Przyjdź i naśladuj mnie
23–29 marca. Enos – Słowa Mormona: On wpływa na moje wnętrze, abym czynił Jego wolę


„23–29 marca. Enos – Słowa Mormona: Pan nakłania mnie, abym czynił Jego wolę”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Księga Mormona, 2020 (2020)

„23–29 marca. Enos – Słowa Mormona”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2020

Obraz
Enos jako młody chłopiec razem ze swoim ojcem, Jakubem, i matką

Jakub i Enos — Scott Snow

23–29 marca

EnosSłowa Mormona

On wpływa na moje wnętrze, abym czynił Jego wolę

Przygotuj się do nauczania, czytając księgi: EnosSłowa Mormona, tworząc plan nauczania (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 19). Sugestie i doktryny z tego zarysu również mogą podsunąć ci pomysły.

Zapisz swoje odczucia

Obraz
Ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Aby członkowie klasy mieli możliwość przedstawienia tego, czego uczą się w domu, możesz podzielić ich na grupy i przydzielić każdej z nich do przeczytania jeden rozdział z ksiąg: EnosSłowa Mormona. Poproś ich, aby wybrali z danego rozdziału wersety, które ich zdaniem należy omówić na lekcji. Wypisz je na tablicy i wybierz kilka do omówienia.

Obraz
Ikona nauczania

Nauczaj doktryny

Enos 1:1–17

Możemy otrzymać wybaczenie naszych grzechów, gdy wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa.

  • Oto przykładowe pytania, jakie członkowie klasy mogą rozważyć i omówić podczas studiowania fragmentu Enos 1:1–17: Czego uczymy się z doświadczenia Enosa o otrzymaniu odpuszczenia naszych grzechów? W jaki sposób Enos okazał wiarę w Jezusa Chrystusa? W jaki sposób to doświadczenie wpłynęło na Enosa i w jaki sposób postrzegał siebie i inne osoby?

Enos 1:4–17

Nasze płynące z serca modlitwy zostaną wysłuchane.

  • Aby członkowie klasy mogli pogłębić swoje zrozumienie tematu modlitwy, możesz podzielić ich na małe grupy i poprosić każdą z nich o przestudiowanie jednego z następujących fragmentów: Enos 1: wersety 2–8, 9–11 lub 12–17. Następnie poproś każdą grupę, aby przedstawiła reszcie klasy to, czego się nauczyła z wyznaczonych wersetów o modlitwie. Na przykład, możesz poprosić, aby członkowie klasy zaprezentowali słowa i zwroty, które opisują, w jaki sposób Enos się modlił.

  • Poza nauką o tym, w jaki sposób modlił się Enos, możemy również dużo nauczyć się z tego, o co się modlił. Członkowie klasy mogą odnaleźć, za kogo i o co Enos się modlił we fragmencie Enos 1:4–17. Dlaczego, według tych wersetów, Enos pragnął modlić się za inne osoby? Jakich innych prawd o modlitwie uczymy się od Enosa?

JaromOmni

Jeśli będziemy przestrzegać przykazań, będzie nam się powodziło.

  • Jarom i autorzy Księgi Omniego pisali o narodzie Nefitów, ale ich przesłanie odnosi się również do poszczególnych jednostek. Czego uczymy się z ksiąg Jaroma i Omniego o tym, jak prawość prowadzi do dobrobytu (zob. np. Jarom 1:7–12 i Omni 1:5–7, 12–18)? Dla członków klasy pomocne może być zdefiniowanie określenia szczęścić przy użyciu słownika i pism świętych (zob. np. Alma 37:13; 48:15). W jaki sposób światowa definicja różni się od definicji Pana? W jaki sposób Pan pomaga Swojemu ludowi, aby mu się szczęściło.

  • Tak jak prorocy neficcy pracowali pilnie, by nauczać lud przykazań, nasi prorocy w dniach ostatnich również uczą nas o przykazaniach. Po przeczytaniu fragmentu Jarom 1:9–12 członkowie klasy mogą przedyskutować najnowsze nauki przywódców Kościoła, które natchnęły ich do przestrzegania przykazań. Pomocne dla nich może być przejrzenie ostatniego konferencyjnego wydania czasopism kościelnych lub aplikacji Biblioteka ewangelii. Mogą też przejrzeć normy opisane w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży. W razie potrzeby możesz skorzystać z listy przesłań, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”. W jaki sposób przestrzeganie przykazań powoduje, że „szczęści się” nam w życiu?

Omni

Pan przywiódł wielu ludzi do ziemi obiecanej.

  • Księga Mormona zawiera złożoną historię, więc śledzenie różnych opisanych w niej grup może stanowić problem. Jednym ze sposobów poznania wszystkich grup ludzi w Księdze Mormona może być narysowanie na tablicy tabeli i poproszenie członków, aby uzupełnili ją informacjami o każdej z grup (tj. Nefitach, Lamanitach i ludzie Zarahemli). Tabela może, na przykład, zawierać następujące nagłówki: Nazwa grupy, Kiedy i w jaki sposób przybyli? i Co się z nimi stało?. Omówcie wspólnie, dlaczego pomocne jest zrozumienie tego, czego nauczyliście się o każdej z grup. Pomóc mogą następujące hasła z Guide to the Scriptures [Przewodnika po pismach świętych] (strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org): „Coriantumr” [Koriantumr], „Jaredites” [Jeredzi], „Lamanites” [Lamanici], „Mulek” [Mulek], „Nephites” [Nefici] i „Zarahemla” [Zarahemla].

Słowa Mormona 1:1–8

Bóg będzie działał przez nas, jeśli będziemy postępować według Jego wskazówek.

  • Część czasu z dyskusji o Słowach Mormona możesz przeznaczyć na prezentację jednego z członków klasy, którego wcześniej o to poprosisz, na temat tego, dlaczego Mormon został natchniony, by umieścić małe płyty (1 Nefi – Omni) w Księdze Mormona. Może się on przygotować, czytając Słowa Mormona i inne materiały, takie jak Nauki i Przymierza 10:8–19, 39–45; zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną.   Zachęć tego członka, aby uwzględnił ważne szczegóły dotyczące utraty 116 stron manuskryptu Księgi Mormona oraz to, dlaczego małe płyty były potrzebne do zastąpienia utraconych stron. Jakie prawdy klasa poznała o tym, w jaki sposób Pan działa przez ludzi? Co w treści fragmentu Słowa Mormona 1:1–8 inspiruje ich do podążania w kierunku wskazanym przez Boga, nawet jeśli nie uzyskali pełnego zrozumienia?

    Obraz
    Mormon pracuje nad złotymi płytami

    Mormon pracuje nad płytami — Jorge Cocco

  • Mormon pobłogosławił miliony ludzi, ponieważ postępował zgodnie z podszeptami Ducha w kwestii małych płyt (zob. Słowa Mormona 1:7). Zastanów się nad tym, w jaki sposób możesz wyjaśnić członkom swojej klasy, że również mogą błogosławić inne osoby, starając się być narzędziami w rękach Boga i postępując według podszeptów Ducha Świętego. W jaki sposób Bóg działał poprzez Mormona? Czy członkowie klasy dostrzegli, co Pan uczynił przez nich lub przez inne osoby, gdy byli posłuszni Duchowi i starali się wypełniać wolę Boga? Co to było? Historia o Prezydencie Thomasie S. Monsonie, znajdująca się w „Dodatkowych materiałach”, zawiera przykład, który przyniesie na myśl członkom klasy przykłady z ich własnego życia.

Obraz
Ikona uczenia się

Zachęć do nauki w domu

Ponieważ w nadchodzących tygodniach przypada Wielkanoc i odbywa się konferencja generalna, zachęć członków klasy, aby przysłuchali się przesłaniom, w których członkowie Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów składają szczególne świadectwo o Jezusie Chrystusie.

Obraz
Ikona materiałów

Dodatkowe materiały

Filmy o Księdze Mormona dotyczące Enosa.

Znajdź filmy, które przedstawiają historie z Księgi Enosa w kolekcji filmów o Księdze Mormona znajdującej się na stronie ChurchofJesusChrist.org lub w aplikacji Biblioteka ewangelii.

Przesłania z konferencji generalnej dotyczące przestrzegania przykazań.

„Uściśnij dłoń każdego dziecka”

Gdy Prezydent Thomas S. Monson służył jako członek Kworum Dwunastu Apostołów, przemawiał w pewnej samoańskiej wiosce do grupy dzieci z Organizacji Podstawowej. Po spotkaniu poczuł podszept, że powinien osobiście przywitać się z każdym z 247 dzieci, które brały w nim udział. Jednakże uświadomił sobie, że nie starczy mu czasu. Próbował odegnać myśli o przywitaniu dzieci, ale mu się to nie udawało.

Ostatecznie zwrócił się do ich nauczyciela i powiedział: „Tak bardzo chciałbym uścisnąć dłoń każdego chłopca i każdej dziewczynki. Czy będzie to możliwe?”.

Nauczyciel się uśmiechnął i zwrócił do dzieci po samoańsku. Z zapałem skinęli głowami. Nauczyciel następnie powiedział Starszemu Monsonowi, że kiedy dowiedział się, iż jeden z Dwunastu Apostołów odwiedzi Samoa, obiecał dzieciom, że jeśli będą szczerze się modlić i mieć wiarę, Starszy Monson odwiedzi ich wioskę i otrzyma podszept od Ducha Świętego, by uścisnąć rękę każdego dziecka (zob. Thomas S. Monson, „Friend to Friend: Talofa Lava”, Friend, maj 1972, str. 12–13).