Rozdział 15

Uświęcone powołanie ojców i matek

„Bądźmy wierni wielkiemu uświęconemu obowiązkowi rodzicielstwa”.

Z życia Ezry Tafta Bensona

Słowem i przykładem, w domu i na świecie, w Kościele i poza nim Prezydent Ezra Taft Benson nauczał o tym, jak ważne jest to, abyśmy byli dobrymi rodzicami. Powiedział: „Pielęgnujcie swoje dzieci z miłością i wedle nakazów Pana”¹. „Bóg pociąga rodziców do odpowiedzialności za sprawowanie pieczy nad rodziną i wychowywanie dzieci. To jest najświętszy obowiązek”².

Prezydent Benson i jego żona Flora ściśle współpracowali, wypełniając święte obowiązki rodziców. „Z wigorem i entuzjazmem podchodzili do troszczenia się o swoją rodzinę”³. Często naradzali się w sprawie dzieci oraz w innych kwestiach. Prezydent Benson powiedział: „Wiedziałem, że u mego boku jest żona posiadająca wielką duchową wrażliwość”⁴.

Współpracowali, by stworzyć dom, w którym ich dzieci mogły wzrastać i uczyć się — gdzie chciały przebywać. Syn, Mark, powiedział: „Wolałem być w domu niż gdzieś indziej. Było to schronienie przed burzą. Matka była naszą ochroną, a ojciec naszym źródłem siły”⁵.

Prezydent i Siostra Benson z modlitwą podchodzili do wykonywania swoich rodzicielskich obowiązków. Mark powiedział: „Mama miała więcej wiary niż inne kobiety, które znałem. […] Nigdy w życiu nie widziałem, żeby ktoś tyle się modlił. Po wejściu do domu padała na kolana i modliła się za swoje dzieci, czy to było w sprawie sprawdzianu czy po bójce na boisku szkolnym, nie miało to znaczenia. Ona i ojciec wykazywali się taką prostą wiarą”⁶.

Prezydent Benson często wyjeżdżał z racji pracy i obowiązków w Kościele, więc Flora przejęła większość obowiązków w kwestii pielęgnacji i nauczania szóstki dzieci. Cieszyła się swoim macierzyństwem. Mawiała: „Dom jest miejscem, w którym skupiają się nasze ziemskie uczucia”⁷. Mark wspomniał: „Matka bezgranicznie uwielbiała dom. Kochała nas — nie z obowiązku, ale dlatego, że było to jej życie”⁸. Wyrażając uczucia o ważności bycia matką, Flora napisała: „Jeśli szukasz czegoś prawdziwie wielkiego, nie znajdziesz tego na tronie, ale przy kołysce. W matkach jest ogromna moc. To one kształtują serca, życie i charaktery”⁹.

Podczas swoich podróży Prezydent Benson zawsze starał się opiekować rodziną i ją wzmacniać. Regularnie utrzymywał z nimi kontakt telefoniczny lub listowy. Gdy był w domu, spędzał z rodziną tak dużo czasu, jak to było możliwe. Często przytaczał historię „zabieganego ojca, który godziny spędzone na grze z synem w piłkę wyjaśniał tak: ‘Wolę, żeby teraz bolały mnie plecy, niż żeby później bolało mnie serce’”¹⁰.

Ezra Taft Benson razem ze swymi synami Reedem i Markiem

Spędzał również dużo czasu z każdym ze swoich dzieci z osobna. Mark wspomina, jak ojciec zabrał go to Salt Lake City na wizytę u lekarza specjalisty: „Świetnie było tak jechać z tatą, tylko on i ja! Rozmawialiśmy o wszystkim, o czym chciałem rozmawiać. Nawet, gdy byłem chłopcem, wiedziałem, że ojciec mnie kocha, ponieważ był przy mnie i pomagał mi wrócić do zdrowia”¹¹.

Prezydent Benson, kiedy tylko mógł, zabierał ze sobą dzieci w podróże. W marcu 1948 roku zabrał swoją siedmioletnią córkę Bonnie na spotkanie w sprawie rolnictwa w Nebrasce. „Prasa była pod ogromnym wrażeniem grzecznego zachowania dziewczynki i nietypowego przykładu ojca, który zabiera dziecko w tak długą podróż i na tak ważne spotkanie, że nazajutrz zdjęcie Bonnie ukazało się na pierwszej stronie [gazety]. Dla Starszego Bensona takie zachowanie nie było czymś niezwykłym. Często zabierał ze sobą dzieci na wyjazdy poza miasto, zarówno w celu utrwalania dobrych relacji, jak też po to, aby czegoś je nauczyć”¹².

Nauki Ezry Tafta Bensona

Powołanie ojca jest wieczne.

Ojcowie, wasze powołanie jest wieczne i nigdy nie zostaniecie z niego odwołani. Powołania w Kościele są ważne, jednak z natury mają one charakter czasowy, a potem następuje odpowiednie odwołanie. Jednak powołanie ojca jest wieczne, a jego znaczenie wykracza poza granice czasu. Jest to powołanie zarówno na czas życia doczesnego, jak i na wieczność¹³.

Naszym wzorcem i modelem ojcostwa jest nasz Ojciec w Niebie. W jaki sposób Bóg wychowuje Swoje dzieci? No cóż, aby się tego dowiedzieć, [ojcowie] muszą znać nieco ewangelię, wspaniały plan Pana¹⁴.

Bowiem dla mężczyzny nie ma ważniejszego powołania niż bycie prawym patriarchą, który zawarł związek małżeński w domu Pana i który przewodniczy swoim dzieciom. Sam Elohim chce, abyśmy się do Niego zwracali: „nasz Ojcze, który jesteś w niebie” (Ew. Mateusza 6:9; 3 Nefi 13:9)¹⁵.

Ojcowie zapewniają duchowe przywództwo w swoich rodzinach.

Ojciec musi pragnąć i dążyć do błogosławienia swojej rodziny, zwracać się do Pana, rozważać słowa Pana i żyć zgodnie z Duchem, aby znać wolę i zamiary Pana oraz wiedzieć, co musi robić, aby prowadzić swoją rodzinę¹⁶.

[Ojcowie] macie święty obowiązek zapewnienia waszej rodzinie przewodnictwa duchowego.

W broszurce opublikowanej kilka lat temu przez Radę Dwunastu powiedzieliśmy, co następuje: „Ojcostwo jest przywództwem — najważniejszym rodzajem przywództwa. Zawsze tak było i zawsze tak będzie. Ojciec, z pomocą, radą i wsparciem swojej wiecznej towarzyszki, przewodzi w domu” (Father, Consider Your Ways [broszura, 1973], str. 4–5) […].

Z miłością w sercu, jaką darzę ojców w Izraelu, zasugeruję dziesięć konkretnych sposobów, na jakie ojcowie mogą sprawować duchowe przewodnictwo nad swoimi dziećmi:

1. Udzielajcie błogosławieństw ojcowskich swoim dzieciom. Chrzcijcie i konfirmujcie swoje dzieci. Ustanawiajcie waszych synów do kapłaństwa. Wydarzenia te staną się ważnymi duchowymi doświadczeniami w życiu waszych dzieci.

2. Osobiście sprawujcie kierownictwo nad modlitwami rodzinnymi, codziennym czytaniem pism świętych i nad domowymi wieczorami rodzinnymi. Wasze osobiste zaangażowanie pokaże dzieciom, jak wielkie znaczenie mają te czynności.

3. Ilekroć jest to możliwe, uczęszczajcie na spotkania kościelne razem jako rodzina. Rodzinne oddawanie czci pod waszym przewodnictwem ma zasadnicze znaczenie dla duchowego dobra waszych dzieci.

4. Spędzajcie czas ze swoimi córkami i zabierajcie synów na wspólne eskapady […].

5. Stwórzcie tradycję wspólnych rodzinnych wakacji, wycieczek i wyjść. Wasze dzieci nigdy tego nie zapomną.

6. Regularnie spotykajcie się z każdym dzieckiem z osobna. Niech mówią o tym, o czym chcą mówić. Nauczajcie je zasad ewangelii. Nauczajcie je o tym, co ma prawdziwą wartość. Mówcie im, że je kochacie. Poświęcenie czasu dzieciom uświadamia im, co jest dla taty najważniejsze.

7. Uczcie wasze dzieci pracować i pokażcie im znaczenie pracy nad realizacją szczytnego celu […].

8. Propagujcie dobrą muzykę, sztukę i literaturę w waszych domach. Domy, w których panuje duch doceniania wiedzy i piękna, na zawsze będą błogosławiły życie waszych dzieci.

9. Jeśli pozwala na to odległość, regularnie uczęszczajcie z żoną do świątyni. Wtedy dzieci lepiej zrozumieją ważność małżeństwa w świątyni, przysiąg świątynnych i wiecznej rodziny.

10. Niech dzieci widzą waszą radość i satysfakcję ze służby w Kościele. Może złapią tego bakcyla i one także będą chciały służyć w Kościele i będą kochać królestwo Pana.

Ach, mężowie i ojcowie w Izraelu, możecie zrobić bardzo wiele dla zbawienia i wyniesienia waszych rodzin. Wasze obowiązki są bardzo ważne¹⁷.

„Regularnie spotykajcie się z każdym dzieckiem z osobna”.

Czasami słyszymy relacje mężczyzn, nawet w Kościele, którzy uważają, że bycie głową rodziny w jakiś sposób stawia ich w nadrzędnej roli i pozwala im na narzucanie swojej woli oraz stawianie żądań swoim rodzinom.

Apostoł Paweł zaznacza, że „mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła” (List do Efezjan 5:23; kursywa dodana). Do takiego modelu mamy dążyć w naszej roli przewodniczenia w domu. Zbawiciel nie prowadzi Kościoła w surowy czy oschły sposób. Zbawiciel nie okazuje Swemu Kościołowi braku szacunku ani go nie zaniedbuje. Zbawiciel nie używa siły czy przymusu do osiągnięcia Swoich celów. Nigdzie nie znajdziemy przykładu Zbawiciela czyniącego czegokolwiek, co nie byłoby związane z podbudowywaniem, wspieraniem, pocieszaniem i wynoszeniem Kościoła. Bracia, mówię do was z całą powagą, On jest wzorem, który musimy naśladować, kiedy przejmujemy duchowe kierownictwo w naszych rodzinach¹⁸.

Jako patriarchowie w waszych domach macie poważny obowiązek przejmowania przywództwa w pracy z waszymi dziećmi. Musicie pomóc stworzyć dom, gdzie może przebywać Duch Pana […].

Wasze domy powinny być dla waszej rodziny oazą spokoju i radości. Z pewnością żadne dziecko nie powinno bać się własnego ojca — w szczególności ojca posiadającego kapłaństwo. Obowiązkiem ojca jest sprawienie, by jego dom był miejscem szczęścia i radości. […] Silny wpływ, który wywierają prawi ojcowie poprzez dawanie przykładu, dyscyplinowanie i nauczanie, wychowywanie i okazywanie miłości, jest niezbędny dla duchowego dobra [ich] dzieci¹⁹.

Rola matki jest wyświęcona przez Boga.

[Matki] są i powinny być sercem i duszą rodziny. Nie ma bardziej uświęconego słowa w pismach świeckich czy świętych niż słowo matka. Nie ma do wykonania szlachetniejszej pracy niż ta, którą wykonuje dobra i bogobojna matka.

Bóg ustanowił, że w wiecznej rodzinie w domu przewodzi ojciec. Ojcowie mają zapewnić byt, kochać, nauczać i kierować. Rola matki jest również wyświęcona przez Boga. Matki mają począć, urodzić, wychowywać, kochać i uczyć. Tak mówią objawienia²⁰.

Zdajemy sobie sprawę z tego, że niektóre kobiety nie ze swojej winy, nie mogą mieć dzieci. Tym ukochanym siostrom wszyscy prorocy Boga obiecują, że zostaną pobłogosławione dziećmi w wieczności i nie ominie ich dar posiadania potomstwa.

Poprzez czystą wiarę, błagania w modlitwie, post i wyjątkowe błogosławieństwa wiele z tych ukochanych sióstr, ze szlachetnymi towarzyszami u boku, doświadczyło w swoim życiu cudów i zostało pobłogosławionych dziećmi. Inne kobiety z modlitwą zdecydowały się na adopcję. Przed tymi wspaniałymi parami chylimy czoła za podjęte poświęcenie i miłość okazane dzieciom, które zdecydowali nazwać swoimi ²¹.

Niech Bóg błogosławi nasze wspaniałe matki. Modlimy się za was. Popieramy was. Szanujemy was za to, że rodzicie dzieci i przez wieczność je pielęgnujecie, szkolicie, nauczacie i kochacie. Obiecuję wam, że otrzymacie błogosławieństwa niebios i „wszystko, co posiada mój Ojciec” (zob. NiP 84:38), gdy będziecie doskonalić to najszlachetniejsze ze wszystkich powołań — bycie matką w Syjonie²².

Matki powinny kochać, nauczać i spędzać efektywnie czas ze swoimi dziećmi.

Matki w Syjonie, wasza rola, dana od Boga, ma zasadnicze znaczenie dla waszego własnego wyniesienia oraz dla zbawienia i wyniesienia waszych rodzin. Dziecko potrzebuje matki bardziej niż jakiejkolwiek rzeczy, którą można kupić za pieniądze. Spędzanie czasu z dziećmi jest dla nich najwspanialszym darem²³.

Z miłością w sercu, którą darzę matki w Syjonie, chciałbym zasugerować dziesięć sposobów, dzięki którym nasze matki będą mogły spędzić efektywnie czas ze swoimi dziećmi.

[Po pierwsze], kiedy to tylko możliwe, znajdźcie czas, żeby być przy dzieciach, kiedy przychodzą lub wychodzą — kiedy wychodzą do szkoły i powracają z niej, kiedy wychodzą na randki i z nich wracają, kiedy przyprowadzają do domu znajomych. Bądźcie przy nich bez względu na to, czy wasze dzieci mają sześć czy szesnaście lat […].

Po drugie, matki, znajdźcie czas na to, abyście były prawdziwymi przyjaciółkami dla swoich dzieci. Słuchajcie ich, naprawdę słuchajcie. Rozmawiajcie z nimi, śmiejcie się i żartujcie, śpiewajcie, bawcie się, płaczcie z nimi, przytulajcie je i szczerze je chwalcie. Tak, regularnie spędzajcie czas sam na sam z każdym dzieckiem. Bądźcie prawdziwymi przyjaciółkami waszych dzieci.

Po trzecie, znajdźcie czas na czytanie dzieciom. Zacznijcie od kołyski, czytajcie swoim synom i córkom. […] Zaszczepicie dzieciom miłość do dobrej literatury i prawdziwą miłość do pism świętych, jeśli będziecie im regularnie czytały.

Po czwarte, znajdźcie czas na modlitwę z dziećmi. Modlitwy rodzinne, pod przewodnictwem ojca, powinny odbywać się rano i wieczorem. Niech dzieci czują waszą wiarę, kiedy prosicie o błogosławieństwa niebios dla nich. […] Niech dzieci uczestniczą w modlitwach rodzinnych i osobistych i niech ich słodkie słowa kierowane do Ojca w Niebie będą dla was źródłem radości.

Po piąte, znajdźcie czas, żeby przeprowadzić pełen treści, cotygodniowy domowy wieczór rodzinny. Niech dzieci aktywnie w nim uczestniczą. Uczcie je poprawnych zasad. Niech to będzie jedna ze wspaniałych tradycji rodzinnych […].

Po szóste, znajdźcie czas, żeby wspólnie spożywać posiłki tak często, jak jest to możliwe. Nie jest to łatwe, w miarę jak dzieci rosną, a życie zwiększa tempo. Jednak radosna rozmowa, dzielenie się codziennymi planami i zajęciami oraz wyjątkowe chwile na nauczanie pojawiają się podczas posiłków, ponieważ rodzice i dzieci nad tym pracują.

Po siódme, znajdźcie czas na rodzinne czytanie pism świętych. […] Wspólne czytanie Księgi Mormona z całą rodziną w szczególny sposób zwiększy duchowość w waszych domach i da obojgu rodzicom i dzieciom moc, aby oprzeć się pokusom i mieć stałe towarzystwo Ducha Świętego. Obiecuję wam, że Księga Mormona zmieni życie waszej rodziny.

Po ósme, znajdźcie czas na spędzanie czasu w gronie rodzinnym. Organizujcie wycieczki rodzinne, pikniki, uroczystości urodzinowe, wspólne wyjazdy oraz znamienne wydarzenia, które na długo pozostają w pamięci. Kiedykolwiek jest to możliwe, uczęszczajcie całą rodziną na imprezy, w których bierze udział któryś z członków rodziny, takie jak przedstawienia szkolne, mecze piłkarskie, przemówienia, recitale. Uczęszczajcie wspólnie na spotkania kościelne i siadajcie razem jako rodzina, kiedy jest to możliwe. Matki, które pomagają rodzinom wspólnie się modlić i miło spędzać czas, [pomagają] im trwać razem i dają swym dzieciom wieczne błogosławieństwa.

Po dziewiąte, matki, poświęcajcie czas na nauczanie swoich dzieci. Możecie nauczać ich podczas posiłków, w codziennych sytuacjach lub podczas szczególnych, wspólnie spędzanych chwil, przy łóżku, pod koniec dnia lub podczas wczesnego porannego spaceru […].

Miłość i nabożna troska matki o dzieci są najważniejszymi elementami jej nauczania. Nauczajcie dzieci zasad ewangelii. Nauczajcie je, że opłaca się być dobrym. Nauczajcie je, że w grzechu nie odnajdą bezpieczeństwa. Nauczajcie je miłości do ewangelii Jezusa Chrystusa i świadectwa o jej boskości.

Nauczajcie swoich synów i swoje córki skromności i uczcie je szacunku do męskości i kobiecości. Nauczajcie swoje dzieci czystości seksualnej, właściwych norm moralnych związanych z umawianiem się na randki, służby misjonarskiej i ważności przyjmowania i rozwijania powołań kościelnych.

Nauczajcie je umiłowania pracy i wartości dobrego wykształcenia.

Nauczajcie je ważności wybierania odpowiedniego rodzaju rozrywki, czyli właściwych filmów, muzyki, książek i czasopism. Omawiajcie z nimi zły wpływ pornografii i narkotyków i nauczajcie je wartości prowadzenia przyzwoitego życia.

Tak, matki, nauczajcie swoje dzieci ewangelii we własnych domach, w cieple własnego domowego ogniska. Jest to najskuteczniejsze nauczanie, jakie kiedykolwiek otrzymają wasze dzieci […].

I na zakończenie, po dziesiąte, matki, znajdźcie czas na to, by prawdziwie kochać swoje maleństwa. Bezwarunkowa miłość matki przypomina miłość Chrystusową.

Wasze nastoletnie dzieci także potrzebują tego samego rodzaju miłości i uwagi. Dla wielu matek i ojców okazywanie miłości dzieciom zdaje się być łatwiejsze, kiedy są one małe, a trudniejsze, kiedy dzieci dorastają. Pracujcie nad tym z modlitwą. Różnica pokoleń nie musi istnieć. A kluczem do tego jest miłość. Nasza młodzież potrzebuje miłości i uwagi, nie rozpieszczania. Potrzebuje empatii i zrozumienia, nie obojętności ze strony matek i ojców. Potrzebuje czasu rodziców. Życzliwe nauki matki, jej miłość i wiara w nastoletniego syna lub córkę może dosłownie uratować ich przed niegodziwym światem²⁴.

„Znajdźcie czas na czytanie swoim dzieciom”.

Czy wiecie, dlaczego prawe matki tak bardzo kochają swoje dzieci? Ponieważ tak wiele dla nich poświęcają. Kochamy to, za co się poświęcamy i poświęcamy się dla tego, co kochamy²⁵.

Wychowując swoje dzieci, rodzice powinni współpracować w jedności i miłości.

Mężowie i żony jako współtworzący życie powinni być gorliwie zaangażowani i z modlitwą sprowadzać dzieci do swych domów. […] Błogosławieni są mąż i żona, w których rodzinie są dzieci. Najgłębsza radość i błogosławieństwa w życiu są związane z rodziną, rodzicielstwem i poświęceniem. Sprowadzenie tych słodkich duchów do domu jest warte praktycznie każdego poświęcenia²⁶.

Gdy rodzice z miłością i jednością wypełniają ten niebiański obowiązek, a dzieci reagują z miłością i posłuszeństwem, panuje wielka radość²⁷.

Bóg pomaga nam wzajemnie się wspierać. Niech ma to początek w domu, gdy wspieramy nasze rodziny. Niech panuje w nich duch lojalności, jedności, miłości i wzajemnego poszanowania. Niech mężowie będą lojalni wobec swoich żon, niech będą im wierni, kochają je, dążą do ulżenia im w ciężarach i dzielą obowiązki troszczenia się, nauczania i wychowywania dzieci. Niech matki i żony okazują ducha pomocy swym mężom, popierają i wspierają ich w wykonywanych obowiązkach kapłańskich i niech będą lojalne i wierne wobec powołań, które otrzymują oni za sprawą kapłaństwa Boga²⁸.

Bądźmy wierni wielkiemu uświęconemu obowiązkowi rodzicielstwa. To jest święty obowiązek, abyśmy mogli zbudować trwałe domy na wiecznych zasadach, abyśmy nie mieli wyrzutów sumienia. Obyśmy nigdy nie zdradzili tego wielkiego zaufania, jakim zostaliśmy obdarzeni. Zawsze pamiętajmy, że te duchy, które znalazły się w naszych domach, są wybranymi duchami²⁹.

Propozycje dotyczące studiowania i nauczania

Pytania

Prezydent Benson powiedział: „Naszym wzorcem i modelem ojcostwa jest nasz Ojciec w Niebie” (część 1.). W jaki sposób ziemscy ojcowie mogą naśladować wzorzec, jaki ustanowił Ojciec w Niebie?
Rozważ użycie listy Prezydenta Bensona zawierającej „dziesięć konkretnych sposobów, na jakie ojcowie mogą sprawować duchowe przewodnictwo nad swoimi dziećmi” (część 2.). Jak myślisz, w jaki sposób te zalecenia mogą wpłynąć na dzieci?
Prezydent Benson głosił: „Nie ma do wykonania szlachetniejszej pracy niż ta, którą wykonuje dobra i bogobojna matka” (część 3.). Jakie znasz przykłady szlachetnego macierzyństwa? Co możemy zrobić, aby podtrzymać szlachetne i święte obowiązki matek, kiedy na świecie zmieniają się postawy wobec macierzyństwa?
Jakie są korzyści z tego, że rodzice i dzieci spędzają razem czas? (Zob. część 4., aby zapoznać się z kilkoma przykładami).
Jakie błogosławieństwa spływają na dom, w którym rodzice są zjednoczeni w wykonywaniu swoich obowiązków? (Zob. część 5.). Co mogą zrobić rodzice i matki, aby bardziej się zjednoczyć? W jaki sposób rodzice samotnie wychowujący dzieci mogą otrzymać siłę, gdy dążą do wypełnienia tych obowiązków?

Pokrewne fragmenty z pism świętych

Przypowieści Salomona 22:6; List do Efezjan 6:4; Mosjasz 4:14–15; Alma 56:45–48; 3 Nefi 22:13; zob. też „Rodzina: Proklamacja dla świata”, Liahona, listopad 2010, str. 129.

Wskazówka do nauczania

„Kiedy przygotowujesz się duchowo i uznajesz Pana w swoim nauczaniu, stajesz się narzędziem w Jego rękach. Duch Święty wzbogaca twoje słowa mocą” (Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], str. 41.).