Rozdział 12

Dążcie do uzyskania Ducha we wszystkim, co czynicie

„Musimy być otwarci i wrażliwi na podszepty Ducha Świętego we wszystkich aspektach życia”.

Z życia Ezry Tafta Bensona

Gdy Prezydent Ezra Taft Benson udzielał rad innym przedstawicielom Władz Naczelnych na temat służby w Kościele, często mawiał: „Bracia, pamiętajcie, w tym dziele najważniejszy jest Duch”¹. A gdy wraz z tymi braćmi czynił posługę, nauczał tej zasady poprzez przykład, pokazując, że Pan „jest blisko Swoich sług — tak blisko, że słychać Jego szept”². Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o sytuacji, kiedy towarzyszył Prezydentowi Bensonowi podczas konferencji palika, na której powołano nowego prezydenta palika:

„Po modlitwie, wywiadach, studiowaniu i ponownej modlitwie Starszy Benson zapytał, czy wiem, kto będzie nowym prezydentem. Powiedziałem, że jeszcze nie otrzymałem objawienia. Długo mi się przyglądał i odpowiedział, że sam również jeszcze go nie otrzymał. Jednak zostaliśmy natchnieni, by poprosić trzech godnych przywódców kapłańskich o wygłoszenie przemówień podczas sobotniej wieczornej sesji konferencji. Kilka chwil po tym, jak trzeci mówca rozpoczął przemówienie, Duch natchnął mnie, że ten brat powinien zostać nowym prezydentem palika. Spojrzałem na Prezydenta Bensona i zobaczyłem, jak łzy spływają mu po policzkach. Objawienie zostało dane nam obu — ale tylko dzięki nieustannemu poszukiwaniu woli Ojca Niebieskiego, kiedy z wiarą dążyliśmy naprzód”³.

Na początku konferencji dla nowych prezydentów misji Prezydent Benson udzielił następującej rady:

„Wielokrotnie powtarzałem moim braciom, że Duch jest najważniejszym elementem tego dzieła. Dzięki Duchowi i pracy nad rozwijaniem swego powołania możecie zdziałać dla Pana cuda na polu misyjnym. Bez Ducha nigdy wam się nie powiedzie, bez względu na wasze talenty i zdolności.

Otrzymacie wspaniałe wytyczne w ciągu nadchodzących trzech dni. Otrzymacie podręczniki, zostaną wam wyznaczone obowiązki i omówione zostaną procedury i przeanalizowane zasady, a wszystko to będzie dla was niezwykle pomocne. Jednak najlepszej pomocy w wykonywaniu powołania prezydenta misji nie znajdziecie w podręcznikach czy przewodnikach. Najlepsza pomoc pochodzi od samego Pana, gdy korzycie się przed nim pogrążeni w pokornej modlitwie i błaganiu. Kiedy raz za razem będziecie klękać, błagając Go o boską interwencję podczas służby na misji, odczujecie Ducha, uzyskacie odpowiedzi z niebios, a wasza misja będzie sukcesem i będzie panowała obfitość ducha, ponieważ na Nim polegacie i jesteście od Niego zależni”⁴.

Prezydent Benson udzielił tej rady wszystkim członkom Kościoła, łącznie z małymi dziećmi⁵. Rzekł on: „W tym dziele najważniejszy jest Duch — bez względu na to, gdzie służymy. Wiem, że muszę polegać na Duchu. Uzyskajmy tego Ducha i bądźmy wiernymi członkami Kościoła, oddanymi dziećmi i rodzicami, skutecznymi nauczycielami domowymi, podbudowującymi mówcami i natchnionymi przywódcami w okręgach i palikach”⁶.

Choć Prezydent Benson śmiało nauczał tej prawdy na forum publicznym na całym świecie, to przede wszystkim starał się ją wypełniać w swoim życiu prywatnym. Zaczął w domu wspólnie z żoną Florą. Przyrodnia siostra Flory, Julia Dalley, odwiedziła kiedyś rodzinę Bensonów, a później napisała list do Flory, by podzielić się swoimi spostrzeżeniami. „Czy istnieje na tym świecie rodzina bliższa ideałowi? — powiedziała. — Podziwiam prostotę waszego sposobu życia, a przede wszystkim jestem pod wrażeniem, że w waszym domu czuć Ducha Pana”⁷.

„Co zrobić, aby uzyskać Ducha? Pan powiedział, że będzie On dany ‘przez modlitwę wiary’”.

Nauki Ezry Tafta Bensona

Powinniśmy dążyć do stałego towarzystwa Ducha Świętego przez wszystkie dni naszego życia.

Jednym z pewnych sposobów oceny, czy jesteśmy na wąskiej i ciasnej ścieżce, jest to, czy posiadamy w życiu Ducha Pana.

Posiadanie Ducha Świętego przynosi określone owoce.

Apostoł Paweł powiedział, że „owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność [i] wstrzemięźliwość” (List do Galacjan 5:22–23).

Najważniejszy w naszym życiu jest Duch. Zawsze to czułem. Musimy być otwarci i wrażliwi na podszepty Ducha Świętego we wszystkich aspektach życia. […] Te podszepty najczęściej przychodzą do nas, kiedy nie jesteśmy pod presją licznych spotkań i nie pochłaniają nas trudy życia codziennego⁸.

Duchowość, czyli bycie dostrojonym do Ducha Pana, jest największym pragnieniem nas wszystkich. Powinniśmy dążyć do posiadania stałego towarzystwa Ducha Świętego przez wszystkie dni naszego życia. Gdy mamy ze sobą Ducha, radujemy się służbą, miłujemy Pana oraz kochamy tych, z którymi służymy, i tych, którym służymy.

Kilka lat po tym, jak Prorok Józef Smith zginął męczeńską śmiercią, objawił się on Prezydentowi Brighamowi Youngowi. Oto jego przesłanie:

„Powiedz ludziom, aby byli pokorni i wierni, niech starają się, by Duch Pana był z nimi i prowadził ich ku prawości. Bądź ostrożny i nie odwracaj się od spokojnego, cichego głosu; on cię nauczy, co robić i gdzie pójść; przyniesie owoce królestwa. Powiedz braciom, aby ich serca były otwarte na świadectwo tak, by byli gotowi na przyjęcie Ducha Świętego, kiedy ten przyjdzie do ich serc” […].

Dzieło dni ostatnich jest natury duchowej. Na sposób duchowy trzeba je więc pojmować, kochać i rozpatrywać. Dążcie więc do uzyskania Ducha we wszystkim, co czynicie. Niech On wam stale towarzyszy. To jest naszym wyzwaniem⁹.

Żyjemy w bardzo niegodziwym świecie. Zewsząd otacza nas propaganda, która głosi, że zło jest dobrem, a dobro złem. Natłok fałszywych nauk wywiera na nas swój wpływ. Niemal wszystko, co jest zdrowe, dobre, czyste, co podnosi na duchu i buduje, jest poddawane w wątpliwość w nieporównywalnym dotąd stopniu.

Na ziemię przychodzimy, między innymi, aby odróżniać prawdę od błędu. Jest to możliwe tylko za sprawą Ducha Świętego, a nie dzięki naszym intelektualnym zdolnościom.

Gdy żarliwie i szczerze poszukujemy prawdy, wypełnia się ta piękna obietnica: „Bóg udzieli wam wiedzy przez swego Ducha Świętego, przez niewypowiedziany dar Ducha Świętego” (Nauki i Przymierza 121:26)¹⁰.

Jeśli będziemy pokorni i wrażliwi, Pan powiedzie nas przy pomocy naszych uczuć.

Módlcie się do Ojca w Niebie, aby zawsze błogosławił was Swoim Duchem. Często Ducha Świętego nazywamy Duchem. […] Duch Święty pomoże wam w wybieraniu sprawiedliwości. Duch Święty ochroni was przed złem. Szepce On spokojnym, cichym głosem i wzywa do czynienia dobra. Gdy czynicie dobro, czujecie się dobrze i wtedy przemawia do was Duch Święty. Duch Święty jest wspaniałym towarzyszem. On zawsze jest gotów wam pomagać¹¹.

Rozważajcie kwestie, których nie rozumiecie. Pan powiedział do Olivera Cowdery‘ego: „Musisz to rozpatrzyć w umyśle; potem pytać mnie, czy jest to właściwe, a jeżeli tak, wówczas sprawię, że doznasz palącego uczucia w piersi i uczujesz, że jest to słuszne” (NiP 9:8, kursywa dodana).

Czy zwróciliście uwagę na ostatnie wyrażenie? „Uczujesz, że jest to słuszne”.

Najczęściej słyszymy słowa Pana poprzez uczucia. Jeśli będziemy pokorni i wrażliwi, Pan powiedzie nas przy pomocy naszych uczuć. Dlatego właśnie duchowe podszepty czasem przyczyniają się do odczuwania wielkiej radości, a nawet poruszają nas do łez. Wielokrotnie przemagały mnie emocje i byłem do głębi poruszony, gdy czułem wpływ Ducha.

Duch Święty przyczynia się do tego, że jesteśmy bardziej wrażliwi. Jesteśmy bardziej skłonni do okazywania miłości i współczucia. W naszych relacjach wykazujemy się większym spokojem. Po prostu bardziej miłujemy się nawzajem. Ludzie chcą przebywać w naszym towarzystwie, ponieważ na naszym obliczu widać wpływ Ducha. Nasz charakter bardziej przypomina wówczas charakter Boga. I dzięki temu jesteśmy bardziej wrażliwi na podszepty Ducha Świętego i dlatego łatwiej jest nam zrozumieć duchowe sprawy¹².

Uzyskujemy Ducha poprzez szczerą modlitwę i post.

Co zrobić, by uzyskać Ducha? Pan powiedział, że będzie On dany „przez modlitwę wiary” [NiP 42:14]. Musimy zatem modlić się szczerze i z prawdziwym zamiarem. Musimy prosić w modlitwie o zwiększenie wiary, a także o to, aby Duch wspomagał nas podczas nauczania. Powinniśmy prosić Pana o przebaczenie.

Nasze modlitwy powinniśmy ofiarowywać z takim samym duchem i z taką samą żarliwością, jak uczynił to Enos z Księgi Mormona. Większość z nas zna tę inspirującą historię, więc nie muszę przypominać jej w całości. Chcę tylko zwrócić waszą uwagę na pewne słowa. Enos świadczył: „I powiem wam o mym zmaganiu przed Bogiem, zanim otrzymałem odpuszczenie moich grzechów”. Wyjaśnił te zmagania z Bogiem. Zwróćcie uwagę na jego petycję:

„Moja dusza pragnęła”.

„I uklęknąłem przed mym Stworzycielem”.

„Wołałem do Niego w żarliwej modlitwie błagając o łaskę dla mojej duszy”.

„Cały dzień wołałem do Niego”.

Enos świadczył, mówiąc: „Doszedł mnie głos: Enosie, twoje grzechy są ci odpuszczone i będziesz błogosławiony. […] Dlatego opuściło mnie poczucie winy”. Gdy zapytał Pana, jak do tego doszło, uzyskał odpowiedź: „Dzieje się tak z powodu twej wiary w Chrystusa […], twoja wiara cię uzdrowiła” (Enos 1:2, 4–8; kursywa dodana).

Enos został duchowo uzdrowiony. Poprzez to przemożne błaganie Boga doświadczył tego, czego mogą doświadczać i doświadczają wierne osoby wszelkich dyspensacji i czego muszą doświadczyć, jeśli mają zobaczyć Boga i być przepełnione Jego Duchem¹³.

Jeśli chcesz uzyskać ducha w wykonywanym powołaniu lub urzędzie […], spróbuj pościć przez jakiś czas. Nie mam na myśli opuszczenia jednego posiłku, a potem spożycia podwójnej ilości jedzenia przy następnym posiłku. Mam na myśli prawdziwy post i modlitwę w tym okresie. To pomoże ci odczuwać ducha wykonywanego urzędu i powołania oraz pozwoli Duchowi działać poprzez ciebie bardziej niż jakakolwiek inna znana mi rzecz¹⁴.

Codzienne studiowanie pism świętych połączone z rozważaniem fragmentów zaprasza obecność Ducha.

Badajcie pilnie pisma święte podczas codziennego osobistego ich studiowania. Codzienne studiowanie pism świętych zaprasza Ducha¹⁵.

Poświęcajcie czas na rozważania. Przemyślenia związane z fragmentem z — Listu Jakuba 1:5 — doprowadziły młodego chłopca do świętego lasku, gdzie rozmawiał ze swym Ojcem w Niebie. To właśnie otworzyło niebiosa w tej dyspensacji.

Rozważania nad fragmentem z Księgi Jana w Nowym Testamencie przyczyniły się do otrzymania objawienia na temat trzech stopni chwały [zob. Ew. Jana 5:29; NiP 76].

Rozważania nad kolejnym fragmentem z Listu Piotra otworzyły niebiosa dla Prezydenta Josepha F. Smitha i sprawiły, że zobaczył on świat duchów. To objawienie jest znane jako Wizja odkupienia zmarłych i jest teraz częścią Nauk i Przymierzy [zob. I List Piotra 3:18–20; 4:6; NiP 138].

Rozważcie ważność obowiązków, jakie dał nam Pan. Pan radzi: „Niech uroczyste prawdy wieczności spoczną na waszych umysłach” (NiP 43:34). Nie możecie czynić tego, gdy umysł jest zajęty troskami świata.

Czytajcie i studiujcie pisma święte. Pisma święte należy studiować w domu pod przewodnictwem ojców i matek, którzy na zmianę będą przewodzić nauce i dawać przykład. Pisma święte trzeba rozumieć mocą Ducha Świętego, bowiem Pan dał osobom, które są wierne i posłuszne, następującą obietnicę: „[Poznasz] tajemnice i ewangeliczne zasady pokoju” (NiP 42:61).

Następująca wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa uczy nas, w jaki sposób możemy w życiu rozwijać osobistą duchowość:

„Odkryłem, że kiedy moje relacje z Bogiem są przypadkowe i kiedy wydaje mi się, że żadne boskie ucho mnie nie słucha, i nie przemawia do mnie żaden boski głos, oznacza to, że jestem bardzo, bardzo daleko. Kiedy zagłębiam się w pismach świętych, ta odległość maleje i duchowość powraca. Czuję, że coraz bardziej kocham osoby, które muszę kochać całym sercem, umysłem i siłą, a kochając je, coraz łatwiej jest mi przyjmować ich rady” […].

To jest wspaniała rada, którą sam wypróbowałem i wiem, że to prawda.

Im lepiej znacie pisma święte, tym bliżsi jesteście woli i zamiarom Pana oraz nawiązujecie bliższe relacje jako mąż, żona i dzieci. Dowiecie się, że dzięki czytaniu pism świętych prawdy wieczności spoczną w waszych umysłach¹⁶.

„Codzienne studiowanie pism świętych zaprasza Ducha”.

Przeciwnik nie chce, aby w naszych domach odbywało się studiowanie pism świętych, a więc jeśli tylko to możliwe, będzie to utrudniał. Nie wolno nam jednak się poddać¹⁷.

Nie możemy poznać Boga i Jezusa Chrystusa bez studiowania o nich, a następnie bez wykonywania Ich woli. Ta droga prowadzi do objawienia nowej wiedzy, która, jeśli będziemy zgodnie z nią postępować, powiedzie nas ku dalszym prawdom. Jeśli postąpimy zgodnie z tym wzorcem, otrzymamy dalsze światło i radość, co doprowadzi nas do przebywania w obecności Boga, gdzie wraz z Nim będziemy cieszyć się pełnią¹⁸.

Duch Święty będzie z nami przebywał, jeśli będziemy honorować i szanować prawa Boga oraz ich przestrzegać.

Zostaliśmy pouczeni, że Duch nie będzie przebywał w zbezczeszczonych świątyniach [zob. Helaman 4:24]. Zatem naszym najważniejszym priorytetem jest upewnienie się, że żyjemy godnie¹⁹.

Pozwólcie, że poruszymy temat posłuszeństwa. Uczycie się teraz przestrzegać wszystkich przykazań Pana. Gdy będziecie to czynić, otrzymacie Jego Ducha. Wzmocnicie poczucie własnej wartości. Nie można czynić zła i czuć się dobrze. To niemożliwe!²⁰.

Doczesne błogosławieństwa obiecane tym, którzy są posłuszni [Słowu Mądrości], to: „zdrowie w żywocie i szpik w kościach […]; będą biec i nie utrudzą się, i pójdą i nie osłabną” (NiP 89:18, 20).

Zawsze jednak czułem, że wspanialsze błogosławieństwa za posłuszeństwo Słowu Mądrości oraz wszystkim innym przykazaniom mają wymiar duchowy.

Posłuchajcie duchowej obietnicy: „A wszyscy święci, co pomną, by zachowywać i czynić te powiedzenia, żyjąc w posłuszeństwie przykazaniom […], znajdą mądrość i wielkie skarby wiedzy, nawet ukryte skarby” (NiP 89:18, 19, kursywa dodana).

Niektórzy ludzie myślą, że ta obietnica dotyczy wyłącznie kwestii związanych ze Słowem Mądrości. Zauważcie jednak, że musimy być posłuszni wszystkim przykazaniom. I dopiero wtedy otrzymamy konkretne duchowe obietnice. Oznacza to, że musimy przestrzegać prawa dziesięciny, święcić dzień Sabatu, zachowywać cnotę i czystość moralną oraz przestrzegać wszystkich pozostałych przykazań.

Kiedy czynimy to wszystko, naszą jest obietnica: „Znajdą mądrość i wielkie skarby wiedzy, nawet ukryte skarby” (NiP 89:19).

Który ojciec czy matka nie chcieliby otrzymać natchnienia od Pana w kwestiach związanych z wychowywaniem dzieci? Świadczę, że te błogosławieństwa mogą być waszym udziałem. Z pewnością rodzice nie chcieliby, aby z powodu nieposłuszeństwa ich dzieci nie otrzymały błogosławieństw od Pana. Wszyscy ojcowie i matki w Izraelu powinni spełnić wymagania, by zasłużyć na wypełnienie tej obietnicy.

Życie zgodne z przykazaniami Bożymi jest warunkiem, który należy spełnić, aby być godnym wejścia do Domu Pana. Tam otrzymujemy mądrość i „wielkie skarby wiedzy”, które wpływają na nasze szczęście w tym życiu i radość przez całą wieczność […].

Nie wierzę, aby członek Kościoła miał aktywne, żywe świadectwo ewangelii, kiedy nie przestrzega przykazań. Świadectwo oznacza posiadanie stałego natchnienia i wiedzy, że to dzieło jest prawdziwe; nie jest to coś, co otrzymujemy tylko raz. Duch Święty przebywa z tymi, którzy honorują i szanują prawa Boga i są im posłuszni. I to ten Duch daje natchnienie człowiekowi. Pokornie świadczę o realności tej obietnicy²¹.

Propozycje dotyczące studiowania i nauczania

Pytania

Prezydent Benson powiedział, że podszepty Ducha Świętego „najczęściej przychodzą do nas, kiedy nie jesteśmy pod presją licznych spotkań i nie pochłaniają nas trudy życia codziennego” (część 1.). Jak pozostać wrażliwym na Ducha, nawet gdy jesteś pod taką presją?
Prezydent Benson nauczał: „Jeśli będziemy pokorni i wrażliwi, Pan powiedzie nas przy pomocy naszych uczuć” (część 2.). Czego się dowiedziałeś o rozpoznawaniu podszeptów Ducha?
W części 3. Prezydent Benson zachęca nas, abyśmy postępowali według przykładu Enosa, jak to zapisano w Księdze Mormona. Jakich lekcji na temat zabiegania o uzyskanie Ducha można nauczyć się od Enosa?
Jaka, według ciebie, jest różnica pomiędzy czytaniem pism świętych a „rozważaniem fragmentu z pisma świętego”? (Zob. część 4.). Jak myślisz, w jaki sposób codzienne studiowanie pism świętych pomaga ci być otwartym na podszepty Ducha?
Prezydent Benson powiedział: „Duch Święty będzie z nami przebywał, jeśli będziemy honorować i szanować prawa Boga oraz ich przestrzegać” (część 5.). Jak myślisz, dlaczego nasza zdolność otrzymywania natchnienia jest zależna od wysiłku, jaki wkładamy w przestrzeganie przykazań?

Pokrewne fragmenty z pism świętych

1 Nefi 10:17–19; 2 Nefi 4:15–16; Mosjasz 2:36–37; NiP 8:2–3; 45:56–57; 76:5–10; 121:45–46

Wskazówka do studiowania

„Kiedy studiujesz, zwracaj szczególną uwagę na pomysły, które pojawiają się w twym umyśle, i uczucia, które budzą się w twym sercu” (Abyście głosili moją ewangelię [2004], str. 18). Rozważ zapisanie swoich przemyśleń, nawet jeśli wydaje ci się, że nie są związane z czytanymi słowami. Mogą one być tym, co Pan chce ci objawić.