Ik gaf het niet op
Iemand die ik had bemoedigd en gesterkt, bemoedigde en sterkte mij nu.
Foto met dank aan de auteur; afbeeldingen van pijlen, Getty Images
In 1972 zat ik in een opleidingskamp van de Amerikaanse marine in San Diego (Californië, VS). Ik was ‘teruggezet’, wat inhield dat ik mijn training, persoonlijk en in het openbaar, had verprutst. Eigenlijk was ik al twee keer teruggezet. Nu moest ik met een nieuwe compagnie opnieuw beginnen.
Ik leed aan aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en een vorm van hoogfunctionerend autisme (HFA). Lezen was moeilijk voor me, wat mijn prestaties niet ten goede kwam. Tot overmaat van ramp overleed mijn vader tijdens het opleidingskamp.
Kerkbezoek was het enige wat me een goed gevoel gaf. Toen ik op een zondag mijn getuigenis gaf, kreeg ik een ingeving van de Heilige Geest. De woorden die ik toen sprak waren niet van mij. De zachte, stille stem kwam fluisterend tot me zodat ik wist wat ik moest zeggen.
‘U ziet een rekruut die twee keer is teruggezet’, zei ik. ‘Niemand wil falen, en zeker niet twee keer achter elkaar. Maar worden teruggezet heeft ook zijn goede kanten. De marine probeert ons niet te disciplineren of te straffen. Als een rekruut wordt teruggezet, ziet hij in dat hij de materie nog niet beheerst. Zonder verandering of verbetering kun je niet afstuderen. Ik getuig dat we allemaal teruggezet moeten worden voordat we onze grootste prestaties en successen kunnen verwezenlijken.’
Pas een maand later begreep ik wat ik had gezegd. Tijdens de volgende getuigenisdienst kwam er een blonde rekruut naar het podium.
‘Vorige maand leken mijn resultaten nergens op. Ik had gefaald’, zei hij. Mijn compagniescommandant zei dat het beter voor me zou zijn als ik werd teruggezet. In mijn nieuwe compagnie zag ik mezelf als een mislukkeling. Ik stond op het punt om het op te geven. Maar toen dacht ik aan de man die twee keer was teruggezet en wat hij had gezegd. Dus bleef ik mijn best doen.’
Toen herhaalde de rekruut dezelfde woorden die de Heilige Geest mij had ingegeven. Iemand die ik had bemoedigd en gesterkt, bemoedigde en sterkte mij nu.
In oktober 1972 ging ik uit mijn dak toen ik aan de US Navy boot camp afstudeerde, dankbaar voor de aanwijzingen en bemoediging van de Heilige Geest en van een mederekruut.
Ik ben dankbaar voor de inspiratie van de Geest toen ik het moeilijk had in het opleidingskamp van de Amerikaanse marine.
Foto met dank aan de auteur; afbeeldingen van pijlen, Getty Images