« ថ្ងៃទី ២៥–៣១ ខែ តុលា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤–១២៥ ៖ ‹ គេហដ្ឋានមួយថ្វាយដល់ព្រះនាមរបស់យើង › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ២៥–៣១ ខែ តុលា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤–១២៥ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

រូបភាព

ទីក្រុងណោវូ

ទីក្រុងណៅវូដ៏ស្រស់ស្អាត ដោយ ឡារី វីនបក

ថ្ងៃទី ២៥–៣១ ខែ តុលា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤–១២៥

« គេហដ្ឋានមួយថ្វាយដល់ព្រះនាមរបស់យើង »

ដើម្បីឲ្យព្រះវិញ្ញាណនាំយកគោលការណ៍នានាចូលក្នុងការចងចាំរបស់យើង នៅពេលយើងបង្រៀន ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:២៦ ) យើងត្រូវតែសិក្សា និងសញ្ជឹងគិតអំពីគោលការណ៍ទាំងនោះដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមជាមុនសិន ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

រូបភាព

រូបតំណាងការចែកចាយ

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមគិតដល់ការអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីមួយដែលពួកគេបានរកឃើញនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤–១២៥ ដែលបានបណ្ដាលឲ្យពួកគេគិតដល់គោលការណ៍ដំណឹងល្អមួយតាមរបៀបថ្មី ។ តើពួកគេបានអានអ្វីខ្លះ—ជាបុគ្គល ឬជាគ្រួសារ—ដែលបានផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ គិត ឬរស់នៅ ?

រូបភាព

រូបតំណាងការបង្រៀន

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:១៥, ២០

ព្រះអម្ចាស់អរព្រះហឬទ័យនឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ ។

នៅក្នុង កណ្ឌទី ១២៤ ព្រះអម្ចាស់បានសរសើរហៃរុម ស្ម៊ីធ និង ជួច មិលលើ ចំពោះសេចក្ដីទៀងត្រង់របស់ពួកលោក ។ ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យសិក្សាពីលក្ខណៈសម្បត្តិនេះកាន់តែជ្រាលជ្រៅថែមទៀត អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:១៥, ២០ ហើយសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលពួកគេរៀនអំពីសេចក្ដីទៀងត្រង់មកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ។ តើយើងរៀនបានអ្វីខ្លះទៀតមកពីបទគម្ពីរដែលមានក្នុងបញ្ជីក្រោមពាក្យ « សេចក្ដីទៀងត្រង់ » នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ( នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ) ឬ មកពីសារលិខិតរបស់អែលឌើរ រីឆាត ជេ ម៉េណេស « ការទទួលបានការទុកព្រះទ័យពីព្រះអម្ចាស់ និងទំនុកចិត្តពីគ្រួសារអ្នក » ?( Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៧៥–៧៧ ) ។ ប្រហែលជាសិស្សក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយឧទាហរណ៍អំពីមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ ដែលមានសេចក្ដីទៀងត្រង់ ។ ហេតុអ្វីសេចក្ដីទៀងត្រង់គឺជាលក្ខណៈសម្បត្តិដ៏មានតម្លៃមួយបែបនេះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២២–២៤, ៦០–៦១

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងស្វាគមន៍ និងទទួលយកមនុស្សដទៃ ។

សមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកអាចរៀនអ្វីមួយមកពីការពិពណ៌នារបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីព្រះដំណាក់ណៅវូ ដែលអាចជួយពួកគេនៅក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ពួកគេជាមួយមនុស្សដែលមិនមែនជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ឬដែលបានចាកចេញពីសាសនាចក្រ ។ អ្នកអាចគូររូបផ្ទះមួយនៅលើក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្រាវជ្រាវ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២២–២៤, ៦០–៦១ រកពាក្យ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាពីគោលបំណងនៃព្រះដំណាក់ណៅវូ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចសរសេរពាក្យផ្សេងៗនៅជុំវិញរូបផ្ទះនោះ ។ តើពាក្យទាំងនេះក៏អាចអនុវត្តបានចំពោះសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបង្កើតវប្បធម៌សា្វគមន៍ដូចគ្នានេះនៅក្នុងវួដ និងផ្ទះរបស់យើង ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៥–៤៥, ៥៥

ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់បង្គាប់យើងឲ្យសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដើម្បីយើងអាចទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ។

ប្រហែលជាសិស្សក្នុងថ្នាក់អាចស្រមៃថា ពួកគេកំពុងរស់នៅក្នុងក្រុងណៅវូឆ្នាំ ១៨៤១ ហើយធ្វើការសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ពេលមានមិត្តម្នាក់សួរថា « ហេតុអ្វីយើងបន្ដកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទាំងនេះ ? » តើយើងនឹងនិយាយអ្វីខ្លះទៅកាន់មិត្តនេះ ? សិស្សក្នុងថ្នាក់អាចរកមើលគំនិតនានានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៨–៣០, ៣៧–៤២, ៥៥ ។ ប្រសិនបើសមាជិកក្នុងថ្នាក់មួយចំនួនមិនសូវស្គាល់ពិធីបរិសុទ្ធ ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះទេ សូមគិតពីការរៀបរាប់ពីគោលបំណង និងពរជ័យនានានៃពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ ។ សូមមើល temples.ChurchofJesusChrist.org សម្រាប់ការណែនាំអំពីអ្វីដែលអាចពិភាក្សាបានដោយសមរម្យ នៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងសម្រាប់រូបភាពព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលអ្នកអាចបង្ហាញនៅក្នុងថ្នាក់បាន ។

រូបភាព
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាមួយនឹងពួកបុរសកំពុងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ដោយ ហ្គែរី អ៊ី ស្ម៊ីធ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៤៥–៥៥

ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់អស់អ្នកដែលខិតខំគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។

ពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅស្រុកចាកសុន ប៉ុន្ដែត្រូវបាន « បង្ខាបង្ខាំងដោយសារពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៥១ ) ។ នៅក្នុងខទី ៤៩–៥៥ ត្រង់កន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់បានលើកឡើងពីស្ថានភាពនេះ អាចមានសារលិខិតធានាអះអាងមួយដល់មនុស្សដែលចង់គោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ប៉ុន្ដែត្រូវបានរារាំងពីការធ្វើដូច្នោះ ដោយសារតែគ្រួសារ ឬ កាលៈទេសៈផ្សេងទៀត ។ អ្នកអាចអានខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ ហើយសូមឲ្យពួកគេគិតអំពីស្ថានភាពដែលមនុស្សអាចមិនបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នាដ៏សុចរិតរបស់ពួកគេ ដោយសារតែកាលៈទេសៈដែលពួកគេមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ។ តើការប្រឹក្សាអ្វីខ្លះដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលអាចជួយនរណាម្នាក់នៅក្នុងស្ថានភាពមួយបែបនេះ ? តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការគោរពប្រតិបត្តិ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៩១–៩២

ព្រះអម្ចាស់អាចដឹកនាំយើងតាមរយៈពរជ័យអយ្យកោរបស់យើង ។

តើសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកនឹងទទួលបានប្រយោជន៍មកពីការពិភាក្សាមួយអំពីពួកអយ្យកោ និងពរជ័យអយ្យកោដែរឬទេ ? អ្នកអាចចាប់ផ្ដើមដោយការអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យអានគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៩១–៩២ ហើយរកមើលអ្វីដែលហៃរុម ស្ម៊ីធ ត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើ ។ រួចហើយ អ្នកអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវពាក្យ អ្វីខ្លះ និង ហេតុអ្វី ហើយអញ្ជើញឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់អាន « ពរជ័យលោកអយ្យកោ » ( ពិតចំពោះសេចក្តីជំនឿ ទំព័រ ១១១–១១៣ ) ដើម្បីរកមើលអ្វីជាពរជ័យលោកអយ្យកោ និងមូលហេតុដែលវាមានតម្លៃ ។ តើបុគ្គលម្នាក់អាចរៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួលបានពរជ័យលោកអយ្យកោដោយរបៀបណា ? សូមពិចារណាអញ្ជើញមនុស្សពីរបីនាក់ ដែលបានទទួលពរជ័យលោកអយ្យកោរបស់ពួកគេ ឲ្យឡើងចែកចាយពីមូលហេតុដែលពួកគេមានអំណរចំពោះពរជ័យនេះ ។ ( សូមរំឭកពួកគេថា កុំឲ្យចែកចាយអ្វីដែលផ្ទាល់ខ្លួន ឬពិសិដ្ឋពេកមកពីពរជ័យរបស់ពួកគេ ) ។ តើយើងអាចបង្ហាញថា យើងផ្ដល់តម្លៃដល់ពរជ័យលោកអយ្យកោរបស់យើងដោយរបៀបណា ?

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមអធិស្ឋានសម្រាប់សិស្សរបស់អ្នក ។ សូមអធិស្ឋានតាមឈ្មោះសម្រាប់មនុស្សដែលអ្នកបង្រៀន ។ អ្នកអាចអធិស្ឋានដើម្បីដឹងពីតម្រូវការរបស់ពួកគេ ហើយដឹងពីអ្វីដែលត្រូវបង្រៀន ដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការទាំងនោះ ។ អ្នកក៏អាចសូមឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ « រៀបចំចិត្តគេ » ( អាលម៉ា ១៦:១៦ ) ដើម្បីទទួលយកសេចក្ដីពិត ដែលអ្នកនឹងបង្រៀនផងដែរ ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៦ ) ។