Kung hindi ninyo mapapanood ang video, basahin ang script na ito.
Elder Joseph W. Sitati: Sa edad na 13, nanirahan ako sa bukiring bahagi ng Kenya. Kapos sa buhay ang mga tao. Ngunit yaong mga tila may kakayahang bumili ng mga bagay-bagay na hinangaan ng iba ay yaong mga may magandang pinag-aralan. Napag-alaman ko na ang edukasyon ay susi sa mas magandang buhay.
Paulit-ulit kong naisip na puntahan at kausapin ang prinsipal ng isa sa mga paaralan na talagang gusto kong pasukan. Kinailangan ko ang bisikleta ng tatay ko para makapunta roon na umaabot ng kalahating araw. Hindi pa ako nakalabas ng bayan namin kahit kailan. Hindi ako mahusay magsalita ng Ingles, at puti ang prinsipal na ito. Noon lang ako nakakilala o nakakausap nang deretsahan ng isang puti, kaya natakot akong isipin ito.
May patuloy na nagtutulak at nagsasabi sa akin na dapat kong gawin ito, kaya humayo ako para kausapin ang prinsipal. Habang nakatingin ako sa kanya nakita ko na medyo nagulat siyang makita ang batang lalaking ito na nakatayong parang sundalo sa harap niya. Nakita ko ang kabaitan sa kanyang mga mata, kaya lumakas ang loob ko. Sinabi ko sa kanya na gusto ko talagang mag-aral sa paaralan niya at magiging napakasaya ko kung tatanggapin niya ako. Pagkatapos ay sinabi niya, “Sige, tingnan natin kapag lumabas na ang mga resulta ng test.” Sabi ko, “Salamat po, sir.” Wala pang apat na minuto ay nakalabas na ako ng opisina.
Ang apat na minutong iyon na nasa loob ako ng opisinang iyon ay talagang mahahalagang sandali sa buhay ko. Ako lang ang estudyante mula sa primary school ko na napili sa isa sa pinakamahusay na mga paaralan sa aming lugar. Nagpasalamat ako dahil naibigay sa akin ng butihing lalaking ito ang pagkakataong ito, at nahikayat ako nitong magsikap na maging pinakamagaling na estudyante sa klase namin.
Nagbukas iyan ng mga bagong oportunidad sa akin na makapasok sa isa pang magandang paaralan at maghanda para sa kolehiyo. Nakita ko sa unibersidad ang naging asawa ko dahil sa edukasyon ko. Nakakita ako ng trabaho sa lungsod dahil dito. Habang nakatira sa Nairobi, nakita namin ang isang missionary couple na nag-anyaya sa amin sa bahay nila, kung saan nagpupulong sila ng mga miyembro ng Simbahan. Kung wala ako sa Nairobi noon, hindi ko sana natagpuan ang ebanghelyo kailanman. Ang katotohanan ay may matatag akong trabaho kaya ako nakapaglingkod sa Simbahan.
Pinatototohanan ko na ang edukasyon ay isang susi para maging self-reliant. Magbubukas ito ng maraming oportunidad sa iyo na maglaan para sa iyong sarili sa temporal at maging self-reliant din sa espirituwal.