Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Kapitulo 24: Matarung nga Pagpuyo diha sa Malisud nga mga Panahon


Kapitulo 24

Matarung nga Pagpuyo diha sa Malisud nga mga Panahon

Pinaagi sa atong pagkamatinud-anon sa ebanghelyo, kita makakaplag og kaluwasan gikan sa mga kalisdanan sa atong panahon ug mahimong positibo nga impluwensya sa kalibutan.

Gikan sa Kinabuhi ni George Albert Smith

Ang pagserbisyo ni George Albert Smith isip usa ka General Authority milungtad hapit katunga sa ika-20 nga siglo. Atol niining panahona ang kalibutan nakasinati og daghang makasagmuyo ug puno sa kasamok nga mga panghitabo, lakip na ang Grabe nga Kalisud [Great Depression] ug duha ka mga gubat sa kalibutan. Kini nga mga kalamidad, inubanan sa unsay iyang gikonsiderar nga usa ka kinatibuk-ang pagkunhod sa moral diha sa katilingban, ang nakapaaghat ni Presidente Smith sa pagsulti sobra pa sa makausa, “Kining kalibutana anaa sa kritikal nga kahimtang.”1 Iyang nakita diha sa mga panghitabo sa kalibutan ang katumanan sa mga panagna mahitungod sa katapusang mga adlaw, ug siya nakumbinsir nga ang paglaum lamang alang sa kalinaw sa kalibutan mao ang pagsunod sa mga balaod sa Dios. Taliwala sa kagubot sa Unang Gubat sa Kalibutan, siya mipasidaan, “Ang gubat sa kalibutan dili mohunong ug ang kagubot niining kalibutana dili mahuman hangtud nga ang katawhan maghinulsol sa ilang mga sala ug mobalik ngadto sa Dios ug moalagad kaniya ug motuman sa iyang mga sugo.”2

Taliwala niining malisud nga mga panahon, nakita ni Presidente Smith nga daghang mga tawo ang nawad-an og kadasig. Siya mireport, “Kini akong pribilehiyo nga makaadto sa lainlaing mga dapit [sa Estados Unidos] ug kini talagsa ra nga ang usa ka tawo makakita og mga tawo kinsa dili grabe ang pagka negatibo, tungod sa mga kahimtang nga mipasulabi nga daw dili nato makontrolar.”3 Samtang iyang giila nga ang gubat, natural nga mga kalamidad, ug ang espirituhanon nga kakuyaw mga kabahin sa pagpuyo sa ulahing mga adlaw, si Presidente Smith mitudlo sa mga Santos nga sila makalingkawas sa daghan nga mga kasakit niining malisud nga mga panahon pinaagi sa pagsunod sa ebanghelyo ug pagbuntog sa tintasyon.

Nabantayan usab niya ang kapositibo diha sa iyang gituohan nga ang matarung nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw makabaton og usa ka gamhanan nga impluwensya sa kalibutan nga naglibut kanila. Siya mitudlo nga ang mga Santos kinahanglang dili lamang modawat sa kahimtang sa kalibutan apan kinahanglang magpabilin nga aktibo diha sa ilang mga komunidad ug maningkamot sa pagpabati sa ilang impluwensya, bisan pa man sa bisan unsa nga pagsupak nga mahimo nilang atubangon. “Kitang tanan anaa ubos sa obligasyon sa paghimo niining kalibutana nga usa ka mas malipayon nga dapit kay kita nagpuyo man niini,” siya miingon.4

Si Sister Belle S. Spafford, kinatibuk-ang presidente sa Relief Society, mipakigbahin og usa ka kasinatian diin si Presidente Smith mitudlo kaniya niini nga baruganan. Wala madugay human matawag sa iyang katungdanan, si Sister Spafford gipahibalo kabahin sa usa ka miting nga ipahigayon didto sa Siyudad sa New York sa National Council of Women. Ang Relief Society nahimo nang sakop niana nga konseho sulod sa daghang katuigan, apan bag-ohay lang ang pipila sa uban nga mga sakop sa konseho dili kaayo mahigalaon sa Simbahan ug gipakaulawan ang mga gipadala nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw atol sa mga miting niini. Tungod niini, si Sister Spafford ug ang iyang mga magtatambag mibati nga ang Relief Society kinahanglang mohunong sa pagkasakop niini diha sa konseho, ug nagplano sila og usa ka rekomendasyon nga nagpahayag sa ilang mga panglantaw. Si Sister Spafford sa kaulahian misaysay:

“Sa panagsabut usa ka buntag niana, miadto ko nga nag-inusara aron makigkita ni Presidente George Albert Smith, nagdala sa rekomendasyon, uban sa usa ka lista sa mga rason kon ngano nga ang rekomendasyon gihimo. Ang Presidente mibasa og maayo sa gi-type nga materyal. Dayon nangutana siya, ‘Dili ba mao man kini ang organisasyon nga giapilan sa mga sister sa wala pa moabut kini nga siglo?’

“Miingon ko, ‘Oo, sir.’

“Miingon siya, ‘Akong nasabtan nga karon gusto ninyong ihunong kana nga pagkasakop?’

“Miingon ko, ‘Oo, sir.’ Dayon midugang ko, ‘Kahibalo ka, Presidente Smith, kami walay nakuha bisan unsa gikan sa Council.’

“Ang Presidente mitan-aw kanako nga nahingangha. Miingon siya, ‘Sister Spafford, naghunahuna ka lang ba kanunay sa unsay imong makuha? Wala ba diay nimo hunahunaa nga maayo usahay ang paghunahuna sa unsay imong mahatag? Ako nagtuo,’ siya mipadayon, ‘nga ang Mormon nga kababayen-an adunay mahatag ngadto sa kababayen-an sa kalibutan, ug nga sila usab makakat-on gikan kanila. Kay sa ipahunong ninyo ang inyong pagpasakop, ako mosugyot kanimo nga imong dad-on ang pipila sa imong labing maayo nga mga board member ug adto og balik niini nga miting.’

“Dayon miingon siya nga mipasabut og maayo, ‘Himoa nga mabati ang inyong impluwensya.’”5

Gisunod ni Sister Spafford kini nga tambag ug sa wala madugay siya nahimong lider sa National Council of Women, sa katapusan napili nga mahimong presidente niini. [Tan-awa sa sugyot 1 sa pahina 314.]

Mga Pagtulun-an ni George Albert Smith

Ang grabe nga mga kalisdanan gipanagna na alang sa ulahing mga adlaw.

Kita gisultihan na nga sa katapusang mga adlaw ang grabe nga mga kalisdanan motumaw. … Kita wala lamang mapasidan-i sa mga kasulatan nga gihatag sa panahon sa Manluluwas ug sa wala pa ang iyang panahon, ug niadtong gihatag human niya, apan sa atong kaugalingong adlaw ug panahon ang Ginoo namulong ug ang mga pagpadayag sa atong Langitnong Amahan makita diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad. Kon kita mobasa niini nga mga pagpadayag atong masayran nga ang mga kasinatian nga atong naagian gipanagna na. …

… Ang matag adlaw nga balita nagdala kanato og mga asoy kabahin sa mga katalagman nga anaa bisan asa—ang kadagatan nga gibagyo ug daghang nangamatay niini, mga linog, dagkong mga alimpulos, sama sa giingon ngari kanato nga mahitabo sa katapusang mga adlaw—ug kini alang kanako, mga kaigsoonan, kon ang mga tawo maghunahuna og maayo, kon sila nagbasa sa mga kasulatan, sila masayud nga ang mga panghitabo nga giingon sa Ginoo nga mahitabo sa katapusang mga adlaw nangahitabo na. Ang kahoy nga igos sigurado gayud nga nagsugod na sa pagpangudlot [tan-awa sa Joseph Smith—Mateo 1:38–39], ug kadtong kinsa mahunahunaon nasayud gayud nga ang ting-init duol na, nga kadtong mga butang nga gipanagna sa Ginoo nga mag-una sa iyang ikaduhang pag-anhi nangahitabo na karon.6

Kita anaa pa gihapon sa kakuyaw. Kini nga kalibutan angayan nga pagalimpyohan gawas kon ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa atong Langitnong Amahan maghinulsol sa ilang mga sala ug mobalik ngadto kaniya. Ug kana nagpasabut nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, o mga miyembro sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, uban sa lain pa, apan kita, una sa tanan, kinahanglan nga mopakita og ehemplo.7 [Tan-awa sa sugyot 2 sa pahina 314.]

Ang bugtong paagi sa kalinaw mao ang ebanghelyo ni Jesukristo.

Adunay usa lamang ka tambal alang sa malukpanon nga kasakit—ang tambal sa sakit sa kalibutan. Kini mao ang ebanghelyo ni Jesukristo; ang hingpit nga balaod sa kinabuhi ug kagawasan, nga gipahiuli og usab agi og katumanan sa mga Kasulatan.8

“Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.” (Juan 14:27.)

Mao kini ang makapadasig nga mga pulong gikan sa Prinsipe sa Kalinaw ngadto sa iyang matinud-anon nga mga sumusunod. Sigurado gayud nga wala nay laing mas labaw nga gikinahanglan sa mga tawo kay sa mga panalangin sa kalinaw ug kalipay ug mga kasingkasing nga gawasnon sa kahadlok. Ug kini gitanyag [ngari] kanatong tanan kon kita mamahimo lamang nga mga tig-ambit niini.

Sa dihang ang ebanghelyo gipahiuli nganhi sa yuta niini nga dispensasyon, gibalik sa Ginoo ang unsay iyang gisulti sa makadaghan nga higayon diha sa Daan ug Bag-o nga mga Tugon, nga ang bugti sa kalinaw ug kalipay mao ang pagkamatarung. Bisan pa man niini nga kahibalo, adunay daghan kinsa naghunahuna nga atong maangkon ang kalipay sa laing paagi, apan kinahanglan natong masayran niining higayuna nga walay laing paagi. Ug bisan pa man pinaagi sa iyang malimbungon nga pagkamaliputon si Satanas nakadani sa kadaghanan sa katawhan gikan sa paglakaw diha sa dalan nga mopaniguro og kalipay, ug siya busy gihapon. Ang kaaway sa pagkamatarung dili gayud matulog.

Apan pinaagi sa pagsunod sa mga pagtulun-an sa Ginoo, pinaagi sa pagbalik ngadto kaniya ug paghinulsol sa sala, pinaagi sa pag-adto aron sa paghimo og maayo, kita mahimong makabaton og kalinaw ug kalipay ug kauswagan. Kon ang katawhan maghigugmaay sa usag usa, ang kasilag ug pagkadili mabination nga anaa gayud sa kalibutan mahanaw.9

Niining mga adlaw sa walay kasiguroan nga ang mga tawo nanalagan ngadto-nganhi sa pagpangita og pipila ka bag-ong plano diin ang kalinaw mahimong madala nganhi sa kalibutan, hibaloi kini: nga ang bugtong dalan ngadto sa kalinaw niini nga kalibutan mao ang dalan sa Ebanghelyo ni Jesukristo nga atong Ginoo. Wala nay lain. … Ang pag-angkon og kahibalo sa kamatuoran sobra pa sa tanang katigayunan sa kalibutan, nga masayud nga kita anaa sa luwas nga agianan kon kita anaa sa dalan sa katungdanan nga gipasabut sa atong Langitnong Amahan, ug ang pagkasayud nga kita makapadayon diha kon gustohon nato, bisan pa man sa mga impluwensya ug mga pagpangdani nga itanyag niadtong kinsa wala gitudlo nga mamahimo nato nga mga lider, usa ka panalangin nga bililhon.10

Nagpuyo kita sa usa ka panahon nga ang kasulatan nangatuman taliwala sa kanasuran diin ang Ginoo misulti pinaagi sa usa sa iyang mga propeta, nga sa ulahing mga adlaw, “… ang kaalam sa ilang maalamon nga mga tawo mahanaw, ug ang pagsabut sa ilang mabuot nga mga tawo matago.” (Isaias 29:14.) Sa tanang kaalam sa kalibutan, wala pay grupo ang nakahimo sa pagtudlo sa paagi alang sa kalinaw uban sa kasigurado nga mao kana ang paagi. Kita … bulahan nga nasayud nga adunay usa ka paagi alang sa kalinaw nga bugtong makahatag sa mga resulta, ug kana nga paagi mao ang pagsunod sa mga sugo sa Dios ingon nga gipadayag ngadto sa katawhan sa karaang panahon ug sa atong panahon karon. Kon kana nga paagi pagasundon, ang tanang mga problema nga grabe kaayo dinhi sa kalibutan mahimong masulbad, ug ang kalinaw moabut niining masulub-on nga yuta.11

Bisan ang kalibutan mapuno sa kasakit, ug ang kalangitan magpundok og kangitngit, ug ang mahayag nga mga liti sa kilat, ug ang yuta mokurog gikan sa sentro ngadto sa gawas, kon kita nasayud nga ang Dios buhi, ug ang atong mga kinabuhi matarung, kita magmalipayon, adunay kalinaw nga dili ikahulagway tungod kay kita nasayud nga ang atong Amahan uyon [sa] atong kinabuhi.12 [Tan-awa sa sugyot 3 sa pahina 314.]

Kita kinahanglan nga dili mahadlok kon kita nagbuhat kon unsa ang gihangyo sa Ginoo nga atong buhaton.

Kita kinahanglan nga dili mahadlok kon kita nagbuhat kon unsa ang gihangyo sa Ginoo nga atong buhaton. Kini Iyang kalibutan. Ang tanang mga lalaki ug mga babaye ubos Kaniya. Ang tanang mga gahum sa dautan makontrolar alang sa kaayohan sa Iyang katawhan, kon sila motahud Kaniya ug motuman sa Iyang mga sugo.13

Kon kita adunay pagsalig sa atong Langitnong Amahan, kon kita aduna sa Iyang gugma, kon kita takus sa Iyang mga panalangin, ang tanang kasundalohan sa kalibutan dili makalaglag kanato, dili makaguba sa atong hugot nga pagtuo, ug dili makabuntog sa Simbahan nga gipangalan sa Anak sa Dios.

Basaha diha sa ika-disenuybe nga kapitulo sa II Mga Hari kon sa unsang paagi nga si Senacherib ang hari sa Asiria nagtinguha sa pagpildi sa Jerusalem. Si Ezechias, ang hari nga mirepresentar sa Israel nangamuyo sa Ginoo alang sa kaluwasan samtang si Senacherib mibugalbugal kaniya, nga nag-ingon, “Ayaw paghunahuna nga ang imong mga pag-ampo ngadto sa imong Dios makatabang kanimo. Sa matag dapit nga akong giadtoan ug nakuha na, nanag-ampo sila. Ikaw wala nay mahimo,” ug pagkasunod buntag ang dakong bahin sa kasundalohan sa Asiria nakit-an nga patay na diha sa yuta, ug ang Jerusalem gipanalipdan sa Ginoo. [Tan-awa sa 2 Mga Hari 19:10–20, 35.] Siya ang atong kalig-on, … inyo ug akong Amahan, ang Amahan sa tanan; kon kita takus lamang Siya manalipod kanato sama sa Iyang gihimo sa anak nga mga lalaki ni Helaman [tan-awa sa Alma 57:24–27], ug sama sa Iyang pagpanalipod ni Daniel gikan sa mga leon [tan-awa sa Daniel 6], ug sa tulo ka mga batan-on nga Hebreohanon gikan sa nagdilaab nga hudno [tan-awa sa Daniel 3], ug sa unom ka gatus ka libo nga mga kaliwatan ni Abraham sa dihang gidala sila paggawas sa Ehipto ubos sa pagpangulo ni Moises ug gilumsan ang kasundalohan sa Paraon didto sa Pulang Dagat [tan-awa sa Exodo 14:21–30]. Siya ang Dios niini nga universe. Siya ang Amahan kanatong tanan. Siya gamhanan sa tanan ug Siya nagsaad kanato og proteksyon kon kita magpakabuhi nga takus niini.14

Bisan pa man kon ang mga panganod magpundok, bisan pa man kon unsa ang tugtog sa mga tambol nga para sa gubat, bisan unsa pa man ang mga kahimtang nga mahimong motumaw dinhi sa kalibutan, dinhi sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, bisan asa man kita nga nagtahud ug nagtuman sa mga sugo sa Dios, adunay proteksyon batok sa mga gahum sa yawa, ug ang mga lalaki ug mga babaye pagatugutan nga mopuyo sa yuta hangtud mahuman ang ilang kinabuhi diha sa dungog ug himaya kon sila motuman sa mga sugo sa atong Langitnong Amahan.15 [Tan-awa sa sugyot 4 sa pahina 314.]

Ang atong mga panimalay mahimong magmalinawon, mahimong balaan nga mga dapit taliwala sa mga kalamidad.

Sa akong hunahuna nga sa kasakit bisan asang dapita, sa panagna nga gihimo sa Ginoo diha sa unang Seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad, nga “ang kalinaw pagakuhaon gikan sa yuta,” [D&P 1:35] kita kinahanglan gayud nga mobati nga ang panahon miabut na. Sigurado gayud nga kita kinahanglan nga mosusi sa atong kaugalingon, ug ang atong mga panimalay kinahanglan nga mahimong dapit nga anaa ang pag-ampo ug pagpasalamat. Ang mga bana kinahanglan nga magmabination ngadto sa ilang mga asawa, ug ang mga asawa magmanggihunahunaon sa ilang mga bana. Ang ginikanan kinahanglang mohupot sa gugma sa ilang mga anak pinaagi sa ilang matarung nga pagpuyo. Ang atong mga panimalay sa ingon niana dili lamang mahimong dapit nga anaa ang pag-ampo ug pagpasalamat, apan mahimong dapit diin ang atong Amahan makabu-bu sa Iyang labing pinili nga mga panalangin, tungod sa atong katakus.16

Ako nag-ampo nga ang atong mga panimalay malimpyohan unta pinaagi sa pagkamatarung sa atong kinabuhi, nga ang yawa walay gahum sa pagsulod didto ug paglaglag sa mga bata sa atong mga panimalay o kadtong kinsa nagpuyo sa atong mga balay. Kon kita motahud sa Dios ug motuman sa iyang mga sugo, ang atong mga panimalay mahimong sagrado, walay impluwensya sa yawa, ug kita magpuyo diha sa kalipay ug kalinaw hangtud matapos ang pagkamortal ug kita moadto aron sa pagdawat sa atong ganti didto sa pagka-imortal.17

Ipahiangay ang inyong kinabuhi sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo ni Jesukristo ug kon ang mga kalamidad mohulga mabati ninyo ang suporta sa iyang bukton nga gamhanan sa tanan. Himoa ang inyong mga panimalay nga mahimong dapit nga anaa ang espiritu sa Ginoo; himoa kini nga balaang mga dapit, diin ang yawa dili makasulod; paminaw sa hinay nga hinagawhaw nga tingog nga nag-aghat kaninyo ngadto sa mga buhat sa pagkamatarung. Kini ang akong pag-ampo alang sa tanan nga kamo dili motipas gikan sa dalan nga paingon ngadto sa kahibalo ug gahum sa Dios, ang panulundon sa mga matinud-anon, gani ang kinabuhi nga walay katapusan.18

Ako nag-ampo nga sa atong mga kasingkasing ug sa atong mga panimalay maanaa kana nga diwa sa gugma, sa pagpailub, sa pagkamabination, sa gugmang putli, sa pagkamatinabangon nga mopalambo sa atong kinabuhi ug mohimo sa kalibutan nga mas hayag ug mas maanindot tungod niini.19 [Tan-awa sa sugyot 5 sa pahina 314.]

Kita mahimong positibo nga impluwensya dinhi sa kalibutan.

Gusto ko nga mangaliyupo kaninyo, … magmahimong mga angkla diha sa komunidad nga inyong gipuy-an nga ang uban moduol kaninyo ug mobati nga luwas. Pasigaa ang inyong kahayag nga ang uban nga makakita sa inyong maayo nga mga buhat makabaton og tinguha diha sa ilang mga kasingkasing nga mamahimong sama kaninyo.20

Kini atong katungdanan nga mopakita og ehemplo; kini atong katungdanan nga kuptan pataas ang bandila sa kamatuoran. Kini atong katungdanan nga moawhag sa uban nga mga anak sa atong Amahan sa pagpaminaw sa iyang tambag ug sa ingon mopahiangay sa mga butang nga kon asa man kita makaplagan nato ang espiritu sa Dios nga nagdilaab sa atong mga kalag ug ang atong impluwensya kinahanglan nga alang sa kaayohan.21

Ang Ginoo wala nagkinahanglan og usa ka butang nga imposible. Sa sukwahi, siya mihatag kanato og mga sugo ug tambag nga posible alang kanatong tanan sa pagsunod niini nga adlaw ug panahon diin kita nagpuyo. …

… Mga kaigsoonan, kita kinahanglan gayud nga magmatinud-anon. Ang yuta nga atong gipuy-an kinahanglan nga mabalaan pinaagi sa atong kinabuhi diha sa pagkamatarung. … Ang gikinahanglan lamang nato mao ang paghinulsol sa atong mga sala, pagbiya sa atong sayop nga mga pamaagi, paglimpyo sa atong kinabuhi sa mahugaw, ug dayon moadto aron sa paghimo og mga kaayohan. Dili kini kinahanglan nga kita i-set apart alang niana nga katuyoan. Matag lalaki, babaye ug bata diha sa Simbahan ni Jesukristo mahimong moadto aron sa paghimo og mga kaayohan ug modawat sa panalangin nga maoy mga resulta niini. [Tan-awa sa sugyot 6 sa pahina 314.]

… Atong ipahimutang ang atong mga kamot ngadto sa buhat nga iyang gisalig kanato, atong panalanginan ang mga anak sa atong Amahan bisan asa man sila, ug ang atong kinabuhi molambo ug kini nga kalibutan mahimong mas malipayon. Kini ang misyon nga gibutang sa atong mga abaga. Ang atong Langitnong Amahan mohimo kanato nga maoy responsable sa paagi nga kita nagtuman niini. Ang Dios motugot nga diha sa kamapaubsanon sa atong mga kalag kita moadto uban sa tinguha sa atong mga kasingkasing sa paghimo og maayo ngadto sa tanang mga tawo bisan asa man sila, ug sa pagdala nganha kanila sa hingpit nga kalipay nga moabut lamang pinaagi sa pagsunod sa iyang mga balaod ug sa pagtuman sa iyang mga sugo. Kana nga kalinaw maanaa unta sa atong mga kasingkasing ug sa atong mga panimalay, nga kita unta mosabwag sa kahayag sa adlaw ug magmaya bisan asa man kita moadto, nga kita unta makapamatuod ngadto sa kalibutan nga kita nasayud gayud nga ang Dios buhi, pinaagi sa mga kinabuhi nga atong gigiyahan, ug sa ingon madawat ang iyang mga panalangin, ako mapaubsanon nga nag-ampo.22

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Ikonsiderar kini nga mga ideya samtang ikaw nagtuon sa kapitulo o samtang ikaw nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–x.

  1. Basaha ang istorya mahitungod ni Belle S. Spafford nga nakadawat og tambag gikan ni Presidente Smith (sa mga pahina 305–06). Sa unsang paagi nga ikaw “makahimo nga mabati ang imong impluwensya”?

  2. Diha sa unang seksyon sa mga pagtulun-an (pahina 306), si Presidente Smith nagsulti kabahin sa mga kalisdanan nga gipanagna nga mahitabo sa dili pa ang Ikaduhang Pag-anhi (tan-awa usab sa 2 Timoteo 3:1–7; D&P 45:26–35). Sa imong hunahuna nganong importante man nga masayud nga kini nga mga kalisdanan gipanagna diha sa mga kasulatan?

  3. Ribyuha ang seksyon nga nagsugod sa ubos sa pahina 307. Unsa ang pipila sa mga problema dinhi sa kalibutan nga mahimong masulbad pinaagi sa pagkamasulundon ngadto sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo? Sa unsang paagi nga ang ebanghelyo nakahatag og kalinaw nganha sa imong personal nga kinabuhi? sa imong pamilya? sa imong relasyon sa uban?

  4. Diha sa mga pahina 309–11 si Presidente Smith mihatag og mga ehemplo gikan sa mga kasulatan kabahin sa pagpanalipod sa Ginoo sa Iyang katawhan. Sa unsang mga paagi nga Siya nanalipod kanimo ug sa imong pamilya? Sa unsang paagi nga ang pagkamasulundon nakatabang kanato nga mabuntog ang kahadlok?

  5. Unsa man ang pipila ka mga kakuyaw nga naghulga sa espirituhanong kaluwasan sa atong mga panimalay karon? Unsa ang atong mabuhat aron sa paghimo sa atong mga panimalay nga “balaang mga dapit, diin ang yawa dili makasulod”? (Alang sa pipila ka mga ideya, ribyuha ang seksyon nga nagsugod sa pahina 311.)

  6. Basaha ang una nga paragraph sa pahina 312 ug ang ikaduha nga paragraph sa pahina 313. Sa unsang paagi nga ang matinud-anon nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sama sa “mga angkla” diha sa ilang mga komunidad? Ngano man nga ang “[paglimpyo] sa atong kinabuhi sa mahugaw” mas makapahimo kanato nga “moadto aron sa paghimo og mga kaayohan”? Mainampoong maghunahuna kon unsa ang imong buhaton aron sa paglimpyo sa imong kaugalingong kinabuhi sa mahugaw.

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Isaias 54:13–17; Mateo 5:13–16; Juan 16:33; 2 Nephi 14:5–6; Doktrina ug mga Pakigsaad 87:6–8; 97:24–25; Joseph Smith—Mateo1:22–23, 29–30

Tabang sa pagtudlo: Ikonsiderar ang pagdapit sa mga sakop sa klase sa pagbasa sa mga ulohan diha sa “Mga Pagtulun-an ni George Albert Smith” ug pagpili og usa ka seksyon nga makahuluganon ngadto kanila o sa ilang pamilya. Dapita sila sa pagtuon sa mga pagtulun-an ni Presidente Smith niana nga seksyon, lakip na ang may kalabutan nga mga pangutana diha sa katapusan sa kapitulo. Dayon hangyoa ang mga sakop sa klase sa pagpakigbahin kon unsa ang ilang nakat-unan.

Mubo nga mga sulat

  1. Sa Conference Report, Abr. 1948, 162.

  2. Sa Conference Report, Abr. 1918, 41.

  3. Sa Conference Report, Abr. 1932, 41.

  4. “Some Thoughts on War, and Sorrow, and Peace,” Improvement Era, Sept. 1945, 501.

  5. Belle S. Spafford, A Woman’s Reach (1974), 96–97.

  6. Sa Conference Report, Abr. 1932, 42–44.

  7. Sa Conference Report, Okt. 1946, 153.

  8. “New Year’s Greeting,” Millennial Star, Ene. 1, 1920, 2.

  9. “At This Season,” Improvement Era, Dis. 1949, 801.

  10. Sa Conference Report, Okt. 1937, 53.

  11. Sa Conference Report, Abr. 1946, 4.

  12. Sa Conference Report, Okt. 1915, 28.

  13. Sa Conference Report, Abr. 1942, 15.

  14. Sa Conference Report, Abr. 1943, 92.

  15. Sa Conference Report, Abr. 1942, 15.

  16. Sa Conference Report, Abr. 1941, 27.

  17. Sa Conference Report, Okt. 1946, 8.

  18. “New Year’s Greeting,” Millennial Star, Ene. 6, 1921, 3.

  19. Sa Conference Report, Okt. 1946, 7.

  20. Sa Conference Report, Okt. 1945, 117–18.

  21. Sa Conference Report, Okt. 1947, 166.

  22. Sa Conference Report, Abr. 1932, 43–45.

“Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw” (Juan 14:27).

“Himoa ang inyong mga panimalay nga mahimong dapit nga anaa ang espiritu sa Ginoo; himoa kini nga balaang mga dapit.”