Jezus pomaga kobiecie

On poprowadzi cię za rękę — Sandra Rast

24 lutego – 1 marca

2 Nefi 26–30

„Cudowne i zadziwiające dzieło”

Pamiętaj, że dom powinien być głównym miejscem nauki ewangelii. Przestudiowanie rozdziałów 2 Nefi 26–30, zarówno osobiście, jak i z rodziną, powinno być podstawą twoich przygotowań do nauczania. Zaplanuj, co zrobisz, aby budować na tym fundamencie, a także jak wesprzesz i zachęcisz członków swojej klasy do studiowania osobistego i z rodziną.

Zapisz swoje odczucia

Ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Na początku lekcji daj członkom klasy okazję, aby opowiedzieli o czymś z rozdziałów 2 Nefi 26–30, co okazało się dla nich znaczące podczas studiowania w domu. Na przykład, możesz poprosić ich, aby krótko przedstawili wersety, których studiowanie sprawiło, że zrozumieli lepiej nasze czasy i wyzwania, z którymi się zmagamy.

Ikona nauczania

Nauczaj doktryny

2 Nefi 26:24–28, 33

Wszystko, co Pan czyni, jest motywowane Jego miłością do nas.

• Jeśli poczujesz natchnienie, by omówić nauki Nefiego na temat miłości Pana, możesz spróbować następującego ćwiczenia. Po wspólnym przeczytaniu wersetu 2 Nefi 26:24 poproś członków klasy, aby przygotowali listę rzeczy, które uczynił dla nich Jezus Chrystus i które były motywowane miłością. W jaki sposób chce On „przywieść do siebie wszystkich ludzi”? Do czego inspirują nas wyrazy Jego miłości?

• Zaproszenia Pana z fragmentu 2 Nefi 26:24–28, 33 są pełnym mocy dowodem Jego miłości. Jednym ze sposobów, w jaki członkowie klasy mogą odkryć te zaproszenia, jest poproszenie ich, aby streścili zawarte w tych wersetach przesłanie Pana w jednym zdaniu. Być może kilkoro z nich zechce przedstawić swoje streszczenia. Jak wersety te wpływają na to, w jaki sposób zapraszamy inne osoby, aby przyszły do Chrystusa? Zachęć członków klasy, aby zapisali swoje uczucia i przemyślenia. Aby zaprosić Ducha, kiedy uczniowie oddadzą się rozważaniom, możesz odtworzyć nagranie hymnu o miłości Zbawiciela, np. „Pójdź do Jezusa” (Hymny, nr 56).

2 Nefi 27; 29; 30:3–8

Księga Mormona jest niezbędną częścią dzieła Boga w dniach ostatnich.

• Być może będziesz musiał wyjaśnić klasie proroctwo z rozdziału 2 Nefi 27 o zapieczętowanej księdze i znającym pismo. Pomocna może być historia znajdująca się w części „Dodatkowe materiały”. Czy uważasz, że członkowie twojej klasy odnieśliby korzyść, gdyby kilkoro z nich odegrało z podziałem na role wydarzenia opisane w tej historii i we fragmencie 2 Nefi 27:15–22? Dlaczego Nefi mógł zobaczyć te wydarzenia z tak dużym wyprzedzeniem? Czego proroctwo Nefiego uczy nas o znaczeniu Księgi Mormona? Zachęć członków klasy, aby opowiedzieli sobie nawzajem o tym, w jaki sposób zdobyli własne świadectwa o Księdze Mormona.

• Czy któryś z nich miał doświadczenia związane z zapraszaniem kogoś do czytania Księgi Mormona, o których chciałby opowiedzieć? Z jakich powodów ktoś może nie przyjąć zaproszenia do przeczytania Księgi Mormona? Odpowiedź Pana na jeden z takich powodów znajduje się we fragmencie 2 Nefi 29:6–11. Możesz poprosić członków klasy, aby przeczytali te wersety, a następnie odegrali scenkę przedstawiającą, w jaki sposób z miłością odpowiedzieliby osobie, która uważa, że Księga Mormona nie jest potrzebna. Jakie jeszcze mają pomysły na pomoc bliźnim w „[przekonaniu się], że [Księga Mormona] jest […] dla nich błogosławieństwem z ręki Boga” (2 Nefi 30:6)?

2 Nefi 28

Szatan pragnie zwodzić.

• Zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną sugeruje wyszukanie opisanych w rozdziale 2 Nefi 28 kłamstw rozpowszechnianych przez Szatana. Członkowie klasy mogą przedstawić to, co znaleźli, lub mogą w trakcie lekcji przejrzeć rozdział 2 Nefi 28 i wymienić kłamstwa propagowane przez Szatana. Pomocna może być również praca w małych grupach, mająca na celu znalezienie fragmentów z pism świętych, które obalają te kłamstwa (możesz również przedstawić sugestie znajdujące się w „Dodatkowych materiałach”). Następnie grupy mogą przedstawić to, co znalazły, i omówić, w jaki sposób można wykryć „błędne, gołosłowne i niemądre doktryny” (2 Nefi 28:9).

Ikona uczenia się

Zachęć do nauki w domu

Członkowie klasy mogą poczuć natchnienie, by przeczytać rozdziały 2 Nefi 31–33, jeśli dowiedzą się, że zawierają one ostatnie słowa zapisane przez Nefiego, w tym jedne z najprostszych, ale jednocześnie najbardziej wyczerpujących opisów doktryny Chrystusa.

Ikona materiałów

Dodatkowe materiały

„Wtedy znający pismo powie: Nie mogę jej przeczytać” (2 Nefi 27:18).

W lutym 1828 r. Martin Harris, przyjaciel Józefa Smitha, udał się w „podróż na wschód do Nowego Jorku, zabierając ze sobą transkrypcję niektórych znaków ze [złotych] płyt, aby pokazać je naukowcom. Być może chciał uzyskać dodatkowe potwierdzenie, że płyty były prawdziwe, lub myślał, że takie poświadczenie pomoże w uzyskaniu pożyczki na publikację tłumaczenia. W każdym razie upierał się, że Pan nakazał mu udać się w tę podróż.

W tym czasie ani Józef, ani Martin, nie wiedzieli zbyt wiele o języku zapisów na płytach. Wiedzieli jedynie to, co anioł Moroni powiedział Józefowi — że był to starożytny amerykański zapis. Dlatego zamiast szukać naukowca znającego język egipski (dopiero później Józef dowiedział się, że język, którego znaki znajdowały się na płytach, zwany był ‘zreformowanym egipskim’), Martin odwiedził kilku naukowców, którzy specjalizowali się w antykach, szczególnie w antykach amerykańskich.

[…] [Jednym z odwiedzonych przez Martina naukowców był] Charles Anthon, młody profesor gramatyki i lingwistyki w Columbia College. Anthon zbierał historie i wypowiedzi amerykańskich Indian, gdyż chciał je opublikować, więc gotowy był przejrzeć dokument, który przywiózł Martin.

Według Martina Anthon twierdził, że znaki są autentyczne aż do chwili, gdy dowiedział się, w jaki sposób Józef Smith je uzyskał. Zasugerował Martinowi, aby dostarczył mu te płyty. Martin odmówił, a Anthon odpowiedział, parafrazując werset z Księgi Izajasza: ‘Nie mogę czytać zapieczętowanej księgi’. Chociaż Anthon później zaprzeczył szczegółom relacji Martina z tego spotkania, to wiemy, że Martin powrócił z wyprawy do naukowców na wschodnim wybrzeżu przekonany bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, że Józef Smith został powołany przez Boga i że płyty oraz znajdujące się na nich znaki miały starożytne pochodzenie. Wraz z Józefem uważali wizytę u Anthona za wypełnienie się proroctwa Izajasza (wspomnianego również w Księdze Mormona) o ‘zapieczętowanej [księdze, która] gdy się ją poda temu, który umie czytać, i powie: Przeczytaj to, proszę, wtedy on odpowiada: Nie potrafię, gdyż to jest zapieczętowane’ [Ks. Izajasza 29:11; zob. także 2 Nefi 27:15–18]” („The Contributions of Martin Harris”, Revelations in Context [2016], str. 3–4, strona internetowa: history.ChurchofJesusChrist.org).

Fragmenty z pism świętych, które obalają oszustwa propagowane przez Szatana.

Fałszywa doktryna	Prawdziwa doktryna
„Zakończył On już swe dzieło i w naszych czasach nie jest On już Bogiem cudów” (2 Nefi 28:6).	Moroni 7:35–37
„[Bóg] usprawiedliwi […] popełnienie niewielu grzechów” (2 Nefi 28:8).	Nauki i Przymierza 1:31
„Wszystko jest dobrze w Syjonie” (2 Nefi 28:21).	Nauki i Przymierza 68:31; 82:14
„Nie jestem diabłem, bo nie ma diabła” (2 Nefi 28:22).	2 Nefi 2:17; Nauki i Przymierza 76:25–27
„Nie potrzebujemy więcej słowa Bożego. Wystarcza nam, co mamy!” (2 Nefi 28:29).	2 Nefi 28:30; Zasady Wiary 1:9

Doskonalenie nauczania

Nie obawiaj się ciszy. „Udzielenie odpowiedzi na dobre pytania wymaga czasu. Wymaga rozważania, poszukiwania i natchnienia. Czas, który spędzasz, oczekując na odpowiedź, jest świętym czasem spędzonym na rozważaniu. Unikaj skracania tego ważnego procesu poprzez udzielenie odpowiedzi na swoje pytanie lub przejście do innego tematu” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 31).