« ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ កក្កដា ។ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៧-៨០ ៖ ‹ យើងនឹង ដឹកនាំ អ្នករាល់គ្នា› » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ កក្កដា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧-៨០ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២១
ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ដោយ យ៉ុងសាំង គីម
ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ កក្កដា
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧-៨០
« យើងនឹងដឹកនាំអ្នករាល់គ្នា » ។
សូមចងចាំថា សកម្មភាពទាំងឡាយនៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះគ្រាន់តែជាយោបល់ប៉ុណ្ណោះ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាប្រកបដោយការអធិស្ឋាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៧-៨០ ព្រះវិញ្ញាណនឹងដឹកនាំអ្នកដឹងពីរបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីបង្រៀនសិស្សរបស់អ្នក ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
សិស្សរបស់អ្នកមួយចំនួនអាចចង់ចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេ ប្រសិនបើ អ្នកសូមពួកគេពីចម្ងាយនោះ ។ សូមពិចារណាទាក់ទងទៅពួកគេពីរបីថ្ងៃពីមុនដល់ពេលចូលរៀន សូមសួរក្រែងពួកគេអាចរៀបចំអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគេចាប់អារម្មណ៍ចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧–៨០ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ព្រះបើកសម្តែងអាថ៌កំបាំងរបស់ទ្រង់ចំពោះអ្នកទាំងឡាយណាដែលស្វែងរកដើម្បីដឹងពីសេចក្តីអាថ៌កំបាំងទាំងនោះ ។
-
សិស្សអាចចែកចាយគំនិតដែលពួកគេបានរកឃើញអំពីទីសម្គាល់នៅក្នុងគម្ពីរនៃវិវរណៈនៅអំឡុងពេលសិក្សារបស់ពួកគេនៃកណ្ឌទី ៧៧នៅសប្តាហ៍នេះ ។ និយាយអំពីចម្លើយដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលអាចធ្វើឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីរបៀបដែលសិស្សអាចស្វែងរកការយល់ដឹង នៅពេលពួកគេសិក្សាព្រះគម្ពីរនេះ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះចេញពីប្រភេទសំណួរដែលយ៉ូសែប បានសួរ ? សិស្សអាចស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចែកចាយបទពិសោធន៍ទាំងឡាយ នៅពេលសំណួរផ្នែកដំណឹងល្អរបស់ពួកគេបានធ្វើឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅនោះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៨:១៧-១៩
ព្រះអម្ចាស់នឹងដឹកនាំយើងរាល់គ្នា ។
-
ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សានៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៨:១៧–១៩អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពសិស្សរបស់អ្នកពីរបីនាក់កាលពីនៅក្មេង ( សូមពួកគេពីចម្ងាយឲ្យយករូបភាពទាំងនេះមកថ្នាក់ ) ។ សូមឲ្យសិស្សទស្សន៍ទាយថាតើរូបភាពនេះជារូបភាពរបស់នរណា ។ សិស្សដែលយករូបភាពមក អាចនិយាយអំពីរបៀបដែលពួកគេបានផ្លាស់ប្តូរចាប់តាំងពីរូបភាពទាំងនោះបានថត ។ បន្ទាប់មក សិស្សអាចអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៨:១៧-១៩ ហើយសញ្ជឹងគិតពីសំណួរដូចនេះ ៖ តើយើងដូចជាកុមារតូចៗចំពោះព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្តេច ? តើតាមវិធីអ្វីដែលទ្រង់ពិតជាចង់ឲ្យយើងដូចជាកុមារតូចៗ ( សូមមើលម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ហើយតាមរបៀបណាដែលទ្រង់ចង់ឲ្យយើងធ្វើជាមនុស្សធំ ? តើការប្រឹក្សាអ្វីដែលទ្រង់ប្រទានដល់យើងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដើម្បីជួយយើងធ្វើជាមនុស្សធំ ?
ដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងរបស់សិស្សអ្នកពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់អាច « ដឹកនាំ [ យើង ] » ( ខទី ១៨ ) សូមពិចារណាពីការចែកចាយសេចក្តីថ្លែងការនៅក្នុងធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៩-៨០
ការហៅឲ្យបម្រើព្រះសំខាន់ខ្លាំងជាងកន្លែងដែលយើងហៅឲ្យបម្រើ ។
-
ប្រហែលជាមានសិស្សរបស់អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ខកបំណងនៅគ្រាដំបូងចំពោះការហៅបម្រើដែលពួកគេបានទទួលនៅក្នុងវួដ ឬសាខា ឬនៅកន្លែងដែលពួកគេបានចាត់តាំងឲ្យបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពួកគេពីរបីនាក់អាចស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ តើការប្រឹក្សារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨០:៣អាចជួយយើងនៅក្នុងពេលនេះយ៉ាងដូចម្តេច ? តើឃ្លា « វាមិនចាំបាច់ឡើយ » អាចមានន័យអ្វីខ្លះ ? ឬឃ្លានេះ « អ្នកមិនអាចធ្វើខុសឡើយ » ? តើអ្វីដែលអាចមានន័យបំផុតចំពោះព្រះអម្ចាស់ បើនិយាយអំពីការហៅបម្រើរបស់យើង ? គំនិតខាងវិញ្ញាណរបស់អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា អំពីកណ្ឌទី ៨០ នៅក្នុងសុន្ទរកថា « Called to the Work » ក៏អាចមានអត្ថប្រយោជន៍ផងដែរ ( Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៦៨ ) ។
-
វិវរណៈនៅក្នុងកណ្ឌទី ៧៩និង ៨០គឺដើមឡើយបានថ្លែងទៅកាន់មនុស្សដែលត្រូវបានហៅឲ្យផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែ វាមាននូវគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលអាចអនុវត្តចំពោះយើងទាំងអស់គ្នានៅក្នុងការបម្រើរបស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។ ដើម្បីជួយសិស្សរកឃើញគោលការណ៍ទាំងនេះ អ្នកអាចសូមឲ្យពួកគេសម្តែងថាពួកគេមានមិត្តភក្តិម្នាក់ដែលទើបចូលសាសនាចក្រក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ហើយទើបបានទទួលការហៅឲ្យបម្រើរបស់ពួកគាត់ដំបូង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរសំបុត្រទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់ពួកគេពីការគាំទ្រ និងប្រឹក្សា ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដកស្រង់ចេញពីកណ្ឌទី ៧៩និង ទី ៨០នៅពេលដែលពួកគេសរសេរ ។ បន្ទាប់មកសិស្សពីរបីនាក់អាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។
រូបភាពស្រ្តីកំពុងជជែកគ្នាព្រះអម្ចាស់គាប់ព្រះទ័យ នៅពេលយើងបម្រើទ្រង់ និងអ្នកដទៃ ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
ព្រះអម្ចាស់នឹងដឹកនាំយើងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ប្រធាន ហ៊ិនរី ប៊ី អាវរីង បានចែកចាយបទពិសោធន៍មួយ នៅពេលលោកបានអធិស្ឋានសូមការណែនាំពីការសម្រេចចិត្តដ៏លំបាក ហើយបានរៀនដើម្បីត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះអម្ចាស់ ៖
« ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ប្រហែលជាអស់រយៈពេលបួនម៉ោង ប៉ុន្តែគ្មានទទួលបានចម្លើយសោះ ។ ពីមុនថ្ងៃលិចបន្តិច មានអារម្មណ៍មួយផុសឡើងចំពោះខ្ញុំ ។ ជាងពេលណាៗទាំងអស់ ចាប់តាំងពីខ្ញុំនៅក្មេងដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចនេះទេ ។ ដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ និងគំនិតរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជាមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ ។ មានសន្តិភាពនៅក្នុងដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់នោះ ។
« អ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ខ្ញុំឃើញថាខ្លួនឯងកំពុងអធិស្ឋានថា ‹ ព្រះវរបិតាសួគ៌ វាមិនសំខាន់ទេចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន ។ ខ្ញុំមិនខ្វល់ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំចង់បានទៀតនោះទេ ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲ្យព្រះទ័យទ្រង់បានសម្រេចប៉ុណ្ណោះ ។ នោះហើយជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន ។ សូមប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ › ។
« នៅគ្រានោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងដួងចិត្ត ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់បានមាន ។ ហើយខ្ញុំក៏បានទទួលសារលិខិត ហើយខ្ញុំប្រាកដថាសារលិខិតនោះបានមកពីណា ។ វាបានបញ្ជាក់ចំពោះខ្ញុំនូវអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ ។ ខ្ញុំមិនបានទទួលការសន្យាពីលទ្ធផលនោះទេ ។ មានតែការបញ្ជាក់ថា ខ្ញុំជាក្មេងម្នាក់ដែលត្រូវបានគេប្រាប់ថាតើផ្លូវអ្វីដែលនាំឲ្យមានអ្វីដែលគាត់ចង់បានសម្រាប់ខ្ញុំ » ( « As a Child » Ensignឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ១៦ ) ។
ការអភិវឌ្ឍន៍ការបង្រៀនរបស់យើង
ចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងបទគម្ពីរ ។ ពីមុនបើកទៅធនធានជំនួយ សូមសិក្សាបទគម្ពីរដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងសញ្ជឹងគិតពិចារណា ។ ការសិក្សានេះនឹងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណជួយអ្នកឲ្យនឹកឃើញអ្វីដែលបានសិក្សានៅពេលអ្នកបង្រៀន ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទំព័រ១២ ) ។