυφασμένες με ενότητα και με αγάπη ο ένας προς τον άλλον.

22 Και έτσι τους πρόσταξε να κηρύττουν. Και έτσι έγιναν τέκνα του Θεού.

23 Και τους πρόσταξε να τηρούν την Ημέρα του Κυρίου, και να την αγιάζουν, και επίσης κάθε ημέρα να δίνουν ευχαριστίες στον Κύριο τον Θεό τους.

24 Και επίσης τους πρόσταξε οι ιερείς, τους οποίους είχε χειροτονήσει, να εργάζονται με τα ιδία τους τα χέρια για τη συντήρησή τους.

25 Και υπήρχε μια ημέρα σε κάθε εβδομάδα η οποία είχε ξεχωριστεί για να συγκεντρώνονται ώστε να διδάσκουν τον λαό και να λατρεύουν τον Κύριο τον Θεό τους, και επίσης, όσο συχνά μπορούσαν και ήταν στη δύναμή τους να συναθροίζονται μεταξύ τους.

26 Και οι ιερείς δεν έπρεπε να βασίζονται στον λαό για τη συντήρησή τους, αλλά για τον κόπο τους θα ελάμβαναν τη χάρη του Θεού, ώστε να γίνονται ισχυροί κατά το Πνεύμα, έχοντας τη γνώση του Θεού, ώστε να διδάσκουν με δύναμη και εξουσία από τον Θεό.

27 Και πάλι ο Άλμα πρόσταξε ο λαός της εκκλησίας να δίνει από τα υπάρχοντά του, καθένας ανάλογα με αυτό που είχε. Αν είχε πιο άφθονα, να δίνει πιο άφθονα. Και από εκείνον που είχε μόνο λίγα, μόνο λίγα θα έπρεπε να απαιτούνται. Και σε εκείνον που δεν είχε θα έπρεπε να δίνεται.

28 Και έτσι θα έπρεπε να δίνουν από τα υπάρχοντά τους από δική τους θέληση και από αγαθές επιθυμίες προς τον Θεό, και σε εκείνους τους ιερείς που είχαν ανάγκη, μάλιστα, και σε καθέναν έχοντα ανάγκη, σε κάθε γυμνή ψυχή.

29 Και αυτό τους το είπε έχοντας προσταχθεί από τον Θεό. Και πράγματι βάδιζαν ορθώς ενώπιον του Θεού, δίνοντας ο ένας στον άλλον και υλικά και πνευματικά, σύμφωνα με τις ανάγκες τους και τις ελλείψεις τους.

30 Και τώρα συνέβη ώστε όλα αυτά γίνονταν στον Μόρμον, μάλιστα, δίπλα στα νερά του Μόρμον, στο δάσος που ήταν κοντά στα νερά του Μόρμον. Μάλιστα, ο τόπος του Μόρμον, τα νερά του Μόρμον, το δάσος του Μόρμον, πόσο όμορφα είναι αυτά στα μάτια εκείνων που εκεί έμαθαν για τον Λυτρωτή τους. Μάλιστα, και πόσο ευλογημένοι είναι εκείνοι, γιατί θα ψάλλουν εξυμνώντας τον για πάντα.

31 Και αυτά όλα έγιναν στα όρια της χώρας, ώστε να μη γίνουν γνωστά στον βασιλιά.

32 Όμως, ιδού, συνέβη ώστε ο βασιλιάς, έχοντας ανακαλύψει κάποια κίνηση ανάμεσα στον λαό, έστειλε τους υπηρέτες του να τους παρακολουθήσουν. Γι’ αυτό την ημέρα που συναθροίζονταν μεταξύ τους για να ακούσουν τον λόγο του Κυρίου, ανακαλύφτηκαν από τον βασιλιά.

33 Και τώρα ο βασιλιάς είπε ότι ο Άλμα ξεσήκωνε τον λαό να επαναστατήσει εναντίον του. Γι’ αυτό έστειλε τον στρατό του να τους εξολοθρεύσει.

34 Και συνέβη ώστε ο Άλμα και ο λαός του Κυρίου ειδοποιήθηκαν για τον ερχομό του στρατού του βασιλιά. Γι’ αυτό πήραν τις σκηνές τους και τις οικογένειες τους και έφυγαν στην έρημο.

35 Και ήταν κατά τον αριθμό περίπου τετρακόσιες πενήντα ψυχές.