Huwelijk, geld en geloof
De auteur woont in Ashanti (Ghana).
Mijn verloofde en ik hadden voor ons huwelijk weinig tijd, en nog minder geld, maar we hadden wel iets belangrijkers: geloof.
Ik nam deel aan een conferentie voor jonge alleenstaanden in Kumasi (Ghana). Niet omdat ik een vriendin zocht, want ik was al verloofd, maar omdat ik vond dat ik behoefte aan extra motivatie had en dat de conferentie daar de juiste plek voor was. Mijn gebeden werden inderdaad verhoord toen zuster Call, een oudere zendelinge die met de jonge alleenstaanden werkte, over het belang van een tempelhuwelijk sprak.
Aan het einde van de bespreking veranderde plotseling haar houding en zei ze: ‘Je hebt geen geld nodig om te gaan trouwen. Al wat je nodig hebt is geloof.’ Ik kreeg het gevoel dat ze rechtstreeks tot mij sprak, maar ik dacht dat het niet echt op mij van toepassing kon zijn, want we moesten nog verschillende zaken ter voorbereiding op de bruiloft kopen. Ik vroeg mijzelf af: ‘Hoe kan ik geen geld, maar enkel geloof nodig hebben?’
Ik dacht er de hele week over na. Daarbij vroeg ik me af: ‘Is God begrensd in wat Hij kan doen?’ Ik dacht onmiddellijk ‘nee’, maar na wat verder nadenken ‘toch wel’. Dan de vervolgvraag: ‘Hoe kan Hij begrensd zijn als Hij almachtig is?’ De Geest leerde me het antwoord: de zegeningen van God hangen van onze gehoorzaamheid aan Hem af. Zijn vermogen om ons te zegenen is onbeperkt, maar we verkrijgen deze zegeningen door in geloof te doen wat Hij van ons verlangt.
Later belde ik mijn verloofde, Priscilla, om onze voorlopige huwelijksplannen te bespreken. Ondanks ons geldgebrek besloten we een datum voor onze trouwdag vast te leggen, maar vonden niet direct een geschikte datum. We besloten dat ze aan haar bisschop zou vragen welke datums nog in de wijk- en ringkalender openstonden. Van de twee datums die hij noemde, kozen we 27 september 2014. Dit betekende dat de trouwdag amper zeven weken later was!
Priscilla vroeg me: ‘Obim [dit betekent ‘mijn hart’ in het Igbo], heb je wat geld? De tijd dringt.’
Ik zei: ‘Nee, maar ik heb wel wat geloof.’
Ze zei lachend: ‘Geen probleem. Laten we vasten en bidden.’ Ze parafraseerde 1 Nephi 3:7: ‘De Heer zal een weg voor ons bereiden, want Hij heeft ons geboden te trouwen.’
Binnen een week ontving ik het loon voor werk dat ik maanden eerder had verricht. Toen vertelde Priscilla me dat ze een bedrijf wilde beginnen om meer geld te verdienen. Met het geld dat ik had verdiend, kocht ze gebruikte handtassen en verkocht ze weer. Nadat ze enkele dingen had aangeschaft die zij nodig had, had ze nog steeds meer dan twee keer zoveel geld over als wat ik haar had gegeven.
Ondertussen vond ik nergens werk. Elke beloofde baan ging niet door. Er waren nog maar twee weken te gaan en we moesten nog van alles kopen. Mijn verloofde stelde voor om het huwelijk uit te stellen. Ik zei alleen: ‘Er komt een wonder.’
Twee luttele dagen voor ons huwelijk gebeurde het wonder: ik werd betaald voor werk van enkele weken daarvoor. Ik leerde ook dat de Heer ons zou zegenen om onze rechtschapen doelen te verwezenlijken, als we geloof hadden en hard werkten.
We verzilverden de cheque in de bank en gingen van daar naar de markt om de rest van onze boodschappen te doen. Het regende pijpenstelen. Dat was voor ons een teken dat de hemel met onze daad van geloof instemde.
Nog geen dag later waren we getrouwd. Toen ons werd gevraagd onze huwelijksbeloften uit te wisselen, voelde ik me als nooit tevoren. Ik vond dat ik zoveel had bereikt, dat ik geloofde dat ik voortaan alles door geloof kan bewerkstelligen. We werden later in de Accratempel (Ghana) aan elkaar verzegeld.
Hoewel je wel wat geld nodig hebt om je op het huwelijk voor te bereiden, is het belangrijkste dat je nodig hebt toch geloof.