« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៥-៨៧ ៖ ‹ ចូរឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៥-៨៧ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២១
ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៥-៨៧
« ចូរឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ »
សូមកុំមានអារម្មណ៍មានសម្ពាធដែលត្រូវគ្របដណ្តប់គ្រប់ខគម្ពីរទាំងអស់ — ឬសូម្បីតែគ្រប់ជំពូក — នៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញានៅក្នុងសាលាថ្ងៃអាទិត្យឡើយ ។ សូមឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំអ្នក ហើយត្រូវចេះឆ្លើយតបចំពោះអ្វីដែលសមាជិកទាំងឡាយរកឃើញថាវាទាក់ទងនឹងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
សិស្សអាចមើលត្រួសៗគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥-៨៧ចំពោះពាក្យសម្ដី ឬ ឃ្លាដែលហាក់ដូចជាមានសារៈសំខាន់ចំពោះពួកគេ ( ប្រហែល ជាពាក្យឬឃ្លាមួយដែលពួកគេបានគូសចំណាំក្នុងខគម្ពីររបស់ពួកគេ )។ សូមឲ្យពួកគេសរសេរពាក្យសម្ដី ឬ ឃ្លានៅលើក្តារខៀន ហើយសូមជ្រើសរើសយកចំនួនពីរបីមកធ្វើការពិភាក្សា ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:៦
ព្រះវិញ្ញាណមានបន្ទូលដោយ « សំឡេងតូចរហៀង » ។
-
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:៦ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រើភាសាពិពណ៌នាដើម្បីប្រាប់អំពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបានមានបន្ទូលមកកាន់លោក ។ តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចេញពីការពិពណ៌នារបស់គាត់ ? អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីពេលវេលានៅពេលព្រះវិញ្ញាណបានមានបន្ទូលមកកាន់ពួកគេ — តើពួកគេនឹងចែកចាយពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច ? ពួកគេអាចស្វែងរកការពិពណ៌នាបន្ថែមទៀតនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរដូចតទៅនេះ ៖ លូកា ២៤:៣២, ម៉ូសាយ ៥:២, អាលម៉ា ៣២:២៨, ហេលេមិន ៥:៣០, គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦:២២–២៣, ១១:១២–១៣ ។
-
តើអ្នកអាចគិតពីកម្មវត្ថុមេរៀន ឬការបង្ហាញដែលនឹងបង្ហាញសំឡេងតូចរហៀងដែលខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណដែរឬទេ ? ប្រហែលជាអ្នកអាចមានសំឡេងតន្រី្តពិសិដ្ឋលេងរហ៊ឹមៗ នៅពេលសិស្សដើរចូលក្នុងបន្ទប់ ។ សិស្សអាចនិយាយអំពីរបៀបដែលតន្រ្តីអាចធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ យ៉ាងណា ហើយថាតើវាពិបាកយ៉ាងណាដើម្បីស្តាប់សំឡេងតន្រ្តី ប្រសិនបើមានសំឡេងរំខាននោះ ។ ការណ៍នេះនឹងដឹកនាំទៅរកការពិភាក្សាអំពីការរំខាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដែលរុញយើងចេញពីការឮសំឡេងតូចរហៀង ។ សិស្សអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេធ្វើដើម្បីបង្កើនការងាយដឹងពីអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណ — ការប្រឹក្សាមួយចំនួនអាចរកបាននៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៦:១-៧
ពួកសុចរិត គឺត្រូវបានប្រមូលផ្តុំនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។
-
សកម្មភាពខាងក្រោមអាចជួយសិស្សយល់ពីទីសម្គាល់នៅក្នុងរឿងប្រៀបធៀបនៃស្រូវសាលី និងដើមស្រងែ ៖ អ្នកអាចសរសេរឃ្លាទីសម្គាល់ចេញពីរឿងប្រៀបធៀប ( ដូចជា « ពួកអ្នកព្រោះគ្រាប់ពូជ » , « ស្រងែប្រជ្រៀតស្រូវសាលី »,« ស្លឹកកំពុងតែពន្លកឡើង » និង « ការប្រមូលស្រូវសាលី » [ ខទី ២–៤, ៧ ] ) ហើយការបកប្រែដែលអាចមាន ( ដូចជា « ពួកសាវក » , « ការក្បត់សាសនា » , « ការស្តារឡើងវិញ » និង « កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា » ) នៅលើស្លាកក្រដាសខុសៗគ្នា ហើយបិទវានៅលើជញ្ជាំង ។ បន្ទាប់មក សិស្សអាចធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីផ្គូរផ្គងទីសម្គាល់ជាមួយនឹងអត្ថន័យរបស់វា ដោយប្រើអ្វីដែលពួកគេបានរៀនចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៦:១-៧( ពួកគេក៏អាចអានម៉ាថាយ ១៣:៣៧–៤៣ផងដែរ ) ។ ហេតុអ្វីវាចាំបាច់ដែលព្រះអម្ចាស់ថ្លែងវិវរណៈនេះ « ដល់អ្នករាល់គ្នា ជាពួកអ្នកបម្រើរបស់យើង » ? ( ខទី ១ ) ។ តើសារលិខិតអ្វីដែលយើងរកឃើញថាទាក់ទងនឹងការបម្រើរបស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ? ( សូមមើលផងដែរខទី ១១ ) ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨៧:២, ៦, ៨
សេចក្តីសុខសាន្តរកឃើញនៅក្នុង « ទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » ។
ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាទីបរិសុទ្ធដែលយើងអាចទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ។
-
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ពីសេចក្តីត្រូវការដើម្បី « ឈរ…នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » នោះអ្នកអាចចាប់ផ្តើម តាមរយៈការអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរឧបសគ្គមួយចំនួនដែលយើងប្រឈមមុខនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ពួកគេអាចរកបានឧទាហរណ៍មួយចំនួននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៧:២, ៦ ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចពិភាក្សាពីរបៀបដែលការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ខទី ៨ អាចជួយជាមួយឧបសគ្គទាំងនេះ ។ សំណួរទាំងនេះអាចជួយ ៖
តើសារៈសំខាន់នៃពាក្យ « ឈរ » នៅក្នុងខគម្ពីរនេះមានន័យដូចម្តេច ?
តើអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យកន្លែងមួយបរិសុទ្ធ បាន ?
តើអ្វីខ្លះដែលអាចទាញមនុស្សចេញពីទីបរិសុទ្ធ ?
តើយើងអាចធានាថាយើងមិនផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
ប្រហែលជា សិស្សអាចស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចែកចាយជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមកពីឧទាហរណ៍នៃ « ទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » ហើយអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេបរិសុទ្ធ ( អ្នកអាចចង្អុលបង្ហាញថា ទីបរិសុទ្ធអាចមានន័យលើសពីទីកន្លែងរូបីយ ) ។ វីដេអូ «Standing in Holy Places» ( ChurchofJesusChrist.org ) អាចផ្ដល់យោបល់បន្ថែមដល់ពួកគេ ។ នៅពេលដែលពួកគេចែកចាយ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យនិយាយអំពីមូលហេតុដែលកន្លែងទាំងឡាយនេះគឺបរិសុទ្ធសម្រាប់ពួកគេ ។ តើទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយជួយយើងស្វែងរកសេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងទីគ្រោះថ្នាក់ក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះយ៉ាងដូចម្តេច ?
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
សូមស្វែងរក « សំឡេងតូចរហៀង និងស្ងប់ស្ងាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ » ។
ស៊ីស្ទើរ វីកគី អែហ្វ. ម៉ាស្តូម៉ូរី ជាអតីតទីប្រឹក្សានៅក្នុងគណៈប្រធានកុមារទូទៅ បានផ្តល់ឲ្យនូវពាក្យប្រឹក្សានេះថា ៖ « ពីព្រោះព្រះវិញ្ញាណគឺជាញឹកញាប់ត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាសំឡេងតូច នោះវា…មានសារៈសំខាន់ដើម្បីមានពេលវេលាស្ងប់ស្ងាត់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងផងដែរ ។ ព្រះអម្ចាស់បានទូន្មានយើងឲ្យ ‹ ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា អញជាព្រះ › [ ទំនុកដំកើង ៤៦:១០ ] ។ ប្រសិនបើយើងផ្តល់កន្លែងស្ងប់ស្ងាត់មួយជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាទីដែលយើងមិនមើលទូរទស្សន៍ កុំព្យូទ័រ វីដេអូហ្គេម ឬឧបករណ៍អេឡិចត្រូចនិចផ្ទាល់ខ្លួនច្រើនពេកនោះទេ យើងអនុញ្ញាតឲ្យសំឡេងតូចរហៀងមានឱកាសផ្តល់វិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដល់យើង ហើយខ្សឹបប្រាប់ការណែនាំយ៉ាងផ្អែមល្អែម ហើយលួងលោមដល់យើងវិញ » ( « Helping Others Recognize the Whisperings of the Spirit » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ១១ ) ។
ការអភិវឌ្ឍន៍ការបង្រៀនរបស់យើង
រៀបចំដោយគិតអំពីមនុស្ស ។ « សូមឲ្យការយល់ដឹងពីសិស្សដែលអ្នកបង្រៀនដឹកនាំដល់ [ ការរៀបចំ ] របស់អ្នក ។… គ្រូបង្រៀនដែលមានលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទ គឺពុំតាំងចិត្តទៅលើរបៀប ឬវិធីសាស្ត្របង្រៀនជាក់លាក់មួយនោះទេ ពួកគេតាំងចិត្តដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទំព័រ ៧ ) ។