Ապաշխարությունն այն եղանակներից մեկն էր, որի միջոցով Հովհաննես Մկրտիչն օգնեց մարդկանց պատրաստվել ընդունելու Հիսուս Քրիստոսին: Այս դասի նպատակն է օգնել ուսանողներին ավելի լավ հասկանալ այն ուրախությունը, որն առաջանում է կանոնավոր ապաշխարությունից:
Ի՞նչն է ձեզ ուրախություն պարգևում
Մտածեք, թե ինչն է ձեզ ուրախություն պարգևում: Փորձեք 30 վայրկյանում գրել հնարավորինս շատ օրինակներ:
Նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնն ուսուցանել է, թե մենք ինչպես կարող ենք ուրախություն զգալ մեր կյանքում:
Նկար
Official portrait of President Russell M. Nelson taken January 2018
Երբ փորձում ենք ապաշխարել, մենք փոխվելու որոշում ենք կայացնում։ Մենք թույլ ենք տալիս Փրկիչին՝ վերափոխելու և դարձնելու մեզ այն անձնավորությունը, որը մեր ներուժի լավագույն տարբերակն է: Մենք որոշում ենք հոգևորապես աճել և ստանալ ուրախություն՝ փրկագնման ուրախությունը Նրանում։
Ապաշխարությունը փոխվում է, երբ հեռանում ենք մեղքից և մոտենում Աստծուն՝ Հիսուս Քրիստոսի Քավության միջոցով (տես Սուրբ Գրքերի Ուղեցույց, « Ապաշխարել, ապաշխարություն» », scriptures.ChurchofJesusChrist.org):
Եթե դուք մինչ այսօր չեք վերաբերվել ապաշխարությանը որպես ուրախության աղբյուրի, ապա հիմա ինչպիսի՞ զգացումներ կամ հույզեր եք ունենում, երբ մտածում եք ապաշխարության մասին: Ինչո՞ւ:
Ինչո՞ւ որոշ մարդիկ անմիջապես ուրախություն չեն զգում ապաշխարելիս:
Խորհեք ապաշխարության վերաբերյալ հարցերի շուրջ: Այս դասի ընթացքում դուք հնարավորություն կունենաք պատասխաններ փնտրել այս հարցերին:
«Ապաշխարեցէք, … Պատրաստ արէք Տիրոջ ճանապարհը»
Որպեսզի օգնի մարդկանց պատրաստվել ընդունելու Հիսուս Քրիստոսին, Հովհաննես Մկրտիչը հրավիրեց նրանց ապաշխարել (տես Մատթեոս 3.1-3):
Նախորդ դասում դուք ուսումնասիրեցիք, թե Մարկոսն ու Մատթեոսը ինչ են գրել Հովհաննես Մկրտիչի մասին: Ղուկասը գրանցել է լրացուցիչ մանրամասներ Հովհաննեսի մասին: Կարդացեք Ղուկաս 3.10-14-ը ՝ փնտրելով, թե Հովհաննեսն ինչպես օգնեց մարդկանց ապաշխարել:
Ի՞նչ փոփոխություններ է Հովհաննեսը առաջարկել մարդկանց անել։
Այդ փոփոխություններն ինչպե՞ս օգնեցին մարդկանց հեռանալ մեղքից և պատրաստվել ընդունել ու հետևել Հիսուս Քրիստոսին:
Ուսումնասիրեք Նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնի հետևյալ ելույթը: Ուշադրություն դարձրեք, թե Սուրբ Հոգին ինչ է ուսուցանում ձեզ ապաշխարության և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի մասին:
Նկար
Official portrait of President Russell M. Nelson taken January 2018
Շատ մարդիկ ապաշխարությունը դիտարկում են որպես պատիժ, մի բան, որից պետք է խուսափել, բացառությամբ առավել լուրջ հանգամանքների: Սակայն պատժի ենթարկվելու այս զգացումն առաջացնում է սատանան: Նա փորձում է խանգարել մեզ ապավինել Հիսուս Քրիստոսին, ով կանգնած է գրկաբաց՝ հուսալով և ցանկանալով բժշկել, ներել, մաքրել, զորացնել, մաքրագործել և սրբացնել մեզ:
Ապաշխարություն բառը հունարեն Նոր Կտակարանում գրված է metanoeo: Meta նախածանցը նշանակում է «փոխել»: -Noeo վերջածանցը առնչվում է հունարեն բառերի հետ, որոնք նշանակում են «միտք», «գիտելիք», «ոգի» և «շունչ»:
Այսպես, երբ Հիսուսն ինձ ու ձեզ խնդրում է «ապաշխարել», [ Ղուկաս 13.3-5 ] Նա հրավիրում է մեզ փոխել մեր միտքը, մեր գիտելիքը, մեր հոգին, նույնիսկ այն, թե ինչպես ենք շնչում։ Նա խնդրում է մեզ փոխել այն ձևը, որով մենք սիրում ենք, մտածում, ծառայում, անցկացնում մեր ժամանակը, վերաբերվում մեր կանանց, սովորեցնում մեր երեխաներին և նույնիսկ հոգ տանում մեր մարմինների մասին:
Ոչինչ ավելի ազատագրական, ավելի ազնվացնող կամ ավելի կարևոր չէ մեր անհատական առաջընթացի համար, քան կանոնավոր, ամենօրյա կենտրոնացումն ապաշխարության վրա: Ապաշխարությունը մեկ իրադարձություն չէ, այն գործընթաց է։ Այն երջանկության և խաղաղ մտքի բանալին է։ Զուգորդվելով հավատքի հետ՝ ապաշխարությունը հնարավորություն է տալիս օգտվել Հիսուս Քրիստոսի Քավության զորությունից։
Անկախ նրանից, թե դուք ջանասիրաբար շարժվում եք ուխտի ճանապարհով, սայթաքել կամ շեղվել եք ուխտի ճանապարհից, կամ նույնիսկ չեք կարող տեսնել այդ ճանապարհն այն տեղից, որտեղ գտնվում եք, աղաչում եմ ձեզ ապաշխարել: Զգացեք ամենօրյա ապաշխարության ամրացնող զորությունը, ամեն օր գործելով և լինելով մի փոքր ավելի լավը։
Ի՞նչն է ամենաշատը տպավորել ձեզ ապաշխարության և Հիսուս Քրիստոսի մասին Նախագահ Նելսոնի ուսմունքներում:
Ե՞րբ եք առիթ ունեցել տեսնելու ապաշխարության օրհնությունները ձեր կամ ուրիշների կյանքում:
Ձեր կարծիքով, Փրկիչն ինչո՞ւ է հույսով լցված, որ մենք կապաշխարենք և ինչո՞ւ այսքան մեծ ցանկություն ունի մեզ ներելու:
Հաջորդ մի քանի րոպեների ընթացքում դուք կընտրեք և կուսումնասիրեք ապաշխարության որևէ հատուկ ոլորտ, որը կօգնի ձեզ ավելի շատ մոտենալ ու նմանվել Հիսուս Քրիստոսին, ավելի մեծ հնարավորություն ունենալ օգտվելու Նրա զորությունից ու խաղաղությունից և ավելի մեծ ուրախություն զգալ: Ստորև նշված են այն ոլորտները, որոնք դուք կցանականաք ուսումնասիրել: Ընտրեք դրանցից մեկը կամ ուսումնասիրեք ապաշխարության վերաբերյալ ձեր հարցերից մեկը:
Ինչպե՞ս եմ ես ապաշխարում:
Ինչպե՞ս կարող եմ ավելի շատ ուրախություն գտնել ապաշխարության մեջ:
Ինչպե՞ս կարող եմ հաղթահարել ապաշխարության հանդեպ իմ վախը:
Ի՞նչ է ենթադրում ամենօրյա կենտրոնացումը ապաշխարության վրա, կամ ինչպե՞ս է դա արտահայտվելու իմ կյանքում:
Ստորև նշված են որոշ նյութեր, որոնք կարող են օգնել ձեզ խորացնել ապաշխարության ձեր հասկացողությունը: Դրանք մատչելի են ChurchofJesusChrist.org կայքի Gospel Library հավելվածում: Այս և ուրիշ նյութերը կարող են օգնել ձեզ ձեր կողմից ընտրված ապաշխարության ոլորտի ուսումնասիրման գործում: Կարող եք նշումներ կատարել և ընդգծել այն մանրամասները, որոնք առավել կարևոր են ձեզ համար։
Երիտասարդներին զորացնելու համար [գրքույկ, 2011], «Ապաշխարություն», 28–29
: Ինչո՞ւ Հովհաննեսը մարդկանց անվանեց «իժերի ծնունդներ»
Պաղեստինյան իժը ամենատարածված թունավոր օձն է Իսրայելում: Իժերը ակտիվ են լինում գիշերը և սովորաբար որս են անում` թաքնվելով, ապա գաղտագողի մոտենալով զոհին: Երբ վտանգ են զգում, իժերն իրենց մարմնով կծիկ են դառնում, սուլում են ու հարվածում իրենց հակառակորդին։ Նմանապես, փարիսեցիներն ու սադուկեցիները վախենում էին Հովհաննեսից, քանի որ նա շատերին էր հեռացնում իրենց կեղծ ուսմունքներից:
Սուրբ գրություններում մարդկանց տեսակները երբեմն խորհրդանշվում են ծառերի միջոցով, որոնք լավ կամ վատ պտուղ են տալիս: «Ապաշխարութեան արժանի պտուղներ արէք» նշանակում է փոխել Աստծո ուսմունքներին հետևելու մեր ցանկություններն ու գործողությունները։
Հին Հռոմում մաքսավորները հարկեր էին հավաքում Հռոմի կառավարության համար: Հրեաներն ատում էին մաքսավորներին, քանի որ մարդիկ վերաբերվում էին նրանց որպես իրենց սեփական ազգի դավաճանների, և քանի որ հաճախ մաքսավորներն ավելի մեծ գումար էին գանձում, քան անհրաժեշտ էր (տես Ջոզեֆ Սմիթ Թարգմանություն, Ղուկաս 3.19-20 [Աստվածաշնչի հավելվածում], Ղուկաս 3.12-13): Որոշ մաքսավորներ պատրաստակամ ընդունեցին ավետարանը (տես Մատթեոս 9.9–10 , Ղուկաս 19.1–10 , Սուրբ գրքերի ուղեցույց, « Մաքսավորներ », scriptures.ChurchofJesusChrist.org):
Արդյո՞ք ապաշխարությունը փրկում է մեզ
Նկար
Official portrait of Elder Dieter F. Uchtdorf of the Quorum of the Twelve Apostles, 2006. Called as Second Counselor in the First Presidency, 3 February 2008. Made official portrait in 2008 replacing portrait taken in 2004.
Ապաշխարությունը չէ, որ փրկում է մեզ: Մեզ փրկում է Հիսուս Քրիստոսի արյունը: Մենք փրկվում ենք ոչ թե մեր վարքի անկեղծ ու ազնիվ փոփոխության շնորհիվ, այլ «շնորհի միջոցով է, որ մենք փրկվում ենք՝ այն ամենից հետո, ինչ մենք կարող ենք անել» ( 2 Նեփի 25.23): Սակայն անկեղծ ապաշխարությունը պայմաններից մեկն է՝ Աստծո ներումը կյանքում ստանալու համար: Անկեղծ ապաշխարությունը «ամենամութ գիշերը վերածում է պայծառ մի օրվա» (Սպենսեր Ու. Քիմբոլ, Ներման հրաշքը [1969], 362):
(Դիտեր F. Ուխդորֆ, «Ապահով վերադարձի կետ», Ensign կամ Լիահոնա, մայիս 2007,100):
