ម៉ាថាយ ២៦:៣៦–៤៦; លូកា ២២:៣៩–៤៦ ភាគ ១
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរងទុក្ខនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី
នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឆ្លងកាត់ការរងទុក្ខដែលយើងមិនអាចយល់បានដែលជាផ្នែកនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ នេះជាមេរៀនទីមួយផ្នែកទីពីរនៃមេរៀននេះ អំពីការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងសារៈសំខាន់ខាងគោលលទ្ធិរបស់វា ។ គោលបំណងនៃមេរៀននេះគឺដើម្បីជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងរបៀបដែលវាគឺជាទង្វើនៃសេចក្តីស្រឡាញ់សម្រាប់អ្នក ។ នៅក្នុងមេរៀនបន្ទាប់ អ្នកនឹងសិក្សាពីគោលលទ្ធិនៃដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរៀនពីរបៀបដែលអ្នកអាចទទួលបានកម្លាំង និងជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើងម្នាក់ៗ ?
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូកបានចែកចាយផ្នែកនៃការសន្ទនាដែលលោកមានជាមួយសមាជិកសាសនាចក្រ ។ សូមមើលវីដេអូ « What Has Our Savior Done for Us? » ចាប់ពីលេខកូដម៉ោង ០:០០ ដល់ ០:៣៤ ។ វីដេអូនេះមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។
កាលពីច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានជួបស្រី្តម្នាក់ដែលបាននិយាយថា មិត្តភក្តិរបស់នាងបានសូមនាងឲ្យត្រឡប់មកព្រះវិហារវិញ ក្រោយពីនាងបានអសកម្មអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ប៉ុន្តែនាងពុំគិតឃើញពីហេតុផលដែលនាងគួរតែត្រឡប់មកព្រះវិហារវិញនោះទេ ។ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់នាង ខ្ញុំបាននិយាយថា « ពេលប្អូនគិតពិចារណាពីអ្វីៗដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើសម្រាប់ប្អូន នោះប្អូននឹងមានហេតុផលជាច្រើនដើម្បីត្រឡប់មកដើម្បីថ្វាយបង្គំ និងបម្រើទ្រង់វិញ » ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់នៅពេលឮនាងឆ្លើយថា « តើទ្រង់បានធ្វើអ្វី ខ្លះសម្រាប់ខ្ញុំ ? »
( ដាល្លិន អេក អូក « តើព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើង ? » លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៧៥ )
-
តើអ្នកនឹងឆ្លើយសំណួររបស់ស្រ្តីនេះយ៉ាងណាដែរ ?
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរងទុក្ខនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី
បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទទួលទានអាហារបុណ្យរំលងហើយ រៀបចំសាក្រាម៉ង់ ហើយបានយាងទៅភ្នំដើមអូលីវ ដើម្បីចែកចាយការបង្រៀនចុងក្រោយរបស់ទ្រង់ជាមួយពួកសាវករបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានយាងទៅមួយភ្លែតជាមួយពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហានទៅកាន់សួនច្បារគែតសេម៉ា ។ ពាក្យ គែតសេម៉ានី មានន័យថា « កិនយកប្រេង » ។ គោល ការគ្រឹះសំខាន់ៗមួយចំនួននៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើឡើងនៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ សូមគិតអំពីរបៀបដែលការយល់ដឹងអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ និងទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះអ្នក ។
វគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោមពិពណ៌នាអំពីព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនដែលបានកើតឡើងដែលជាផ្នែកនៃការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ សូមពិចារណាចម្លងតារាងខាងក្រោមទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ហើយបំពេញវានៅពេលអ្នកសិក្សាខគម្ពីរនោះ ។ សូមពិចារណាផងដែរអំពីការគូសបញ្ជាក់ពាក្យ និងឃ្លាសំខាន់ៗពីខគម្ពីរទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
បន្ថែមពីលើការអានខគម្ពីរខាងក្រោមនេះ អ្នកក៏គួរមើល « The Savior Suffers in Gethsemane » ចាប់ពីលេខកូដម៉ោង ០:០០ ដល់ ៥:៥២ ផងដែរ ( មាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ហើយស្រមៃមើលថាបានធ្វើជាសាក្សីចំពោះព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ពិសិដ្ឋនេះ ។
|
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ |
តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
|---|---|
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ | តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ | តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ | តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ | តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនេះ ។ | តើអ្នកបានរៀន ឬទទួលអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? |
១. សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះយ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានពីរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកមានគំនិត អារម្មណ៍ ឬចំណាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះ ?
-
តើពាក្យ ឬឃ្លាជាក់លាក់អ្វីខ្លះពីខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលលេចធ្លោបំផុតចំពោះអ្នក ? ហេតុអ្វីទៅ ?
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះបានជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានចំពោះអ្នក ?
តម្លៃនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះ
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានចែកចាយពីរបៀបដែលការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី បង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏គ្មានទីបញ្ចប់របស់ទ្រង់ចំពោះយើង ។ សូមទស្សនាវីដេអូ « Abide in My Love » ចាប់ពីម៉ោង ១១:៣៣ ដល់ ១៤:០២ ។ វីដេអូនេះមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។
សូមយើងពិចារណាអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបើកសម្តែងថា ដើម្បីធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ហើយប្រោសលោះយើងពីសេចក្ដីស្លាប់ ទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ នោះការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់បានបណ្ដាលឲ្យទ្រង់ « គឺជាព្រះដែលមហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស ហើយត្រូវរងទុក្ខព្រមទាំងរូបកាយ និងវិញ្ញាណផង—ហើយដើម្បីកុំឲ្យ [ ទ្រង់ ] ត្រូវផឹកពែងល្វីង ហើយរួញខ្លាច » [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៩:១៨ ] ។ ការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងនៅលើឈើឆ្កាង គឺមានទំហំមហិមាជាងមនុស្សដែលមានជីវិតរមែងស្លាប់នេះអាចទ្រាំទ្របាន ។ ម្ល៉ោះហើយ ដោយសារតែសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះព្រះវរបិតាទ្រង់ និងចំពោះយើង នោះទ្រង់បានស៊ូទ្រាំ ជាលទ្ធផល អាចផ្ដល់ដល់យើងទាំងជីវិតអមតៈ និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
វាជានិមិត្តរូបដ៏រំជួលចិត្តដែល « ព្រះលោហិត [ បាន ] ចេញមកពីគ្រប់រន្ធញើស » [ ម៉ូសាយ ៣:៧ ] ពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ជាកន្លែងគាបប្រេងអូលីវ ។ នៅជំនាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីផលិតប្រេងអូលីវ ដំបូង ត្រូវយកផ្លែអូលីវមកកិននឹងផ្ទាំងថ្មធំមួយ ។ ផ្លែអូលីវ « កិន » នោះត្រូវយកទៅដាក់នៅក្នុងកន្ត្រកវេញដែលដាក់គរពីលើគ្នា ។ ទម្ងន់របស់វាគាបចេញជាប្រេងដំបូង ហើយល្អបំផុត ។ បន្ទាប់មកសង្កត់បន្ថែមដោយការដាក់ធ្នឹម ឬដុំឈើធំមួយសង្កត់ពីលើកន្ត្រកដែលដាក់គរគ្នានោះ ដែលគាបបានប្រេងបន្ថែមទៀត ។ ទីបំផុត ដើម្បីគាបយកដំណក់ប្រេងចុងក្រោយ គឺត្រូវដាក់ថ្មជាច្រើនសង្កត់លើធ្នឹមនៅចុងម្ខាង ដើម្បីបង្កើតជាកម្លាំងសម្ពាធសង្កត់ឲ្យខ្លាំង ។ មែនហើយ ប្រេងនឹងចេញមកជាពណ៌ក្រហមដូចវាហូរចេញមកកាលពីដំបូងដែរ ។
ខ្ញុំគិតអំពីដំណើររឿងរបស់ម៉ាថាយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅពេលទ្រង់បានចូលទៅសួនច្បារគែតសេម៉ានីនាយប់ដ៏សំខាន់នោះ—ដែលទ្រង់ « ចាប់តាំងមានព្រះហឫទ័យព្រួយ ហើយតប់ប្រមល់ជាខ្លាំង ។ …
« កាលទ្រង់បានយាងទៅមុខបន្តិចទៀត នោះទ្រង់ទម្លាក់អង្គ ផ្កាប់ព្រះភក្ត្រចុះអធិស្ឋានថា ឱព្រះវរបិតានៃទូលបង្គំអើយ បើសិនជាបាន នោះសូមឲ្យពែងនេះកន្លងហួសពីទូលបង្គំទៅ ប៉ុន្តែកុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមតាមតែព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ » [ ម៉ាថាយ ២៦:៣៧, ៣៩ ] ។
បន្ទាប់មក កាលខ្ញុំស្រមៃឃើញថាសម្ពាធមានកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ នោះទ្រង់បានទូលអង្វរជាលើកទីពីរសូមការសម្រាលទុក្ខ ហើយទីបំផុតបានសូមជាលើកទីបី ដែលវាប្រហែលការឈឺចាប់នេះដល់កំពូលរបស់ទ្រង់ហើយមើលទៅ ។ ទ្រង់បានស៊ូទ្រាំការរងទុក្ខរហូតសេចក្ដីយុត្តិធម៌ត្រូវបានស្កប់ស្កល់ដល់ដំណក់ចុងក្រោយ ។ ការណ៍នេះទ្រង់បានប្រោសលោះបងប្អូន និងរូបខ្ញុំ ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាអំណោយដ៏មានតម្លៃណាស់ហ្ន៎ !
( ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « Abide in My Love » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៥១ )
-
តើពាក្យ ឬឃ្លាអ្វីមកពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ដែលលេចធ្លោចំពោះអ្នក ?
-
តើការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅសួនច្បារគែតសេម៉ានីបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ចំពោះអ្នកផ្ទាល់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ( ឆ្នាំ ១៨៩៩–ឆ្នាំ ១៩៩៤ ) បានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ហើយក្រោយមកនៅកាល់វ៉ារី « គឺជាទង្វើនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំបំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានកត់ត្រាទុក » ( Teachings of Presidents of the Church: Ezra Taft Benson [ ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៩៤ ) ។
២. ដោយប្រើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនថ្ងៃនេះ សូមកត់ត្រាចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះសំណួរខាងក្រោម ដែលជាផ្នែកនៃសុន្ទរកថារបស់ប្រធាន អូក នៅដើមមេរៀននេះ ។
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់ខ្ញុំ ?
ជម្រើស ៖ តើចង់រៀនសូត្របន្ថែមទៀតដែរឬទេ ?
តើអ្វីទៅជាសារៈសំខាន់នៃគែតសេម៉ានី ?
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀន ៖
ពាក្យ គែតសេម៉ានី Gethsemane មកពីពាក្យដើមពីរនៃភាសាហេព្រើរ ៖ ពាក្យ gath មានន័យថា « សង្កត់ » និងពាក្យ shemen មានន័យថា « ប្រេង » ជាពិសេសគឺប្រេងអូលីវ ។
នៅទីនោះ អូលីវត្រូវបានសង្កត់ដោយទម្ងន់នៃរង្វង់កង់ថ្មដ៏ធ្ងន់ ដើម្បីច្របាច់យកប្រេងដ៏មានតម្លៃចេញពីផ្លែអូលីវ ។ ដូច្នេះព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានីគឺពិតជាត្រូវបានសង្កត់នៅក្រោមទម្ងន់នៃអំពើបាបរបស់ពិភពលោកនេះ ។ ទ្រង់បានស្រក់ដំណក់ឈាមធំៗ—« ប្រេង » នៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់—ដែលចេញមកពីគ្រប់រន្ធញើស ។ …
… សូមចាំថា ដូចជាដើមអូលីវដែរ ដែលត្រូវយកមកគាបយកប្រេងដើម្បីអុចបំភ្លឺ ដូច្នេះព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏ត្រូវបានគាបដូច្នោះដែរ ។ ព្រះប្រោសលោះរបស់យើងបានបង្ហូរព្រះលោហិតពីគ្រប់រន្ធញើស ។ នៅថ្ងៃដ៏រីករាយនៃបេសកកម្មរបស់អ្នក នៅពេលដែលពែងនៃសេចក្តីរីករាយរបស់អ្នកបានកន្លងផុតទៅ សូមចងចាំពែងនៃភាពជូរចត់របស់ទ្រង់ ដែលធ្វើឲ្យការណ៍នោះអាចធ្វើទៅបាន ។ ហើយនៅពេលការសាកល្បងដែលឈឺចាប់ធ្លាក់មកលើអ្នក ចូរនឹកឃើញដល់សួនច្បារគែតសេម៉ានី ។
( រ័សុល អិម ណិលសុន « Why This Holy Land? » Ensign ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៩ ទំព័រ ១៧–១៨ )
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើង ?
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានថ្លែង ៖
នៅក្រោមផែនការនៃព្រះវបិតាសួគ៌របស់យើង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] « បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី » ( គោលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៤:៩ ) ដើម្បីឲ្យយើងម្នាក់ៗអាចដកពិសោធន៍ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ដែលចាំបាច់ដើម្បីស្វែងរកជោគវាសនាដ៏ទេវភាពរបស់យើង ។ ដោយជាផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតា នោះដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយកឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ដើម្បីធានាឲ្យយើងម្នាក់ៗទទួលបាននូវអតមភាព ។ ពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្តល់ឲ្យយើងម្នាក់ៗនូវឱកាសដើម្បីប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះសួគ៌ារបស់យើងវិញដោយស្អាតស្អំ ។ បទបញ្ញត្តិ និងសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់បង្ហាញផ្លូវដល់យើង ហើយបព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់ផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយដែលចាំបាច់ដើម្បីឈានដល់ជោគវាសនានោះ ។ ហើយព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានស្ម័គ្រព្រះទ័យមកដកពិសោធន៍រាល់ការឈឺចាប់ និងទុក្ខព្រួយក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ទាំងអស់ ដើម្បីទ្រង់អាចដឹងពីរបៀបពង្រឹងយើងកាលដែលយើងមានទុក្ខលំបាក ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះ ពីព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់កូនៗទាំងអស់របស់ព្រះ ។ សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាកម្លាំងជំរុញសម្រាប់អ្វីៗទាំងអស់ ហើយកម្លាំងជំរុញនេះមានតាំងពីដើមដំបូងមកហើយ ។
( ដាល្លិន អេក អូក « តើព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើង ? » លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៧៧ )