Ang Kinabuhi ug Pangalagad ni George Albert Smith

Usa ka adlaw niana atol sa iyang pagserbisyo isip Presidente sa Simbahan, si George Albert Smith gipadad-an og usa ka litrato nga adunay mubo nga sulat nga mabasa, “Ako nagpadala kanimo niini nga hulagway tungod kay kini mao ang grapiko nga paghulagway sa tawo nga among gituohan kon unsa ikaw.” Kadto usa ka litrato ni Presidente Smith nga nagbisita sa usa ka inahan ug sa iyang upat ka mga anak. Nianang adlawa gayud, si Presidente Smith nagdali aron makaabut sa tren sa diha nga usa ka inahan mipahunong kaniya, naglaum nga ang iyang mga anak adunay kahigayunan sa pagpakiglamano sa usa ka propeta sa Dios. Gikuhaan kana og litrato sa usa ka tawo nga nakakita nianang higayuna.

Ang mubo nga sulat gipadayon, “Ang rason nga among giampingan og maayo [kini nga litrato] tungod kay, sa imong ka busy, bisan pa sa kamatuoran nga ikaw nagdali ngadto sa imong sakyanan ug dayon ngadto sa imong naghulat nga tren, ikaw migahin gihapon og panahon sa pagpakiglamano sa matag bata niini nga pamilya.”¹

Ang mga buhat sa pagkamabination nga sama niining usa naghulagway sa kinabuhi ug pangalagad ni George Albert Smith. Pinaagi man sa paghatag og gugma ug pagdasig ngadto sa silingan nga nanlimbasug sa iyang pagtuo o pinaagi sa pag-organisar og halapad nga mga paningkamot sa welfare aron sa pagpakaon sa liboan ka mga tawo, si George Albert Smith nagsunod sa sugo sa Manluluwas, “Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon” (Marcos 12:31).

Sa Sayo nga mga Katuigan, 1870–90

Si George Albert Smith natawo niadtong Abril 4, 1870, ngadto nila ni John Henry ug Sarah Farr Smith sa usa ka kabus nga panimalay didto sa Siyudad sa Salt Lake. Ang pamilya Smith adunay usa ka mahinungdanong kabilin sa pagserbisyo sa gingharian sa Dios. Ang amahan ni George Albert sa kaulahian miserbisyo sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles ug sa Unang Kapangulohan. Ang iyang apohan nga lalaki ug kapareho og pangalan, si George A. Smith, ig-agaw ni Propeta Joseph Smith ug kauban sa unang mga pioneer nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga misulod ngadto sa Salt Lake Valley niadtong 1847; si George A. Smith usa usab ka Apostol ug magtatambag ni Presidente Brigham Young. Ang apohan sa tuhod ni George Albert nga si John Smith miserbisyo isip Patriarch sa Simbahan ug isip unang presidente sa stake sa Siyudad sa Salt Lake. Ug ang iyang apohang lalaki sa habig sa iyang inahan, si Lorin Farr, mao ang unang mayor sa Ogden, Utah, ug ang unang presidente sa stake niana nga siyudad.

Si George Albert Smith nahigugma ug midayeg sa iyang mga ginikanan. Siya mipasidungog sa iyang amahan sa pagtudlo kaniya sa pagtabang niadtong nanginahanglan,² ug siya midayeg sa iyang inahan alang sa mga sakripisyo nga iyang gihimo sa pag-amuma sa iyang pamilya diha sa ebanghelyo. “Bisan kon kami hilabihan ka kabus,” siya nahinumdom, “ug ang akong amahan anaa sa misyon sa dihang nag-edad pa ko og singko anyos, wala gayud ako makahinumdom nga ang akong inahan mireklamo, ug wala gayud ako makakita kaniya nga mihilak tungod sa mga kahimtang nga naglibut kaniya. Siya makahimo sa paggamit sa iyang kwarta sa maalamong paagi sama ni bisan kinsa nga akong nailhan sukad. …

“… Sa dihang ang akong amahan wala sa panimalay kay anaa sa misyon, si mama ang mipuli sa iyang dapit, ug siya mao gayud ang pangulo sa balay agi og puli sa iyang pagkawala. Naghimo kami sa among mga pag-ampo, ug mipanalangin sa pagkaon, ug kon may nagkasakit, paadtoon niya ang mga elder, kay siya adunay dakong pagtuo sa mga ordinansa sa ebanghelyo. Siya sa kanunay higpit nga tigbayad sa ikapulo, ug kutob sa akong namatngonan, wala gayud mosulod sukad sa iyang hunahuna nga basin kon dunay sayop ug ang ‘Mormonismo’ dili tinuod. Siya mituo niini sa tibuok niyang kalag.”³

Sa pihong paagi, si George Albert Smith nakahinumdom sa iyang inahan nga nagtudlo kaniya sa pag-ampo ug pagsalig nga ang Dios motubag: “Kon maghunahuna ko sa impluwensya sa akong inahan sa dihang gamay pa ko nga [bata] akong bation ang balaang pagtahud ug makahilak. … Nahinumdom ko nga ingon og kagahapon lang, gigunitan ko niya ug misaka kami paingon sa taas sa ikaduhang andana. Didto ako miluhod sa iyang atubangan ug migunit sa iyang kamot samtang gitudloan ko niya sa pag-ampo. Salamat sa Dios alang niadtong mga inahan kinsa diha sa ilang mga kasingkasing aduna sa diwa sa Ebanghelyo ug usa ka tinguha sa pagpanalangin. Makahimo ko sa pagbalik niana nga pag-ampo karon ug kini dugay na kaayo nga katuigan sukad nga ako nakat-on niini. Nakahatag kini kanako og kasiguroan nga ako adunay usa ka Langitnong Amahan, ug nagtugot kanako nga masayud nga Siya maminaw ug modungog sa pag-ampo. Sa dihang dako na ko mipuyo pa gihapon kami didto sa duha ka andana nga balay nga hinimo sa kahoy ug kon ang hangin mohampak og kusog mouyog kini nga mora og katumbahon. Usahay mahadlok kaayo ko nga matulog. Ang akong higdaanan anaa sa gamay nga lawak nga nag-inusara, ug daghang kagabhion nga ako mokanaog ug moluhod ug mohangyo sa akong Amahan sa Langit nga bantayan ang among balay, panalipdan kini nga dili kini mabungkag ug mobalik sa akong gamayng higdaanan nga ingon ka sigurado nga ako pagabantayan gikan sa dautan nga mora og naggunit ko sa kamot sa akong Amahan.”⁴

Sa paghinumdom sa iyang pagkabata, si George Albert Smith miingon:

“Ang akong mga ginikanan nagpuyo sa hilabihan ka kabus nga kahimtang, apan ako nagdayeg sa akong Tiglalang ug nagpasalamat kaniya sa tibuok nakong kasingkasing sa pagpadala kanako ngadto sa ilang panimalay.

“… Akong nakat-unan sa dihang usa pa ako ka bata nga kini buhat sa Ginoo. Akong nakat-unan nga adunay mga propeta nga nagpuyo sa yuta. Nahibalo ko nga ang inspirasyon sa Labawng Makagagahum moimpluwensya niadtong kinsa nagpakabuhi aron matagamtaman kini.

“… Mapasalamaton ko sa akong katungod sa pagkapanganay, mapasalamaton alang sa akong mga ginikanan kinsa mitudlo kanako sa ebanghelyo ni Jesukristo ug mipakita og ehemplo diha sa ilang panimalay.”⁵

Ang batang si George Albert nailhan nga usa ka malipayon, batang mahiligon sa dula. Ang mga higala nakadayeg sa iyang malipayon nga kinaiya, ug nalingaw siya sa pag-abiabi kanila gamit ang iyang harmonica, banjo, ug gitara ug usa ka koleksyon sa kataw-anan nga mga kanta. Apan siya usab adunay mga kasinatian nga nakatabang kaniya nga mapalambo ang usa ka kinaiya sa pagkaresponsable nga talagsaon alang sa iyang batan-ong pangidaron. Sa dihang nag-edad siya og 12 anyos, si George Albert mieskwela sa Brigham Young Academy, diin nakadawat siya og pipila ka tambag nga adunay dakong epekto sa iyang kinabuhi. Sa kaulahian siya nahinumdom:

“Palaran kaayo nga kabahin sa akong panudlo nagagikan kang Dr. Karl G. Maeser, kadtong maayo kaayong tigpa-edukar kinsa mao ang unang tigtukod sa atong mahinungdanong mga tulunghaan sa Simbahan. … Ako dili makahinumdom og daghan sa unsay gisulti sa tuig nga ako anaa didto, apan adunay usa ka butang nga dili tingali gayud nako kalimtan. Gibalikbalik ko na kini sa makadaghan nga higayon. … Si Dr. Maeser usa ka adlaw niana mibarug ug miingon:

“‘Dili lang kamo may tulubagon alang sa mga butang nga inyong gibuhat, apan kamo may tulubagon alang gayud sa mga hunahuna nga inyong gihunahuna.’

“Ingon nga usa ka bata, wala maanad sa pagkontrol og maayo sa akong mga hunahuna, nakapatingala kaayo kanako unsay akong buhaton, ug kini nakapabalaka kanako. Gani, kini nagpabilin kanako nga sama sa usa ka hapnot nga panit sa liso. Mga usa ka semana o mga napulo ka mga adlaw human niana kalit nga miabut kanako unsa ang iyang gipasabut. Ako nakakita sa pilosopiya kabahin niini. Diha-diha miabut kanako kini nga hubad sa unsay iyang gisulti: Siyempre, kamo may tulubagon alang sa inyong mga hunahuna tungod kay kon ang inyong mga kinabuhi mahuman sa pagkamortal, kini mao ang resulta sa inyong mga hunahuna. Kadtong usa ka sugyot nahimong dako nga panalangin ngari kanako sa akong tibuok kinabuhi, ug kini nakapahimo kanako sa daghang mga higayon sa paglikay sa paghunahuna sa dili angay tungod kay ako nakaamgo nga ako, kon mahuman na ang akong kinabuhi, ang produkto sa akong mga hunahuna.”⁶

Gihimo sa batan-ong si George Albert ang dagkong mga responsibilidad diha sa panimalay niadtong 1882 sa dihang ang iyang amahan, kinsa nagserbisyo sa Korum sa Napulog Duha sulod sa duha ka tuig, gitawag isip presidente sa European Mission. Ang pagkawala ni John Henry nagkinahanglan nga si George Albert motabang sa pagsangkap alang sa pamilya. Sa dihang nag-edad siya og 13, mi-aplay siya aron motrabaho sa gipanag-iya sa Simbahan nga manufacturing plant ug department store sa Siyudad sa Salt Lake, apan ang manedyer miingon nga dili sila makahimo sa pagdawat ni bisan kinsa. Si George Albert mitubag nga wala siya mohangyo aron sweldohan, kondili aron lamang motrabaho. Siya midugang, “Nasayud ko nga kon ako magustohan sweldohan ra ko.”⁷ Ang iyang positibo nga kinaiya nakahimo kaniya nga makaangkon og posisyon isip usa ka trabahante sa factory nga adunay sweldo nga $2.50 matag semana, ug ang iyang makugihon nga pamaagi sa pagtrabaho sa wala madugay nakatabang kaniya nga mabalhin ngadto sa mas maanindot nga mga posisyon sa kompanya.

Sa dihang nag-edad siya og 18, nakakita siya og trabaho diha sa grupo sa tig-survey sa agianan sa tren. Samtang nagbuhat niining trabahoa, ang kahayag sa adlaw nga mibanda diha sa mga balas sa disyerto nakadaut sa iyang mga mata. Mao kini nakahatag og permanente nga kadaut sa panan-aw ni George Albert, nakapalisud kaniya sa pagbasa ug mao ang hinungdan sa pagkadili komportable sa tibuok niyang kinabuhi.

Misyonaryo nga Serbisyo ug Kaminyoon, 1891–94

Niadtong Septyembre 1891 si Presidente Wilford Woodruff mitawag kang George Albert Smith sa pagserbisyo og mubo nga misyon didto sa habagatang Utah. Ang iyang piho nga buluhaton mao ang pagtrabaho uban sa mga kabatan-onan diha sa dapit. Sa misunod nga upat ka bulan siya ug ang iyang kompanyon mitabang sa pagpahimutang og mga organisasyon sa mga kabatan-onan diha sa mga stake ug mga ward, namulong sa daghang mga miting, ug miawhag sa mga batan-on sa pagsunod sa mga sumbanan sa Simbahan.

Sa iyang pagbalik gikan sa iyang misyon, si George Albert mipadayon sa pagpangulitawo sa iyang kababata, si Lucy Woodruff, ang apo nga babaye ni Presidente Wilford Woodruff. Nagtubo sila isip managsilingan, ug si Lucy nakamatikod sa mga kinaiya ni George Albert nga naglambo. Girekord ni Lucy ang iyang pagdayeg alang kaniya diha sa iyang diary: “Karong gabhiona mipahulay ko uban sa usa ka mapasalamaton nga kasingkasing ngadto sa Dios … ug nag-ampo nga siya mohatag unta kanako og kalig-on nga mamahimong mas angayan sa gugma sa usa ka tawo kinsa ako gayung gituohan nga usa sa labing maayo nga mga batan-ong lalaki nga gibutang gayud dinhi sa yuta. Ang iyang kabuotan ug pagkamabination mipalugmaw sa mga luha sa akong mga mata.”⁸

Apan si Lucy adunay daghang mga naibog kaniya, ug ang pipila kanila mga adunahan kaayo ug mihatag kaniya og mahalon nga mga gasa. Si George Albert, sa laing bahin, mikuha sa pagtagad ni Lucy sa iyang pagkamaunungon ngadto sa Ginoo. Siya misulat ngadto kang Lucy, “Kon ikaw interesado nga makigminyo og usa ka tawo tungod sa kwarta kana dili ako, tungod kay ako kaniadto pa nga nakahukom nga dili nako igahin ang akong kaugalingon o akong kinabuhi o akong panahon sa pagpangita og kwarta apan ngadto sa pagserbisyo sa Ginoo ug ngadto sa pagtabang sa Iyang mga anak dinhi niini nga kalibutan.”⁹ Si Lucy mihimo sa iyang pagpili, ug pagka Mayo 25, 1892, siya ug si George Albert naminyo didto sa Templo sa Manti Utah. Ang amahan ni George Albert ang mipahigayon sa seremonya. Nianang adlawa si Lucy mihatag sa iyang bana og usa ka gamayng locket nga may litrato sa sulod. Iyang gitipigan ang locket diha sa kadena sa iyang orasan sa bulsa, diin nagbitay kini duol sa iyang kasingkasing, ug gisul-ob kini hapit matag adlaw sa tibuok niyang kinabuhi.¹⁰

Ang bag-ong naminyo nagkauban nga wala makaabut og usa ka bulan sa wala pa si George Albert milarga alang sa laing misyon, niining higayuna usa ka proselyting nga buluhaton ngadto sa habagatang Estados Unidos. Bisan kon sila nasayud na nga ang iyang paglarga hapit na moabut—ang call miabut tulo ka semana sa wala pa sila maminyo—ang panagbulag lisud gihapon kaayo. Silang duha hilabihan ka malipayon sa dihang, upat ka bulan ang milabay, si Lucy gitawag sa pagserbisyo kauban sa iyang bana sa mission office, diin si Elder Smith bag-ohay lang nga gi-assign sa pagserbisyo isip mission secretary.

Ang presidente sa Southern States Mission mao si J. Golden Kimball, kinsa sa samang higayon nagserbisyo isip usa ka sakop sa Seventy. Kaduha nianang higayuna sa pagserbisyo ni Elder Smith, si Presidente Kimball kinahanglan nga mobiya sa misyon aron sa pag-atiman sa importante nga mga butang balik ngadto sa Siyudad sa Salt Lake —sa wala madugay si Elder Smith nahimong mission secretary ug usab mga usa ka tuig ang milabay. Nianang duha ka mga higayon, gibilin ni Presidente Kimball ang dakong responsibilidad sa pagpangulo ug pagdumala sa misyon ngadto ni Elder Smith, naghatag og suporta ug tambag pinaagi sa daghan kaayo nga mga sulat. Sa kinatibuk-an, si Elder Smith miserbisyo isip temporaryo nga presidente sa misyon sulod sa gibana-bana nga 16 ka bulan. Nakapabalaka kini ni Presidente Kimball nga malayo og dugay kaayo, apan misalig siya sa iyang batan-ong assistant. Siya misulat ngadto kang Elder Smith, “Nagtuo ko nga ang akong pag-ila ug salabutan, bisan unsa pa kini ka limitado, nakapahimo kanako sa paghatag og bili sa imong kaligdong ug kabililhon, nga akong ipaniguro kanimo nga ako naghimo sa ingon.”¹¹ Sa laing sulat nga iyang gisulat, “Kanunay nga ipatigbabaw kining usa ka ideya: nga ako nakadayeg sa imong mga paghago, kadasig, ug kabuotan.”¹²

Si Presidente Kimball adunay daghang mga oportunidad nga makasaksi sa kadasig ug kabuotan ni Elder Smith. Sa usa ka higayon ang duha nagkuyog sa pagbiyahe ug gidapit nga matulog sa usa ka gamay nga balay nga hinimo sa troso. Si George Albert Smith sa kaulahian nahinumdom:

“Mga tungang gabii kami nahigmata sa usa ka makalilisang nga singgit ug siyagit gikan sa gawas. Ang malaw-ay nga pinulongan ang among nadungog samtang milingkod kami sa among higdaaan aron pagsusi sa mga panghitabo. Kadto usa ka kagabhion nga hayag ang buwan ug among nakita ang daghang mga tawo nga anaa sa gawas. Si Presidente Kimball mibarug ug nagsugod sa pagsul-ob og sinina. Ang mga tawo midukdok sa pultahan ug migamit sa hugaw nga pinulongan nga nagsugo sa mga Mormon sa paggawas kay aron pamusilon sila. Si Presidente Kimball nangutana kanako kon ako dili ba mobarug ug magsinina ug ako misulti kaniya nga dili, ako magpabilin diha sa higdaanan, nga ako nakasiguro nga ang Ginoo moatiman kanamo. Sa pipila lamang ka mga segundo ang lawak napuno sa pinusilan. Tataw nga ang mga manggugubot nga panon nagbahin ngadto sa upat ka mga pundok ug namusil sa mga suok sa balay. Ang mga tuasik sa bala nanglupad ibabaw sa among mga ulo sa tanang direksyon. Dihay pipila ka mga gutlo sa kahilum, dayon laing mga buto-buto sa mga pagpamusil ug mas daghan nga mga tuasik sa bala ang nanglupad. Ako wala gayud mahadlok. Ako kalma kaayo samtang ako naghigda didto, nga nakasinati sa usa sa labing makalilisang nga mga hitabo sa akong kinabuhi, apan ako sigurado … nga ang Ginoo manalipod kanako, ug siya mihimo sa ingon.

“Ang manggugubot nga panon daw nawad-an sa paglaum ug mibiya. Pagkabuntag sa dihang among giablihan ang pultahan, adunay dako kaayong binugkos nga mga kahoy nga mao ang gigamit sa manggugubot nga panon sa pagbunal sa mga misyonaryo didto sa Habagatan.”¹³

Mga katuigan ang milabay si George Albert Smith mipakigbahin niining kasinatian ngadto sa iyang mga apo aron sa pagtudlo kanila sa pagsalig sa Ginoo. “Gusto nako nga ipasabut og maayo kaninyo,” siya miingon, “nga ang Ginoo moatiman kaninyo sa mga panahon sa kakuyaw, kon kamo mohatag kaniya og kahigayunan.”¹⁴

Kinabuhi sa Pamilya

Sila si George Albert ug Lucy na-release sa ilang misyon niadtong Hunyo 1894. Pipila ka bulan human sa ilang pagbalik ngadto sa Siyudad sa Salt Lake, si Lucy nakadawat og usa ka panalangin gikan sa iyang apohang lalaki, si Presidente Wilford Woodruff, nga nagsaad kaniya nga siya manganak. Pagka Nobyembre 19, 1895, nanganak siya og usa ka babaye nga ilang ginganlan og Emily, ug upat ka tuig ang milabay laing anak nga babaye ang natawo, si Edith. Ang ilang katapusan nga anak, si George Albert Jr., natawo pagka 1905.

Si George Albert Smith usa ka mahigugmaon nga amahan, nga gitamud sa iyang mga anak. Si Edith misulat mahitungod kaniya: “Alang kanako ang akong Amahan aduna sa tanan nga mga kinaiya nga ang usa ka amahan nagpangga sa iyang anak nga babaye. Gituman niya ang tanan nga akong gilauman sa pagkaamahan.” Ang labaw nga nakapadayeg sa iyang mga anak mao ang paagi sa pagtratar ni George Albert sa iyang minahal nga asawa. “Ang gugma ug pagpangga ni papa alang kang mama maanindot kaayo,” si Edith misulat. “Wala gayud siya mawad-i og oportunidad sa pagpakita sa iyang pagdayeg kaniya. Ang tanan nga ilang gihimo, gihimo nila nga manag-uban, human sa maayo nga pagpahimutang sa mga plano ug pagtambayayong. Si mama bililhon alang kaniya. … Samtang kaming tanan nagtamud ni Mama, ako sigurado nga ang pagkamahunahunaon ug kalumo ni Papa ngadto kaniya mao ang nakapahigugma og samot kanamong mga anak kang Mama.”¹⁵

Isip usa ka amahan, si George Albert Smith naningkamot og maayo sa pagtabang sa iyang mga anak nga masinati ang hingpit nga kalipay nga iyang gibati pinaagi sa pagsunod sa ebanghelyo. Usa ka Adlaw sa Pasko, human naablihan ang mga regalo, nangutana siya sa iyang batang anak nga mga babaye kon unsay ilang bation mahitungod sa paghatag sa pipila nila ka mga dulaan ngadto sa mga bata kinsa wala makadawat og bisan unsa nga mga gasa sa Pasko. Kay sila bag-ohay pa lang nakadawat og bag-o nga mga dulaan, ang batang mga babaye miuyon nga mahimo nilang ihatag ang pipila sa ilang daan nga mga dulaan ngadto sa mga bata nga nanginahanglan.

“Dili ba usab kamo gusto nga mohatag kanila sa mga bag-o?” Si George Albert malumo nga misugyot.

Ang iyang anak nga mga babaye nagduhaduha, apan sa katapusan sila miuyon nga ihatag ang usa o duha sa ilang bag-o nga mga dulaan. Si George Albert midala sa batang mga babaye ngadto sa panimalay sa mga bata nga iyang nahunahunaan, ug ilang gihatag ang mga regalo. Ang kasinatian hilabihan ka makabayaw nga sa dihang sila mibiya, ang usa sa batang mga babaye miingon uban sa kadasig sa iyang tingog, “Karon mangadto kita ug dad-on ang uban nga mga dulaan alang kanila.”¹⁶

Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, 1903–45

Niadtong Martes, Oktubre 6, 1903, si George Albert Smith busy kaayo sa trabaho ug wala makatambong sa mga sesyon sa kinatibuk-ang komperensya nianang adlawa. Sa dihang mibiya siya sa opisina, ang hapon nga sesyon sa komperensya hapit na mahuman, busa mipauli na lang siya sa balay nga adunay mga plano nga iyang dad-on ang iyang mga anak ngadto sa usa ka kalingawan.

Sa iyang pag-abut sa iyang balay, nasurprisa siya nga makita ang panon sa mga bisita, nga ang usa kanila miduol ug mainitong mipahalipay kaniya.

“Bahin sa unsa kining tanan?” siya nangutana.

“Wala ka ba diay masayud?” siya mitubag.

“Wala ako masayud sa unsa?”

“Ha, gipaluyohan ka isip usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles,” kusog nga tingog sa bisita.

“Dili kana tinuod,” si George Albert miingon. “Basin nasayop lang.”

“Ako mismo nakadungog,” siya mitubag.

“Basin lain nga Smith,” miingon siya. “Wala gyud ko pahibaloa kabahin niini bisan gamay, ug dili ko makatuo nga tinuod kini.”

Naglibog, ang bisita mibalik ngadto sa Tabernacle aron pagsuta kon nasayop ba siya. Didto siya gipahibalo nga sakto siya—si George Albert Smith mao ang labing bag-o nga sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles.¹⁷

Ang iyang anak nga babaye nga si Emily sa kaulahian nahinumdom sa panghitabo didto sa balay sa mga Smith: “Mora og ang tibuok nga Tabernacle nagpanon agi sa nataran ngadto sa ilang panimalay, mihilak ug mihalok kang mama. Silang tanan miingon nga si Papa usa na ka apostol, ug kami naghunahuna nga tingali ang pagka-apostol mao ang labing dili maayo nga butang nga mahimong mahitabo kanimo.”

Bisan human nga ang report nasuta, si George Albert determinado nga dad-on gihapon niya ang iyang anak nga mga babaye ngadto sa kalingawan sama sa gisaad, “bisan kon wala niya makita ang kadaghanan niini,” si Emily nahinumdom. “Nahurot ang iyang tanan nga oras nga nagsandig sa bongbong nga nakig-istorya sa mga tawo.”¹⁸

Duha ka adlaw ang milabay, pagka Oktubre 8, 1903, si George Albert Smith gi-ordinahan sa pagka-Apostol didto sa taas nga lawak sa Templo sa Salt Lake ni Presidente Joseph F. Smith. Human sa ordinasyon gidapit siya sa pagpakigbahin sa iyang mga pagbati ngadto sa mga sakop sa Korum sa Napulog Duha nga anaa didto. “Gibati nako ang kahuyang ug kakulang sa paghukom itandi sa kalalakin-an nga mga hingkod na,” siya miingon, “apan ang akong kasingkasing matarung, ug ako tinuoray nga nagtinguha sa padayon nga pag-uswag sa buhat sa Ginoo. … Ako adunay buhi nga pagpamatuod kabahin sa kabalaan niini nga buhat; ako nasayud nga ang ebanghelyo miabut sa yuta ubos sa direksyon ug giya sa Ginoo mismo, ug kadtong gipili sa pagpangulo mga sulugoon gayud Niya. Ako nagtinguha ug nag-ampo nga ako unta magpuyo nga putli ug mapaubsanon, aron ako angayan sa mga pag-aghat ug mga pag-awhag sa Espiritu sa paggiya kanako sa tibuok nakong kinabuhi.”¹⁹

Si George Albert Smith miserbisyo diha sa Korum sa Napulog Duha hapit 42 ka tuig, lakip ang 2 ka tuig isip Presidente sa Korum. Atol niining panahona siya mihimo sa daghan nga mga buluhaton ug mipanalangin sa mga tawo sa tibuok kalibutan sa daghang mga paagi.

Pagpakigbahin sa Ebanghelyo ug Pagbaton og mga Higala alang sa Simbahan

Si Elder Smith adunay natural nga talento sa pagpakalma sa mga tawo ug pagpahimong higala sa mga kaaway. Usa ka lokal nga negosyante, nga dili miyembro sa Simbahan, miingon mahitungod kaniya atol sa iyang haya: “Siya usa ka tawo nga daling makaila. Siya usa ka tawo nga gusto nimong makaila. Ang iyang mahigalaon nga pahiyum, ang iyang kinasingkasing nga lamano, ug ang mainiton niya nga pagtimbaya makapahimo kanimo nga mobati diha sa kinahiladman, sa imong kasingkasing, sa katinuoray sa iyang pakighigala kanimo ug sa iyang isigkatawo.”²⁰

Kini nga talento bililhon kaayo nianang higayuna nga ang Simbahan wala pa kaayo mailhi sa tibuok kalibutan ug gidudahan sa kadaghanan. Makausa, samtang naghimo sa usa ka buluhaton didto sa West Virginia, iyang nahibaloan nga ang mga opisyales sa siyudad mihulga sa pagdakop ni bisan kinsa nga masakpang nagsangyaw og Mormonismo. Si Elder Smith nakighimamat sa klerk sa siyudad, si Mr. Engle, aron sa pagsulay nga mausab ang balaod. Sa kaulahian misulat siya sa iyang journal: “Sa dihang ako unang mitawag kang Mr. Engle istrikto kaayo ang iyang kinaiya ug maisugon nga mipahibalo kanako nga kami dili niya tugutan diha niana nga siyudad. … Gisultihan ko siya nga ako nagtuo nga sayop ang iyang kasayuran ug gusto nga makiglingkod uban kaniya ug makig-istorya. … Migahin kami og pipila ka oras nga naghisgut sa Mormonismo. Nahumok gayud siya sa wala pa ko mobiya ug milamano kanako ug mihatag kanako sa iyang calling card. Mibiya ko nga mibati og kasiguroan nga akong nakuha ang pipila ka pagdaut.”²¹ Tulo ka adlaw ang milabay si Elder Smith mibisita niya og usab ug niining higayuna mihatag kaniya og kopya sa Basahon ni Mormon.²²

Si Elder Smith kanunay nga mangita og mga oportunidad sa pagpakigsulti sa mga tawo mahitungod sa Simbahan. Bisan unsa pa man ang iyang mga buluhaton nga kinahanglan siyang mobiyahe, magdala siya og mga kopya sa Basahon ni Mormon, mga magasin sa Simbahan, ug uban nga literatura sa Simbahan nga iyang gilauman nga mahatag. Tungod kay ang Basahon ni Mormon naghatag og gamhanan nga pagsaksi ni Jesukristo, si Elder Smith mikonsiderar niini nga usa ka maanindot nga gasa sa Pasko ug sa kanunay mopadala og mga kopya ngadto sa mga higala sa laing mga tinuohan ug gani ngadto sa prominente nga mga tawo nga wala pa niya makaila.²³ Sa usa ka sulat nga kauban sa usa niana nga gasa sa Pasko siya misulat: “Sa pipila na lamang ka adlaw ang Kristohanon nga kalibutan magsaulog sa pagkatawo sa Manluluwas ug kini naandan na nianang higayuna nga hinumduman ang atong mga higala. Busa ako misalig nga imong dawaton gikan kanako ang usa ka kopya sa Basahon ni Mormon. … Sa pagtuo nga ikaw malipay nga makabaton niini diha sa inyong librarya ako nagpadala niini kanimo isip usa ka gasa sa Pasko.”

Siya nakadawat sa mosunod nga tubag: “Ang basahon adunay luna sa among tukador ug pagabasahon og maayo [ang tanan] uban sa abli nga hunahuna. Kini dili mopakyas sa pagpalapad sa mga panglantaw ug pagdugang sa diwa sa pagkamatuguton sa tanan kinsa mobasa niini og maayo.”²⁴

Pagsalmot diha sa Publiko

Si Elder Smith miawhag sa mga miyembro sa Simbahan nga mosalmot diha sa ilang mga komunidad ug mogamit sa ilang impluwensya aron mapalambo ang mga kahimtang sa kalibutan. Siya mismo misalmot sa pipila ka mga organisasyon sa publiko bisan pa sa ka busy sa calling isip usa ka General Authority. Siya napili nga presidente sa International Irrigation Congress ug Dry Farming Congress, ug siya napili ngadto sa unom ka termino isip bise-presidente sa National Society of the Sons of the American Revolution. Usa ka lig-on nga tigsuporta sa mga sakyanan sa kahanginan isip usa ka pamaagi nga matuman sa mga General Authority ang ilang mga buluhaton sa mas epektibong paagi, si Elder Smith miserbisyo sa board of directors sa Western Air Lines. Aktibo usab siya nga misalmot sa Boy Scouts of America ug pagka 1934 nagantihan og Silver Buffalo, ang labing taas nga pasidungog sa Scouting. Sa mga katuigan human sa Unang Gubat sa Kalibutan miserbisyo siya isip chairman sa Armenian and Syrian Relief campaign sa estado sa Utah ug isip representante sa estado sa International Housing Convention, kansang katuyoan mao ang pagpangita og kapuy-an alang niadtong nawad-an og panimalay tungod sa gubat.²⁵

Sa wala pa ang iyang tawag isip usa ka Apostol, si George Albert nahimong aktibo sa politika, tinuoray nga nangampanya alang sa mga kawsa ug sa mga kandidato nga gibati niya nga makapalambo sa katilingban. Sa dihang nahimo siya nga General Authority, ang iyang pagsalmot sa politika mihinay, apan siya mipadayon sa pagsuporta sa mga kawsa nga iyang gituohan. Pananglitan, niadtong 1923 siya mitabang sa paghimo sa usa ka balaodnon didto sa Utah State Legislature nga misangput sa pagtukod og usa ka ospital alang sa mga pasyente nga adunay tuberculosis.²⁶

Ang kamanggiloloy-on ni Elder Smith alang sa uban makita ilabi na diha sa iyang pagserbisyo isip presidente sa Society for the Aid of the Sightless, usa ka katungdanan nga iyang gihuptan sukad niadtong 1933 ngadto sa 1949. Isip usa ka tawo nga nag-antus mismo sa kadaut sa panan-aw, si Elder Smith mibati og espesyal nga kalooy alang sa mga buta. Siya ang midumala sa pagpamantala sa Basahon ni Mormon sa braille, ug mipasiugda og usa ka programa aron sa pagtabang sa mga tawo nga buta aron makat-on sa pagbasa og braille ug mopahiangay sa ilang kakulangan sa laing mga paagi. Ang iyang mga paningkamot napamahal kaniya ngadto niadtong iyang giserbisyohan. Ang usa ka sakop sa Society for the Aid of the Sightless mipahayag sa iyang pagpasalamat pinaagi sa usa ka balak nga gihatag ngadto ni Elder Smith sa iyang ika-70 nga adlawng natawhan:

Kon ang Kinabuhi dinagmalan sa kamot sa kalisdanan,
Ug nangagas ang luha sa kasakitan;
Kon ang akong kalag pakurogon sa Tingtugnaw nga dili mahigalaon,
Ug sa haw-ang nga lanog pagatawgon—
Niana dayon akong lingi-on, uban sa paglaum nga masugtanon,
Bisan og ang akong lakang hinay ug naluya,
Sa kasingkasing nga masinabtunon nangita,
Diin nagdilaab ang paghigalaay—
Ang malumong Kaalam sa kasingkasing anaa,
Maloloy-on ug mabination,
Kansang pagtuo sa Dios ug sa tawo gitudloan
Usa ka pagtuo nga sama sa Buta. …

Bisan kon sa iyang panagway nga malumo
Nga kanamo gitago,
Among nakita ang kaalam nga mapuanguron
Sa iyang kasingkasing nga masinabtunon;
Gibati namo ang kalinaw sa iyang kalag sa kinahiladman
Ug sa among kaugalingon ang kalinaw nailhan;
Among nadungog ang iyang hilum nga pag-ampo nga nag-ingon
Kita wala magbinugtong;
Ang iyang pagtuo kanamo naghatag og kalig-on,
Samtang kami nagsubay sa dili makita nga dalan;
Ang among kalag gibayaw sa usa ka tawo
Nga ang Dios mao ang kauban.27

Personal nga Sakit ug Uban nga mga Pagsulay

Kasagaran sa iyang kinabuhi, si George Albert walay piho nga kahimsog sa panglawas. Bisan kon nalingaw siya sa paglangoy, pagsakay sa kabayo, ug uban pa nga pisikal nga mga kalihokan, ang iyang lawas dili himsog ug kanunay nga luyahon. Gawas sa iyang dugay na nga mga problema sa mata, si Elder Smith nag-antus sa sakit sa tiyan ug sa buko-buko, kanunay nga kakapoy, sakit sa kasingkasing, ug daghan pa nga mga sakit sa tibuok niyang kinabuhi. Ang kakapoy ug kabug-at sa daghan niya nga mga responsibilidad adunay epekto usab sa iyang panglawas, ug sa sinugdanan dili siya gusto nga maghinay-hinay sa iyang busy nga eskedyul aron mapreserbar ang iyang kahimsog. Isip resulta, gikan pagka 1909 hangtud 1912 nakigbatok siya sa usa ka sakit nga grabe kaayo nga nakapahimo kaniya nga maghigda na lang ug nakapugong kaniya sa pagtuman sa iyang mga katungdanan sa Korum sa Napulog Duha. Kadto usa ka dako nga pagsulay alang kang Elder Smith, kinsa gusto gayud kaayo nga mobalik sa iyang pagserbisyo. Ang kamatayon sa iyang amahan pagka 1911 ug ang grabeng kaso sa influenza nga mitakboy sa iyang asawa mas nakapalisud sa pagpaayo ni Elder Smith.

Mga katuigan ang milabay siya mipakigbahin sa mosunod nga kasinatian nga iyang nasinati atol niining panahona:

“Pipila ka tuig ang milabay ako grabe kaayo nga nasakit. Gani, ang tanan gawas sa akong asawa nagtuo nga ako mamatay na. … Ako masakiton kaayo nga maglisud gani sa paglihok. Hinay ug kutas nga paningkamot alang kanako bisan ang pagtakilid diha sa higdaanan.

“Usa ka adlaw niana, ubos niini nga kahimtang, ako nawad-an og panimuot sa akong palibut ug nagtuo nga ako atua na sa Laing Kalibutan. Akong nakita ang akong kaugalingon nga nagbarug nga nagtalikod sa dako ug matahum nga linaw, nga nag-atubang sa usa ka dako nga kalasangan. Walay tawo nga akong nakita, ug walay sakayan diha sa linaw o sa bisan unsang butang nga makita aron makahibalo kon sa unsa nga paagi ako miabut didto. Ako nakaamgo, o ingon og nakaamgo, nga ako nakahuman na sa akong trabaho sa pagkamortal ug mipauli na. …

“Ako misugod sa pagsuhid, ug sa wala madugay akong nakita ang agianan padulong ngadto sa kakahoyan nga ingon og wala kaayo magamit, ug hapit na matabuni sa sagbot. Akong gisubay kini nga agianan, ug human nga ako nakalakaw og taudtaod ug nakalakaw og igo-igong gilay-on padulong ngadto sa lasang, ako nakakita og usa ka tawo nga nagpaingon kanako. Akong namatikdan nga siya usa ka dako kaayo nga tawo, ug nagdalidali ko paingon ngadto kaniya, tungod kay ako nakaila kaniya nga mao ang akong apohan [si George A. Smith]. Sa pagkamortal siya mitimbang og tulo ka gatus ka mga libra, aron nga kamo makahibalo nga siya usa ka dako nga tawo. Ako nahinumdom kon unsa ako ka malipayon nga nakakita kaniya nga nagsingabut. Ako gihatagan sa iyang ngalan ug sa kanunay mapasigarbuhon niini.

“Sa diha nga ang akong Apohan duol na lang kaayo kanako, siya mihunong. Ang iyang paghunong nakapaagda kanako sa paghunong. Dayon—ug mao kini ang dili nako gustong hikalimtan sa batang mga lalaki ug mga babaye ug mga batan-on—siya mitan-aw kanako pag-ayo ug miingon:

“‘Ako gusto nga masayud unsa ang imong gihimo sa akong ngalan.’

“Ang tanan nga akong nahimo kaniadto gipakita kanako ingon og kini usa ka hulagway nga naglupad diha sa usa ka tilon—ang tanan nga akong nahimo. Diha-diha dayon kining tataw nga panan-awon sa miaging kinabuhi miabut nianang higayuna diin ako nagtindog didto. Ang akong tibuok kinabuhi miagi sa akong atubangan. Ako mipahiyum ug mitan-aw sa akong apohan ug miingon:

“‘Ako wala gayud makahimo og bisan unsa sa imong ngalan nga angay nimong ikaulaw.’

“Siya miduol ug migakos kanako sa iyang mga bukton, ug samtang iya kining gihimo, ako nabalikan na usab sa akong panimuot sa akong yutan-ong palibut. Ang akong unlan basa ingon og adunay tubig nga gibu-bu niini—basa sa mga luha sa pasalamat nga ako makatubag nga dili maulaw.

“Naghunahuna ako niini sa daghang mga higayon, ug gusto ko nga mosulti kaninyo nga ako naningkamot, mas labaw pa sukad nianang panahona, nga ampingan kana nga pangalan. Busa gusto ko nga moingon ngadto sa batang mga lalaki ug batang mga babaye, ngadto sa batan-ong mga lalaki ug mga babaye, ngadto sa mga kabatan-onan sa Simbahan ug sa tibuok kalibutan: Tahura ang inyong mga amahan ug ang inyong mga inahan. Tahura ang mga pangalan nga inyong gidala.”²⁸

Sa katapusan si Elder Smith naulian og balik sa iyang kusog, ug siya nakalingkawas gikan niini nga pagsulay uban sa usa ka nabag-o nga pagbati sa pasalamat alang sa iyang pagpamatuod sa kamatuoran. Gisultihan niya ang mga Santos atol sa sunod nga komperensya: “Ako nakaadto na sa walog sa landong sa kamatayon sa miaging katuigan, duol na kaayo sa laing kalibutan nga ako sigurado nga [kon dili pa] tungod sa espesyal nga panalangin sa atong Langitnong Amahan dili unta ako magpabilin dinhi. Apan, wala gayud bisan usa ka gutlo nga kanang pagpamatuod nga gipanalangin kanako sa akong Langitnong Amahan nahuyang. Kon mas nagkaduol ang akong pag-adto sa laing kalibutan, mas nagkadako ang akong kasiguroan nga ang ebanghelyo tinuod. Karon nga ang akong kinabuhi giluwas ako malipayon nga mopamatuod nga ako nasayud nga ang ebanghelyo tinuod, ug sa tibuok nakong kalag ako nagpasalamat sa akong Langitnong Amahan nga siya mipadayag niini ngari kanako.”²⁹

Nagkalainlaing mga sakit sa lawas ug uban pa nga mga kalisdanan mipadayon sa paghasol ni Elder Smith sa miabut nga katuigan. Tingali ang iyang kinadak-an nga pagsulay miabut niadtong 1932 hangtud 1937, sa dihang ang iyang asawa, si Lucy, nag-antus sa arthritis ug neuralgia. Siya anaa sa hilabihan nga kasakit ug pagka 1937 nagkinahanglan og hapit kanunay nga pag-atiman. Dayon ang ataki sa kasingkasing pagka Abril 1937 hapit mikutlo sa iyang kinabuhi ug nakapahimo kaniya nga mas luya kay sa kaniadto.

Bisan kanunay siyang nabalaka kabahin ni Lucy, si Elder Smith mipadayon sa paghimo sa iyang mga katungdanan kutob sa iyang mahimo. Pagka Nobyembre 5, 1937, namulong siya sa haya sa usa ka higala, ug samtang naglingkod siya human sa iyang pakigpulong, adunay usa ka tawo nga mihatag kaniya og mubo nga sulat nga nagpahibalo kaniya sa pagpauli dayon sa balay. Sa kaulahian siya misulat sa iyang journal: “Mibiya dayon ko sa chapel apan ang akong Mahal nga asawa namatay na sa wala pa ako maabut sa balay. Namatay siya samtang ako namulong atol sa haya. Siyempre nawad-an ko og usa ka maunungon nga katambayayong ug magmagul-anon nga wala na siya.”

Si Lucy ug si George Albert naminyo hapit sobra sa 45 ka tuig sa panahon sa iyang kamatayon. Siya 68 anyos ang pangidaron. Bisan og gimingaw kaayo siya sa iyang asawa, si Elder Smith nasayud nga ang panagbulag temporaryo lamang, ug kini nga kahibalo naghatag kaniya og kalig-on. “Samtang ang akong pamilya hilabihan nga gisakit,” siya misulat, “kami gihupay sa kasiguroan kabahin sa usa ka panaghiusa og balik uban sa inahan kon kami magpabilin nga matinud-anon. Siya usa ka maunungon, matinabangon, matugtanon nga asawa ug inahan. Siya nag-antus sulod sa unom ka tuig sa usa ka paagi o sa lain ug ako sigurado nga malipayon siya kauban sa iyang inahan ug uban pa nga mga minahal sa kinabuhi nga anaa didto. … Ang Ginoo maloloy-on kaayo ug mikuha sa tanang dili maayo nga pagbati sa kamatayon, nga labi nakong gipasalamatan.”³⁰

Presidente sa European Mission

Niadtong 1919 si Presidente Heber J. Grant, kinsa bag-ohay lang nga gipaluyohan isip Presidente sa Simbahan, mitawag kang Elder Smith aron mangulo sa European Mission. Atol sa pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya mga pipila ka adlaw na lamang sa wala pa siya molarga, si Elder Smith miingon:

“Gusto ko nga mosulti kaninyo, akong mga kaigsoonan, nga gitamud ko kini nga usa ka pasidungog—dili, labaw pa sa usa ka pasidungog, gitamud ko kini nga usa ka dako kaayo nga panalangin—nga ang Ginoo mitawag kanako gikan sa akong huyang nga kahimtang nga akong nasinati bag-o lang, mibalik kanako ngadto sa ingon nga kahimtang sa kahimsog nga ang mga kaigsoonan mibati nga posible kini alang kanako sa pag-adto sa misyon didto sa layo nga dapit. …

“… Sunod Miyerkules mosakay na ko sa tren paingon sa baybayon ug dayon tabok sa dagat ngadto sa natad sa misyon diin ako gitawag. Salamat sa Dios alang sa oportunidad nga makaadto. Ako mapasalamaton nga ang kahibalo niini nga kamatuoran miabut sa akong kalag.”³¹

Niining higayuna ang Europe padayon pa sa pagbangon gikan sa Unang Gubat sa Kalibutan, nga natapos mga pipila pa lamang ka bulan. Tungod niana nga gubat, ang gidaghanon sa mga misyonaryo diyutay ra kaayo, ug usa sa mga buluhaton ni Elder Smith mao ang pagdugang nianang gidaghanon. Ang kalisud sa mga kahimtang sa ekonomiya sa Europe human sa gubat, hinoon, nakapahimo sa mga gobyerno nga dili gustong mohatag sa gikinahanglan nga mga visa. Ang nakapasamot pa sa problema, daghan pa gihapon ang adunay sayop nga pagsabut ug pagdaut batok sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Aron mapalambo ang imahe sa Simbahan, si Elder Smith nakighimamat sa daghang mga opisyales sa gobyerno ug uban pa nga prominente nga mga tawo. Sa pagpasabut sa katuyoan sa mga misyonaryo didto sa Europe ug sa tibuok kalibutan, kanunay siya nga moingon, “Hupti ang tanang maayo nga mga butang nga anaa kaninyo, hupti ang tanan nga gihatag sa Dios kaninyo nga makapalambo sa inyong kinabuhi, ug dayon tuguti kami sa pagpakigbahin kaninyo og butang nga mopuno sa inyong kalipay ug modugang sa inyong katagbawan.”³² Sumala sa usa sa mga misyonaryo kinsa nagserbisyo ubos kaniya, “pinaagi sa iyang kahanas, mabination nga paagi iyang nakuha ang ilang pagtahud ug pagpakighigala ug nakaangkon og pag-ila mahitungod sa mga misyonaryo nga gisalikway kaniadto.”³³

Sa hinapos sa iyang pagserbisyo niadtong 1921, si Elder Smith milampus sa pagpadaghan sa mga misyonaryo nga nagserbisyo didto sa Europe ug miusab sa pipila ka sayop nga pagtuo mahitungod sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Nakabaton usab siya og mga higala alang sa Simbahan, ug padayon siya nga adunay kontak kanila pinaagi sa mga sulat sulod sa daghang katuigan nga miabut.

Pagpreserbar sa Makasaysayanon nga mga Dapit sa Simbahan

Si Elder Smith ganahan nga mosulti sa uban kabahin sa Simbahan ug sa mahinungdanon nga mga panghitabo sa kasaysayan niini. Sa tibuok niya nga pangalagad dako kaayo ang iyang nahimo aron sa pagtabang og preserbar niana nga kasaysayan pinaagi sa paghimo og mga monumento ug kondili pagbutang og timaan sa mga dapit nga adunay kalabutan sa kasaysayan sa Simbahan. Sama sa gisulat sa usa sa iyang mga kaubanan, “Siya nagtuo nga pinaagi sa pagkuha sa pagtagad sa mas batan-on nga henerasyon sa mga kalampusan sa ilang mga katigulangan siya makahimo og usa ka importante nga serbisyo.”³⁴

Isip usa ka batan-on nga Apostol miadto siya sa Palmyra, New York, ug nakigsabut sa pagpalit sa umahan ni Joseph Smith Sr. sa pangalan sa Simbahan. Samtang didto sa New York mibisita usab siya sa usa ka tawo nga ginganlan og Pliny Sexton, kinsa mao ang tag-iya sa Hill Cumorah, ang dapit diin gikuha ni Joseph Smith ang bulawan nga mga palid. Si Mr. Sexton dili gusto nga ibaligya ang yuta ngadto sa Simbahan, apan siya ug si Elder Smith bisan pa man nahimong managhigala. Tungod sa maayong relasyon nga gipadayon ni Elder Smith kang Mr. Sexton, sa kaulahian napalit sa Simbahan ang yuta ug napahinungod ang usa ka monumento didto.

Pagka 1930, ang ikausa ka gatus ka tuig sa pagka-organisar sa Simbahan, si Elder Smith mitabang sa pag-establisar sa Utah Pioneer Trails and Landmarks Association ug napili isip unang presidente sa grupo. Sobra sa 20 ka tuig ang milabay, kini nga organisasyon nakabutang og sobra sa 100 ka mga monumento ug mga timaan, daghan niini ang paghandum sa pagbaktas sa mga pioneer ngadto sa Salt Lake Valley. Si Elder Smith ang mipahigayon sa mga pagpahinungod sa hapit tanan niini nga mga monumento.³⁵

Mipasabut sa kainteresado sa Simbahan sa makasaysayanon nga mga dapit, siya misulat: “Kini naandan na nga motukod og mga monumento sa mga indibidwal aron ang ilang mga handumanan magpabilin. Ang mahinungdanon nga mga panghitabo permanente usab nga nasilsil diha sa mga hunahuna sa mga tawo pinaagi sa pagtukod og mga monumento. … Adunay daghang mahinungdanon nga mga punto nga nakalimtan na ug ang mga tawo mibati nga kinahanglanon kaayo ang pagbutang og timaan niini diha sa usa ka paagi nga makita gayud aron kadtong kinsa mosunod makuha ang ilang pagtagad ngadto sa importante nga mga panghitabo.”³⁶

Sama sa usa kansang apohan nga lalaki mibaktas ngadto sa Utah uban sa mga pioneer, si Elder Smith mibati og dakong pagtahud alang niadtong nag-una nga mga miyembro sa Simbahan kinsa misakripisyo og maayo alang sa ilang tinuohan. Sa usa ka pakigpulong sa Relief Society, gipakigbahin niya ang mosunod nga kasinatian nga iyang nasinati samtang gisubay og balik ang giagian sa mga pioneer nga nagkariton:

“Kami miabut ngadto sa bahin sa agianan diin ang kang Martin nga Grupo sa Nagkariton nakabsan og daghan kaayong kinabuhi. Among nakit-an, ingon ka duol kutob sa among mahimo, ang dapit diin sila nagkampo. Kadtong kinsa mga kaliwat niana nga grupo anaa aron sa pagtabang og butang sa timaan. Dayon miadto kami sa Rock Creek; usa ka temporaryo nga timaan ang nabutang na namo didto sa miaging tuig. Nianang piho nga panahon sa tuig ang matahum nga dili inatiman nga mga bulak nanubo bisan asa, ang dili inatiman nga iris daghan kaayo, ug ang mga sakop sa grupo mikutlo og pipila niini nga mga bulak ug gibutang ibabaw sa usa ka pundok sa mga bato nga gipatong-patong sa miaging tuig. … Dinhi 15 ka mga miyembro niini nga Simbahan ang gilubong sa usa ka lubnganan, sila nga namatay sa kagutom ug katugnaw.

“Kahibalo mo adunay mga higayon ug mga dapit nga kami ingon og mas naduol ngadto sa atong Langitnong Amahan. Samtang nanglingkod kami libut sa camp fire nianang gamay nga walog sa Rock Creek, diin ang kang Willie nga Grupo sa Nagkariton nakasugat og katalagman,—kami kinsa mga kaliwat sa mga pioneer, niadtong kinsa mitadlas sa kapatagan diha sa kainit sa ting-init ug sa katugnaw sa tingtugnaw—mga istorya gisugilon kabahin sa mga kasinatian sa among mga katigulangan. … Kadto usa ka maanindot nga higayon. Ang kasaysayan gibalik-balik alang sa atong kaayohan.

“… Alang kanako daw anaa kami sa atubangan gayud niadtong kinsa mihatag sa tanan nila aron kami makabaton sa mga panalangin sa Ebanghelyo. Daw gibati namo ang presensya sa Ginoo.

“Samtang nanglakaw na kami, human sa among paghinilakay—kay dili ko motuo nga adunay wala maghilak diha sa grupo sa mga 30 o 40 ka mga tawo—ang impluwensya nga miabut agi og resulta nianang gamay nga panagtigum mitandog sa among mga kasingkasing, ug ang usa sa buotan nga mga sister migunit sa akong bukton og miingon, ‘Brother Smith, magmahimo na akong mas maayo nga babaye sukad karon.’ Kini nga babaye … usa sa labing maayo nga mga babaye apan nagtuo ko nga siya natandog ingon nga ang kadaghanan kanamo natandog, sa kamatuoran nga diha sa pipila ka mga kasayuran nga among gibati nga kami wala masukod sa mga baruganan nga kinahanglang maanaa sa among mga kalag. Ang mga tawo nga gilubong dinhi wala lamang mohatag og mga adlaw sa ilang kinabuhi apan sila mihatag mismo sa kinabuhi agi og pagpakita sa ilang pagtuo sa kabalaan niini nga buhat. …

“Kon ang mga sakop niini nga organisasyon [ang Relief Society] ingon ka matinud-anon sama niadtong kinsa gilubong sa kapatagan, kinsa mitubag sa ilang mga problema uban sa hugot nga pagtuo sa Ginoo, kamo modugang ngadto sa inyong daghan nga mga kalampusan ug ang tabang sa usa ka mahigugmaon nga Amahan moabut nganha kaninyo ug mainyo.”³⁷

Presidente sa Simbahan, 1945–51

Sayo sa buntag niadtong Mayo 15, 1945, samtang nagsakay sa tren didto sa silangang bahin sa Estados Unidos, si Elder Smith gipukaw sa usa ka opisyal sa tren uban sa usa ka mensahe: si Presidente Heber J. Grant, kinsa mao ang Presidente sa Simbahan nianang higayuna, namatay. Si Elder Smith daling mibalhin dayon og sakay sa laing tren kutob sa iyang mahimo ug mibalik ngadto sa Siyudad sa Salt Lake. Pipila lamang ka adlaw ang milabay si George Albert Smith, isip ang senior nga sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, gi-set apart isip ang ikawalo nga Presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Sa iyang una nga pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya isip Presidente sa Simbahan, siya miingon ngadto sa mga Santos kinsa bag-ohay pa lamang mipaluyo kaniya, “Naghunahuna ko kon aduna bay laing tawo dinhi nga mibati og ingon ka huyang ug kamapaubsanon sama sa tawo nga nagbarug sa inyong atubangan.”³⁸ Siya mipahayag sa sama nga mga pagbati ngadto sa mga sakop sa iyang pamilya: “Wala ko mangandoy niini nga posisyon. Wala nako batia nga sarang niini. Apan kini miabut kanako, ug ako motuman niini sa labing maayo nga akong mahimo. Ako gusto nga kamong tanan masayud nga, bisan unsa man ang inyong gihimo diha sa simbahan, gikan sa [home] teaching ngadto sa pagdumala sa usa ka stake, kon kamo mohimo niini sa labing maayo nga inyong mahimo, ang inyong posisyon ingon lamang ka importante sama sa akoa.”³⁹

Adunay daghan kinsa mibati nga ang mga talento ni Presidente Smith sa talagsaong paagi haum ngadto niini nga calling. Usa sa mga General Authority mipahayag niini nga pagsalig dili dugay human nga gipaluyohan si Presidente Smith: “Kanunay kini nga gisulti nga ang Ginoo nagtawag og usa ka piho nga tawo aron sa paghimo og usa ka piho nga misyon. … Dili ako ang moingon kon unsa ang piho nga misyon nga aduna si Presidente George Albert Smith sa unahan. Kini ang akong nahibaloan, hinoon, nga niining piho nga panahon sa kasaysayan sa kalibutan, walay panginahanglan sukad alang sa paghigugma taliwala sa mga kaigsoonan nga gikinahanglan gayud sa hilabihan sama sa panginahanglan niini karon. Dugang pa, ako nasayud niini, nga walay tawo nga akong nakaila kinsa nahigugma sa tawhanong pamilya, sa tanan ug sa tinagsa-tagsa, sa hilabihan gayud kay sa gibuhat ni Presidente George Albert Smith.”⁴⁰

Pagtabang sa Nanginahanglan agi og Sangputanan sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan

Natapos ang Ikaduhang Gubat sa Kalibutan mga pipila lamang ka bulan human nga si George Albert Smith nahimong Presidente sa Simbahan. Ang gubat nagbilin sa liboan ka mga tawo nga nawad-an og mga panimalay ug wala na gayuy mahimo didto sa Europe, ug si Presidente Smith daling mipundok sa mga kapanguhaan sa welfare sa Simbahan aron sa paghatag og tabang. Si Presidente Gordon B. Hinckley sa kaulahian miingon kabahin niini nga paningkamot: “Ako usa niadtong kinsa mitrabaho og magabii sa Welfare Square dinhi sa Siyudad sa Salt Lake nga nagkarga sa mga butang ngadto sa mga tren nga mao ang modala sa mga pagkaon ngadto sa pier nga gikan didto isakay tabok sa dagat. Atol sa panahon sa pagpahinungod sa Swiss Temple [niadtong 1955], sa dihang daghan sa mga Santos sa Germany miadto sa templo, ako nakadungog sa pipila kanila, uban sa luha nga miagas sa ilang mga aping, misulti uban sa pagpasalamat alang niana nga pagkaon nga miluwas sa ilang kinabuhi.”⁴¹

Si Presidente Smith nasayud usab nga adunay dakong espirituhanon nga mga panginahanglan taliwala sa mga tawo sa kalibutan agi og sangputanan sa ingon ka makasagmuyo nga gubat. Agi og tubag, milihok siya aron sa pag-organisar og usab sa mga misyon sa mga nasud diin ang gubat mibalda sa misyonaryo nga buhat, ug midasig sa mga Santos sa pagsunod sa ebanghelyo sa kalinaw diha sa ilang kaugalingong kinabuhi. “Ang labing maayo nga pagpakita sa pasalamat niining higayuna,” miingon siya wala madugay human matapos ang gubat, “mao ang paghimo sa tanan nga atong mahimo aron sa pagdala og kalipay ngadto niining magul-anon nga kalibutan, kay kitang tanan mga anak sa atong Amahan, ug kitang tanan anaa ubos sa obligasyon sa paghimo niini nga kalibutan nga usa ka mas malipayon nga dapit kay nagpuyo man kita niini.

“Atong ipaabut ang atong pagkamabination ug pagkamatuguton ngadto sa tanan kinsa nanginahanglan niini, dili kalimtan kadtong kinsa gihikawan; ug sa atong panahon sa pagmaya alang sa kalinaw, dili nato kalimtan kadtong kinsa mihatag sa ilang mga minahal isip kabahin sa bugti sa kalinaw. …

“Ako nag-ampo nga ang mga tawo moduol ngadto sa Dios, ug mosunod sa iyang mga pamaagi, ug sa ingon maluwas ang kalibutan gikan sa dugang pa nga mga kagubot ug kalaglagan. Ako nag-ampo nga ang kalinaw nga nagagikan lamang sa atong Langitnong Amahan maanaa unta sa mga kasingkasing ug sa mga panimalay sa tanan kinsa nagbangutan.”⁴²

Midugang sa mga Oportunidad sa Pagpakigbahin sa Ebanghelyo

Si Presidente Smith mipadayon sa pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa uban sa matag oportunidad, ug kini nga mga oportunidad nadugangan uban sa iyang bag-o nga posisyon. Pagka Mayo 1946 si Presidente Smith mao ang unang Presidente sa Simbahan nga mibisita sa mga Santos didto sa Mexico. Gawas sa pakighimamat sa mga miyembro sa Simbahan ug pagpamulong diha sa dakong komperensya, si Presidente Smith mipatawag usab sa pipila ka taas og ranggo nga mga opisyales sa Mexico ug nakig-istorya kanila mahitungod sa gipahiuli nga ebanghelyo. Atol sa pagbisita ngadto sa presidente sa Mexico nga si Manuel Camacho, si Presidente Smith ug ang iyang kaubanan mipasabut: “Mianhi kami uban sa usa ka espesyal nga mensahe alang kanimo ug sa imong katawhan. Ania kami aron sa pagsulti kanimo kabahin sa imong katigulangan ug kabahin sa gipahiuli nga Ebanghelyo ni Jesukristo. … Kami adunay usa ka basahon nga … naghisgut mahitungod sa usa ka bantugan nga propeta kinsa uban sa iyang pamilya ug uban pa, mibiya sa Jerusalem 600 ka tuig sa wala pa si Kristo, ug mianhi… niining maanindot nga yuta sa Amerika, nga nailhan nila isip usa ka ‘yuta nga saad, pinili labaw pa sa uban nga mga yuta.’ Kining Basahon ni Mormon nagsulti usab mahitungod sa pagbisita ni Jesukristo niini nga kontinente, ug Siya mi-organisar sa Iyang Simbahan ug mipili sa Iyang napulog duha ka mga disipulo.”

Si Presidente Camacho, kinsa mipahayag og pagtahud ug pagdayeg sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga nagpuyo sa iyang nasud, nainteresado kaayo sa Basahon ni Mormon ug nangutana, “Mahimo ba ko nga makaangkon og usa ka kopya sa Basahon ni Mormon? Wala pa ko sukad makadungog kabahin niini.” Si Presidente Smith mihatag dayon kaniya og usa ka kopya nga leather ang hapin nga nakasulat sa Kinatsila, nga ang mga tudling sa mga pulong nga mahinungdanon kaayo gilista atubangan sa basahon. Si Presidente Camacho miingon, “Akong basahon ang tibuok nga basahon, kay kini adunay dakong importansya kanako ug sa akong katawhan.”⁴³

Pagsaulog sa Ika-Usa ka Gatus ka Tuig sa Pag-abut sa mga Pioneer

Ang usa sa labing mahinungdanon nga panghitabo sa unom ka tuig ni George Albert Smith isip Presidente sa Simbahan miabut niadtong 1947, sa dihang ang Simbahan nagsaulog sa ika-usa ka gatus ka tuig sa pag-abut sa mga pioneer sa Salt Lake Valley. Si Presidente Smith ang nagdumala sa pagsaulog, nga nakakuha sa pagtagad sa nasud ug gitapos diha sa pagpahinungod sa This Is the Place Monument sa Siyudad sa Salt Lake, duol sa dapit diin ang mga pioneer unang misulod sa walog. Sukad pagka 1930 si Presidente Smith miapil na sa pagplano og usa ka memorial aron sa pagpasidungog sa mga kalampusan ug hugot nga pagtuo sa mga pioneer. Mainampingon siya, hinoon, aron sa pagsiguro nga ang monumento nagpasidungog usab sa nag-una nga mga explorer, mga misyonaryo sa laing mga tinuohan, ug mahinungdanon nga mga lider nga American Indian gikan nianang panahona.

Atol sa pagpahinungod sa This Is the Place Monument, si George Q. Morris, nga nianang higayuna mao ang presidente sa Eastern States Mission, nakamatikod og usa ka diwa sa panagdait, nga iyang gipahinungod ngadto sa mga paningkamot ni Presidente Smith: “Ang mga kontribusyon ni Presidente Smith ngadto sa panag-igsoonay ug pagkamatuguton makita diha sa tulumanon sa pagpahinungod. … Ang monumento mismo mipasidungog diha sa iskultura—kutob sa mahimo diha sa matag usa ka iskultura nga gidibuho—sa mga tawo kinsa nakahimo og kasaysayan diha sa kabukiran sa kasadpan sa wala pa ang Mormon nga mga Pioneer, bisan unsa pa ang kaliwat o relihiyon. Sa dihang ang programa alang sa tulumanon sa pagpahinungod giandam, kagustuhan kadto ni Presidente Smith nga ang tanang dagko nga mga grupo sa mga relihiyon adunay morepresentar agi og dugang sa mga opisyales sa estado, nasud, ug sa siyudad. Usa ka pari sa Katoliko, usa ka bishop sa Protestante, usa ka magtutudlo nga Judeo, ug mga representante sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang mahinungdanon nga mga mamumulong. Usa ka bisita gikan sa silangan, human sa programa, mihimo niini nga pamahayag, ‘Karong adlawa nakabaton ako og espirituhanon nga pagbunyag og usab. Unsa ang akong nasaksihan dili mahitabo sa bisan asa pa nga dapit sa kalibutan. Ang diwa sa pagkamatuguton nga gipakita karon maanindot kaayo.’”⁴⁴

Bisan og ang 60 ka pye nga monumento maanindot, si Presidente Smith mitudlo nga ang labing maanindot nga paagi sa pagtahud sa mga pioneer mao ang pagsunod sa ilang ehemplo ug kamaunungon. Diha sa pag-ampo sa pagpahinungod sa monumento, siya miingon: “Among Amahan nga anaa sa langit, … kami nagbarug sa imong atubangan niining buntaga niining hilum nga kiliran sa bungtod ug nagtan-aw sa dakong monumento nga gitukod agi og pagpasidungog sa imong anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye ug sa ilang kamaunungon. … Kami nag-ampo nga kami unta panalanginan sa sama nga espiritu nga anaa niadtong matinud-anon nga mga tawo kinsa mituo kanimo ug sa imong Pinalangga nga Anak, kinsa mianhi dinhi niini nga walog tungod kay sila nagtinguha nga mopuyo dinhi ug mosimba kanimo. Kami nag-ampo nga ang diwa sa pag-ampo ug sa pasalamat magpadayon unta diha sa among mga kasingkasing.”⁴⁵

Mga Pagpamalandong sa Kinabuhi sa Edad nga 80

Bisan pa sa iyang katigulangon, kay kasagaran sa iyang pagpangulo si Presidente Smith nakahimo sa pagtuman sa iyang mga responsibilidad nga walay mga sakit sa lawas nga nakapugong kaniya kaniadto. Sa usa ka artikulo nga gimantala niadtong Abril 1950, hapit na sa iyang ika-80 nga adlawng natawhan, si Presidente Smith nakahinumdom sa iyang kinabuhi ug nakamatikod kon sa unsang paagi nga ang Dios misuporta ug mipanalangin kaniya:

“Niining otsenta ka tuig, nakabiyahe ko og sobra sa usa ka milyon ka kilometro diha sa kalibutan alang sa ebanghelyo ni Jesukristo. Nakaadto na ko sa daghang mga klima ug sa daghang mga yuta ug sa daghang mga nasud, ug gikan sa akong pagkabata ang mga tawo mabination ug matinabangon kanako, ingon man usab sa mga miyembro ug dili mga miyembro sa Simbahan. Bisan asa ako moadto, ako nakakaplag og ligdong nga mga lalaki ug mga babaye. …

“… Kon ako maghunahuna kon unsa ako kahuyang, kaluya nga pagkatawo, aron tawagon nga mahimong lider niining dakong Simbahan, akong naamgohan kon unsa ka dako nga tabang ang akong gikinahanglan. Mapasalamaton nakong giila ang tabang sa akong Amahan sa langit, ug ang pagdasig ug pakig-uban panahon sa akong kinabuhi sa kadaghanan sa labing maayo nga mga lalaki ug mga babaye nga mahimong makit-an bisan asa sa kalibutan, sa sulod ug sa gawas sa nasud.”

Siya mipadayon sa pagpahayag sa iyang gugma alang sa mga tawo nga iyang giserbisyohan sulod sa daghang katuigan:

“Sigurado gayud nga kini usa ka bulahan nga butang nga makauban ang ingon nga mga tawo, ug gikan sa kinahiladman sa akong kalag gamiton ko kining higayuna sa pagpasalamat kaninyong tanan sa inyong pagkamabination kanako, ug gamiton usab nako kining higayuna sa pag-ingon nganha kaninyong tanan: Wala gayud kamo masayud kon unsa ko kamo kamahal. Ako walay mga pulong sa pagpahayag niini. Ug ako gusto nga mobati niana nga paagi ngadto sa matag anak nga lalaki ug matag anak nga babaye sa akong Langitnong Amahan.

“Ako nabuhi og taas nga panahon, kon itandi sa kadaghanan sa mga tawo, ug ako nakabaton og usa ka malipayon nga kinabuhi. Dili na kini madugay, sa natural nga dagan sa mga panghitabo, nga ako pagakuhaon na ngadto sa laing kalibutan. Ako nagpaabut nianang higayuna uban sa malipayon nga paghulat. Ug human sa otsenta ka katuigan sa pagkamortal, nakabiyahe sa daghang mga bahin sa kalibutan, nakauban ang daghang bantugan nga mga lalaki ug mga babaye, ako mosaksi nganha kaninyo, nga ako mas nasayud karon kay sa akong nasayran gayud kaniadto nga ang Dios buhi; nga si Jesus mao ang Kristo; nga si Joseph Smith usa ka propeta sa Buhi nga Dios; ug nga ang Simbahan nga iyang gi-organisar ubos sa direksyon sa atong Langitnong Amahan, ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw … naglihok ubos sa gahum ug awtoridad sa sama nga priesthood nga gihatag nila ni Pedro, Santiago, ug Juan ngadto nila ni Joseph Smith ug Oliver Cowdery. Ako nasayud niini, ingon nga ako nasayud nga ako buhi, ug akong naamgohan nga ang paghatag niini nga pagpamatuod nganha kaninyo usa ka seryoso kaayo nga butang ug ako ang manubag sa akong Langitnong Amahan alang niini ug sa uban pa nga mga butang nga akong gitudlo diha sa iyang pangalan. … Uban sa paghigugma ug pagkamabination nga anaa sa akong kasingkasing alang sa tanan, ako mohatag niini nga pagsaksi sa pangalan ni Jesukristo nga atong Ginoo.”⁴⁶

Usa ka tuig ang milabay, sa iyang ika-81 nga adlawng natawhan, Abril 4, 1951, si George Albert Smith namatay sa hilum nga paagi didto sa iyang panimalay uban sa iyang anak nga lalaki ug anak nga mga babaye diha sa kiliran sa iyang higdaanan.

Yano nga mga Buhat sa Mahigugmaon nga Pagserbisyo

Si George Albert Smith daghan kaayo og nahimo sa iyang 81 ka tuig—sa Simbahan, sa iyang komunidad, ug sa tibuok kalibutan. Apan kadtong kinsa nakaila gayud kaniya sa personal labing naghandum kaniya tungod sa iyang yano, mapaubsanon nga mga buhat sa pagkamabination ug gugma. Si Presidente David O. McKay, kinsa mipahigayon sa haya ni Presidente Smith, miingon mahitungod kaniya, “Sa pagkatinuod siya usa ka halangdon nga kalag, labing malipayon kon siya makapalipay sa uban.”⁴⁷

Si Elder John A. Widtsoe, usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, miasoy og usa ka kasinatian nga iyang nasinati samtang naningkamot sa pagsulbad sa usa ka bug-at, lisud nga problema:

“Naglingkod ko sa akong opisina nga gikapoy human sa tibuok adlaw nga trabaho. … Naluya kaayo ko. Dayon adunay nanuktok sa pultahan, ug misulod si George Albert Smith. Miingon siya, ‘Padulong na ko pauli human sa akong tibuok adlaw nga trabaho. Naghunahuna ko nimo ug sa mga problema nga imong gilauman nga masulbad. Misulod ko aron sa paghupay kanimo ug sa pagpanalangin kanimo.’

“Ingon niana ang paagi ni George Albert Smith. … Kini dili gayud nako makalimtan. Nag-istoryahanay kami og kadali; nagbulag kami og lakaw, siya mipauli sa balay. Ang akong kasingkasing nabayaw. Ako wala na maluya.

“Nakita ninyo, ang gugma … dili lamang usa ka pulong o usa ka pagbati nga anaa sa kinahiladman. Aron mahimong usa ka takus nga gugma, kinahanglan nga ipakita kini sa buhat. Si Presidente Smith nianang higayuna mihimo niana. Siya mihatag sa iyang kaugalingong panahon, iyang kaugalingong kalig-on, ngari kanako.”⁴⁸

Si Elder Matthew Cowley, usa usab ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ug suod nga higala ni Presidente Smith, mihatag og pasidungog atol sa haya sa ingon niini nga paagi:

“Ang tanan nga anaa sa kasakit, ang tanan nga gisamok sa mga sakit o uban nga mga kalisdanan, bisan kinsa nga mopaduol sa presensya niining anak sa Dios, makakuha og hiyas ug kalig-on gikan kaniya. Ang pagkaanaa sa iyang presensya mao ang pagkaayo, kon dili sa pisikal nga paagi, nan sa espirituhanon gayud nga paagi. …

“… Ang Dios makadani sa diosnon, ug ako nakasiguro nga ang labing mubo nga panaw nga nahimo gayud niini nga tawo sa Dios sa iyang tanan nga mga pagbiyahe mao ang pagpanaw nga bag-o lang niyang gihimo. Ang Dios gugma. Si George Albert Smith gugma. Ang iyang gugma diosnon. Ang Dios mismo ang mikuha kaniya.

“… Kita dili makapasidungog og usa ka kinabuhi nga sama niini gamit ang mga pulong. Dili kini paigo. Adunay usa lamang ka paagi sa pagpasidungog sa iyang hiyas, iyang buotan nga pamatasan, ang iyang mahinungdanon nga mga kinaiya sa gugma, ug kana pinaagi sa atong mga binuhatan. …

“Himoa nga kita mas labaw ka mapasayloon, mas labaw ka malumo sa atong pakig-uban sa usag usa, mas labaw ka mahunahunaon sa usag usa, mas labaw ka matugtanon sa mga pagbati sa usag usa.”⁴⁹

Diha sa lapida sa lubnganan ni George Albert Smith mao ang mosunod nga nakasulat. Kini naghatag og usa ka haum nga minubong asoy sa iyang kinabuhi sa mahigugmaong pagserbisyo:

“Siya nakasabut ug misangyaw sa mga pagtulun-an ni Kristo ug labing nagmalampuson sa pagpakita niini pinaagi sa buhat. Siya mabination, mapailubon, maalamon, matugtanon, ug masinabtanon. Siya miadto sa paghimo og mga kaayohan. Gihigugma niya ang Utah ug Amerika, apan dili hiktin og panghunahuna. Siya adunay hugot nga pagtuo, walay pagduhaduha, diha sa panginahanglan ug diha sa gahum sa gugma. Alang sa iyang Simbahan ug sa iyang pamilya siya adunay walay kinutuban nga paghigugma ug miserbisyo kanila sa mabination nga paagi. Apan ang iyang gugma walay utlanan; kini milakip sa tanang katawhan, bisan unsa ang kaliwat, tinuohan, o kahimtang. Ngadto kanila ug mahitungod kanila siya kanunay nga moingon: ‘Kitang tanan mga anak sa atong Amahan.’”

Mga misyonaryo sa Southern States Mission. Bag-ong naminyo nga si Lucy (ikatulo gikan sa wala) ug si George Albert Smith (naglingkod tupad niya) nagdungan og serbisyo diha sa mission home.

Ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles niadtong 1921. Nagbarug, sa wala ngadto sa tuo: Joseph Fielding Smith, James E. Talmage, Stephen L. Richards, Richard R. Lyman, Melvin J. Ballard, ug John A. Widtsoe. Naglingkod, sa wala ngadto sa tuo: Rudger Clawson, Reed Smoot, George Albert Smith, George F. Richards, Orson F. Whitney, ug David O. McKay.

Si Elder George Albert Smith midumala sa pagpamantala sa Basahon ni Mormon sa braille.

Monumento sa Hill Cumorah, diin si anghel Moroni mihatag sa bulawan nga mga palid ngadto kang Joseph Smith

Si Presidente Smith ug ang iyang mga magtatambag, si J. Reuben Clark Jr. (sa wala) ug si David O. McKay (sa tuo)

Ang This Is the Place Monument, agi og paghandum sa pag-abut sa mga pioneer didto sa Salt Lake Valley, gipahinungod ni Presidente Smith niadtong 1947.

Si Presidente Smith diha sa iyang opisina

Mga anak nila ni John Henry ug Sarah Farr Smith. Si George Albert Smith anaa sa wala.